Σκουπιδόφατσες

Όταν μια κοινωνία δεν μπορεί να διευθετήσει το που θα πάει τα σκουπίδια της , τι να περιμένεις? Να έχει νοσοκομεία , σχολεία ή πανεπιστήμια? Θα μου πείτε και το αντίστροφο σωστό είναι. Το σκουπίδι είναι θέμα κοινωνικής παιδείας αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα,  για άλλου τύπου κοινωνίες. Ας πιάσουμε τα χοντρά.

Καθρέπτης του εγωισμού μας, το σκουπίδι μας αντιπροσωπεύει και μας περιγελά συνάμα. Εγώ να τρώω , να καταναλώνω και δεν με νοιάζει που θα πάνε τα αποφάγια μου αρκεί να βγουν από το σπίτι μου. Ας τα «φάει» ο διπλανός. Εγωϊστική κοινωνία της κατανάλωσης που δεν βλέπει πέρα από τη μύτη της. Το σκουπίδι , όμως, εκδικείται. Όπως η γάτα που τη διώχνεις και γυρίζει με κάποιον τρόπο σπίτι σου. ( έδιωξα και γω μια γάτα που χε γαλανά τα μάτια)

Αν δεν κάνεις αυτό που πρέπει αργά η γρήγορα θα το φας είτε αυτούσιο, είτε ως διοξίνη είτε ως βαρέα μέταλλα στις πατάτες σου ή το ψαράκι σου. Και εσύ το τρως, θες δε θες. Όχι όμως και ο τουρίστας, μικρέ νησιώτη ηλίθιε, που δεν θα σου ξανάρθει και θα κλαις ( θα σου φύγω στο ‘χα πει αλλά γέλαγες εσύ)

Από τη μια , λοιπόν, εμείς που πετάμε και από την άλλη αυτοί που δεν θέλουνε φυσικά να τα φάνε με το ζόρι. Το παράδοξο είναι ότι δεν τα θέλουνε όχι επειδή είναι βλαβερά ή είναι κοντά στα σπίτια τους αλλά γιατί θα χάσουν αξία τα οικόπεδά τους. Ποιος θα πουλήσει οικόπεδο κοντά σε χωματερή? Και βγάζουν στα προσχήματα δασικό πλούτο, αρχαιολογία, υπόγεια νερά, πανίδα και χλωρίδα και ότι άλλο εκτός από την αλήθεια. Με τόσο υψηλή αξία γης για τα εκτός σχεδίου χωράφια και οικόπεδα , το να χωροθετήσεις χωματερή είναι δυσκολότερο από το να χωροθετήσεις πυρηνικό εργοστάσιο. Μπράβο, λοιπόν, στην Τίνα για τα δέκα στρέμματα και για αυτόν το λόγο! Και αν απαγορευότανε τελείως η εκτός σχεδίου δόμηση (όνειρο θερινής νυκτός πριν γίνει πραξικόπημα από τους κατσαπλιάδες) και οι τιμές των χωραφιών κατέβαιναν στο πενηνταράκι τότε θα παρακάλαγαν για μια χωματερούλα ή μαι πυρολυσούλα μπας και πιάσουμε τίποτα. ( λίγα ψίχουλα σκουπίδια σου γυρεύω και ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω)

Θρύλος , είπε ο Θεοδωράκης , θα γίνει η Κερατέα. Αρχίδια κερατέζικα! Όπως και ο Κουρουπητός, κουρουπητέζικα. Και της Άνδρου, ανδριώτικα . Και οι λοιποί ΧΥΤΑ, που δεν έγινε ούτε ένας ακόμα, καλαβρέζικα. Ανικανότητα των αρμοδίων, υποκρισία των εντοπίων και αφέλεια των Εξαρχείων έφεραν τσαμπουκάδες, ταρατατζούμ, ΜΑΤ, μολότωφ, ΜΜΕ και σφαλιάρες. Χαμός! Ξάφνου βρέθηκε η λύση στα οικονομικά και όλα μονομιάς ξεφούσκωσαν. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Εικόνα μας είναι η Κερατέα και μας μοιάζει, δυστυχώς , σκουπιδόφατσες!

