Μια διαφορετική φωνή ; ο νέος Αρχιεπίσκοπος

Μια και ο λόγος για ανθρώπινη γλώσσα, με κέρδισε με τις πρώτες του δηλώσεις ο νέος Αρχιεπίσκοπος. Δεν μπορώ να πώ ότι έτρεφα την μεγαλύτερη εκτίμηση για την ιεραρχία της Ελλαδικής εκκλησίας αλλά ο νέος ηγέτης της φαίνεται πιο ειλικρινής, λιγότερο υποκριτής, πιο ανθρώπινος, πιο λογικός και το κυριότερο, αυτό που θέλει ο κόσμος από τους ιερείς, πιο πνευματικός από αυτό που είχαμε συνηθίσει ως τώρα. Θα τον παρακολουθώ και θα ελπίζω.

Αντε ξανά απ’την αρχή

Ξαναγράφω μετά από δυο μήνες αποχής. Δυο μήνες που πολλοί από τους διαδικτυακούς μου φίλους με ξέχασαν και φυσικό ήταν. Δυο μήνες που συνέβηκαν πάρα πολλά καλά και κακά για μένα. Δυο μήνες που έγιναν πολλά στην Ελλάδα και στον κόσμο.
Η ανάγκη μου επικοινωνίας που εκφραζότανε μέσα από το blog δεν σταμάτησε αλλά εκφραζότανε με άλλους τρόπους και με μια πιο προσωπική και άμεση επικοινωνία που πρόλαβε κιόλας να με «χρωματίσει». Εκφραζότανε επίσης μέσα από τη μουσική και το τραγούδι.
Απόψε όμως νοιώθω την ανάγκη να ξαναγράψω, να ξανάβρω τους φίλους που έχασα και να να ξαναρχίσω την εξερεύνηση για να βρω καινούριους.
Η ανάγκη επικοινωνίας είναι ζωτική όπως η τροφή, το νερό, ο έρωτας, Όταν μπορείς να την καλύψεις , όπως μπορείς, τότε είναι δώρο. Όταν η ανταπόκριση έχει και ποιότητα και ουσία τότε γίνεται ευλογία, Δυστυχώς δεν είναι πάντα εύκολο πράμα στη σημερινή εποχή που ενώ (παρα)έχουμε τα μέσα δεν έχουμε ή φοβόμαστε να έχουμε την ουσία.
Χρησιμοποιούμε λάθος και τη γλώσσα. Το politically correct , η επιτήδευση του επαγγελματία των μίντια και της μαζικής ψυχολογίας μαζί με τον υποβόσκοντα πουριτανισμό της κοινωνίας μας , μας έχει κυριεύσει χωρίς να το καταλάβουμε, ακόμα και αυτούς που λεγόνται προοδευτικοί. Όχι μόνο αποφεύγουμε την αμεσότητα αλλά και την παρεξηγούμε. Πολλά λόγια, ξύλινη γλώσσα. Πολλή φτώχια.
Μας λείπει η γλώσσα της καρδιάς, της αμεσότητας ,της ανθρωπιάς. Αυτή που λέει τα σύκα, σύκα και τη σκάφη σκάφη. Που δε διστάζει να χρησιμοποιήσει ακόμα την αργκό για να περιγράψει μια κατάσταση με μια μόνο λέξη αν αυτή ταιριάζει στη περίσταση. Αυτή τη γλώσσα σκοπεύω να χρησιμοποιώ από δω και πέρα. Όχι πολλά λόγια αλλά λίγα και ξεκάθαρα. ‘Ισως και «βρώμικα» για κάποιους από τους φίλους. Και με πολύ χιούμορ.Περιγράφοντας την κάτω πλευρά του παγόβουνου. Και σε όποιον αρέσουμε.