Back to heaven

Δεν ξέρω τι είναι ευκολότερο να κάνεις? Να σταματήσεις την καρδιά σου να χτυπά ή το μυαλό σου να δουλεύει? Μια ακόμα απελπισμένη προσπάθεια αποκοπής από την πραγματικότητα!
Μπλε στο σούρουπο και έτοιμοι για τους Λοκομόντο!

Δυναμικές παράλληλες και αχαρτογράφητες

Δεν χρειάζονται γνώσεις κοινωνιολογίας για να εξηγήσεις το τι συμβαίνει στο Λονδίνο και στις άλλες πόλεις. Το να το πεις απλά τυχαίο, απλά εγκληματικό και ευκαιριακό γεγονός είναι απολιτικό και αφελές.

Η κοινωνική αυτή έκρηξη δείχνει την αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού για να μην πούμε του καπιταλισμού. Σημαίνει συναγερμό για όλες τις χώρες στις οποίες το χάσμα ανάμεσα στους πλουσιότερους και στους φτωχότερους διευρύνεται συνεχώς. Λος Άντζελες, Παρίσι, Βαρκελώνη, Αθήνα, Λονδίνο........και έπεται συνέχεια. Κοινωνίες που πλήττονται από βία που αρχίζει μέσα στην οικογένεια και στο σχολείο, όπου αυξάνεται κατά τρόπο εμφανή και προκλητικό το χάσμα ανάμεσα σε μία πολύ ευνοημένη μειοψηφία και σε πληθυσμούς που αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι , κοινωνικά και πολιτισμικά.
Οι φτωχές συνοικίες των μεγάλων πόλεων αποτελούν γόνιμο έδαφος για μία κοινωνική έκρηξη, κυρίως σε καιρό κρίσης, δημοσιονομικών περικοπών και αυξημένης ανεργίας. Πώς να μην κάνει κανείς έναν συνδυασμό με αυτό που παιζόταν τις τελευταίες ημέρες στις διεθνείς αγορές με τα δισεκατομμύρια να πέφτουν σαν στραγάλια?
Ο πατέρας σου άνεργος επειδή η βιομηχανία που δούλευε μετακόμισε στην Κίνα. Η κουτσή εκπαίδευση που πήρες δεν σου επιτρέπει την πρόσβαση στην νέα οικονομία. Μένεις στα τριασάθλια παγωμένα και γκρίζα σπίτια των βιομηχανικών συνοικιών. Ο τύπος με το κάμπριο σου φαγε την γκόμενα. Το νέο γκατζετ σμαρτφόουν απλησίαστο.
Δίπλα σου ο πλούτος ξεδιάντροπος. Ο αρχιμαφιόζος που έδωσε πενήντα εκατομμύρια για ένα παίχτη συν μια βίλα, μια φεράρι και τρεις γκόμενες. Οι βασιλικοί γάμοι, η γκλαμουριά των ολυμπιακών αγώνων, διαφθορά , το σίτυ, και όλοι αυτοί που προστατεύουν τον πλούτο και κάνουν τη ζωή τους αφήνοντας τη δική σου στα αζήτητα. Δεν είσαι σαν τον πατέρα σου που το υποψιαζότανε μεν αλλά δεν το βλέπε. Τώρα τα βλέπεις μπρος στην οθόνη σου να σου βγάζουν τη γλώσσα. Έχεις πάθει απεξάρτηση από ναρκωτικά του τύπου «οι φτωχοί μπαίνουν ευκολότερα στον παράδεισο»
Τι θα κάνεις ? Θα ‘πινεις μπύρες και μπάφους και θα παίζεις προ. Σίγουρα! Μέχρι κάποια στιγμή όμως που η εντροπία του συστήματός ξεπερνάει το σημείο καμπής και το καπάκι σκάει. Και σου φταίει τότε ο αστυφύλακας, οι βιτρίνες και τα αυτοκίνητα. Είτε σε μια πρώτη απλοϊκή ανάγνωση του προβλήματός σου είτε στην ουτοπική λογική του να γκρεμίσουμε αυτό που έχουμε και .......βλέπουμε. Την άλλη μέρα όμως, τι?

Από τη άλλη φάνηκε όλος ο συντηρητισμός των εγγλέζων. Όλες οι μεγάλες εφημερίδες βγήκαν με πρωτοσέλιδα «ντροπή» και «αίσχος». Ντροπιάζουν τη χώρα μας, λένε αυτοί που την νόμιζαν τόοοσο μακριά από την τριτοκοσμική Αθήνα. Η κοινή γνώμη ζητάει περισσότερη και αυστηρότερη αστυνομία με πλαστικές σφαίρες και κανόνια νερού. Κάποιοι αυτο-οργανώνονται σε ομάδες προστασίας και πιάνουν σκούπες για να καθαρίσουν και ρόπαλα για να «καθαρίσουν». Ανεβάζουν στο διαδίκτυο φιλμακια και φωτογραφίες υπόπτων! Το τι γράφεται στα αγγλικά μπλογκς δεν περιγράφεται. Να κόψει ο Κάμερον το επίδομα στέγης για να φύγουν οι φτωχοί από το Λονδίνο. Η προσφυγή στον στρατό βρίσκει υποστήριξη (θα πέσει η κυβέρνηση στην παγίδα?)ενώ παρακολουθούται το διαδικτυο και εξεταζεταιτο μπλοκαρισμα των Twitter και Blackberry σε ώρες κρίσης.