Καλό Πάσχα

Βέλγιο 2011
Ηλιόλουστο, ανθισμένο και ζεστό (25 βαθμοί!)
Μια ασυνήθιστη καλοκαιρία που διαρκεί και θα διαρκέσει για πάνω από μήνα. Επιτέλους λίγο κλιματική αλλαγή δεν βλάπτει για να ζεσταθεί το κοκκαλάκι μας που πάγωσε στην Ελλάδα.

Από εδώ, λοιπόν, σας εύχομαι Καλό Πάσχα.

Μετά τις διακοπές υπόσχομαι καυτά θέματα όπως τα σκουπίδια, το κλίμα, το δημόσιο χρέος αλλά και για νέες θεραπευτικές μεθόδους.

Να 'μαστε σεις εκεί κάτω και μεις εδώ πέρα όσο γίνεται καλά  και να λέτε και του χρόνου!

Επειδή αγαπώ τον Μίκη

Υπάρχει μια ηλικία όπου οι άνθρωποι πρέπει να καταλαβαίνουν ότι πρέπει να αποσυρθούν από το προσκήνιο είτε είναι καλλιτέχνες , είτε αθλητές, είτε πολιτικοί , ακαδημαϊκοί και οτιδήποτε άλλο έχει δημόσια απήχηση και προβολή. Ου γαρ έρχεται μόνον. Η βιολογική γήρανση του σώματος και του μυαλού δεν επιτρέπει την γρήγορη αναγνώριση και την προσαρμογή σε νέα δεδομένα. Αποτέλεσμα ? Να εκτίθονται ! Είτε τραγουδώντας με τις σπασμένες και γέρικες φωνές τους, είτε σερνάμενοι στα γήπεδα είτε αραδιάζοντας ασυναρτησίες δημοσίως.


Τον Μίκη τον εκτιμώ και όχι ως μουσικό μόνο. Ο Μίκης δεν είναι μόνο μουσική . Είναι ιστορία, είναι ο νέος ελληνικός πολιτισμός, είναι Ελλάδα. Ως Έλληνας του εξωτερικού το έχω βιώσει. Εύχομαι ολόψυχα να βγει απο το νοσοκομείο και να ζήσει πολλά χρόνια ακόμα.

Οι αναλύσεις του όμως για την σημερινή κατάσταση εκτός από αναχρονιστικές είναι και αντιεπιστημονικές, στα πλαίσια της συνωμοσιολογίας και στα όρια του μεταφυσικού. Αν δεν μπορεί ο ίδιος, οι άνθρωποι δίπλα του που τον αγαπάνε πρέπει να τον προστατεύσουν τώρα κοντά στο τέλος του. Το ίδιο θα έλεγα και για ακαδημαϊκούς όπως ο Κασιμάτης και ο Μπέης. Με όρους δεκαετίας ‘80 δεν ερμηνεύεται η σημερινή κατάσταση. Τότε υπήρχε το σοβιετικό δέος, ακόμα και η αποικιοκρατία. Τότε δεν υπήρχε η κοινωνική απάθεια του σήμερα. Ούτε τα ΜΜΕ. Ούτε η Κίνα, ούτε η παντοκρατορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος που κυβερνά και δεν κυβερνιέται ούτε από τις ΗΠΑ ούτε απο την Γερμανία. Και αυτές ακόμα προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα άκρως επιθετικό καπιταλιστικό, πολυπολικό τοπίο που διαρκώς μεταβάλεται. Δεν μας πείθουν πια οι γραφικές αναλύσεις.

Το μπλογκ προσπαθεί όλα τα χρόνια της ύπαρξής του να βοηθήσει τους φίλους του στο ξεθολούριασμα γιατί πιστεύει ότι μόνο αν κατανοήσουμε την πραγματικότητα και αποδεχτούμε τις αιτίες υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης. Θα ήθελε  οι φίλοι του να έχουν, όχι οπωσδήποτε την δικιά του, αλλά μια τεκμηριωμένη άποψη και όχι αερολογία .

Δεν υπάρχουν συνωμοσίες που μας κυνηγάνε. ως έθνος Δεν θέλουν να φάνε τον πλούτο της χώρας μας. Χεστήκανε για μας που δεν είμαστε παρά το 0,000000......της παγκόσμιας οικονομίας. Και οι τρεις χώρες μαζί (Ελλάδα, Πορτογαλιά, Ιρλανδία) είναι περιθώριο στην Ευρωπαϊκή οικονομία! Αυτός ο ελληνοκεντρισμός με τρελαίνει. Όλοι ασχολούνται  μαζί μας και θέλουν το κακό μας, φυσικά.

