Με ρωτάνε οι φίλοι τι συμβολίζει το παγόβουνο στην εικόνα πάνω από τα links στη δεξιά στήλη και τον τίτλο "...και αν τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως δείχνουν?". Απαντώ ότι είναι μια συμβολική εικόνα μιας νέας, αιρετικής προς το παρόν, ιατρικής προσέγγισης στις ασθένειες. Η προσέγγιση αυτή που αναπτύχθηκε από τον Γερμανό γιατρό Ryke Hamer και εμπλουτίσθηκε από τον Γάλλο γιατρό Claude Sabbah βασίζεται στην θεωρία ότι η αιτία κάθε οργανικής δυσλειτουργίας ακόμα και της πιο σοβαρής όπως ο καρκίνος και η σκλήρυνση κατα πλάκας, βρίσκεται σε μια ψυχολογική ή συναισθηματική σύγκρουση. Η φύση της αρρώστιας και το πως αυτή εκδηλώνεται εξαρτάται από το πως ο κάθε άνθρωπος έχει βιώσει αυτή τη σύγκρουση και πως την έχει εκλάβει.
Η σύγκρουση αυτή μπορεί να ήταν ενα έντονο γεγονός περιορισμένο στο χρόνο ή μια λιγότερο έντονη κατάσταση σε μάκρος όμως χρόνου ή κάτι ανάμεσα στα δύο.
Το σοκ αυτό μπορεί να είναι πραγματικό, εικονικό, φανταστικό η ακόμα και συμβολικό.
Μορεί να το εχουμε βιώσει από την κοιλιά της μάνας μας ή να το κουβαλάμε στις βαλίτσες που μας έδωσαν οι πρόγονοί μας.
Αν το συναίσθημα που έχει προκληθεί δεν εξωτερικευτεί συναισθηματικά τότε εξωτερικεύεται σωματικά.
Βασική προϋπόθεση της θερταπείας είναι η ανακάλυψη του σοκ που προκάλεσε την αρρώστια και η συνειδητοποιησή του από τον ασθενή. Αυτό και μόνο μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε αυτο-ίαση. Εκεί έρχεται ο συμβολισμος του παγόβουνου με το κυρίως πρόβλημα να μην είναι αυτό που φαίνεται, δηλαδή η ιατρική διάγνωση, αλλά αυτό που δεν φαίνεται που είναι κάτω από την επιφάνεια δηλαδή κάτω από την συνείδηση.
Δεν θα πώ περισσότερα αν και θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες. Όποιος θέλει το ψάχνει μόνος του και.... εδώ είμαστε
2 comments:
Η υπόθεση ότι κάτω από τις φυσικές ασθένειες κρύβονται ψυχολογικές συγκρούσεις, φυσικά, δεν είναι νέα και πρώτος ο Freud (αν δεν κάνω λάθος) επεξεργάστηκε και με πολλές θεαματικές επιτυχίες, περιπτώσεις σωματικών ανωμαλιών, με ψυχοθεραπεία. Από τότε έχουν γεννηθεί πολλές σχολές με κοινό παρονομαστή την σύνδεση ψυχικής κατάστασης με την φυσική. Σου θυμίζω την θεωρία της Gestalt, Primal (Scream) Therapy, κ.α. Οι Jung και Adler είχαν κι αυτοί εργαστεί σε τέτοιες περιπτώσεις αν και αυτοί εστίασαν περισσότερο στις νευρώσεις. Σήμερα υπάρχουν αμέτρητες σχολές που προσπαθούν πάνω στο ίδιο πεδίο και κυρίως εστιάζουν σε θεραπείες σοβαρών ασθενειών, υπάρχει όμως και πολύς τσαρλατανισμός και εκμετάλλευση, ακόμη κι από επιστήμονες (γιατρούς ή ψυχολόγους). Είχα ακούσει μιά περίπτωση θεραπείας καρκίνου του λάρυγγα με ψυχοθεραπείa στο Institut Fritz Perls που με άφησε άναυδο!
δεν είμαι γιτρός αλλά για κάποιους λόγους οικογενειακούς έτυχε να ασχοληθώ συστηματικά και να παρακολουθήσω και σεμινάρια. Γνώρισα ανθρώπους σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου που βγήκαν από την ιστορία χωρία πολλά πολλά παρά τις αντίθετες ιατρικές προγνώσεις. Ο Claude Sabbah δεν ;ν;φέρεται σε ψυχοθεραπεία ή ψυχανάλυση. Αντιθέτως την θεωρεί εσωστραφή διαδικασία που ενω είναι απαραίτητη για την αυτογνωσία δεν μπορεί να θεραπεύσει βιολογικά φαινόμενα. Δεν είμαι όπως σου είπα ο ειδικός. Απλώς καταθέτω προσωπική μαρτυρία και την κοινή μου λογική που λέει ότι είμαστε ένα σύστημα και όχι ομάδα ιστών και οργάνων άρα συστεμικές πρέπει να είναι και οι λύσεις. Το πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι μου ακούγεται μεσαίωνας
Post a Comment