Διεθνής Χρηματοπιστωτική Δικτατορία

Σας προτρέπω να διαβάσετε την συνέντευξη του Νίκου Κοτζιά στο Κουτί της Πανδώρας για μια επιστημονική ανάλυση της πραγματικότητας μακριά από μεταφυσικές θολούρες.

Δυο αποσπάσματα απομονώνω

"Η κρίση ήταν μια  κρίση αναντιστοιχίας ανάμεσα σε αυτό που ονομάζουμε xρηματοπιστωτικό τομέα και της πραγματικής  οικονομίας. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας που πρέπει να διευκολύνει την παραγωγή, είχε τόσο αυτονομηθεί ώστε αναπαραγόταν ο ίδιος χωρίς να διευρύνεται η πραγματική του βάση."

και

"Εδώ έχουμε το φαινόμενο κάποιοι να κερδίζουν λεφτά ως τραπεζίτες και όταν έρθει η ώρα της χασούρας να μην βάζουν το χέρι στην τσέπη. Το δεύτερο είναι ότι η διάσωση των τραπεζών δεν σημαίνει ότι πρέπει να ταυτίζεται με την διάσωση των τραπεζιτών."

Έχω τις κάποιες αντιρρήσεις μου ως προς τον τίτλο του άρθρου γιατί  προφανώς ο συγγραφέας δεν ξέρει καλά πως δουλεύουν οι διεθνείς οργανισμοί όπως το ΔΝΤ και η ΕΕ σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Επανέρχομαι λοιπόν στο μοτίβο του μπλογκ.

Για να απελευθερωθούμε από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική δικτατορία τρεις συστημικές (να βελτιώσουμε δηλαδή το σύστημα) λύσεις υπάρχουν.

- Υψηλή φορολόγηση των τραπεζικών κερδών

- Πληθωρισμός των κερδών τους κόβοντας νέο χρήμα κια ρίχνοντας το στην αγορά

-Κρατικοποίηση των τραπεζών και των παραφυάδων τους

Όπως  και να 'ναι, τέτοιες παρεμβάσεις απαιτούν λαϊκή πίεση, όχι ξεπουλημένες ηγεσίες, φωτισμένους ηγέτες ,  διεθνή  συνεργασία και διεθνισμό. Δεν έχουν νόημα σε εθνικό επίπεδο αφού τα λεφτά αλλάζουν τόπο σε δευτερόλεπτα. Στη καλύτερη περίπτωση να γίνουν σε  Ευρωπαϊκό επίπεδο και αυτό με πολύ αγώνα και διαφορετικές από τις σημερινές συγκυρίες.

Το χρηματοπιστωτικό σύστημα ας αναλογιστεί ότι υπάρχουν βέβαια και οι αντι-συστημικές λύσεις που ναι μεν θέλουν αποφασισμένους με κότσια αλλά έλα που αυτοί πληθαίνουν τώρα τελευταία παγκόσμια! Αν δεν ήσαν τόσο εγωτικοί ......

Όλο το άρθρο κάνοντας κλικ εδώ.

YΓ. Μια παλιά γελοιογραφία τόσο επίκαιρη

Όχι χρήση βίας στη Νομική απόψε.

Το άρθρο γράφεται εν θερμώ με τα ΜΑΤ έξω από την Νομική

Οι  πολιτικά ανεγκέφαλοι διοργανωτές της κίνησης δεν ξέρουν τι να κάνουν τώρα τους ανθρώπους αυτούς αφού κουβάλησαν  νερό στο μύλο του Καρατζαφέρη (έξω οι μετανάστες) και του Σαμαρά (όχι στο άσυλο). Ο Παπανδρέου λέει να εφαρμοστεί ο νόμος (πως και από ποιόν άραγε?) , οι πρυτανικές αρχές φοβούνται ή πολιτεύονται εσωτερικά, τα ΜΜΕ αποπροσανατολίζουν και γενικά μπάχαλο η υπόθεση. Τίποτα δεν γίνεται για την ουσία του ζητήματος δηλαδή την ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής.