Απλά  εμείς οι ίδιοι τα κάναμε σκατά, το κράτος δεν υπάρχει και έχουμε ανάγκη τα λεφτά τους. Κατά συνέπεια μας βάζουν όρους και επιβάλουν την νεοφιλελεύθερη ιδεολογία τους , ακριβώς την ίδια που έχουν επιβάλει και στις ίδιες τους τις χώρες. Μόνο που όταν καίγονταν τα σπίτια των γειτόνων μας εμείς αγοράζαμε Καγιέν ως τριτοκοσμικοί και περιθωριακοί. Τώρα θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τι εστί μητρόπολη. Έτσι απλά. Δεν μας αρέσει? Ας αλλάξουμε πορεία αλλά όχι με θολούρες και μεταφυσική, παρακαλώ.

Είμαι ευχαριστημένος που ζώντας στο εξωτερικό έχω γλυτώσει από όλη αυτή την παπαρολογία με την οποία βομβαρδίζουν τον κόσμο μέσα από τα ΜΜΕ και τον τρελαίνουν. Για να αμυνθώ τις ημέρες που είμαι Ελλάδα δεν διαβάζω εφημερίδες και ακούω μόνο τους τίτλους των ειδήσεων από το ραδιόφωνο. Για να μην σαλτάρω.

Ο λύκος και τα εφτά (εκατομύρια) κατσικάκια; πασχαλινό παραμύθι

Με το κακό (μας) τον καιρό που κάνει στο πατρίντα τη θάλασσα τη βλέπουμε από ψηλά και αγαπημένα (παρά κοντα και παγωμένα) ανάμεσα απο μαργαρίτες και ανεμώνες. Κάπως όπως θα τη βλέπουν και τα κατσικάκια που γλύτωσαν απο την υπέρτατη τιμή να ανταποκριθούν σε αυτόν καθαυτόν τον σκοπό της ύπαρξής τους και να θυσιαστούν υπέρ του Πάσχα των Ελλήνων.


Και αφού δεν κολυμπάς που δεν κολυμπάς σήμερα δεν γράφεις κάτι αγνατεύοντας το πέλαγος? Παραφραζοντας παλιό ανέκδοτο που έλεγε «δε γαμάς που δε γαμάς σήμερα δεν πας για ψάρεμα» σε συνδυασμό με το ιστορικό ρητό «γράφε ψηλά κι’ αγνάντευε»,

Διότι το να γράφεις, φίλοι μου, είναι από τα πιο εύκολα την σήμερον ημέρα. Έχοντας πιο πολύ χρόνο για διάβασμα ανακαλύπτω πόσες εκατοντάδες κείμενα κάθε μέρα κατακεραυνώνουν το σάπιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα ακόμα και από ανθρώπους που δεν έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία. Κριτική και γκρίνια παντού. Για τα οικονομικά, τη διαφθορά, την ακρίβεια, την ανεργία, τους πολιτικούς, το μπάχαλο κράτος, την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον για να πιάσουμε τα θεματικά μαζί με την Κερατέα, την Λιβύη , την Αφρική για να καλύψουμε και τα γεωγραφικά.

Γκρίνια , γκρίνια παντού. Και δικαιολογημένα. Εκεί φέρανε οι οικονομικές και πολιτικές εξουσίες τον τόπο και κει τον φέραμε και όλοι οι υπόλοιποι που τις ανεχτήκαμε και τις ανεχόμαστε ακόμα . Διότι μην αυταπατάστε. Μπορεί κάποια λαμόγια να έχουν λουφάξει , αν έχουν λουφάξει , αλλά περιμένουν στη γωνία να πουν το «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι θα τα βουτάμε» αν δεν αλλάξουν οι δομές που τους εξέθρεψαν και οι νοοτροπίες που τους ανέχτηκαν.

Ενώ όμως η ανάλυση είναι καλή και η διαμαρτυρία περισσεύει , προτάσεις για λύσεις και δράσεις δεν ακούω και δεν διαβάζω. Εκτός από την δοκιμασμένη συνταγή του Περισσού δεν υπάρχει τίποτα άλλο εξωσυστημικό που συγκεκριμένα να πείθει για το τι , πως και από ποιούς?