Τι θα έκανες όμως αν ήσουν τούρκος δεύτερης γεννιάς και σου σπάγαν το μαγαζί της γωνίας απ’ όπου βγάζεις το ψωμί σου για να σου πάρουν τα παπούτσια της βιτρίνας? Θα σκότωνες σήμερα και ας πήγαινες φυλακή αύριο? Και δεν θα συμπορευόσουν στον αδιέξοδο δρόμο το συντηρητισμού και της καταστολής?

Δυο δυναμικές που αναπτύσσονται παράλληλα. Μικροαστισμός και υπο-προλεταριάτο σε αντιπαραθετική συμμαχία. Το αυγό του φιδιού υπο επώαση. Μόνο που δεν ξέρουμε τι θα βγει από μέσα και ποιον θα πρωτοδαγκώσει.

ΥΓ: Σε μελέτες που διαβάζω για την βία στα αστικά κέντρα, εκτός από τις κλασσικές παραμέτρους που προανέφερα συμπεριλαμβάνονται το διαδίκτυο, τα ναρκωτικά, οι συμμορίες της γειτονιάς και τα βιντεο-παιχνίδια. Η ανάγκη αναπλήρωσης της οικογένειας και η αναζήτηση ρόλου υπάγονται στα βαθύτερα αίτια. Ενδιαφέρον, ε?

Ο τρίτος δρόμος

Τρεις δρόμοι υπάρχουν γαι να χτυπηθεί η χρηματοπιστωτική δικτατορία και να γίνει αναδιανομή του πλούτου στα διάφορα επίπεδα:

1)Χρεωκοπίες και παύση πληρωμών.
2)Διεθνείς ρυθμίσεις για να κοπούν τα τοξικά ομόλογα, τα πριμ, η σπέκουλα, οι φούσκες, τα golden boys και οι φορολογικοί παράδεισοι.
3)Πληθωρισμός, με την εκτύπωση νέου χρήματος ( η πρόβλεψη του μπλογκ εδώ και έναν χρόνο)

Υπάρχει και ένας τέταρτος, οι κρατικοποιήσεις των τραπεζών και των πιστωτικών και αξιολογητικών οίκων αλλά αυτό ούτε να το συζητάτε γιατί θα σας βάλουν πιπέρι. ‘Οχι, δηλαδή ότι και οι άλλοι τρείς δρόμοι δεν είναι ταμπού αλλά ίσως, λέω τώρα για να περνά η ώρα, να είναι πλησιέστερα στη σφαίρα του εφιχτού.

Για να τραβήξουμε έναν ή και περισσότερους απο τους τρείς (άντε τέσσερεις δρόμους) υπάρχουν δυο εμπόδια.

Πρώτον, να μην το μάθουν οι οίκοι και τα ιδρύματα και προλάβουν να καταστρέψουν αυτόν που το ξεστόμισε πρώτος και την χώρα του. Πως είναι δυνατόν να μην το μάθουν όμως, αφού υπάρχουν υπάλληλοί τους μέσα στις κυβερνήσεις?

Δεύτερον , χρειάζεται οι αποφάσεις να παρθούν και να υλοποιηθούν σε διεθνές επίπεδο ( δεν έχει καμμιά έννοια να γίνει μόνον σε μια χώρα έστω και σε μια μεγάλη περιφέρεια σαν την Ευρώπη). Πως είναι δυνατόν όμως να παρθεί μια τέτοια συμφωνία από την χιονάτη και τους G-εφτά νάνους?

Τι θα γίνει , λοιπόν?

Είναι χαρακτηριστικό των συντηρητικών πολιτικών να έπονται της κοινωνίας και των περιστάσεων και όχι να τις τραβάνε. Θα συνεχίσουν να κρατάνε στη ζωή το τέρας που ψυχορραγεί με ενέσεις μέχρι να έρθει το κραχ, η/και η κοινωνική εξέγερση η/και ο πόλεμος.

Να θυμίσουμε το αυτονόητο?

Διακοπές με ....διακοπές αλλα δεν γίνεται αλλιώς. Ο καθένας για τους λόγους του.

Δεν μπορώ να πω ότι τα όσα συμβαίνουν στην διεθνή οικονομία με ξάφνιασαν. Ήταν αναμενόμενα και το μπλογκ έχει γράψει κατ'επανάληψη όπως και για την απειλή αλλά και για την διέξοδο από την νεο-φιλελεύθερη ουτοπία και την δικτατορία των χρηματοπιστωτικών αγορών. Αν δεν πάρουν τις αποφάσεις που πρέπει οι G-επτά νάνοι που (νομίζουν ότι) κυβερνάνε τον κόσμο τότε θα τις πάρουν οι λαοί. Με τις μέρες να θυμίζουν το 30 ας μην φτάσουμε στο σημείο χωρίς επιστροφή και τα τύμπανα του πολέμου βγουν από τα σεντούκια.

Μία Ευρώπη των πολιτών, με κοινή οικονομική πολιτική, προτείνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι, σε ανακοίνωσή τους σχετικά με τις εξελίξεις στην ευρωζώνη.
Ειδικότερα, υποστηρίζουν ότι "χωρίς έμφαση στη φορολογία του πλούτου και επενδύσεις στην πράσινη οικονομία, χωρίς αποτελεσματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα, η Ευρώπη δεν έχει μέλλον".

Προσθέτουν δε ότι στην αδιέξοδη κυριαρχία των χρηματαγορών, "αντιπροτείνουμε μια Ευρώπη των πολιτών, με ενίσχυση του ευρωκοινοβουλίου και δημοκρατικό σχεδιασμό κοινής οικονομικής πολιτικής. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί οφείλουν να αναλάβουν δραστικές πρωτοβουλίες και να πάψουν να κρύβονται πίσω από τους τραπεζίτες και τις στατιστικές".