 

Σίγουρα αυτό που δεν πρέπει να γίνει είναι η χρήση βίας από την αστυνομία. Το να βγάλει η κυβέρνηση στους δρόμους τους μετανάστες και τους διάφορους  θερμόαιμους είναι ακριβώς αυτό που θα θελαν ορισμένοι και αυτό που πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία. Δεν συμφέρει τους μετανάστες ούτε την κυβέρνηση.  Στο τέλος θα είναι και οι δυο χαμένοι από ότι θα επακολουθήσει . O κίνδυνος να γίνει η Αθήνα και πάλι μπάχαλο είναι το μικρότερο κακό σε σχέση με άλλες παρενέργειες με εξωτερική ίσως διάσταση. 
 Έκκληση , λοιπόν μην πέσει η κυβέρνηση στη παγίδα έστω και την ύστατη στιγμή καθώς η  αστυνομία  είναι ante portas. Όχι βία! Λύση χωρίς τσαμπουκάδες.

Πρόταση του μπλογκ.. Ο Παπανδρέου να κάνει Ευρωπαϊκό πραξικόπημα !!

Όπως ήρθαν από τα Χανιά με καράβι , έτσι να μπουν σε ένα καράβι υπερπολυτελείας μαζί με τα διεθνή ΜΜΕ και να ξεκινήσουν για εκεί που θα ήθελαν να πάνε ή για κει που ξεκίνησαν και ξέμειναν στη Ελλάδα. Και να δούμε πόσα απίδια παίρνει ο σάκος του Δουβλίνου ΙΙ που έκανε την Ελλάδα αποθήκη δυστυχίας.

Παιχνίδια στην πλάτη των ανθρώπων αυτών? Δυστυχώς κάποιοι "φίλοι"  τους τα άρχισαν και δεν θα μπορούν να πουν και τίποτα τώρα..

ΥΓ.Η κυβέρνηση τρίβει τα  χέρια της για τον επικοινωνιακό μπουναμά που τράβηξε τα πρωτοσέλιδα από την Ζήμενς και τα φορομπηχτικά. Ταυτόχρονα, έβαλε στα κάρβουνα Παπουτσή και Διαμαντοπούλου που δεν είναι και πολύ …δικοί μας.

Μαστουρμπαδόπιτα με γαμύγδαλα

Αναρωτιέμαι τι έχουν πάθει όλα τα κανάλια στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες  και δείχνουν συνταγές μαγειρικής, Τι μόδα είναι και τούτη που περιέχει δόση ειρωνείας.

-Φαί δεν έχουμε να φάμε, ραπανάκια για την όρεξη, λέει  ο πατέρας μου.

Στο πνεύμα της εποχής το μπλογκ σας προσφέρει μια πρωτότυπη συνταγή που την φτιάχνει φίλος σιγανός και ταπεινός (πατά τη γη). Είναι συνταγή που δεν χρειάζεται να σπάσετε καρύδια που ενοχλούν τους γείτονες.

Μαστουρπαδόπιτα με γαμύγδαλα

Υλικά:

300 γρ. μαστουρμπά

100 γρ γαμύγδαλα (χωρίς το τσόφλι)

Τυρί μανούλι ( κάνει καλό στην κυτταρική ανανέωση)

Φύλο

Διοξύδι

Γαβγά

Κριτικό λάδι (ψαγμένο δηλαδή)

Ξαφρίζον νερό Vichy ( κάνει καλό  στο ουρικό οξύ)

Αλάτι, πιπέρι

Θα τα βρείτε όλα στα καλά ντερλικατέσεν του Κωλονακίου (έτσι όπως το γράφω)

Εκτέλεση:

Για την γέμιση, λιώνετε τον μαστουρμπά με τα γαβγά και τα γαμύγδαλα. Προσθέτετε το κριτικό λάδι,  το διοξύδι , το αλάτι και το πιπέρι.

Στρώνετε το φύλο σε ομοφυλική διάταξη (το ένα έτσι δηλαδή και το άλλο αλλιώς),  ρίχνετε τη γέμιση και μετά πάλι φύλο στρέιτ (όλα  προς μια μεριά).

Ραντίζετε με  το  ξαφρίζον νερό για να γίνει ξεροψημένο.

Το ψήνετε σε φούρνο Ζήμενς ( σ.σ. .μανιοκατάθλιψη με το θέμα!) για περίπου 2500 χιλιόμετρα,  αλλάζετε λάδι και συνεχίζετε για άλλα 2500 χιλιόμετρα.

