25/02/2012

Νέες κοινωνικές οργανώσεις για τους πολλούς

Έχω γράψει και υποστηρίξει την ανάγκη για αυτο-οργάνωση (και διεθνισμό) της κοινωνίας προ α-Mνημονίων χρόνων. Πολύ πριν αρχίσει η οικονομική κρίση . Τότε που κάποιοι βλέπαμε την κρίση την ηθική, την πολιτισμική, την πολιτική και υποψιαζόμασταν αυτό που ερχόταν.

Στην αυτο-οργάνωση οι πολίτες υποκαθιστούν τους θεσμούς που κατέρρεουν και δημιουργούν δίχτυα αλληλοϋποστήριξης. Και να που τον τελευταίο καιρό ξεφυτρώνουν πρωτοβουλίες σαν τα μανιτάρια. Μπράβο! Φίλοι μου έστειλαν μια ολόκληρη λίστα απο οργανωσεις που καλύπτουν όλο το φάσμα την κοινωνικής ζωής. Υπάρχουν ορισμένες σοβαρές , κύρια γύρω απο μη κρατικούς θεσμούς όπως η εκκλησία ή κάποιες διεθνείς οργανώσεις γιατρών, κλπ. κλασσικού αντικειμένου. Άλλες πρωτοβουλίες, αν και με πολύ ενδιαφέροντα θέματα και προχωρημένες θεωρήσεις παραμένουν στο επίπεδο των φοιτητών και μάλλον .....μονομελείς. Μια πρωτοβουλία που μου άρεσε είναι και αυτή των κατοίκων της περιοχής Νέος Κόσμος κλικ εδώ

Αυτό όμως που επιχειρείται το τελευταίο διάστημα από την ίδια την κοινωνία των πολιτών με την κατάργηση των μεσαζόντων έχει πολύ ενδιαφέρον και προοπτική. Το παράδειγμα της Κατερίνης το ακολουθούν πλέον και στον Βόλο οι πολίτες αγοράζοντας απευθείας πατάτες από τους παραγωγούς του Νευροκοπίου σε συμφέρουσες τιμές, 2,5 ευρώ το σακί των 10 κιλών. Πρόκειται για δράση που βοηθά και τους καταναλωτές αλλά και τους παραγωγούς αφού η σοδειά τους θα σάπιζε στις αποθήκες αδιάθετη… Μια κίνηση που μπορεί να βοηθήσει μεγάλες αστικές μάζες που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ασχοληθούν μα αυτοκαλλιέργειες, κολχόζ, κοινόβια και κολεκτίβες.

Θα μπορούσε να επεκταθεί η κίνηση και σε άλλα προϊόντα διαρκείας και ίσως και σε υπηρεσίες. Στο Βέλγιο υπάρχουν δίχτυα ανέργων που δουλεύουν για τους.... άνεργους.
Υπάρχουν, βέβαια, τα εμπορικά δίχτυα ηλεκτρονικής αγοράς αλλά δεν είναι ούτε φτηνά ούτε έχουν την ίδια κοινωνική αξία αφού δεν παρακάμπτουν τους μεσάζοντες και τα σουπερμάρκετ.

Ποιος μπορεί να φτιάξει την ηλεκτρονική ελεύθερη αγορά και τους κώδικες δεοντολογίας που θα πρέπει να την συνοδεύουν (φτηνές οι πατάτες αλλά όχι να μας πουλάνε και σάπια ούτε καλυμένο μαρκετιν). Ουσιαστική πράξη ενάντια στην λαίλαπα των σουπερμάρκετ που ρήμαξαν τους μικροεμπόρους και τα παραδοσιακά μαγαζάκια.

Να μια ιδέα για όσους λένε ότι μας νοιάζονται (η εκκλησία? η Αριστερά?) Υπάρχουν πράματα που μπορεί να κάνει κανείς χωρίς απαραίτητα να είναι στην εξουσία. Έτσι δεν έχει δείξει η ιστορία?

