Σε τόνο @μ>?`£νο

Πάνε και οι εκλογές, φύγανε και η γεύση που μου μένει είναι μια από τα ίδια.

Τα περί μνημονίου μωρολογήματα και από τις δυο πλευρές μας έκαναν να χάσουμε την ευκαιρία να δούμε την ουσία του Καλλικράτη που είναι από τις μεγαλύτερες διοικητικές μεταρρυθμίσεις από την εποχή των Βαυαρών. Κρίμα!

Τι γίνεται τώρα? Μα μια από τα ίδια. Η μονεταριστική λιτότητα συνεχίζεται με πιο πολλά μέτρα γιατί αυτό απαιτεί η επικρατούσα παγκόσμια λογική. Τα χειρότερα έπονται. Νομίζετε ότι υπάρχει πολιτικός στην Ελλάδα που μπορεί να αλλάξει τον ρου? Να μου πείτε και μένα.

Κανένας πολιτικός δεν έχει πάει φυλακή ακόμα και το μεγάλο κεφάλαιο παραμένει στο απυρόβλητο από έκτακτες εισφορές. Από ότι φαίνεται τα κάνουν "πλακάκια" μεταξύ τους και με τους γερμανούς. Αυτά όμως δεν ξεχνιούνται και γράφονται στα μπλογκ και στα μυαλά μας για τις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αν αυτές έρθουν. Για μας τους φιλήσυχους πολίτες που ακόμα έχουμε και τρώμε. Γιατί για κάποιους άλλους, όμως, μπορεί να γίνουν και φυτίλι για την έκρηξη του θυμού τους.

Από την άλλη η Αθήνα θυμίζει (και γίνεται) τριτοκοσμική πόλη ενώ η επαρχία βρωμάει από τα σκουπίδια. Φαινόμενα της οικονομικής παρακμής? Σαφώς. Όμως υπάρχουν και διαβαθμίσεις.
Πολλά μπορούν να γίνουν ακόμα και με τα λίγα αν υπάρχουν στην τοπική αυτοδιοίκηση άνθρωποι ικανοί με φαντασία, μεράκι και αφοσίωση. Υπάρχουν παραδείγματα, ναι!. Με η χωρίς μνημόνια.

Λοιπόν η μουσική είναι μαθηματικά, φυσική και …..χρώματα. Η θεωρία των ταλαντώσεων και η οπτική συνάμα. Ο κάθε μουσικός φθόγγος, μια ταλάντωση, είναι όπως ένα χρώμα που και αυτό είναι μια ταλάντωση αλλά σε διαφορετικό μήκος κύματος. Και όπως τα χρώματα συμπλέκονται και δίνουν το λευκό φως έτσι και οι ήχοι κάνουν νότες και αρμονίες.

Απόψε λέω να παιξουμε μουσική με χρώματα σε τόνο @μ>?`£νο, όπως και οι xekathares ιδέες μας για το τι μέλλει γενέσθαι. Τι λέτε?