Τα μικρά μας μυστικά τώρα!!

Μπορείτε να κάνετε τη γέμιση λίγο πιο επισέ  με την προσθήκη σκόρδου (χωρίς την πράσινη ουρίτσα, φυσικά) . Ο κρότος Λοζάνης του δίνει ελαφρά κίτρινο χρώμα ενώ η νταφού Λακαμάτας  το κάνει πολύχρωμο.

Θα μου πείτε ότι λέω Μαμαλακιες κουβέντες. Σας συγχωρώ και σας εύχομαι, σκανδαλωδώς,  καλή σας όρεξη

ΥΓ. Και για να μη λέτε ότι έχω καπνίσει τη μοκέτα μου,  σοβαρεύομαι. Παλιός ΚΚΕς  ο Γιώργος   επικρίνει την  αιτιατότητα του προηγούμενου άρθρου όσον αφορά αιτία και αποτέλεσμα λέγοντας ότι η βασική αιτία της όποιας κακοδαιμονίας μας είναι οι εμπορευματοποιημένες παραγωγικές σχέσεις. Κλασσική θέση της μαρξιστικής θεωρίας την ακούμε από τότε που γεννηθήκαμε.  ΟΚ Τζωρτζ. Στο μεταξύ τι γίνεται. Να πεθαίνουμε περιμένοντας το φακελάκι για τον γιατρό?

Ανατρεπτικές απορίες

 Όταν οι πολιτικοί εκμεταλλεύονται τα κενά του νόμου και την αδυναμία του κράτους για να μην βγάλουν εαυτούς ενόχους και να παραγράψουν  τις κλοπές τους τότε γιατί  να μην κάνουν το ίδιο οι αντιρατσιστικές οργανώσεις και οι μετανάστες εκμεταλλευόμενοι το πανεπιστημιακό και το πολιτικό άσυλο?

Όταν οι καθηγητές το ‘χουν ρίξει στην κονόμα και το αλισβερίσι μέσα στα πανεπιστήμια γιατί να μην κάνουν κατάληψη οι φοιτητές?

Όταν τα μεγάλα κεφάλια  φοροδιαφεύγουν εμπαίζοντας  τους θεσμούς και εξευτελίζοντας  τη δικαιοσύνη γιατι οι δικαζόμενοι πυρήνες πρέπει να κάνουν τις κότες στο δικαστήριο?

Όταν ο μεγαλογιατρός σου ζητάει φακελάκι για να μην σε αφήσει να πεθάνεις γιατί σε πειράζει ο κλητήρας που θέλει γρηγορόσημο?

Θα μου πείς ότι το μη χείρον δεν δικαιώνει το κακό. Όλα στραβά  είναι και όλοι έχουμε τις ενοχές μας.  Ναι αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσεις και το ψάρι βρωμάει πάντα, μα πάντα, από το κεφάλι.  Και όταν χτυπάς το αντίγραφο και όχι το πρωτότυπο, όταν κάνεις γαργάρα  τη Σήμενς και σου φταίνε οι μετανάστες στη Νομική,  όταν θες να κρεμάσεις τον μικρολαδιάρη υπάλληλο για παραδειγματισμό στο Σύνταγμα και αφήνεις ανέγκιχτο τον αδίσταχτο μεγαλογιατρό,  όταν  τα παραδικαστικά κυκλώματα μένουν ανέπαφα και φρικάρεις με τις φασαρίες των πυρήνων στο Κορυδαλλό , όταν λες «κύριε καθηγητά» και αποκαλείς τσογλάνια τους καταληψίες,

Τότε εκτός από ότι κάνεις μια τρύπα στο νερό  και  είσαι  δεξιός (εως πολύ δεξιός)  είσαι και αφελής αν είσαι από τους κάτω και επικίνδυνος αν είσαι από τους πάνω.

Αυτό ως προσφορά  στις προσπάθειες αυτογνωσίας ορισμένων επισκεπτών και φίλων.

Ζημενς ( XLVIοστή φορά)

Με το πόρισμα Ζήμενς 5 εκδοχές μπορεί να υπάρχουν  (λογική και μόνο ανάλυση)

1)      ΟΙ βουλευτές είναι ανίκανοι (όχι πρωτοφανές)  να βρουν άκρη

2)      Βρήκαν στοιχεία αλλά τα κόμματα τα κουκουλώνουν γιατί θα γίνει μπάχαλο αν βγουν στον αέρα.

