Νέου είδους πολιτικές για την προσαρμογή της κοινωνίας στα νέα κλιματικά δεδομένα

Θέλω να αναφερθώ ξανά σε ενα θέμα που είχα αναρτήσει τον Ιούνιο αλλά δεν το συνέχισα και μου φαίνεται άκρως επείγον, άκρως πολιτικό και ενδιαφέρον. Είναι το θέμα της προσαρμογής στις κλιματικές αλλάγές. Και φυσικά δεν εννοώ την παθητική προσαρμογή του οικοσυστήματος και της κοινωνίας στα νεά κλιματικά δεδομένα αλλά την ανάγκη χάραξης και εφαρμογής νέων πολιτικών που θα οδηγήσουν την κοινωνία και την οικονομία προς την αντιμετώπιση των κλιματικών επιπτώσεων με το λιγότερο δυνατό κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Με κανένα τρόπο η ανάγκη προσαρμογής στις κλιματικές αλλαγές δε σημαίνει την εγκατάλειψη των προσπαθειών καταπολέμησης δηλαδή περιορισμού των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Απλά οι δύο προσπάθειες συμβαδίζουν με την προσαρμογή να είναι ίσως πιο επιτακτική αφού ακόμα και αν σταματήσουν αύριο όλες οι εκπομπές το κλίμα, λόγω αδράνειας, θα συνεχίσει να αλλάζει για πολλά πολλά χρόνια ακόμα με επιπτώσεις που ξεπερνούν τα πιο τολμηρά σενάρια
Ας σημειωθεί ότι η παθητική προσαρμογή (δηλαδή το... άσε και βλέπουμε) εκτός από επικίνδυνη κοινωνικά μπορεί να είναι και επικίνδυνη κλιματικά αφού μπορεί να εξουδετερώνει προσπάθειες καταπολέμησης του φαινομένου. Δηλαδή η προσαρμογή στα κύματα καύσωνα με περισσότερα κλιματικά και αύξηση της θερμοηλεκρτικής παραγωγής ηλεκτρισμού για να ανταποκριθούν στη ζήτηση είναι ένας φαύλος κύκλος περισσότερων εκπομπών, περισσότερων κυμάτων καύσωνα, πιο πολλών κλιματιστικών και πάλι από την αρχή .Όπως επίσης η παραγωγή βιοκαυσίμων με νιτρικά λιπάσματα που απελευθερώνουν νιτρικά οξείδια πολύ πιο επικίνδυνα από το διοξείδιο του άνθρακα όσον αφορά το θερμοκήπιο.

Φοβάμαι (και ελπίζω, ταυτόχρονα), ότι πολλά πρέπει αλλάξουν στη ζωή μας και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο το καλύτερο. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε σε θερμοκρασίες Αφρικής και σε διαρκή ξηρασία. Να αλλάξουμε τις γεωργικές καλλιέργειες από ποτιστικές σε ξερικές γιατί το νεράκι μπορεί να μη φτάνει ούτε για ξύρισμα στους αγρότες του Θεσσαλικού. Θα υπάρχουν επιπτώσεις στον τουρισμό αφού θα αλλάξει η τουριστική περίοδος γιατί ποιος θα έρχεται για διακοπές το καλοκαίρι με 43 υπό σκιάν? Ποιος θα φτιάχνει σπίτια χωρίς θερμομόνωση? Τι θα γίνουν οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί αν δεν έχουν νερό? Αναρωτιέμαι γιατί φτιάχνουμε υποδομές με χρόνο απόσβεσης τα 50 χρόνια όπως λιμάνια, παραθαλάσσιους δρόμους , αεροδρόμια, κλπ., χώρισ μελέτη επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών ενώ γνωρίζουμε ότι θα αχρηστευτούν με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας πριν να αποσβέσουν το κόστος κατασκευής. Δε θα έπρεπε όλα αυτά να γίνουν συνείδηση πρώτα απ' όλα και μετά πολιτική και νομοθεσία? Αυτό που λένε ενεργητική προσαρμογή στη κλιματική αλλαγή
Εκτός, φυσικά, αν τα θεωρούμε όλα τα παραπάνω της πλάκας. Φανταστείτε ότι κάποιοι ζητάνε και οι άλλοι το συζητάνε να κάνουν την αιγιαλίτιδα ζώνη από 50 μέτρα ακόμη λιγότερα για να χτίσουνε παραθαλάσσια σήμερα, υποθαλάσσια αύριο εξοχικά. Ασε το τριτοκοσμικό θέμα με τις πισίνες στα νησιά.
Ο πρόεδρος Παπούλιας είχε πει κάτι σοφό. Η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών έιναι θέμα δημοκρατίας γιατί αν αφήσουμε την κοινωνία απροετοίμαστη το μάρμαρο θα το πληρώσουν οι ασθενέστερες τάξεις. Η "πράσινη ανάπτυξη" δεν μπορεί να αγνοήσει αυτή την διάσταση

