Θα πήγαινες πλατεία?

Αν ήσουν στην Ελλάδα θα πήγαινες πλατεία? Με ρωτάνε φίλοι  που άλλοι έχουν πάει κάνα δυο φορές ή πάνε συχνά ή δεν έχουν πάει καθόλου. Ένας από αυτούς παλιός κουμουνιστής και ανένταχτος αριστερός σήμερα. Ο  άλλος δεξιότατος με γκλαμουράτο σπίτι και αυτοκίνητο στα ΒΠ. Και οι δυο αγανακτισμένοι μεν, βολεμένοι δε. Δεν πεινάνε, σίγουρα.

Τους πειράζει όμως αυτό που πειράζει όλους τους έλληνες. Το μπάχαλο που δημιούργησαν όλοι οι άλλοι , εντός και εκτός Ελλάδος, εκτός από αυτούς  τους ίδιους,  φυσικά. Και που κάτι πρέπει να κάνουν (ποιοι?) για να φτιάξει η κατάσταση. Στο ερώτημα "μα πως?"  δεν υπάρχει καμιά απάντηση ή σου λένε κάτι κοινότυπα  αφηρημένα, κάτι για εξώδικα   ή το  αφελές "να φύγει το μνημόνιο και αυτή η κυβέρνηση" λες και ότι μαζί τους θα φύγουν και τα προβλήματα.

Η απάντησή μου είναι ότι θα πήγαινα κανά δυο φορές για την προσωπική μου ολοκλήρωση  γιατί οι στιγμές είναι ιστορικές. Κάνα δυο φορές μόνον  γιατί θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου αλλά και με τους γύρω μου.

Πρώτον δεν βαστάνε για πολλές ώρες τα πόδια μου. Δεύτερο και κυριότερο γιατί είμαι οικονομικά βολεμένος. Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα πως μοιράζομαι την αγωνία των ανέργων στην Ελλάδα. Τους κατανοώ ναι αλλά αν δεν είσαι άνεργος δεν έχεις αγωνία. Θα πήγαινα για τα  παιδιά μου, σίγουρα..

Αλλά πρώτα από όλα θα 'πρεπε να πήγαιναν αυτά τα ίδια και εγώ για συμπαράσταση. Αλλαγή δι' αντιπροσώπου δεν γίνεται..

Από την άλλη μεριά όμως με τρώει το "γιατί ρε γαμώτο" Κάτι πρέπει να κάνω πέρα από το να τα γράφω, να τα λέω και να ψηφίζω κάθε τέσσερα χρόνια. Και αφού το σύστημα  εξουσίας (και δεν εννοώ τους πολιτικούς μόνον) δεν καταλαβαίνει αλλιώς (πως κουκουλώθηκαν τα σκάνδαλα?)   ρίξ' του στο κεφάλι μπας και ξεκουμπιστεί ή έστω ξυπνήσει. Διαφορετικά μόλις ξελουφάξει θα ξαναρχίσει τη μάσα δίχως  έλεος . Είτε γιατί δεν θα έχει ξεχάσει την παλιά του τέχνη , είτε λόγω ανικανότητας των κρατούντων ( πράγμα διόλου ασύνηθες) .

Ενώ όμως αυτά τα σκέφτεται το ρομαντικό μου το μυαλό η πραγματικότητα πρέπει να είναι αλλιώς.

Διαβάζοντας τα μπλογκς, τα κοντρα κανάλια και αυτά που κατά δεκάδες μου έρχονται μπορώ να πω ότι τα περισσότερα πάνε προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που θα θελα. Δηλαδή το άνοιγμα της εξουσίας ,  την διαφάνεια , την προοπτική για τους νέους και το μοίρασμα του πλούτου  σε πιο ορθολογική βάση.

Πολλά από αυτά που διαβάζω είναι φασιστικής εμπνεύσεως και ιδεολογίας με τριακόσιους,  Θερμοπύλες και τον αντιβουλευτισμό ως ιδεολογία.  Τα κλασσικά μου πολιτικά αντανακλαστικά δεν με πάνε προς τα κει, σίγουρα 

Λιγότερα είναι τα αντισυστημικά μηνύματα που καλά τα λένε για τον άδικο καπιταλισμό αλλά ήμουνα νιος και γέρασα ακούγοντάς τα. Ξεκινήστε την επανάσταση χωρίς εμένα.

Τέλος με ενοχλεί, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το γιατί, οι υποβόσκουσες προσπάθειες κάποιων μέχρι πρότινος "συστημικών" για πολιτική αναρρίχηση ή τουλάχιστον αναγνωρισιμότητα . Οι νέες ηγεσίες ετοιμάζονται , κάτι βέβαια που δεν είναι κακό αλλά κάτι δεν μου πάει όσον αφορά τον λαϊκισμό τους. 

Αυτό που θα με ενθουσίαζε θα ήταν να ξανάβλεπα μερικά παλιά φιλαράκια , να κουβεντιάζαμε, να μαλώναμε , να φωνάζαμε, να βρίζαμε και μετά να πηγαίναμε για κάνα ουζάκι στου Στρέφη όπως τότε παλιά.

Θα μου πείτε αν είναι να 'ρθεις πλατεία για να εκτονωθείς πήγαινε στον ψυχολόγο σου ή τον εξομολογητή σου η στους.......Παρακούν. Δεν είναι το ίδιο, απαντώ.  Έχει άλλη χάρη και εξωστρέφεια. Και γι'αυτό αξίζει να πας.

ΥΓ (φαινομενικά) άσχετο. Ο φίλος,  γέρος, ρεμπέτης και μπουζουξής του συγκροτήματος Φάνης μου δήλωσε ότι βαρέθηκε να έρχεται τις Κυριακές τα πρωινά στο καφενείο γιατί δεν φτάνει που λέμε βλακείες λέμε συνεχώς και τις ίδιες βλακείες. Το ερμηνεύετε όπως θέλετε ακόμα και ως διάθεση αυτοκριτικής μου.