3)      ΟΙ κλέφτες πολιτικοί είναι τόσο μαφιόζοι που δεν άφησαν  το παραμικρό ίχνος .

4)      Μας  δουλεύουν για  να σπάνε πλάκα γενικά.

5)   Δεν έκλεψε κανένας πολιτικός

Όποια εκδοχή σας αρέσει  θα την ασπαστώ  γιατί όλες είναι δυνατόν να συμβαίνουν  αν και όχι εξίσου πιθανές φυσικά.

Ξέχασα καμία?

Λέω όμως  μπας και  στην τσαντίλα του επάνω κάποιος από τους κατηγορούμενους ανοίξει το στόμα του και βγάλει  πράγματα  στη φόρα.  Τι γίνεται με τους κομματικούς λογαριασμούς, ας πούμε. και τις off shore.

Από την άλλη, λέω ότι αποκλείεται να πάνε μέσα κάποιον που τους έχει αυτός και όχι αυτοί  στο χέρι.  Οι κατηγορούμενοι  μου φαίνονται είτε αφελείς  είτε κάποιοι  σουπερλαμόγια που έχουν φάει πολύ περισσότερα (και εκτός Ζήμενς) και δεν θα τολμήσουν να μιλήσουν για να μην πάνε και οι ίδιοι πιο μέσα.  Φοβούνται κιόλας ότι θα τους καθαρίσει η μαφία του μαύρου πολιτικού χρήματος.

Τι ασχολείσαι , θα ρωτήσετε. Αφού  το σάπιο σύστημα καταρέει. Δεν μας νοιάζουν  αυτά  αλλά πως θα το κανουμε να πέσει μια ώρα αρχίτερα, θα μου πουν οι πιο ανυπόμονοι.

Μόνο που για τον σάπιο κόσμο που καταρέει το ακούω  χρόνια ολάκερα και δεν βλέπω να γίνεται και τίποτα.  Ολο λόγια και φιλοσοφία είμαστε.  Σιγά μη το κάνουμε και  Τυνησία τώρα (και Αλγερία και Αίγυπτο και Λιβύη και Μαρόκο και...... Αλβανία)

Και ο Παπανδρέου χάνει την ευκαιρία να αλλάξει τα πράματα αλλά και να μας πείσει ότι όντως θέλει (και μπορεί) να αλλάξουν τα πράματα όσον αφορά την διαφάνεια και την αξιοπιστία στην πολιτική. Ποιος θα τον πιστέψει  μετά από άλλο ένα φιάσκο? Ποιος φουκαράς θα κάνει κουράγιο όταν βλέπει την ατιμωρησία? Και γιατί οι νέοι να μην κάνουν  "πυρήνες"? Κρίμα

Μόνος και βρώμικος στον καναπέ, απόψε

Επειδή ένας φίλος παρεξήγησε το προηγούμενο άρθρο για τις διοξίνες το ξεκαθαρίζω.

Και βέβαια δεν ξεχνώ την στερεότυπη,  κλασσική,   κοινωνική διάσταση όταν μιλάω για από-ανάπτυξη. Δεν είμαι νεωτεριστής και το ξέρεις. Και βέβαια ο ανταγωνισμός χωρίς όρια οδηγεί στο να φάμε ρύπανση ό,τι και κανόνες ελέγχου να βάλουν. Και οι ορμόνες απαγορεύονται και οι διοξίνες. Και όμως!

Και όχι μόνο ρύπανση θα φάμε αλλά και πιο πολλές ώρες εργασίας θα έχουμε, λιγότερη ασφάλιση, πιο λίγη σύνταξη, ακριβότερη υγεία, εξειδικευμένη  εκπαίδευση, λιγότερο ελεύθερο χρόνο, πιο πολλή απομόνωση  και ότι άλλο θα μπορούσε να κατεβάσει τα δημόσια και να ανεβάσει τα ιδιωτικά συμφέροντα και συμπεριφορές. Αυτή είναι η πεμπτουσία του οικονομικού φιλελευθερισμού όπου επιπλέει ο ικανότερος ή ο πιο καπάτσος η ο πιο κομπιναδόρος ή όπως θέλετε πέστε  το αλλά όχι ο πιο κοινωνικός χαρακτήρας ή πιο κοινωνική διάσταση. Ο εγωισμός ( ή ο αυτισμός?)  είναι η ζωή του.

