Ambitious or Ambitchious? Αυτό το λογοπαίγνιο το βρήκα πριν λίγο καιρό σε μια αγγλική εφημερίδα. Αναφέρεται στις γυναίκες που η φιλοδοξία τους για καριέρα τις κάνει να ξεχνάνε την οικογένεια, τα παιδιά, τους φίλους και την θηλυκότητά τους και θέτει το κλασικό ερώτημα αν καριέρα και θηλυκότητα είναι συμβατά. Επιπλέον έχω μπουχτίσει με τις υποχρεωτικές ποσοστώσεις σε γυναίκες σε δημόσιες υπηρεσίες και αξιώματα που οδηγεί κάποιες φορές σε ανισότητα κατά των ανδρών.
Το ερώτημα καριέρα ή θηλυκότητα πάει πολύ μακριά, έχουν γραφτεί χιλιάδες και δε θα το σχολιάσω. Ο καθένας έχει τις εμπειρίες του.
Αυτό που με ενοχλεί και απορώ πως δεν ενοχλεί και τις ίδιες τις γυναίκες είναι η ιστορία με την πολιτική ισότητας των φύλων που έχει πλέον αρχίσει να γίνεται γραφική στις μέρες μας και στη κοινωνία μας και κατά βάση τις υποτιμά. Δε μιλάω φυσικά για την άσκηση βίας ή εκμετάλλευσης , η οποία είναι απαράδεκτη, αλλά που δεν είναι ένα φαινόμενο που αφορά τα δύο φύλα αλλά αφορά τις σχέσεις των ανθρώπων, δυστυχώς, είτε άνδρες είτε γυναίκες είτε παιδιά.
Ούτε μιλάω για άλλες κοινωνίες που πράγματι υπάρχει πρόβλημα. Αλλά στις σημερινές κονωνίες της δύσης και του βορρά? Μου προκαλεί υποψίες λοιπόν όταν γίνεται παντιέρα πολιτική και κάποιοι κάνουν σπέκουλα στην ψηφοθηρία.
Το βασικό κοινωνικό πρόβλημα μας ήταν, είναι και θα είναι όπως φαίνεται για πολλά χρόνια οι σχέσεις μεταξύ εχόντων και μη εχόντων, διοικούντων και διοικουμένων, ισχυρών και ανίσχυρων και το πως μοιράζεται το κόστος και ο πλούτος. Η διάσταση αυτή διέπει όλες τις εκδηλώσεις της κοινωνικής και οικονομικής ζωής είτε πρόκειται για το ποιος πληρώνει και ποιος χάνει για την αναθεώρηση του ασφαλιστικού είτε ποιος ρυπαίνει και ποιος τρώει τη ρύπανση. Εκτός αν δεχθούμε ότι στην κοινωνία των δύο τρίτων- στη καλύτερη περίπτωση- ικανοποιήσαμε τις ανάγκες μας και ασχολούμαστε μόνο με τις επιθυμίες μας. Και που σταματάνε οι διακρίσεις? Στο φύλο, στο χρώμα, στο παρουσιαστικό, στις ειδικές ανάγκες, στις επιθυμίες του καθενός?
Πάντως αν έπρεπε να ξαναγεννηθώ και είχα να διαλέξω αν θα γεννηθώ φουκαράς μια ζωή και άνεργος ή η Γιάννα Αγγελοπούλου δεν θα είχα κανέναν δισταγμό στην απόφαση και ας λέτε ότι θέλετε οι φίλοι μου. Αυτό που δε θα ήθελα να με λέγατε είτε ήμουν άνδρας είτε γυναίκα θα ήταν ambitchious
No comments:
Post a Comment