Διεκδικώντας χώρο από το τυχαίο

Πόσο τυχαίο είναι το τυχαίο? Σύμφωνα με τη θεωρία των μη γραμμικών συστημάτων ή θεωρία του χάους τίποτα δεν είναι τυχαίο. ΄Ολα έχουν κάποιο νόημα, κάποιο μήνυμα , μια σημασία, ένα δεσμό που απλά δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε ή να ερμηνεύσουμε(φαινόμενο του πετάγματος της πεταλούδας) .
Γιατί μου συνέβη αυτή η αναποδιά αυτή τη στιγμή? ΄Ενα ατύχημα θα είχε αποφευχθεί αν είχα φύγει λίγο αργότερα από το σπίτι? Γιατί αρρώστησα? Γιατί βρέθηκε αυτός ο άνθρωπος στη ζωή μου μια συγκεκριμένη στιγμή? Γιατί έκανα σχέση ή παντρεύτηκα με αυτή τη γυναίκα ή αυτόν τον άνδρα εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο?
Είναι άραγε τυχαία όλα αυτά ή συγκλίνουσες πορείες μιας αναγκαιότητας που προδιαγράφεται από εσωτερικούς ή εξωτερικούς παράγοντες που δεν είμαστε ικανοί (ακόμα) να τους κατανοήσουμε ? Η προσπάθεια ερμηνείας και κατανόησης «τυχαίων» γεγονότων και σχέσεων οδηγεί στην αυτογνωσία ( δες τους φίλους σου για να.... σου πεις ποιος είσαι!)

Στην αρχή της ανθρωπότητας ακόμα και το πιο σύνηθες σήμερα φυσικό φαινόμενο αποδιδόταν στα τυχαία κακά πνεύματα, τον Θεό, τη μοίρα..... που η διαθεσή τους ήταν ένα τυχαίο γεγονός μια μεταφυσική εξήγηση. Αργότερα τυχαίο ήταν η αρρώστια, η ξηρασία, η βροχή, η γέννηση ο θάνατος και ένα πλήθος άλλων πραγμάτων.
Σήμερα γνωρίζουμε την δομή του ατόμου , τον ρόλο του γονιδιόματος, τη δημιουργία ζωής από ανόργανη ύλη και την εξέλιξη του σύμπαντος ως ταλάντωση του χωροχρόνου. Το τυχαίο ( όπως και η μεσαιωνική αντίληψη περί Θεού) υποχωρεί με την πρόοδο της επιστήμης και της γνώσης ώστε κάποια στιγμή να φτάσει στη σωστή φιλοσοφική και υπαρξιακή του διάσταση και όχι ως (μη) εξήγηση φυσικών και κοινωνικών φαινομένων.

Κατά κάποιους ( θεολόγους αλλά και .... οικολόγους) είναι αυτός ο ίδιος ρασιοναλισμός που μας έφερε τα πάνδεινα στην κοινωνία και τον πλανήτη. Όταν η γνώση πληθυνθεί το τέλος πλησιάζει διακηρύσσουν. Η απώλεια της μαγείας και της «μαγείας» μας έκανε πιο δυστυχείς. Η επιστροφή στο μυστικισμό και τον κρεατιονισμό της νεοσυντηρητικής Αμερικής εξηγεί αυτήν την άποψη .

Ν’ αρχίσουμε λοιπόν να κυνηγάμε μάγισσες, να ψάχνουμε το τσιπάκι του αντίχριστου με το 666 και τις διεθνείς συνομωσίες εις βάρος λαών και ανθρώπων. Ε, όχι λοιπόν. Όλα στο φως. Ναι στη γνώση και στην φυσική ερμηνεία της διάστασης των πραγμάτων, την παιδεία , την επιστήμη χωρίς παρωπίδες.

Ας διεκδικήσουμε χώρο από το τυχαίο.

Η Ευρίκλεια Ιζνογκουντ

-Θέλω να γίνω βεζύρης στη θέση του βεζύρη
-Βρε κορίτσι μου , δεν είσαι συ γι’αυτά
-Εγώ θέλω να είμαι η πιο ανταγωνιστική στο κόσμο. Θέλω τοπ γνώση και αειφόρο ανάπτυξη που φοριέται τωρα τελευταία.
-Δις ις νο γκουντ, ιζνογκουντ

Αλλά που αυτή τίποτα! Στην αρχή έτρεχε στη Λισαβώνα για... αρραβώνα. Δεν της βγήκε όμως γιατί λέει αυτό το «αειφόρος» δεν φοριόταν. Άσε που μοιάζει αναρχοκοινωνικό και το έκοψε. Το έκανε «πράσινη ανάπτυξη» και ξου απο την πόρτα η κοινωνική αλληλεγγύη και τα συναφή περί οίκου συνοχής.

