Η βούρτσα και η Λούτσα

Δεν θέλω να ασχοληθώ σοβαρά με τους φακέλους μπόμπες. Αν δεν είναι προβοκάτσια είναι κωμωδία. Λίγο μπαρούτι και περούκες που….. κουνιούνται. Την αστυνομία να συλλαμβάνει τους δράστες υπό την κάλυψη βίντεο και τα δέματα προς Νικολά, Σίλβιο και την κυρ-Ανγκέλα ( που αμέσως ζήτησε η γλυκιά μου αυστηρότερους ελέγχους μπας και πουλήσει κανα μηχάνημα η Ζήμενς)

Αν ο στόχος τους ήταν να γίνει θόρυβος και να έχουν την δημοσιότητα των δέκα λεπτών που έλεγε ο Άντυ Γουόρχολ τότε το πέτυχαν. Από σήμερα ουδέν σχόλιο στον διεθνή τύπο. Μόνο κάποια μηχανήματα αχτίνων αγοράστηκαν επιπλέον από τις κούριερ και τα αεροδρόμια.

Η ζωή συνεχίζεται και φοβάμαι ότι θα συνεχίζεται ατάραχη ακόμα και αν πέσει πυρηνική βόμβα. Άντε να πάμε μέχρι το σουπερμάρκετ να πάρουμε χαρτιά υγείας και καμιά κατεψυγμένη πίτσα μπας και πέσει έλλειψη. Και μετά πίνοντας την μπύρα μας στον καναπέ θα σχολιάζουμε την πολιτική επικαιρότητα αναζητώντας συνομωσίες εις βάρος της χώρας μας και επαναστάσεις στα βουνά μας από κάποιους άλλους φυσικά που θα μας γλιτώσουν από τα χρέη μας στην τράπεζα.

Η αποθέωση του μικροαστισμού και από τις δυο πλευρές. Αν λυπάμαι για κάτι είναι οι γονείς των πολύ νέων παιδιών που συνελήφθηκαν. Και αγανακτώ με τους Ευρωπαίους που βάζουν στον ίδιο γεωγραφικό πεδίο την Ελλάδα με την Υεμένη. Πως είναι δυνατόν? Σαν να μπερδεύετε εσείς κι εγώ την πρωτεύουσα της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν.