Από την σημερινή Ελευθεροτυπία
Όταν η βιομηχανία των στεγαστικών δανείων στην Αμερική «έσκασε» πέρσι, οι επενδυτικές τράπεζες της Wall Street άρχισαν να ψάχνουν για την επόμενη μεγάλη ιδέα που θα τους αποφέρει χρήματα. Όπως αναφέρει δημοσίευμα των New York Times, πιστεύουν ότι την βρήκαν. Οι τραπεζίτες σκοπεύουν να αγοράσουν ασφαλιστικά συμβόλαια ζωής, τα οποία ηλικιωμένοι και άρρωστοι άνθρωποι πωλούν για να πάρουν ρευστό.
Oι τράπεζες πληρώνουν 400.000 δολάρια για ένα συμβόλαιο 1 εκατομμυρίου δολ. αν και η τιμή κυμαίνεται αναλόγως με το προσδόκιμο ζωής του ασφαλισμένου.
...............
Εννοείται ότι, όσο πιο γρήγορα πεθάνει ο ασφαλισμένος, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η απόδοση. Αντιθέτως, αν το άτομο ζήσει περισσότερο από το προσδόκιμο στο οποίο έχει «επενδύσει» η τράπεζα, ο επενδυτής θα έχει μικρή απόδοση ή και ζημία. Ευλόγως, δηλαδή, ο κάθε κάτοχος «ομολόγου θανάτου» παρακαλάει για τον γρήγορο θάνατο του ασφαλισμένου.
Τι θα γίνει βρε φωστήρες του νεο-φιλευθερισμού και θαυμαστές του αμερικάνικου κοινωνικού κράτους , δε θα έρθουν αυτά στην Ευρώπη? Γιατί να υστερούμε? Είναι θέμα ανταγωνιστικότητας. Τσάμπα θα πεθαίνουμε χωρίς να κερδίσουνε κάτι?
1 comment:
Και μη χειρότερα....
Νομίζω ότι το "ο θάνατός σου η ζωή μου" βρίσκει εν προκειμένω την πλήρη εφαρμογή του.
Και εις άλλα με .... τί;
Post a Comment