Ο διεθνής οργανισμός εκτιμά επίσης ότι μεταξύ 2010-2020 η αύξηση του πληθυσμού που βρίσκεται σε παραγωγική ηλικία θα αγγίξει το 1,9%, όταν την προηγούμενη δεκαετία ξεπερνούσε το 8,6%. Έτσι προβλέπεται ότι η χώρα μας θα παρουσιάσει μείωση στον μεταναστευτικό πληθυσμό μεν αλλά και συρρίκνωση της ανάπτυξης και προφανώς, σημειώνω εγώ, νέο πρόβλημα στα ασφαλιστικά ταμεία.
Πολύπλοκο το μεταναστευτικό με ανθρώπινες, κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές πτυχές.
Το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει γκέτο και η διαμάχη μεταξύ ντόπιων και ξένων μπορεί να βγει εκτός ελέγχου (αν δεν είναι ήδη). Τα συμφέροντα πολλά. Άλλα ντόμπρα όπως το να ζει κανείς με ασφάλεια στο σπίτι του και άλλα ύπουλα όπως αυτά με τις τιμές των ακινήτων. Οι κάτοικοι οργανώνονται και ζητούν την πόλη τους πίσω είτε με θεμιτά είτε με αθέμιτα μέσα.
Ο ΟΟΣΑ, πάντως σημειώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία. Κάτι μας είπε τώρα! Μα εκεί είναι όλο το πρόβλημα. Δεν υπάρχει κράτος (ούτε δω).Και η Ευρώπη ανύπαρκτη. Και τρωγόμαστε μεταξύ μας.
Οι τρισάθλιες συνθήκες διαβίωσης και εκμετάλλευσης των ανθρώπων αυτών που είναι πρόσφυγες πολλοί από αυτούς και όχι απλά οικονομικοί μετανάστες είναι ντροπή για την κοινωνία μας. Ο Τέταρτος Κόσμος ζει και κινείται ανάμεσα στον Πρώτο (!) Κόσμο. Παρεμβάσεις χωροταξικού και πολεοδομικού τύπου , αν δεν μένουν στα χαρτιά, είναι για να δώσουν καρπούς την επόμενη εικοσαετία. Μέχρι τότε? Το καζάνι βράζει και από τις δυο μεριές,
Η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ με την ΜΚΟ "Διαβατήριο" δίνουν αγώνα για την βελτίωση της ζωής και διαμονής των μεταναστών του κέντρου της Αθήνας. Γεννημένη ηθοποιός, είδε πριν από τρία χρόνια το πρόσωπο του τέρατος , όπως λέει, και δεν μπορούσε να ξαναγυρίσει στο θέατρο σαν να μην τρέχει τίποτα. Άρχισε την δράση και τον αγώνα όπως πρέπει να λειτουργούν όλοι οι ευαίσθητοι πολίτες. Τώρα η Αφροδίτη είναι σύμβουλος του Βούγια και πολύ καλά κάνει. Ο ακτιβισμός καλός αλλά αν μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο από θέση ισχύος, γιατί όχι? Η δράση της και η ανεξάρτητη προσωπικότητά της έχoυν ενοχλήσει. Το να την χτυπάνε με επιχειρήματα, έστω και ρατσιστικά ή δήθεν προοδευτικά είναι θεμιτό. Το να την βρίζουν προσωπικά , να υποτιμούν τη καλλιτεχνική της δράση και να επικαλούνται το παρελθόν της δείχνει νοοτροπίες ανθρώπων υποκριτών, επικίνδυνων και εμπαθών και αυτούς ακριβώς φοβάμαι. Μια ματιά στα σχόλια στο μπλογκ της θα σας βοηθήσει να καταλάβετε (κλικ εδώ). Αλλού γράφουν χυδαιότατα και εξευτελιστικά. Μαυρίλα και αυγά του φιδιού στη πόρτα μας .
Ωραίες οι παραλίες και τα γραφικά, ολίγον ντεμοντέ, "φυγή στη φύση" αλλά δυστυχώς το πρόσωπο του τέρατος παραμονεύει κάπου στο κέντρο της πόλης και σας περιμένει να γυρίσετε.
You can check out any time you like but you can never leave που λέγαν οι Eagles στο Hotel California
No comments:
Post a Comment