-Βρε καλή μου , η Αμερικάνα έχει μάθει αλλιώς. Δεν της την βγαίνεις στο έτσι. Άσε που και αυτή με τις μαλακίες της βρίσκει μπροστά της την Κινέζα που δεν θα της αφήσει ούτε βρακί στον κώλο της. Θα μαλλιοτραβηχτούνε αυτές, να το θυμάσαι.
-Εγω θέλω , θέλω, θέλω ! Θα γίνω βεζύρης στη θέση του βεζύρη. Θα αλλάξω όνομα. Θα με λέτε από δω και μπρος Ευρίκλεια 2020. Έτσι θα δίνω ... προοπτική.
- Ζήσε Μάη 2020 ακούγεται καλύτερα. Πιο ανοιξιάτικο! Τι λες? Μίλα και συ, βρε θεία Αριστέα.

Που όμως η θεία Αριστέα! Είχε το νου της στον θείο Ιωσήφ που την παράτησε και έφυγε χωρίς ποτέ να ολοκληρώσουν τη σχέση τους. Έλεγε μόνο ότι έπρεπε να την παρατήσουμε την Ευρίκλεια και να φύγουμε. Να γίνουμε αντισυστημικοί , ναι αμέ! Να μάθει η καταραμένη.
-Και να πάμε που ρε θεία? Στην Αμερικάνα τη στραβοκάνα η την Κινέζα την πινέζα?
Μουγκα η θεία σε αυτό. Άρχισε να τριγυρίζει σε κακόφημες συνοικίες και να συμμετέχει σε ομάδες ψυχανάλυσης με ολίγον αντίχριστο , Μπρετόν και μαριχουάνα.

Μ’αυτά και μ’αυτά πέρασε ο καιρός και ούτε κατάλαβε η Ευρίκλεια για πότε της την έφαγαν την προίκα ο Γερμανός και ο Τραπεζίτης.

Και αρχίσανε τα όργανα. Όλου του είδους τα όργανα! Μουσικά, θεσμικά, σεξουαλικά. Πρώτη βγήκε στο κλαρί η εταίρα η Έλλη από τα νότια προάστια. Εχω έλλειψη ρευστού και παίζω και τα ρέσταααα, τραγούδαγε στις πίστες της παραλιακής.

-Δως της ένα μνημόνιο να ησυχάσει μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε με τα δικά μας. Δεν πιστεύω να μας κουβαληθεί εδώ η τσαπατσούλα , η φτωχομπινεδιάρα και γίνουμε σούργελο!

Αλλά σε λίγο να και η Αμάλια Φάδο , η Καρμεν Φλαμένκο και το παιδί θαύμα της Λισαβώνας η μικρή Ιρλανδέζα που όταν άρχιζε να πίνει ξέχναγε να τελειώσει.
-Τι γίνεται βρε Ευρίκλεια τώρα? Όχι βεζύρης δεν γίνεσαι αλλά ούτε λαντζέρης.
-Ρίχτους μνημόνια και μηχανισμούς στήριξης μεχρι να δούμε τι γίνεται.

Ήξερε η Ευρίκλεια ότι αν δεν πάρει την προίκα πίσω από από τον Γερμανό και τον Τραπεζίτη τότε 2020 θα ήταν οι κλωτσιές που θα τρωγε.

Πως να τα πάρει όμως? Ήταν και συναισθηματική. Λεφτός χαρακτήρας. Ο Γερμανός δούλευε 30 χρόνια στην μούχλα και τη λάσπη για να τα μαζέψει. Εύκολο είναι να του πεις φέρτα για την Έλλη στην παραλία? Η για την Κάρμεν που φουμάρει το μαύρο σαν λιβανιστήρι? Ο Τραπεζίτης από την άλλη τα είχε πάει στην Κινέζα που , άλλη σκρόφα και αυτή, ήθελε να αγοράσει τα λιμάνια , τα τρένα, τα αεροπλάνα, τα εργοστάσια ακόμα και τα βρακιά της Ευρίκλειας με τα λεφτά τα δικά της. Άκου ρε θράσος. Ε, όχι ρε πούστη. Αυτό πάει πολύ.