Η εύκολη συνταγή του περιχαρακώνομαι σε μια μάλλον απλουστευτική ιδεολογία και φεύγω από το σύστημα ως νέος πολιτικός ασκητής έχει τόση αξία όση και η απόφαση της Ναρίτας που έφυγε απο το Τόκυο πριν ένα χρόνο και έφτιαξε το σπιτάκι της με τα ζαρζαβατικά της , τις κοτούλες της και τον..... συντροφό της σε ενα χωριουδάκι χωρις να υποψιάζεται τι θα συνέβαινε στη Φουκουσίμα ένα χρόνο αργότερα και εξήντα χιλιόμετρα μακρύτερα. Τώρα ξαναψάχνει σπίτι στο Τόκυο (και σύντροφο).

Από την άλλη τα συστημικά σενάρια είναι λίγο πολύ όλα τους νεοφιλελεύθερα και μνημονιακά , με αντε , και ολίγον από αναδιάρθρωση του χρέους τα πιο ...αριστερα. Το ότι έχει γίνει πια αποδεκτή η χρεωκοπία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου δεν τους απασχολεί. Οι καλύτερες σχολές σε Αμερική και Ευρώπη δουλεύουν πυρετωδώς πάνω στο υποκαταστατό του που δεν θα είναι κρατικίστικο ούτε αγοραίο αλλά πάντα καπιταλιστικό, φυσικά. Ετοιμαστείτε να το αγοράσετε σε μερικά χρόνια.

Προς το παρόν αυτό έ χουνε αυτό εμπιστεύονται. Το να είσαι, βέβαια, μισθωτός του ελληνικού και, πορτογαλικού και ιρλανδικού, και.....) δημοσίου και να είσαι μνημονιακός είναι σαν να είσαι κατσικάκι που εμπιστεύεται τον χασάπη και υποστηρίζεις να έχουμε δυο φορές Πάσχα το χρόνο.

Ανυπάκουες νερατζιές

Στην πάλαι ποτέ πόλη των αντιθέσεων, η πάγια πια μυρωδιά της σκουπιδίλας εναλλάσσεται αυτήν την εποχή με το άρωμα των ανθισμένων νερατζιών. Άρωμα μεθυστικό, αλλοπαρμένο από τα λίγα καλά πράγματα που απόμειναν και μπορούν να κάνουν αυτή την πόλη να ξεχωρίσει.  Κόντρα στη γενική μουρτζούφλα και τους διωγμούς , οι νερατζούλες  συνεχίζουν να ανθίζουν απτόητες και  ανυπάκουες.

Τις έβγαλαν τις νερατζιές από το κέντρο της Αθήνας για λόγους αισθητικούς και καθαριότητας. Έτσι είπαν! Για το νερατζοπόλεμο με τα ξυραφάκια ήταν η ιστορία αλλά τώρα τους πετάνε πέτρες. Άλλοι καιροί. Όμως αυτές παραμένουν, ευτυχώς,  στις γειτονιές και τα περίχωρα σε δόξα την Άνοιξης και σε αργαστή συνεργασία με τις αγριοκερασιές προαγγέλουν με θράσσος τον ερχομό της Μεγάλης Βδομάδας .

Η Αλέκα μιλάει στο Σύνταγμα τη Δευτέρα και έχει γε(γα)μίσει με αφίσες όλη τη πόλη. Θα προτείνει ανυπακοή.  Όχι εκείνη την ανυπακοή του μικροαστικού γιαουρτώματος αλλά την άλλη, τη δικιά της ανυπακοή του δεν πληρώνω που φοριέται τελευταία πάρα πολύ στη βόρεια Ευρώπη  ( πολύ δράση και συζήτηση γίνεται γύρω από την désobéissance , έναν όρο που πρωτολανσάρησε ένας Αμερικανός ήδη από το 1849).

Στο γενικό μπάχαλο όπου κανένας αεριτζής δεν πληρώνει και κανένας κλέφτης δεν «πληρώνει» το να μην πληρώνεις τα διόδια είναι απλώς πταίσμα. Μόνο αναρωτιέμαι τι θα λεγε η Αλέκα αν ο επιβάτης χωρίς εισιτήριο που πυροβόλησε τον ελεγκτή έλεγε ότι είναι μέλος του κινήματος της. Θέλουν προσοχή αυτές οι πολιτικές ακροβασίες.

