Ματαιώθηκε , λένε, η επένδυση από το Κατάρ στον Αστακό. Αναμενόμενο, λέω εγώ και έχω γράψει σχετικά παλιότερα. Στο κράτος μπάχαλο μόνο μαφιόζικες και αρπακόλλα επενδύσεις (απεγδύσεις καλύτερα) να περιμένεις. Οι σοβαροί ξένοι επενδυτές δεν αγοράζουν ούτε καν σπίτι πια.
Αν δεν ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας ως χώρα δεν βλέπουμε φράγκο και ας τρέχουν εκατό Παμπούκηδες αντάμα. Πως να την ανακτήσουμε? Το 'χουμε πει χιλιάδες φορές. Στη φυλακή οι κλέφτες και οι φοροφυγάδες και κατάσχεση περιουσιών ως απαρχή κράτους δικαίου. Τα λοιπά λόγια είναι φτώχια και απολιτική ατζαμοσύνη.
Στο ίδιο πλαίσιο απουσίας κράτους (άσε το δικαίου είναι πολυτέλεια για την καθημερινότητα)με σοκάρει η απόγνωση και η αγανάκτηση φίλης από την αυθαιρεσία της ελληνικής διοίκησης που φυσικά δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Μόνο που στη χώρα μας ενδημεί.
Με προφανώς αδιαφανή κριτήρια την έκοψαν από μια δουλειά. Φώναξε, έγραψε αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θες βρόντα. Ζητάει τώρα πολιτική παρέμβαση και έτσι αρχίζει το γαϊτανάκι του πολιτικού (και όχι μόνο!) πάρε-δώσε. Χιλιάδες άνθρωποι κάθε μέρα ψάχνουν να βρουν το (πραγματικό ή υποκειμενικό) δίκιο τους. Για πολλούς αυτό σχετίζεται άμεσα με την επιβίωσή τους. Μια δουλειά , μια σύνταξη. Πώς να τα βγάλεις πέρα με τους μικρούς φασισμούς και τους τενεκέδες? Συλλογική δράση? Σιγά μην ιδρώσει τ 'αυτί τους! Μόνο στα κανάλια. Εκεί φτάσαμε. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Η δημοκρατία στα αζήτητα.
Και μια διαφορετική αλλά καθόλου μα καθόλου άσχετη με τα παραπάνω είδηση.
Για έβδομη μέρα συνεχίζεται η κοινωνική αναταραχή στη Γαλλία που αρχίζει να λαμβάνει διαστάσεις εξέγερσης. Αν δεν κοπάσει με την ψήφιση του ασφαλιστικού και τις αργίες στο τέλος της άλλης βδομάδας τότε θα είναι πια εκτός ελέγχου (τους!) η κατάσταση.
No comments:
Post a Comment