22/02/2012

Δεν είναι μόνον ο καπιταλισμός, ηλίθιε

Η όλη (παρα) φιλολογία να ριχτούν τα βάρη για την κρίση (κύρια φτώχια και ανεργία) σε συνωμοσίες ( εξωγήινοι, μασόνοι, ο Σόρος,…) στη χειρότερη έκδοση και στους ξένους (τρόικα, Μερκελ, Σόϊμπλε, …..) στην καλύτερη ξεκινάει είτε από κάποιους γραφικούς είτε από κάποιους που πάνε να βγάλουν το πολιτικό σύστημα και τους εαυτούς τους/μας ……..λάδι.. Ας μη μασήσουμε έστω για μια φορά. Μόνο για μια φορά.

Είναι τουλάχιστον αφελές και ύποπτο να ισχυρίζεσαι ότι η κρίση άρχισε το 2010. Τότε απλά έσκασε. Στο πείραμα με τον βάτραχο που του ανεβάζουν τη θερμοκρασία του νερού σιγά-σιγά και αυτός προσαρμόζεται μέχρι να πεθάνει ξαφνικά βραστός δεν φταίει….το θερμόμετρο ούτε η κουτάλα που ψαρεύει το πτώμα για το θάνατο του βατράχου.

Για να μην ξεχνιόμαστε , λοιπόν, όσο σκληρό κα αν είναι σας θυμίζω για πολλοστή φορά, υπό τύπον μνημονίου κατανόησης,ότι:

Η φοροδιαφυγή, το λάδωμα, η γκλαμουριά, το ρουσφέτι, η αυθαιρεσία του δημοσίου, ο διορισμός, η λούφα, η κλεψιά, η Σήμενς , το Βατοπέδι, τα δομημένα ομόλογα, οι κουμπάροι, τα ελλείμματα, η εγκληματικότητα στο κέντρο, το κάψιμο της Αθήνας, η λαθρομετανάστευση, τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, τα αυθαίρετα, τα σκουπίδια, η εκτός σχεδίου δόμηση, τα παραλιακά μαγαζιά, οι ανόητοι εργατοπατέρες, αυτοί που δεν έκοβαν (και δεν ζήταγαν) αποδείξεις, οι βιοτεχνίες που μετακόμιζαν στην Βουλγαρία, το "προσεχώς Βουλγάρες", το "όλα τα κιλά όλα τα λεφτά" για το βαμβάκι με γύψο, οι κλειστές εθνικές οδοί, τα κλειστά λιμάνια, ο ΟΣΕ, η Ολυμπιακή. , ο Ρέμος και η Βίσσυ, ο χαβαλές, οι βραδιές στη Μύκονο, η γάτα μου και ο σκύλος μου

…….υπήρχαν πριν το 2010 και ότι και να κάνετε και να λέτε εγώ τουλάχιστον δεν τα ξεχνάω.

Ούτε φταίνε μόνο οι αγορές και ο καπιταλισμός, ηλίθιε.

Η αυτογνωσία και η αποδοχή των λαθών μας είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή τόσο τη προσωπική μας όσο και της κοινωνίας

ΥΓ/διευκρίνιση: Ο τίτλος είναι παιχνίδι με τον τίτλο του βιβλίου του Ν. Μπογιόπουλου "Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε" (εκδόσεις Λιβάνη)

21/02/2012

Έφτασε επιτέλους η ώρα να πάμε μπρός - πίσω

Δυστυχώς η ιστορία που υπόβοσκε δεκαετίες και βγήκε στην επιφάνεια το 2010 είναι ιστορία 20έτιας είτε έτσι το δεις είτε αλλιώς.

Η νέα συμφωνία στις Βρυξέλλες και το Μνημόνιο ΙΙ δεν είναι ούτε θρίαμβος ούτε καταστροφή. Είναι ένα βήμα , ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο, σε μια διαδικασία που κανείς δεν ξέρει που θα βγάλει. Ούτε οι ίδιοι που την έφτιαξαν φυσικά ούτε αυτοί που δεν την θέλουν. Μη σας εξαπατούν οι μαθητευμομενοι μάγοι. Ο βιολογικός (ζωϊκός) μας εγκέφαλος δεν έχει προοπτική. Γι'αυτό και δεν γνωρίζει ούτε συλλογίζεται τον θάνατο. Αυτά είναι δουλείές της λογικής. Λειτουργεί για το παρόν και την επόμενη ακριβώς στιγμή. Κλασσική απόδειξη τα ζώα που κηνυγημένα από την φωτιά πέφτουν στο γκρεμό για να σωθούν.

Στη σωτηρία, στη χρεοκοπία, στη μετριότητα, στην ανάπτυξη, στο χάος, στο σοσιαλισμό, στην ανομία, στην ευτυχία , στην αναρχία, στα υπερκέρδη, στην επανάσταση, στη χούντα, στην ανισότητα, στην εθνική διάλυση στην….. ο καθείς λέει την συλλογική του φαντασίωση και φοβία ως προς το τι μέλλει γενέσθαι . Για όλους είναι ή "Τώρα ή Ποτέ", φυσικά, το σύνθημα πασπαρτού. Και όλοι , φυσικά ξέρουν την μία και μοναδική αλήθεια ενώ όλοι οι άλλοι είναι ηλίθιοι που δεν τη βλέπουν.

Άσε δε για τις αιτίες του κακού . Μπαρουφολογία μεσαιωνική,σκοταδιστική και ύποπτη. Και από σοβαρούς θα νόμιζες ανθρώπους. (και από κοντά ο αγηπημένος μου Μίκης που έχει αλλάξει 3-4 θεωρίες μέχρι τώρα για τις αιτίες) .

Καθόλου φαντασίωση όμως δεν είναι το παρόν. Οι φτωχοί, οι πεινασμένοι,οι άνεργοι, οι άστεγοι, τα λουκέτα στα μαγαζιά. Θλίψη απέραντη οι ιστορίες που ακούω. Τραγωδίες στη διπλανή πόρτα.

Μόνο η εκκλησία,κάποιοι εθελοντές και ΜΚΟ προσπαθούν. Άντε και οι ΟΤΑ.

Το κράτος υποτυπωδώς κλείνει τα μάτια για να μην το βλέπει. Το παρόν είναι το παιδί του αμαρτωλού παρελθόντος του και δεν το θέλει. Τα κόμματα εξουσίας ρίχνουν ματιές συμπόνιας αλλά ένεκα η… κρίσις , σου λένε και ξεμπέρδεψαν. Η αριστερά είτε πουλάει επανάσταση ( είναι καλό προσάναμμα αλλά …πασοκοβρεμένο ) είτε μαζεύει ψηφαλάκια είτε εξασκείται στην ψυχοθεραπεία του δρόμου. Δεν θα μορούσε να κινητοποιήσει τους μηχανισμούς και τους ανθρώπους της σε δίχτυα αλληλεγγύης αντί για τόσες διαδηλώσεις? (που είναι και ξεπερασμένο μέσο διαμαρτυρίας)

Στη γωνιά όμως παραμονεύουν οι μαυραγορίτες. Κια πιο πέρα η Oxfam ετοιμάζει σχέδια για ανθρωπιστική βοήθεια. Ίσως και αερογέφυρα για ρίψη τροφίμων από ελικόπτερα.

Αυτό του Τσίπρα (που φαίνεται ότι έχει χάσει την αυτοκυριαρχία του) για τους "μη Έλληνες" φέρνει αυτόματα στο νου των παλαιότερων τη φράση της Φρειδερίκης για τους κουμουνιστές μιάσματα και το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων.

16/02/2012

Τρεις θλίψεις και μια αισιοδοξία

Θλίψη 1) Όπως έγραφα πριν λίγες μέρες οι Γερμανοί ζητάνε τις δεσμεύσεις και των άλλων κομμάτων που στοχεύουν την εξουσία. Είναι τόσο αλαζόνες και εκτός πραγματικότητας για να σκέπτονται σοβαρά ότι θα υποκύψουν ο Τσίπρας ή ο Κουβέλης,? Δεν νομίζω. Κατά τη γνώμη μου ετοιμάζουν "κλίμα" και δίλημμα για τις εκλογές που θα είναι ευρώ ή δραχμή. Ο Τσίπρας έπεσε ήδη σήμερα στην παγίδα λέγοντας "μήπως πρέπει να βγούμε από το ευρώ?"