Αυτό που φαίνεται να πηγαίνει καλά στην Ελλάδα ( αλλά και στην Ευρώπη, αν κρίνω από τις κινητοποιήσεις των παιδιών μου) είναι η εκπαίδευση. Με εντολή του Υπουργείου όλα τα σχολεία θα περιβάλλονται από νερατζιές. Ιδού η απόδειξη! 

Βόλτες για περίεργους

Το περασμένο Σαββατοκύριακο   έγινε στο Παρίσι η Διεθνής Έκθεση Θανάτου (Salon de la Mort με κλικ εδώ)

Εκατοντάδες εκθέτες  και χιλιάδες επισκέπτες άκουσαν, πληροφορήθηκαν και αγόρασαν τα προϊόντα προς πώληση των σχετικών με τον θάνατο.

Και αυτό εμπόριο, θα μου πείτε? Γιατί τώρα έγινε? Χρόνια ολόκληρα λέμε το ούτε να πεθάνεις τσάμπα δεν μπορείς σήμερα.   Απλά τώρα γίνεται και έκθεση όπως για κάθε προϊόν. Ξεκάθαρα πράγματα.

Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν φέρετρα που τους πάνε ( ένα σε κοκκινάκι ήταν το κάτι άλλο), να γίνουν δωρητές οργάνων, να κάνουν ασφάλειες ζωής, να προπληρώσουν τις κηδείες τους,  να αγοράσουν τάφους  και να παραγγείλουν τα λουλούδια που προτιμάνε. Αφού μετρητά δεν περνάνε στον άλλο κόσμο μπορούσαν να αγοράσουν και μια πιστωτική κάρτα  σε συμβολική τιμή που θα τους τη βάλουν μαζί γιατί δε ξέρεις τι μπορεί να γίνεται πιο πέρα από τον ορατό κόσμο!

Μακάβριο ε? Για διεστραμμένους? Ίσως

Όμως όπως λέει και το σλόγκαν σε ελεύθερη μετάφραση μιλήστε για τον θάνατο για να μην ξεχάσετε να ζήσετε!

ΥΓ. Απο, τα ακόμα κρύα νερά της Άνδρου, το μπλογκ θα αρχίσει, όπως το συνηθίζει, τα καλοκαιρινά μουσικά δωράκια.

Το "καλημέρα σας" είναι τσάμπα ακόμα

Καλή σας μέρα από ένα ανοιξιάτικο και αναζωογονιτικό Παρίσι!


Στη βεράντα του γωνιακού καφέ με εσπρέσο και τσιγαράκι κόντρα στον ήλιο βλέπω ήδη τη θάλασσα της Άνδρου να ‘ρχεται (μεταφορικά και όχι ως τσουνάμι) σε λίγες μέρες. Το λαθραίο WiFi με βάζει στο διαδίκτυο και φυσικά στο μπλογκ.

Η ζωή είναι ωραία και όλα πάνε καλά όσο βλέπεις το χορτάρι από τα πάνω. Ενώ όταν το βλέπεις από τα κάτω (βλέπεις τα ραδίκια ανάποδα με άλλα λόγια) πρέπει ν’ αρχίσεις να προβληματίζεσαι γιατί μπορεί ν’ αρχίζεις να έχεις σοβαρά προβλήματα. Όλα τ’άλλα είναι ματαιότητες!

Οι ταχτικοί επισκέπτες του μπλογκ, μερικοί φίλοι και κάποιοι συγγενείς στην ουσία, στην πατρίδα η στην μαύρη ξενιτιά , θα αναρωτηθούν που τη βρήκα την αισιοδοξία και όρεξη για αμπελοφιλοσοφία και μπλακ χιούμορ σε αυτή τη γενική μουρτζούφλα. Πολύ απλό! Αλλάξτε και σεις το αντικαταθλιπτικό σας. Τα νέα σκευάσματα «πιάνουν» και μνημόνια , περικοπές μισθών, πολέμους στα πέριξ , τσουνάμια και πυρηνικά δυστυχήματα στα πιο απόμακρα.

