Πόσες αεροπορικές πτήσεις γίνονται κάθε μέρα?

Οι Ελβετοί μηχανικοί πρόβαλαν το σύνολο των παγκόσμιων αεροπορικών πτήσεων σε ενα παγκόσμιο χάρτη
Αυτό που βλέπετε είναι το σύνολο όλων των πτήσεων σε όλον τον κόσμο σε μια μέρα συμπυκνωμένες σε ένα λεπτό όσο δηλαδή διαρκεί η προσομοίωση.
Κάθε κίτρινο σημαδάκι είναι και ένα αεροπλάνο. Ενδιαφέρον έχει το τι γίνεται καθώς πέφτει η νύχτα σε μια ήπειρο και ξημερώνει σε μια άλλη.

Game therapy

Μέρες που 'ρχονται ας μην είμαστε όλο μάυρα. Έχουμε και χρόνο να παίξουμε,έτσι για να μην τα κρατάμε όλα μέσα μας.
Κάντε κλικ εδώ και ριχτε το....παπούτσι στη μάπα του Μπους. Δύσκολο να κάνεις σκορ πάνω από 13. Εγώ έκανα μια φορά μόνο 15. Θέλει εξάσκηση το πράμα αλλά είναι διασκεδαστικό.

Αυτή η ιστορία με το παπούτσι είναι η γελοιοποίηση που απομυθοποιεί και συνάμα εξορκίζει. Αει στο καλό παιδάκι μου και να μη μας γράφεις.

ΥΓ. Κάποιος ρώτησε αν μπορούμε να αλλάξουμε τη φάτσα. Ισως να γίνεται. Ας το προσπαθήσει κάποιος που ξέρει από τέτοια κόλπα να το φέρει στην ελληνική πραγματικότητα.
Ποιανού φάτσα θα βάζατε?

Παραιτήθηκε η κυβέρνηση

Δεν υπάρχουν αποδείζεις αλλά ισχυρές ενδείξεις ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να παρέμβει στο έργο της Δικαιοσύνης. Για τον λόγο αυτό υπέβαλε την παραίτησή της. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι δεν αντέχει την κοινωνική κατακραυγή για το σκάνδαλο αυτό και πάει σπίτι του μαζί με τους υπουργούς του. Το σκάνδαλο προέκυψε ύστερα από καταγγελίες που οδήγησαν σε δικαστική έρευνα και δικαστικό πόρισμα (ένα μόνο) που δημοσιεύτηκε χτες. Η παραίτηση του υπουργού δικαιοσύνης και μόνο δεν κρίθηκε επαρκής.
Φυσικά όλα αυτά στο Βέλγιο που δεν έχουν πολιτική συνείδηση και θεωρούνται πολύ "αργόστροφοι" οι άνθρωποι.

Η ιστορία ξεκίνησε όταν το κράτος πούλησε πρόσφατα και με διαδικασίες επείγοντος την τράπεζα Fortis στην γαλλική BNP Baribas προκειμένου να την βγάλει από την κατάρρευση τις μέρες του μεγάλου κραχ όπου η μια τράπεζα έπεφτε μετά την άλλη. Οι μικρομέτοχοι που έχασαν τα λεφτά τους από αυτή την απόφαση και που ούτε καν ρωτήθηκαν πήγαν στα δικαστήρια. Πρωτοβάθμια έχασαν αλλά το εφετείο τους δικαίωσε. Δεν ξέρει κανείς τι θα γίνει τώρα και αν η πώληση θα ακυρωθεί με συνέπειες απρόβλεπτες.

Το γεγονός είναι ότι η δικαιοσύνη έδρασε ταχύτατα και ανεπηρέαστη από πολιτικές σκοπιμότητες όπως πρέπει στο κράτος δικαίου. Η προσπάθεια και μόνο της κυβέρνησης να την επηρεάσει οδήγησε σε παραίτηση.

Και σκέφτομαι με το καχύποπτο μεσογειακό μυαλό μου. Βρε μπας και τα έπιασαν οι δικαστές? Μήπως είναι με άλλη πολιτική παράταξη και θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση? Μήπως τους έβαλαν οι Αμερικανοι για να αποσταθεροποιήσουν την χώρα επειδή δεν αγόρασε όπλα τώρα τελευταία? Μήπως υπάρχουν ασύμμετρες απειλές?
Ακούγονται αστεία όλα αυτά όταν είσαι μακριά, έτσι δεν είναι?

Αν γράψω τα ερωτήματα μου και κάνω συσχετισμούς και συγκρίσεις με άλλες χώρες θα χρειαστώ πολλά MB. Είμαι όμως σίγουρος ότι τα καταλαβαίνετε. Τι να πω?

Ποιος φταίει για το χάλι μας?