Μόνο που αυτή η συζήτηση, φίλε μου,  είναι ρετρό πια.  Γινότανε πριν από 20 χρόνια τότε που φαινότανε ότι το πράμα  ερχότανε από Θάτσερ και ΗΠΑ προς την λοιπή Ευρώπη. Τότε  που λέγαμε ότι η παγκοσμιοποίηση πρέπει να μπει σε καλούπια και ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει  ασύδοτο γιατί θα μας φάει. Και ότι η κοινωνία πάει σε διάλυση. Και ότι  η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική οργάνωση (αρχίζοντας από την απλή καλημέρα στον γείτονα) είναι πράξεις στοιχειώδους αντίστασης.

Ποιος τ' άκουγε τότε αυτά τα γραφικά (και τους γραφικούς)? . Το αντίθετο κάνανε. Μη εξαιρουμένων και των σοσιαλιστών, τρομάρα τους. Όλα στην ξεπούλα.  Και τώρα εσείς, τιτλούχοι της νέας εποχής,  τρώτε διοξίνες ξαπλωμένοι στον καναπέ βλέποντας TV και το χρηματοπιστωτικό τέρας τρώει εσάς. Τουλάχιστον φροντίστε να φάτε πολύ να είσαστε μολυσμένοι μπας και ψοφήσει.

Διοξίνες στο πιάτο μας

-Κάθε πότε ταΐζετε τα κοτόπουλά σας?

-Κάθε δυόμιση χιλιάδες χιλιόμετρα

Με ρωτάτε πόσες διοξίνες έχω φάει τόσα χρόνια εις την Εσπερίαν και γω λέω τουλάχιστον τρεις θυμάμαι , άλλες τόσες που ξέχασα και άπειρες που δεν το έμαθα ποτέ.

-Ενώ εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια.

-Δεν έχουμε ή δεν τα ξέρουμε?

Το διαχρονικό και διαρκές σκάνδαλο των διοξινών (φτιάχνουν ζωοτροφές από μεταχειρισμένα λάδια συμπεριλαμβανομένων από αυτοκίνητα ) έφερε στο προσκήνιο την συζήτηση για την από-ανάπτυξη. Να παράγουμε και να καταναλώνουμε  δηλαδή λιγότερα και ποιοτικότερα και συγκεκριμένα στη διατροφή  να τρώμε δηλαδή λιγότερο και καθαρότερα προϊόντα.

Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση αλλά η εφαρμογή  πλησιάζει την ουτοπία στις σημερινές συνθήκες αφού απαιτεί δραστική ανακατανομή του πλούτου και των πόρων σε εθνικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή να τρώμε λιγότερο για να φάνε και αυτοί που πεινάνε είτε είναι δίπλα είτε στην Αφρική. Tο ίδιο θα γίνει και με τα κεφάλαια,  φυσικά

Το δεύτερο σοβαρό εμπόδιο είναι η  ικανότητα των φυσικών πόρων να μας θρέψουν,  να μας ποτίσουν, να μας ντύσουν και να μας ζεστάνουν όλους μας. . Σε λίγες δεκαετίες ο παγκόσμιος πληθυσμός θα είναι 9 δις. Υπάρχει ακόμα και θέμα αυτού καθεαυτού  χώρου αν σεβαστούμε τα δάση και τις θάλασσες και αποκλείσουμε τις ερήμους και τις πολικές περιοχές.

Μπορούμε να παράγουμε τόσα προϊόντα με φυσικό τρόπο χωρίς ορμόνες, βιοτεχνολογία και θερμοκήπια ώστε να τρώμε όλοι έστω όσο χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε?