Για τους πιο «σύνθετους» ή διπολικούς υπάρχουν και τα εξατομικευμένα αλλά είναι σε πειραματικό στάδιο και πολύ πιο ακριβά. Δυστυχώς , post-γιαούρτωμα depression σκευάσματα δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμα τους κλινικούς ελέγχους αφού η Αλέκα αποκάλεσε τα γιαουρτώματα μικροαστικά ξεσπάσματα και το επάγγελμα του πολιτικού κατατάχθηκε στα βαρέα και ανθυγιεινά.

Στην άκρη τ’ αστειάκια! Απολαύστε φίλοι στην πατρίδα αυτά που ακόμα είναι τσάμπα όπως ο ήλιος και η θάλασσα. Ο έρωτας είναι τσάμπα σε μέσα στάδια αλλά κοστίζει στην αρχή και στο τέλος. Τα διόδια και τα λεωφορεία είναι τσάμπα κατά συνείδηση. Η μουσική είναι τσάμπα αν τραγουδάς στο μπάνιο σου διαφορετικά πληρώνεις πνευματικά δικαιώματα ( κατά συνείδηση και αυτό) ή φόρο δημοσίου θεάματος. Ο χορός είναι τσάμπα στο σπίτι ή στην ταβέρνα ( σε άλλα μέρη μπορεί να τον πληρώνεις). Για άλλα τσάμπα στα tzampa, freemania και λοιπά .gr μπλογκς

Διεθνής Χρηματοπιστωτική Δικτατορία (ΙΙ)

Ως καλόπιστοι πολίτες, αποβαλκανιοποιημένοι , ας πιστέψουμε την κυβέρνηση για το ότι δεν πάμε για χρεωκοπία και ας μήν πιστέψουμε τους «κερδοσκόπους» που δεν κάνουν φυσικά τίποτ’ άλλο από το να παίζουν το παιχνίδι του καπιταλισμού καζίνο. Αφού τους το επιτρέπουν, γιατί όχι? Για να μην τυχόν και δεν συγχωρεθούν τα πεθαμένα τους?


Μόνο που πια οι γαλλογερμανικές τράπεζες ξεφορτώθηκαν τα ελληνικά τοξικά ομόλογα και τώρα πια το αν θα μας βγάλουν τον σωλήνα παροχής οξυγόνου είναι θέμα θεωρητικής ανάλυσης . Να μαλακώσει το ευρώ ή όχι? Ότι (τους) συμφέρει καλύτερα. Ούτε ο μισθός σου , ούτε η σύνταξη, ούτε το δάνειο σου, ούτε το σχολείο σου και το νοσοκομείο σου. Ένας άγριος, απάνθρωπος καπιταλισμός που θα γίνεται ακόμα πιο άγριος και πιο θρασύς όσο μεγαλώνει ο παγκόσμιος ανταγωνισμός. Όποιος αντέξει. Γενήθηκες με λεφτά ? Είσαι εφυής? Είσαι σε τοπ φόρμα? Δουλεύεις είκοσι ώρες τη μέρα? Καταναλώνεις αδιάκριτα? Έχεις ελπίδες! ΟΙ λοιποί στον Καιάδα. Έτσι και αλλιώς γίναμε πολλοί πάνω σε τούτον τον δύστυχο πλανήτη. Παλιά το ξεκαθάρισμα γινότανε με πολέμους. Τώρα με οικονομικά μοντέλα . Η εφαρμογή του νόμου της φυσικής επιλογής στην κοινωνία.

Το μπλογκ έχει πρωτολανσάρει τον όρο Διεθνής Χρηματοπιστωτική Δικτατορία. Προχτές ο Λαφαζάνης στη Βουλή μίλησε για παγκόσμια δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου.  Χάρηκα! Δεν διεκδικώ ούτε δάφνες ούτε copyright (σιγά μην μου το αναγνώριζαν και να θελα) Όσοι περισσότεροι συνειδητοποιούνται τόσο το καλύτερο. Όσοι είδαν το τελευταίο Κουτί της Πανδώρας του Μπαξεβάνη για τον ρόλο της Goldman Sachs και για το πόσοι πρώην υπάλληλοί της έχουν καταλάβει ύψιστα ευρωπαϊκά και ελληνικά αξιώματα ίσως με θυμήθηκαν.

Πως θα βγούμε? Το μπλογκ έχει από πολύ παλιά ασχοληθεί και με τον ρόλο της (αυτο) οργάνωσης της κοινωνίας και τον διεθνισμό. Ϊσως τα ξαναπούμε.