Τι θα μπορούσε να κάνει? Τίποτα. Απλά να προσεύχεται. Να παρακαλάει μπας και πληθωριστούν τα λεφτά και έτσι βουλώσει κανα δυο τρύπες. Από μεσα της όμως τα λεγε αυτά γιατί έτσι και το μάθαιναν ο Γερμανός και ο Τραπεζίτης που θα έχαναν τα λεφτουδακια τους (της) θα την έκαναν ρεντίκολο στις αγορές του κόσμου με τα σπρεντς και τα σορταρίσματα και με όλους τους καθώς πρέπει γκλαμουροδηθενάτους.

Η μόνη της ελπίδα πια? Η Αμερικάνα και η Κινέζα να κόψουν χρήμα. Ζεστό χρήμα, πληθωριστικό. Να φάει ο κοσμάκης να ησυχάσει, να ξαναβρεί την προίκα της και στα απαυτά της η δημοσιοκλοπική πειθαρχία και τα λοιπά πιπολογίματα που της τα πούλαγαν για χρυσές κορδέλες οι ανεμνηστήρες της μετα-μοντέρνας ασχετοσύνης.

Ε, ρε που σε τραβολογούν καημένη Ευρίκλεια. Απο τον αρραβώνα στη Λισαβώνα στα μνημόσυνα με τα μνημόνια. Πρόσεχε! Όταν αρχίσουν να μιλάνε για εξόδιο ακολουθία μη πας. Δεν θα ναι για καλό το καλό σου. Να σαι σίγουρη.

Mega ΥΓ: Είχε γραφτεί αυτό το αστείο πόστ όταν ξανάκουσα δημόσια συζήτηση για την εξαγορά του δημοσίου χρέους των κρατών μελών που είναι καταχρεωμένα (είναι πιο πολλά από ότι φαντάζεστε)
Γιατί, δηλαδή , αγοράσανε τα χρέη των ιδιωτικών τραπεζών , πριν από μερικά χρόνια, και βρήκανε τρόπους να θάψουν τα «τοξικά» προιόντα τους?
Αυτό σημαίνει νέο χρήμα και πληθωρισμός. Γιατί όμως όχι? Προφανώς και δεν το θέλουν οι Γερμανοί και αυτοί που δεν χρωστάνε να τους πιάσουνε ....κώτσους. Να εξανεμιστουν οι οικονομίες τους. Μόνο που νομίζω ότι το έχουν χάσει το παιχνίδι όταν στις ΗΠΑ και την Κίνα το σόου έχει ήδη αρχίσει.
Ο Παπανδρέου ως πρόεδρος της συστεμικής θείας Αριστέας θα τολμήσει να πει κάτι ή φοβάται την διεθνή χρηματοπιστωτική δικτατορία ? Αν είναι έτσι ας αφήσει τη θέση του σε κανένα πιο τολμηρό. Μήπως βρίσκεται και σε σύγκρουση συμφερόντων αυτή τη περίοδο?

Σε τόνο @μ>?`£νο

Πάνε και οι εκλογές, φύγανε και η γεύση που μου μένει είναι μια από τα ίδια.

Τα περί μνημονίου μωρολογήματα και από τις δυο πλευρές μας έκαναν να χάσουμε την ευκαιρία να δούμε την ουσία του Καλλικράτη που είναι από τις μεγαλύτερες διοικητικές μεταρρυθμίσεις από την εποχή των Βαυαρών. Κρίμα!

Τι γίνεται τώρα? Μα μια από τα ίδια. Η μονεταριστική λιτότητα συνεχίζεται με πιο πολλά μέτρα γιατί αυτό απαιτεί η επικρατούσα παγκόσμια λογική. Τα χειρότερα έπονται. Νομίζετε ότι υπάρχει πολιτικός στην Ελλάδα που μπορεί να αλλάξει τον ρου? Να μου πείτε και μένα.

Κανένας πολιτικός δεν έχει πάει φυλακή ακόμα και το μεγάλο κεφάλαιο παραμένει στο απυρόβλητο από έκτακτες εισφορές. Από ότι φαίνεται τα κάνουν "πλακάκια" μεταξύ τους και με τους γερμανούς. Αυτά όμως δεν ξεχνιούνται και γράφονται στα μπλογκ και στα μυαλά μας για τις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αν αυτές έρθουν. Για μας τους φιλήσυχους πολίτες που ακόμα έχουμε και τρώμε. Γιατί για κάποιους άλλους, όμως, μπορεί να γίνουν και φυτίλι για την έκρηξη του θυμού τους.