Η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή να αρχίσει τώρα

Έχω παρατηρήσει ότι τα ΜΜΕ αλλά και οι υπόλοιποι ασχολούνται με το περιβάλλον και το κλίμα (ναι ακόμα και σήμερα!) όταν δεν υπάρχουν άλλες ειδήσεις ή όταν σφίγγουν οι…ζέστες ή καίγονται δάση όπως καλή ώρα. Άκουσα το πρωί έναν εκφωνητή της τηλεόρασης να λέει "να κάνουμε κάτι όσο είναι καιρός ακόμα να σωθούμε"
Δυστυχώς όμως δεν είναι τόσο απλό. Αν η μέση θερμοκρασία της γης ξεπεράσει τους 2°C σε σχέση με αυτή που ήταν πριν τη βιομηχανική εποχή τότε τα πράγματα είναι πολύ σκούρα. Σήμερα είναι 0,76°C πιο πάνω από το 1850 και από ότι φαίνεται θα πάρει και άλλο.
Άμεση περικοπή των εκπομπών, λοιπόν, χωρίς καθυστέρηση όσο και αν πονάει (γιατί θα πονέσει και σε κόστος και σε αλλαγή συνηθειών).
Ακόμα, όμως, και αν σταματούσαμε όχι μόνο να ρυπαίνουμε αλλά και να αναπνέουμε σήμερα, το κλίμα έχει πάρει ανάποδες και θα συνεχίσει την παράξενη και σχετικά άγνωστη πορεία του για πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
Η παθητική προσαρμογή της κοινωνίας ειδικά του νότου στην αύξηση της θερμοκρασίας θα επιφέρει νέες εκπομπές λόγω αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας για κλιματισμό. Τετρακόσια τοις εκατό η αύξηση πωλήσεων κλιματιστικών στην Ελλάδα σε ένα χρόνο χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η τρέχουσα καυτή περίοδος. Ήταν δηλαδή στραβό το….κλίμα το τρώνε και τα κλιματιστικά!
Φοβάμαι (ή ελπίζω, μήπως?), ότι πολλά θα αλλάξουν στη ζωή μας. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε σε θερμοκρασίες Αφρικής και σε διαρκή ξηρασία. Να αλλάξουμε τις γεωργικές καλλιέργειες από ποτιστικές σε ξερικές γιατί το νεράκι μπορεί να μη φτάνει ούτε για ξύρισμα στο κ. Κοκκινούλη που θα έπρεπε να γίνει πρασινούλης στα οικολογικά αφού φουντωτό μπαμπάκι στο κάμπο το βλέπω μόνο όταν ξανάρθουν οι παγετώνες. Θα αλλάξει η τουριστική περίοδος γιατί ποιος θα έρχεται για διακοπές το καλοκαίρι με 43 υπό σκιάν? Ποιος θα φτιάχνει σπίτια χωρίς θερμομόνωση? Τι θα γίνουν οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί αν δεν έχουν νερό? Αναρωτιέμαι δε γιατί φτιάχνουμε υποδομές με χρόνο απόσβεσης τα 50 χρόνια όπως λιμάνια, παραθαλάσσιους δρόμους , αεροδρόμια, κλπ., ενώ γνωρίζουμε ότι θα αχρηστευτούν με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας πριν να αποσβέσουν το κόστος κατασκευής. Δε θα έπρεπε όλα αυτά να γίνουν συνείδηση πρώτα απ' όλα και μετά νομοθεσία? Αυτό που λένε ενεργητική προσαρμογή στη κλιματική αλλαγή
Εκτός, φυσικά, αν τα θεωρούμε όλα τα παραπάνω της πλάκας. Γιατί δε δίνω δεκάρα για το τι λένε οι διάφοροι αλλά για το τι κάνουν. Τώρα που καίγεται η Πάρνηθα και η λοιπή Ελλάδα που κρύβονται αυτοί που πρότειναν το αρθρο 24? Φανταστείτε ακόμα ότι κάποιοι ζητάνε και οι άλλοι το συζητάνε να κάνουν την αιγιαλίτιδα ζώνη από 100 που είναι σήμερα σε 50 μέτρα για να χτίσουμε παρα –υποθαλάσσια εξοχικά. Και καλά στις βραχώδεις ακτές πέντε πάνω πέντε κάτω δε βαριέσαι! Αυτά όμως τα μεζονετάκια σε παραλίες δίπλα στο κύμα δε σκέφτεστε ότι μπορεί να γίνουν… κάτω από το κύμα μέχρι τη σύνταξη?