Φανταστείτε ας πούμε ότι φεύγετε και πάτε σε ένα βουνό και έχετε το χωραφάκι σας και τα αυγουλάκια σας  για να τρώτε αλλά και για να πουλάτε για να αγοράσετε ρούχα , καύσιμα και να πληρώσετε τον γιατρό και τον δάσκαλο που δεν θα μπορούν να έχουν χωράφι αφού θα κάνουν κάποια πολύ χρήσιμη κοινωνικά δουλειά. Και αν έρθω και γω μετά και ο φίλος μου ο Πέτρος και ο Γιάννης και όλοι οι Αθηναίοι αλλάξουν μυαλό ξαφνικά και έρθουν στο βουνό σας. Θα έχουν χώρο να κάνουν το ίδιο με σας? Και τι θα συμβεί στο βουνό σας?

Ο "αναχωρητισμός" καλός ως προσωπική διέξοδος (ή φυγή)  αλλά δεν είναι βιώσιμη λύση για χιλιάδες λόγους αλλά προανάφερα έναν , τον πιο απλό. Οι φυσικοί πόροι δεν αρκούν ακόμα και με ισχυρά αναδιανεμητικά μοντέλα.  Άσε που η ρύπανση έχει φτάσει και στα βουνά πια. Το καίσιο και το απεμπλουτισμένο ουράνιο πέφτουν εξ ουρανού.

Θα συνεχίσουμε την συζήτηση.

Πανάρετοι και πάγκαλοι πολιτικοί

Εκτός από  το "μαζί τα φάγαμε", ο Πάγκαλος είπε κάποιους  δημόσιους υπάλληλους κοπρίτες, κάποιους δημοσιογράφους ζώα και φοιτητές του κώλου κάποιους που σπουδάζουν στην Οξφόρδη. Είπε επίσης ότι οι πολιτικοί δεν είναι τόσο διεφθαρμένοι να ψάχνουν ψηφοφόρους στους δρόμους  αλλά οι διεφθαρμένοι ψηφοφόροι πάνε στα πολιτικά γραφεία.

Η ξύλινη γλώσσα και η πολιτική ορθότητα μου προκαλούν αφόρητη βαρεμάρα και είναι ένδειξη και χαμηλής ευφυΐας. Κατανοώ απόλυτα τις πίσω γραμμές των Παγκαλικών ρήσεων που έχουν να κάνουν με την συλλογική ευθύνη  της ανοχής μας στο πολιτικό κατεστημένο αλλά ο ίδιος δεν έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία για να τα λέει αυτά. Ας τα αφήσει σε λιγότερο φθαρμένους.

Από την άλλη η Ντόρα Μητσοτάκη –Κούβελου δήλωσε ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης «είναι εκτός ελέγχου, προσβάλλει θεσμούς και πολίτες και ο κατήφορος αυτός πρέπει να λάβει σύντομα ένα τέλος».

Ε, λοιπόν αυτή η  υποκρισία με προσβάλλει πολύ περισσότερο από την ευθύτητα της  Παγκαλικής γλώσσας! Ποιος και ιντα  προσβάλλει θεσμούς και πολίτες πιότερο ωρε δικιά μας?

Χαμός και στο Παιδείας  που ο Αχ. Μητσός τσακώθηκε με τον Πανάρετο για το ποιος θα κάνει πιο πολύ φιγούρα και κουμάντο προφανώς. Βλέπω  στο πολιτικό (Απόψεις για την Παιδεία)

αλλά και στο προσωπικό μπλογκ του Πανάρετου ότι έχει τον ίδιο υπότιτλο. Η «ελληνική πραγματικότητα» υπάρχει μονό στο μυαλό εκείνων που δεν μπόρεσαν (ή δεν ήθελαν;) ποτέ να ξεφύγουν από αυτήν.

Αναρωτιέμαι , για παράδειγμα, αν τα πραγματικά σκουπίδια είναι πραγματικότητα ή "πραγματικότητα" και είναι μόνο στο μυαλό τους (εκτός από τα άλλα "σκουπίδια"  εκεί μέσα) και αν θέλουν  να φύγουν αλλά  δεν μπορούν  ή δεν θέλουν  να φύγουν  από αυτά.

Κε Πανάρετε, ο Πάγκαλος ( και οι δυο Παν-virtual για δες σύμπτωση)  ξέρει και από την καλή και από την ανάποδη τον Αχιλλέα και θα μπορούσε να σε συμβουλέψει  αλλά υπάρχει όμως ο κίνδυνος να πιάσει και σένα στο στόμα του. Πάρε τα ρίσκα σου.