23/10/2009

Τέχνη γεννημένη στους δρόμους και στους σταθμούς

Γεννημένη στους δρόμους και τους σταθμούς της Νέας Υόρκης σε εποχή κρίσης στις αρχές του 70-όπως καλή ώρα σήμερα-η λαική τέχνη του graffiti έχει τους δικούς της νόμους και τα δικά της σύμβολα.

Το μουσείο της σύγχρονης τέχνης του Fondation Cartier στο Raspail του Παρισιού μαζεύει τις μέρες αυτές νεαρόκοσμο με ιδιόμορφη αμφίεση και κινητικότητα. Η έκθεση graffiti με μουσικές ζωντανές, με προβολές και ολογραμματα είναι αν όχι εντυπωσιακή τουλάχιστον αναζωογονητική.

Το graffiti είναι συνδεδεμένο με το break dance και τη σημερινή hip hop που μου φαίνεται πολύ φυσικό αφού όλα τους είναι του ...δρόμου.
Τέχνη επικίνδυνη ανάμεσα σε τρένα, λεωφορία, περιπολίες ή να είσαι κρεμασμένος από τοίχους απαιτεί μεράκι από αυτούς που την κάνουν χωρίς φυσικά οικονομικό όφελος.

Τι λέτε , δε κάνουμε τα Εξάρχεια Μουσείο του Δρόμου αντί για Λωρίδα της Γάζας που είναι σήμερα?

Λίγη (ή τέλος πάντων πολλή) φαντασία χρειάζεται ρε μάγκες!








22/10/2009

Η αλήθεια της (ανθρώπινης) φύσης



Αντιγράφω από την σημερινή ηλεκτρονική σελίδα των Νέων

"Η τίγρης είναι τρόφιμος κολομβιανού καταφυγίου ζώων, άρα πιθανόν ανήκει σε κάποιο από τα υπό εξαφάνιση είδη. Το άλογο προσφέρθηκε από τον ιδιοκτήτη του ως δωρεά.

Προσοχή, αφού είχε σκοτωθεί σε ατύχημα. Η αλήθεια της φύσης θέλει να επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας και η εικόνα είναι κάποιον βαθμό αποκρουστική. Μας σοκάρει γιατί τη βλέπουμε υπό το πρίσμα του δίπολου τίγρης κυνηγός και άλογο-θήραμα.

Κατά συνέπεια νιώθουμε συμπάθεια για το τελευταίο.

Υπάρχει όμως κι άλλη οπτική γωνία. Άλλωστε κάθε ζήτημα είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Αν το δούμε από την πλευρά του Τζον Στιούαρτ Μιλ, δηλαδή με βάση την ηθική θεωρία του ωφελιμισμού, σύμφωνα με τον οποίο κριτήριο της ηθικής ορθότητας μιας πράξης είναι οι συνέπειές της, αλλάζει το πράγμα. Το άλογο ήταν ήδη νεκρό και το αρπακτικό ζώο κινδυνεύει με εξαφάνιση. Άρα;"


Και σχολιάζω. Υπάρχει στη βιολογία και στη φύση θύτης και θύμα? Δεν είναι ο θανατός σου η ζωή μου βιολογικός νόμος? Και αν η τίγρης δε σκοτώσει το άλογο ή την αντιλόπη δεν θα πεθάνει αυτή και τα μικρά της από πείνα? Μια ευαίσθητη τίγρης ρισκάρει τη ζωή της και αυτή των απογόνων της. Και πόσο συμπάθεια θα νοιώθουμε για μια νεκρή από ευαισθησίες και πείνα τίγρη?

Γιατί οι φιλοσοφίες βραδιάτικα? Γιατί κάνω συγκρίσεις με τον ωφελιμισμό στις ανθρώπινες σχέσεις και το πόσο το βόλεμα υλικό ή συναισθηματικό θεωρείται πια η επικρατούσα αντίληψη. Χωρίς ενοχές, σωστές ή λάθος, η "τίγρης" τρώει το "άλογο" και δω όπως και στη σαβάνα

21/10/2009

Καλώδιο και πρίζα


Γράφω το άρθρο πάνω στο τρένο από τις Βρυξέλλες στο Παρίσι. Με 300 χιλιόμετρα την ώρα η απόσταση εκμηδενίζεται σε 1 ώρα και 25 λεπτά. Στο τρένο πάνω προσφέρεται ασύρματη σύνδεση με το διαδίκτυο.
Και δεν είναι φυσικά κάτι το καινούριο. Πάνω από δεκαπενταετία λειτουργεί η γραμμή ταχείας σύνδεσης μεταξύ των δυο πόλεων όπως και με το Λονδίνο, το Άμστερνταμ, την Κολωνία, τη Γενεύη και το Μπορντό.

