Το μπλογκ σας χαιρετά από τη Γυάρο συνεχίζοντας ακάθεκτο τις διακοπές του αυτοεξόριστο στο γνωστό νησί των κολασμένων.
Για extreme wild camping το νησί προσφέρει συγκινήσεις κάθε είδους. Από άγρια πανίδα ( ψαρια , χταπόδια , αγριοκάτσικα. κουνέλια, φίδια, αρουραίους και σκορπιούς, φ α ν τ α σ τ ι κ έ ς παραλίες που κολυμπάς ολομόναχος όπως γουστάρεις εως και κάλυψη internet 3G αν έχεις smart-phone και έχεις φάει κόλημα με τα techs, μη πω τίποτα!
Πρόσβαση μόνο με δικό σου σκάφος στα λιμανάκια ή στο παλιό λιμάνι όπου υπάρχουν ακόμα κάποιες σκουριασμένες δέστρες. Το νησί ήταν μέχρι πριν λιγα χρόνια ναυτικό πεδίο βολής και απαγορευότανε η πρόσβαση. Τώρα το κάνεις με δική σου ευθύνη αφού δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις ή τι θα σου πέσει στο κεφάλι. Καποιοι από τα γύρω νησιά μιλάνε και για απεμπλουτισμένο ουράνιο από τις οβίδες.
Η ζέστη αφόρητη όιαν δεν φυσάει ο άνεμος αλλά σε παίρνει και σε σηκώνει όταν το πιάνει. Νερό ούτε για δείγμα φυσικά.
Οι φυλακές με σπασμένα παράθυρα χάσκουν σαν κρανία ξεδοντιασμένα με κελιά, φυλάκια, παρατηρητήρια . μαγειρεία, εστιατόρια, καμπινέδες, αίθουσα λογοκρισίας, εξωτερικά ιατρεία και άλλα κτίσματα που δεν μπόρεσα να καταλάβω τον σκοπό ύπαρξής τους. Το νεκροταφείο με τους σκουριασμένους σιδερένιους σταυρούς δεσπόζει σε τέτοια θέση ώστε να το έβλεπαν όλοι και να συνετίζονταν. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι θαμένοι εκεί ή έγινε ολων η εκταφή μετά τη λήξη του κολαστηρίου.
Τη νύχτα τα πράματα σκουραίνουν με διάφορους περίεργους ήχους να σε περιτριγυρίζουν και να μην βλέπεις τι. Σίγουρα χρειάζεσαι κανα δυο ποτηράκια τσίπουρο ή ότιδήποτε άλλο σε χαλαρώνει για να κοιμηθείς χωρίς να πετάγεσαι.
Και κει που γλαρώναν τα μάτια μου άρχισαν οι φωνές.
-Οϊ, οϊ μάνα μου, μανούλα μου
-Προχώρα πούστη, μη σε πάρει ο διάολος
-Αφήστε με πονάω
-Σκάσε παλιοκουμούνι. Εδω θα αφήσεις τα κοκκαλά σου ρε, δε το κατάλαβες?
