Για να μπεις στο πνεύμα της Ανατολής με το που φτάνεις στην Πόλη δεν υπάρχει περίπτωση να μην πας αμέσως για "τζούρα" στην σκεπαστή αγορά. Το καπαλί τσαρσί. Εκατομμύρια χρώματα και αρώματα! Η μαγεία της ανατολής και ο αισθησιασμός της συμπυκνωμένα σε μπαχάρια, κιλίμια, ναργιλέδες, σαπούνια και κεριά.
Η αφθονία και η φιλοξενία σε κοντραστ με τη μιζέρια του βορρά που άφησες. Και γιατί πρέπει όσοι έχουν ευρώ να είναι πιο ευτυχισμένοι από όσους έχουν λίρες Τουρκίας?
Αυτά για πολιτικούς συνειρμούς από κάποιον που έπρεπε να ζήσει 30 χρόνια στη Δύση για να καταλάβει τις αξίες της Ανατολής.
Έπεται συνέχεια!
No comments:
Post a Comment