Θλίψη 2) Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το χρέος, αλλά τα πρωτογενή ελλείμματα. Και όλο το χρέος να μας χαρίσουν, πάλι έλλειμμα θα έχουμε την επόμενη χρονιά. Ποιος θα σου δανείσει αν έχεις πτωχεύσει? Ένας ισολογισμένος προϋπολογισμός (ότι βγάζεις τρως) γίνεται με τρεις τρόπους. Είτε τσεκουρώνεις μισθούς του Δημοσίου , κοινωνικές δαπάνες και συντάξεις είτε γίνονται επενδύσεις και ανάπτυξη είτε πιάνεις την παραοικονομία και την φοροδιαφυγή των μεγαλοκαρχαριών. Είτε κάτι απ' όλα μαζί. Ποιος θα τα κάνει αυτά? Στην αστική δημοκρατία η αναδιάρθρωση του κράτους είναι θέμα άκρως πολιτικό και κοινωνικό και όχι απλά μια τεχνική διαδικασία.

Θλίψη 3) Αν ήσουν Γερμανός υπουργός και είχες μάθει πια για το ανύπαρκτο κράτος , τη διαφθορά, τις κωλοτούμπες του Καρατζαφέρη, τα εκλογικά γκάλοπ, τις φωτιές , τη θολούρα μιας ραγδαίας ανερχόμενης εκλογικά αριστεράς και την κοινωνική έκρηξη (για την οποία έχεις βάλει το χεράκι σου) θα έδινες λεφτά με λευκή επιταγή στους Έλληνες? Και για να αποστασιοποιηθούμε λίγο , σκεφτείτε το δίδυμο πιστωτής-δανειζόμενος να μην ήταν Γερμανία-Ελλάδα αλλά Ελλάδα-Αλβανία
Ο Σόϊμπλε κάνει αυτό που πρέπει. Υποστηρίζει τα συμφέροντα της χώρας του. Μακάρι να έκαναν τόσο χρόνια και οι δικοί μας το ίδιο. Δεν θα 'μασταν εδώ.

Και κλείνω με λίγο αισιοδοξία. Το πολιτικό κλίμα αρχίζει ν' αλλάζει υπέρ μας στην Ευρώπη και στην Αμερική. Το βλέπεις σε άρθρα στα εθνικά η ευρωπαϊκά μέσα, Το ακούς στο Ευρωκοινοβούλιο. Έγινε προεκλογικό θέμα στη Γαλλία από τον Ολάντ..
Ο Ομπάμα αρχίζει και βάζει όρους στο ΔΝΤ για την πολιτική του. Το ακούς καθημερινά στο λαϊκό ραδιόφωνο. Οι έλληνες του εξωτερικού και οι φιλέλληνες έχουν βάλει το χεράκι τους για να γίνει αυτό

Και οι ξένοι το προβάλουν όχι τόσο γιατί μας λυπούνται. Ξέρουν πολύ καλά το δικό μας ενδογενές χάλι .
Φοβούνται όμως μήπως έρθει και η σειρά τους να πέσουν στα δόντια της χρηματοπιστωτικής δικτατορίας. Φοβούνται και τον γερμανικό ηγεμονισμό. Έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τι σημαίνει παραλογισμός του καπιταλισμού.

Σε Ευρωπαϊκή λύση συνεχίζουμε να ελπίζουμε αλλά όχι σε αυτή των Μερκοζήδων, φυσικά. Που θα πάει θα ρθει. Γρήγορα όμως.

14/02/2012

Οι δυο όψεις του νομίσματος

«Σε αυτά τα καθάρματα , όταν έρθει η ώρα , θα τους κατεβάσω τις κουκούλες»

Παρατήρηση πρώτη: Σιγά τα αίματα.

Παρατήρηση δεύτερη: Θα είναι πριν ή μετά αφού κατεβάσεις την κουκούλα των φοροφυγάδων και των λαμογίων

Παρατήρηση τρίτη. Έχεις συντηρητική αντίληψη της ιστορίας και της κοινωνίας.