Ακούγονται και πάλι κάποιες θεωρίες περι συνωμοσίας όσον αφορά τα θλιβερά γεγονότα στην Αθήνα. Η μια που άκουσα ήταν ότι όλα είναι δάκτυλος των Αμερικανών για να ρίξουν τον Κώστα (ναι έτσι, τον Κώστα) γιατί τα βρήκε με τους Ρώσσους στον αγωγό πετρελαίου. Η άλλη ότι τα υποκινούν Σκοπιανοί. Ίσως να κατέβηκαν και εξωγήινοι, ποιος ξέρει?

Είμαστε παγκοσμίως γνωστοί για την καχυποψία μας και για την ικανότητά μας να ψάχνουμε υπαίτιους οπουδήποτε αλλού εκτός από τους εαυτούς μας.
Το ίδιο είχε γίνει και με τις φωτιές στη Ζαχάρω. Ασύμμετρες απειλές, Αλ Κάιντα, κατασκευαστικές που θέλουν να ανοίξουν δρόμους και γω δεν ξέρω τι άλλο που προφανώς δεν αποδείχτηκε στη συνέχεια.

Εαν δεν είναι η γνωστή εθνική μας ηλιθιότητα που δρα αυτόνομα και τα σενάρια αυτά διακινούνται υπόγεια από επιτελεία για εκλογικούς ή οποιουσδήποτε αλλους αδιαφανείς λόγους τότε είναι άκρως αισχρά και επικίνδυνα. Αντί οι κρίσεις να γίνουν αιτία αφύπνισης εμείς ψάχνουμε για μάγισσες.

Ας το πάρουμε χαμπάρι. Κανείς δεν ασχολείται μαζί μας!
Μόνοι μας καταστρέφουμε το περιβάλλον και καίμε τα δάση. Μόνοι μας φτιάξαμε την οικονομία και την κοινωνία και την παιδεία και την κυβέρνηση και κόμματα και την αστυνομία και τους κουκουλοφόρους και τις φασαρίες και τον κακό μας τον καιρό, Και όπως μόνοι μας τα φτιάξαμε , έτσι και μόνοι μας πρέπει να τα λύσουμε και να αποδώσουμε τις ευθύνες σε αυτούς που τις έχουν ή και σε μας τους ίδιους

Είμαστε μεγάλα παιδιά πια.

Η νύχτα

Η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη νύχτα στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων είναι περισσότερο αντικείμενο κοινωνιολογικής και ψυχολογικής ανάλυσης και έρευνας παρά πολιτικής δράσης.
Το θλιβερό γεγονός του φόνου του μικρού αγοριού από έναν αστυνομικό πήρε δυσανάλογες διαστάσεις . Όχι όσον αφορά τις κινητοποιήσεις του κόσμου αλλά τις καταστροφές.
Το γεγονος λειτούργησε σαν τη σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι, το φιτίλι για τον δυναμίτη. Οι λόγοι για τους οποίους βράζει το καζάνι είναι γνωστοί. Η κοινωνία της ρεμούλας που προσφέρει μέλλον μόνο στα λαμόγια, μεγάλα και μικρά και 700 ευρώ στους υπόλοιπους και που από πάνω κομπάζει και κραυγάζει την ξετσιπωσιά της με τζιπάκια και φουσκωτά , πισίνες, και σινιέ φορεματάκια μπροστά από τριτοκοσμικά μπαράκια και τουρκομπαροκάδικα ΒΠ.
Που μας πάει όμως η τυφλή και κατά βάση απολιτική βία ? Ποιες είναι οι κοινωνικές διεκδικήσεις? Την επόμενη μέρα, όταν καθίσει πια η σκόνη, θα είναι η μιζέρια μας μικρότερη από αυτή που ήταν πριν ?
Η υποκρισία περισσεύει σε όλες, μα όλες, τις πλευρές. Και στην πολιτεία και τα όργανά της (που κατηγορούν τον "βλάκα" αστυνομικό) και σε αυτούς που θρηνούν το νεκρό παιδί (αλλά θα περιφέρουν το πτώμα του από πόλη σε πόλη για πολιτικά οφέλη) και σε αυτούς που καίνε αδιάκριτα ότι βρεθεί μπροστά τους (γνωρίζοντας ότι έτσι σπρώχνουν την κοινωνία σε πιο συντηρητικές επιλογές) και στους φιλήσυχους πολίτες (που δεν είδαν, δεν άκουσαν και μονίμως πέφτουν από τα σύννεφα).
Τι να πεις? Θα μιλήσουμε για συμπεράσματα πιο ψύχραιμα. Σήμερα ας αποχαιρετήσουμε το παιδι με ένα τραγούδι. Η νύχτα του Ξαρχάκου