Επενδύοντας στην πτώχευση (Ι)

Γιατί τα ΜΜΕ και οι μέγαλο (και μικρο) δημοσιογράφοι έχουν ριχτεί στο πολιτικό βρισίδι της κυβέρνησης? Το τι λέγεται, δεν περιγράφεται. Στα όρια της χυδαιότητας. Προχτές (28/9) σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό, REAL FM αν δεν κάνω λάθος, είχε επί τρία λεπτά μετρημένα βρισιές και μόνο. Προδότες, δοσίλογοι, ανίκανοι, ψεύτες, κλέφτες, τενεκέδες, τσιράκια, πουλημένοι, ……

Ακόμα και το MEGA με τους Πρετεντεροτσίμες έχει ξεσαλώσει και βαράει ασύστολα κάθε βράδυ.
Θα μου πείτε όλος ο κόσμος βρίζει. Τι σε πείραξε?

Όχι, δεν με πείραξε πολιτικά , ούτε θα υπερασπίσω τους λάθος πολιτικούς και επικοινωνιακούς χειρισμούς της κυβέρνησης.

Με προβληματίζει όμως γιατί τόση χολή. Γιατί τόση επίθεση και τόσος φόβος? Πρώτη φορά κάνουν λάθη οι κυβερνήσεις και πρώτη φορά παίρνονται αντι-λαϊκά μέτρα? Σιγά μην έπιασε τους εκδότες και τα φερέφωνά τους ο πόνος για τον λαό. Αν τα είχαν βρει με το σύστημα εξουσίας ακόμη και πραξικοπήματα θα στήριζαν και εξορίες . Γιατί , λοιπόν?

Μια εξήγηση δίνω. Απειλείται η μάσα.

Τα έσοδα από διαφημίσεις έχουν πέσει κατακόρυφα λόγω ύφεσης.
Με το ψαλίδι στην ΕΡΤ , υπάρχουν πολλοί στην πιάτσα που ρίχνουν τις τιμές . Το ψαλίδι αρχίζει να πιάνει τις απόλαβες και στα ιδιωτικά.

Μόνο γι' αυτό? Λίγο δεν είναι για τόσο κανονιοβολισμό από τους βολεμένους? Και είναι οι δημοσιογράφοι που καθορίζουν την γραμμή σε ένα τόσο σοβαρό θέμα? Δεν θα κάνω το λάθος της λαϊκίστικης αριστεράς που στη βάση του εθνικού μας φιλότιμου υποστηρίζουν τους εθνικούς μας εργολάβους και επενδυτές.

Μπορεί να σας φανεί ουτοπικό ή και αφελές αλλά αρχίζω να πιστεύω ότι με την είσοδο της τρόικας και των εμπειρογνωμόνων στα υπουργεία , τους (μας) επήρανε χαμπάρι και απειλείται το από χρόνια στημένο παιχνίδι των αδηφάγων εθνικών νταβατζήδων εργολάβων και "επενδυτών" με το πολιτικό κατεστημένο. Και αν , όντως, ο Παπανδρέου είναι αποφασισμένος και έρθουν γερμανοί και κάνουν τη δουλειά με το μισό κόστος και χωρίς μίζες? Αν υπάρξει διαφάνεια στα δημόσια έργα? Αν δουλέψει το Δημόσιο και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός? Λέω, αν! Το ρισκάρεις όμως?

Τι κάνουμε, λοιπόν? Πρώτα απ' όλα βγάζουμε έξω τα λεφτά μας στα σίγουρα ελβετικά βουνά. Δεύτερο, επενδύουμε στην πτώχευση της χώρας και στη δραχμή. Και αφού όλα βρουν το παλιό καλό ρυθμό, ξαναρχίζουμε τη μάσα χωρίς φόβο ότι μπορεί και να μας δουν και κάποιοι απέξω από το τριτοκοσμικό μας μεγαλείο. Με την μετατροπή των ευρώ σε πληθωρικές δραχμές αγοράζουμε μπιρ παρά και την υπόλοιπη ρημαγμένη χώρα.

Στο επόμενο, η επένδυση στην πτώχευση από την πλευρά των.... μισαλλόδοξων