Και κάθε φορά αναρωτιέμαι. Πόσα χρόνια, πόσες κυβερνήσεις, πόσα κονδύλια θα χρειαστούν, πόσα συνδικάτα να απεργήσουν για να γίνει ο σιδηρόδρομος αξιόπιστο και ανταγωνιστικό μέσο μεταφοράς στην Ελλάδα?
Πότε θα έρθει η στιγμή να κάνουμε Αθήνα Θεσσαλονίκη σε 2 ώρες πίνοντας τον καφέ μας, διαβάζοντας την εφημερίδα μας και παίζοντας στο διαδίκτυο? Και μη μου πείτε ότι η ταχεία σύνδεση δεν γίνεται για οικολογικούς λόγους και για λόγους ηχορύπανσης, όπως ας πούμε στην Ολλάνδία, γιατί δε με πείθετε όταν τα ντεσιμπέλ είναι το σήμα κατατεθέν των πόλεών μας. Ούτε γιατί δεν υπάρχουν κονδύλια. Γεμάτα είναι τα... πλαίσια στήριξης.
Αν και έχουν γίνει βελτιώσεις, το πιο οικολογικό μέσο μεταφοράς έχει τόσο παραμεληθεί στην Ελλάδα που αναρωτιέται κανείς μήπως γίνεται σκόπιμα. Θα μου πείτε η γεωμορφολογία της χώρας, βουνά, λαγκάδια κλπ. Αλλά και η Αυστρία, η Ελβετία, η Γαλλία δεν έχουν βουνά? Η ατομικότητα του Έλληνα που προτιμά το ΙΧ ή το αεροπλάνο? Μήπως γνώρισε το κάτι άλλο?
Μεγαλεπήβολο σχέδιο που μπορεί, όμως, να τονώσει την οικονομία και να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης.

Κάποιος φίλος που έχει περάσει από τη διοίκηση του ΟΣΕ μου έλεγε ότι πριν από χρόνια αγοράστηκε το καλώδιο για την ηλεκτροδότηση της γραμμής Αθήνα Θεσσαλονίκη (λες και αυτό ήταν το πρωταρχικό όταν δεν υπάρχουν γραμμές) και από τότε σαπίζει στις αποθήκες.
Εκτός αν ξεχάσανε να αγοράσουνε και την πρίζα (πρίζα γράφω και όχι μίζα)!! Οπότε τι να το κάνεις σκέτο το καλώδιο?

13/10/2009

Στον θάνατο επενδύει η Wall Street

Από την σημερινή Ελευθεροτυπία
Όταν η βιομηχανία των στεγαστικών δανείων στην Αμερική «έσκασε» πέρσι, οι επενδυτικές τράπεζες της Wall Street άρχισαν να ψάχνουν για την επόμενη μεγάλη ιδέα που θα τους αποφέρει χρήματα. Όπως αναφέρει δημοσίευμα των New York Times, πιστεύουν ότι την βρήκαν. Οι τραπεζίτες σκοπεύουν να αγοράσουν ασφαλιστικά συμβόλαια ζωής, τα οποία ηλικιωμένοι και άρρωστοι άνθρωποι πωλούν για να πάρουν ρευστό.

Oι τράπεζες πληρώνουν 400.000 δολάρια για ένα συμβόλαιο 1 εκατομμυρίου δολ. αν και η τιμή κυμαίνεται αναλόγως με το προσδόκιμο ζωής του ασφαλισμένου.
...............
Εννοείται ότι, όσο πιο γρήγορα πεθάνει ο ασφαλισμένος, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η απόδοση. Αντιθέτως, αν το άτομο ζήσει περισσότερο από το προσδόκιμο στο οποίο έχει «επενδύσει» η τράπεζα, ο επενδυτής θα έχει μικρή απόδοση ή και ζημία. Ευλόγως, δηλαδή, ο κάθε κάτοχος «ομολόγου θανάτου» παρακαλάει για τον γρήγορο θάνατο του ασφαλισμένου.


Τι θα γίνει βρε φωστήρες του νεο-φιλευθερισμού και θαυμαστές του αμερικάνικου κοινωνικού κράτους , δε θα έρθουν αυτά στην Ευρώπη? Γιατί να υστερούμε? Είναι θέμα ανταγωνιστικότητας. Τσάμπα θα πεθαίνουμε χωρίς να κερδίσουνε κάτι?

09/10/2009

Οικολόγοι και ΠΑΣΟΚ

Η προσφορά του νέου Υπουργείου Περιβάλλοντος στους Οικολόγους ή τέλος πάντων σε έναν από τους εκπροσώπους τους ήταν πολύ καλή κίνηση από το ΠΑΣΟΚ. Έγινε βέβαια βιαστικά και τσαπατσούλικα στην …..τούρλα του Σαββάτου και φυσικό ήταν οι Οικολόγοι να φοβηθούν ( πιστεύω ότι έχουν ήδη μετανιώσει που δε το διαπραγματεύτηκαν καλύτερα).
Το μπλογκ το είχε προτείνει (Πράσινη Διακυβέρνηση) όχι μόνο για το Περιβάλλοντος αλλά και για το Δικαιοσύνης που εκεί πια θα έσπαγε τα ταμεία αν το πρότεινε.