Οι κουκουλοφόροι και μη "πες τε τους όπως θέλετε" είναι κοινωνικό φαινόμενο. Ούτε είναι αποτέλεσμα του μνημονίου (κούνια που σε κούναγε Αλέξη) γιατί τον Δεκέμβρη του 2008 δεν υπήρχε μνημόνιο. Είναι η άλλη όψη των γραβατοφόρων φοροφυγάδων και λαμογίων . Όσο πιο πολλοί και πιο θρασείς γίνονται οι δεύτεροι , τόσο το ίδιο και οι πρώτοι. Ποιος έκανε πιο μεγάλες καταστροφές στην χώρα νομίζετε? Οι πρώτοι ή οι δεύτεροι? Πιάστε , λοιπόν, τους πρώτους και κατανείμετε τον πλούτο και τα βάρη δικαιότερα και θα δείτε το υπόστρωμα που τρέφει την βία να εξαφανίζετε και να κατεβαίνουν οι κουκούλες αυτοβούλως.

Είναι και οι δυο το αποτέλεσμα μιας πολύ άνισης και αδιέξοδης κοινωνίας και ενός ανίκανου και διεφθαρμένου στη χειρότερη και άβουλου στην καλύτερη περίπτωση κράτους. Ούτε τους μεν πιάνει, ούτε τους δε σταματάει.

Όχι βέβαια ότι θα μπορούσε να δικαιολογήσει κανείς την καφρίλα της Κυριακής . Πόσο αμόρφωτος τενεκές μπορεί να είσαι για να κάψεις, ή σωστέρα να βάλεις να κάψουν, το Αττικόν και τα λοιπά νεοκλασικά και να πιστεύεις ότι κάνεις επαναστατική δράση? Η επανάσταση δεν καίει τούβλα. Καίει καρδιές. Το ξέσπασμα οργής δεν είναι επανάσταση και εμφύλιος. Είναι .....ψυχοθεραπεια του δρόμου. Στην σκοτάδι του μίσους και της εσκεμμένης άγνοιας οι πράξεις κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και το αποτέλεσμα δεν θα είναι ούτε η κατάληψη της εξουσίας (πέρασε και δεν ακούμπησε) ούτε ο εκφοβισμός της κοινωνίας φυσικά που έχει άλλα σοβαρότερα και δομικότερα θέματα να φοβάται αλλά η ακραία συντηρητικοποίηση της. Είσαι εκτός θέματος και γράφεις και ανορθόγραφα.

Και το κράτος στον κόσμο του.

Ανίκανο το κράτος να παίξει τον ρόλο του διαιτητή στην αστική μας κοινωνία. Μας πήρανε χαμπάρι παγκοσμίως. Δεν υπάρχει κράτος λένε τώρα οι απέξω. Ούτε φοροεισπραχτικός μηχανισμός, ούτε επενδυτικός μηχανισμός, ούτε αστυνομία , ούτε καν κτηματολόγιο . Μόνο αδιαφάνεια και διαφθορά. Το πιασαν και τα τζιμάνια της τρόικα μετά από δυο χρόνια ( οι Ραν Ταν Πλαν)

Καλέ τι μας λέτε? Απαπαπα!

Και μεις που νομίζαμε, τόσα χρόνια, ότι είμαστε κράτος.....μοντέλο?

ΥΓ:Παρά τα επιχειρήματα οποιος επιμένει να καίει γιατί δεν μπορεί αλλιώς δεν πάει να κάψει το σπίτι κανενός βαρώνου κοκαίνης ή ενος μεγαλο λαμογίου να αποκτήσει και ευρύτερο λαϊκό έρεισμα?

10/02/2012

Νέες εξωφρενικές απαιτήσεις της Γερμανίας

Εμπιστευτικές πληροφορίες από σύμβουλο της Μέρκελ στις Βρυξέλλες λένε κάτι το ανατριχιαστικό.
Αφού τα γκάλοπ δείχνουν ότι μετά τις εκλογές μπορεί να βρεθούν στην εξουσία ένα η περισσότερα κόμματα της Αριστεράς και αντιθέτως να μην είναι το ΠΑΣΟΚ, οι τρεις υπογραφές εγγύησης τήρησης του Μνημονίου δεν αρκούν για να εξασφαλίσει η Γερμανία τα λεφτά της στην δανειακή σύμβαση.