Από την άλλη η Αθήνα θυμίζει (και γίνεται) τριτοκοσμική πόλη ενώ η επαρχία βρωμάει από τα σκουπίδια. Φαινόμενα της οικονομικής παρακμής? Σαφώς. Όμως υπάρχουν και διαβαθμίσεις.
Πολλά μπορούν να γίνουν ακόμα και με τα λίγα αν υπάρχουν στην τοπική αυτοδιοίκηση άνθρωποι ικανοί με φαντασία, μεράκι και αφοσίωση. Υπάρχουν παραδείγματα, ναι!. Με η χωρίς μνημόνια.

Λοιπόν η μουσική είναι μαθηματικά, φυσική και …..χρώματα. Η θεωρία των ταλαντώσεων και η οπτική συνάμα. Ο κάθε μουσικός φθόγγος, μια ταλάντωση, είναι όπως ένα χρώμα που και αυτό είναι μια ταλάντωση αλλά σε διαφορετικό μήκος κύματος. Και όπως τα χρώματα συμπλέκονται και δίνουν το λευκό φως έτσι και οι ήχοι κάνουν νότες και αρμονίες.

Απόψε λέω να παιξουμε μουσική με χρώματα σε τόνο @μ>?`£νο, όπως και οι xekathares ιδέες μας για το τι μέλλει γενέσθαι. Τι λέτε?

Η βούρτσα και η Λούτσα

Δεν θέλω να ασχοληθώ σοβαρά με τους φακέλους μπόμπες. Αν δεν είναι προβοκάτσια είναι κωμωδία. Λίγο μπαρούτι και περούκες που….. κουνιούνται. Την αστυνομία να συλλαμβάνει τους δράστες υπό την κάλυψη βίντεο και τα δέματα προς Νικολά, Σίλβιο και την κυρ-Ανγκέλα ( που αμέσως ζήτησε η γλυκιά μου αυστηρότερους ελέγχους μπας και πουλήσει κανα μηχάνημα η Ζήμενς)

Αν ο στόχος τους ήταν να γίνει θόρυβος και να έχουν την δημοσιότητα των δέκα λεπτών που έλεγε ο Άντυ Γουόρχολ τότε το πέτυχαν. Από σήμερα ουδέν σχόλιο στον διεθνή τύπο. Μόνο κάποια μηχανήματα αχτίνων αγοράστηκαν επιπλέον από τις κούριερ και τα αεροδρόμια.

Η ζωή συνεχίζεται και φοβάμαι ότι θα συνεχίζεται ατάραχη ακόμα και αν πέσει πυρηνική βόμβα. Άντε να πάμε μέχρι το σουπερμάρκετ να πάρουμε χαρτιά υγείας και καμιά κατεψυγμένη πίτσα μπας και πέσει έλλειψη. Και μετά πίνοντας την μπύρα μας στον καναπέ θα σχολιάζουμε την πολιτική επικαιρότητα αναζητώντας συνομωσίες εις βάρος της χώρας μας και επαναστάσεις στα βουνά μας από κάποιους άλλους φυσικά που θα μας γλιτώσουν από τα χρέη μας στην τράπεζα.

Η αποθέωση του μικροαστισμού και από τις δυο πλευρές. Αν λυπάμαι για κάτι είναι οι γονείς των πολύ νέων παιδιών που συνελήφθηκαν. Και αγανακτώ με τους Ευρωπαίους που βάζουν στον ίδιο γεωγραφικό πεδίο την Ελλάδα με την Υεμένη. Πως είναι δυνατόν? Σαν να μπερδεύετε εσείς κι εγώ την πρωτεύουσα της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν.

Πεθαίνοντας στην Αθήνα με τα "σκουπίδια".

Ένας άστεγος της Αθήνας ( έλληνας διευκρινίζω για τους ρατσιστές) κοιμότανε σε ενα σκουπιδιάρικο. Δεν τον είδαν και τον άλεσε ο μύλος!! Τα σκουπίδια της πόλης σας τριγυρνάνε συνέχεια στο μυαλό μου σαν τα σκουπίδια του νησιού μου. Τα απόβλητα μιας κοινωνίας που δεν σέβεται ούτε τη φύση ούτε τον άνθρωπο.
Δείτε αυτό το βιντεάκι στο Youtube κάνοντας κλικ εδώ