Το έχω ξαναγράψει και δε θα διστάσω να το ξαναπώ. Με την κοινωνική κατάσταση που επικρατεί και την ξεχαρβαλωμένη δημόσια διοίκηση ο μόνος δρόμος για να αλλάξουν τα πράματα είναι με τη συμμετοχή του μικρού εκείνου ενεργού κομματιού της κοινωνίας που ακόμα αντιστέκεται (Οι πολίτες και το ΠΑΣΟΚ; δυο προτάσεις). Τα ανοίγματα του ΠΑΣΟΚ προς την κοινωνία πρέπει να είναι τολμηρά, διαρκή και ειλικρινά.
Εκτός από τους οικολόγους υπάρχει και η αριστερά , μη το ξεχνάμε, που στη βάση προγράμματος μπορούν να παράσχουν στήριξη σε μερικά πολύ εστιασμένα θέματα όπως η διαφάνεια, αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, τα σκουπίδια, τα δάση, κλπ.

Περιμένουμε!

07/10/2009

Γράμμα στη νέα διακυβέρνηση

Καιρό έχουμε να τα πούμε και για άλλο ξεκίνησα να γράψω και άλλο μου ήρθε.
Δημοσιεύω λοιπόν το μήνυμα που έλαβα από τη φίλη Ε. Είναι τόσο απλό και ειλικρινές που δεν άντεξα στον πειρασμό.

"Εγώ χάρηκα που πήραν τις «κάλτσες» τους οι Νέο Δημοκράτες, μια κάθαρση που δεν τολμούσαν να κάνουν οι ίδιοι, την έκανε ο Ελληνικός Λαός … Τώρα περιμένει να δει τι θα κάνουν αυτοί οι καινούργιοι.
Και εγώ ελπίζω στον Παπανδρέου και την ομάδα του αν και δεν το ψήφισα. Μα θα τον ψηφίσω, εάν δω ότι είναι τεχνοκράτης και δεν ακυρώνει όλους τους διαγωνισμούς για να ξαναγίνουν όλοι με «άλλους όρους» και πάνε σε έναν μεγάλο όμιλο. Θα χαρώ πολύ εάν δεν αγγίξει την Ολυμπιακή και κάνει το λάθος να μπει ξανά το δημόσιο με συμμετοχή έστω σε αυτήν την εταιρία, εάν δεν υποχωρήσει στις πιέσεις των συνδικαλιστών για το λιμάνι. Θα χαρώ πολύ εάν προωθήσει ( το χαβά μου εγώ) την κομποστοποίηση στους δήμους και στα σπίτια. Για σκέψου…εάν κάνει μια τέτοια κίνηση, και μας βάλει όλους να «συμμετέχουμε» μέσο των σκουπιδιών για ένα καλύτερο αύριο. Όλοι έχουν μάθει να είναι αμέτοχοι…να ζητάνε. Μήπως ήρθε η ώρα να μας βάλουνε να κάνουμε κάτι εκτός από το να πληρώνουμε μόνο φόρους;
Περιμένω πολλά από τον κ. Παπανδρέου….βλέπεις είμαι πολύ δύσπιστη…με τους πολιτικούς…αλλά ακόμη ελπίζω.
Ναι και εγώ τους ήθελα τους οικολόγους αλλά δεν τα κατάφεραν."


Και γω περιμένω, όχι τόσο πολλά ούτε τόσο καλά, αλλά απλά διαφορετικά από ότι γινόταν μέχρι τώρα

01/10/2009

Πράσινη διακυβέρνηση

Είτε αυτοδύναμο είτε, ακόμα επιτακτικότερα, όχι το ΠΑΣΟΚ κερδίσει τις εκλογές και είτε είναι στη Βουλή είτε όχι οι οικολόγοι, πρέπει να ζητήσει την στήριξή τους και να τους συμπεριλάβει στο κυβερνητικό σχήμα.
Όπως έχω ξαναγράψει, η πολυπλοκότητα και δυσκολία της σημερινής κατάστασης απαιτεί τις ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες και πολιτικές συστρατεύσεις κομμάτων και δυνάμεων στη βάση προγράμματος.

Για 4 συγκεκριμένους στόχους:

1) να ξεβρωμίσουμε από τα τριτοκοσμικά μας σκουπίδια

2) Να περισώσουμε ότι σώζεται από τα δάση μας

3) Να δημιουργηθούν θέσεις πράσινης απασχόλησης

4) Για τη διαφάνεια και το ξεκαθάρισμα των σκανδάλων ειδικά της Σιμενς

Τα Υπουργεία Περιβάλλοντος και Δικαιοσύνης είναι ότι πρέπει.

Ας γίνει το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο μια δύναμη εξουσίας αλλά μια πλατφόρμα ανάδειξης νέων δυνάμεων και ατόμων που συμπλέουν με τους στόχους του.
Αν αυτό ξενίζει τα κομματικά επιτελεία δεν ξενίζει καθόλου τους πολίτες που το στηρίζουν.

Από μια προεκλογική Αθήνα

Η Άλλη Όψη