Για το λόγο αυτό οι Γερμανοί πρότειναν στον Βενιζέλο δυο μέτρα.

Το ένα είναι η κατάθεση των χρημάτων σε κοινό δεσμευμένο λογαριασμό όπου πληρωμές δεν θα γίνονται αν δεν συμφωνήσουν η Ελλάδα και η Τρόικα. Αυτό είναι γνωστό και βγήκε ήδη στις εφημερίδες.

Το δεύτερο είναι ότι ζητά να υπογράψουν το Μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση ΚΑΙ τα κόμματα της Αριστεράς που δηλώνουν Ευρωπαϊκό προσανατολισμό όπως η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Βενιζέλος απάντησε έξαλλος ότι "μας σπρώχνετε στην έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ" αλλά δεσμεύτηκε να θέσει το δίλλημα στα δυο κόμματα.

Το θετικό είναι ότι το να ζητάνε οι Γερμανοί τις υπογραφές σημαίνει ότι όντως βλέπουν την Αριστερά στην εξουσία μετά τις εκλογές. Άντε, μπας και δούμε κάποια αχτίδα φωτός

01/02/2012

Περαίωση τρίτου τύπου

Στο τελευταίο βιβλίο του Μάρκαρη με τον τίτλο «Περαίωση» , κάποιος , στην σημερινή Ελλάδα της κρίσης, αρχίζει να δολοφονεί φοροφυγάδες και διάφορα λαμόγια (γιατρούς, καθηγητές, συνδικαλιστές, ....) με κώνιο ή με βέλη και αφήνει τα πτώματα σε αρχαιολογικούς χώρους. Άμεσος ο συμβολισμός του «που μας καταντήσατε νεοέλληνες».

Στα προειδοποιητικά σημειώματα που στέλνει στα υποψήφια θύματά του μέσω διαδικτύου υπογράφει ως ο εθνικός φοροεισπράχτορας. Αφού τους βγάλει τα άπλυτα στη φόρα (που τη βρήκες τη βίλα, τα οφσόρ, το εξοχικό , κλπ, ξέρετε σεις δα τώρα) τους ζητά να πληρώσουν ένα χοντρό ποσό στην εφορία. Όποιος δεν το κάνει πάει καλιά του. Κάποιοι από φόβο αρχίζουν να τα σκάνε χωρις δεύτερη κουβέντα.

Το θέμα βγαίνει στα κανάλια και ο εθνικός φοροεισπράχτορας γίνεται λαϊκός ήρως. Στο τέλος ο αστυνόμος Χαρίτος με την γνωστή του ταχτική και ενδιαφέρουσα πλοκή (διαβάστε το) συλλάμβάνει τον δολοφόνο. Ένας διανοούμενος που έχει δεινοπαθήσει από την ελληνική γραφειομαφία (του φάγανε τις καινοτομικές του ιδέες προς ίδιον όφελος) αγαναχτεί και αντί να πάει στο Σύνταγμα βρίσκει πιο χειροπιαστά μέσα (μπλακ αυτό!)

Ωραία η ιδέα αλλά το τέλος κοινότυπο. Εγώ θα το τελείωνα αλλιώς.

Όταν ο Χαρίτος πάει να τον συλλάβει, βρίσκει μπροστά και μέσα στο σπίτι του φοροεισπράχτορα τα κανάλια. Ο ίδιος δίνει συνέντευξη τύπου όπου ανακοινώνει τη δημιουργία του κόμματος «ο λαϊκός εκδικητής» και αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη όπως έγινε για το Βατοπέδι, τη Ζήμενς και άλλα εγκλήματα. Ζητά δε να τον κρίνει ο λαός ή άντε και καμιά εξεταστική επιτροπή στην επόμενη Βουλή.
Χι,χι, χι, χι.