Your eurogenous zones

Πριν από 40 περίπου χρόνια κυκλοφορούσε στην Αμερική ένα βιβλίο επανάσταση . Ήταν το  « Your erogenous zones ». Λίγο αργότερα  κυκλοφόρησε σε λογοπαίγνιο « Your erroneous zones ».

Και τα δυο ήσαν βιβλία εκλαϊκευμένης ψυχολογίας και κονσέρβα μαζικής κατανάλωσης,  αυτό που συνηθίσαμε να λέμε ως αμερικανιά.

Αμερικανιές λοιπόν κάνουν πρόσφατα και τα αγγλοσαξωνικά έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας που δείχνουν κομήτες με μορφή ευρώ να καταρρέουν, να έχουν πρωτοσέλιδα τίτλους όπως οικονομικός Αρμαγεδδών  και άλλα άκρως φοβιστικά. Το Φόρεϊν Όφις στέλνει έγγραφο στις αγγλικές πρεσβείες να ετοιμάζονται για πτώση του ευρώ ενώ η κεντρική τράπεζα της Αγγλίας κάνει το ίδιο προς τις Αγγλικές τράπεζες. Και τα δυο έγγραφα κατά σύμπτωση διαρρέουν όταν σε τέτοιες περιπτώσεις κρατούνται επτασφράγιστα μυστικά. Λες και έγιναν για να διαρρεύσουν . Την ίδια στιγμή φήμες λένε ότι ο Κάμερον που πήγε στο Βερολίνο πρόσφατα συζήτησε και το ενδεχόμενο προσχώρησης της λίρας στο ευρώ!!!! Αν είναι δυνατόν!

Το ότι τα ελληνικά ΜΜΕ αναπαράγουν τον αγγλοσαξωνικό τόνο παρά τον πιο συγκρατημένο κεντρικοευρωπαϊκό μου μοιάζει σαν και αυτούς που πάνε στις κηδείες και για παρηγοριά λένε κάτι ακόμα πιο θλιβερές ιστορίες που έτυχαν σε άλλους για να παρηγορήσουν τους συγγενείς του μακαρίτη γιατί .....υπάρχουν και χειρότερα. Ο μακαρίτης ο ίδιος δεν συμφωνεί, φυσικά.

Σαν κάποιος να ρίχνει λάδι στη φωτιά της παγκόσμιας οικονομίας. Σαν κάποιος να βιάζεται κιόλας να υποτιμηθεί ή να πέσει το ευρώ και μάλιστα γρήγορα. Γιατί , άραγε ?  Θα χάσει λεφτά ή μήπως αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες. Λέω, μήπως αν δεν καταρρεύσει ή δεν υποτιμηθεί το ευρώ (περί αυτού η όλη ιστορία) ετοιμάζεται να καταρρεύσει κάποιο άλλο διεθνές νόμισμα , ονόματα δεν λέμε και υπολήψεις δεν θίγουμε?

Νομισματικός πόλεμος , λοιπόν και αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Πριν από μήνες, ίσως και χρόνο ο Εκόνομιστ είχε αυτόν το πρωτοσέλιδο τίτλο . Η ουσία ήταν ότι  το δολλάριο υποτιμάται συνεχώς  (και μαζί του στερλίνα και γιεν) για να καλύψει τα αμερικανικά ελλείμματα  και την σχέση του με γουάν  (τον μεγάλο προμηθευτή της Αμερικής). Η κεντρική αμερικανική τράπεζα  κόβει νέα δολάρια σαν να ήταν χαρτοπετσέτες.  Χρόνια τώρα η Αμερική αγοράζει την ανάπτυξή της με πληθωρικό χρήμα. Χαρτιά δηλαδή που σήμερα είναι και αύριο όχι. Και όσοι τα μαζεύουν δουλεύοντας (κινέζοι) είτε πουλώντας φυσικούς πόρους (άραβες) την πάτησαν. Αυτός δεν ήταν άλλωστε ένας από τους λόγους δημιουργίας του ευρώ? Να μπει φρένο στον μονοκρατορία του δολαρίου και στην εξάρτηση και  εκμετάλλευση ακόμα και αυτής της ίδιας της Ευρώπης. Σε αυτήν την εξέλιξη ένα σκληρό και σταθερό ευρώ χαλάει την σούπα γιατί γίνεται μέτρο σύγκρισης και καταφύγιο επενδυτών και ίσως και συναλλαγών σε πετρέλαιο.

Θα μου πείτε τι λέω δηλαδή,  ότι δεν υπάρχει ευρική  κρίση αλλά την προκαλούν οι απέξω? Όχι βέβαια . Έχω γράψει πολλά για τον κουτσό νομισματικό μηχανισμό,  την ατελή πολιτική και τα αποδυναμωμένα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. ΄Οταν ξέσπασε η ελληνική κρίση ( πόσα δεν έχω γράψει και για τις δικές μας ευθύνες?)  έγραφα και έλεγα στους φίλους γερμανούς ότι «δεν θα πληρώσετε τους «τεμπέληδες» του Νότου (που όντως τα έκαναν σκατά) αλλά τα λάθη της ευρωπαϊκής πολιτικής της χώρας σας πρωτίστως».

Τα γράφω όμως  όλα αυτά για να δείξω ότι σε αυτή την παγκόσμια νομισματική συγκυρία και υπό αυτές τις ψυχολογικές συνθήκες πραγματικού ή έντεχνου πανικού η Ευρώπη (η Γερμανία βασικά) δεν έχει παρά μόνο μια επιλογή. Να υποτιμήσει το ευρώ.

Είναι πολύ μεγάλα τα συμφέροντα για να το αφήσουν να καταρρεύσει . Ακόμα και οι νάνοι πολιτικοί το καταλαβαίνουν (γιατί αν δεν το καταλάβαιναν αυτοί που τους έβαλαν θα τους είχαν στείλει σπίτι τους).  Όσο επαρχιώτης Λουθηριανός και αν είσαι, το πρέσο που τρως σε τέτοιες περιπτώσεις  σε κάνει ρεαλιστή που νερώνει το κρασάκι του στο αψε σβήσε σαν να ήσουν ιταλός μαφιόζος σε συνδιαλαγή κοκαϊνης.

Το γνωρίζουν πια καλά αυτό οι Γερμανοί. Ακόμα και την μικρή ευρωζώνη να φτιάξουν  και να αφήσουν τους νότιους στην ...δραχμέτα πάλι δεν τους παίρνει  να έχουν σκηρό νόμισμα.  Και από πάνω μπορεί και να  χάσουν και τις ευρωπαϊκές αγορές .

Για τους λόγους αυτούς έχω υποστηρίξει εδώ και πολυ καιρό  ( δες το αστείο άρθρο για την Ευρίκλεια Ιζνογκουντ) ότι η μόνη λύση για το ευρώ είναι ο πληθωρισμός, δηλαδή το κόψιμο νέου χρήματος σε τρισεκατομμύρια.  Θα το πουν  ευρωομόλογο, είτε ενισχυμένος ρόλος της ΕΚΤ, είτε αγορά ομολόγων στην πρωτογενή αγορά , κλπ. Το ίδιο είναι.

Πριν  δεχτεί κάτι τέτοιο  η Γερμανία (και όσοι θα βλέπουν τα λεφτουδάκια τους  να πληθωρίζονται) θα προσπαθήσουν να δέσουν χειροπόδαρα όσους μπορούν με μνημόνια, νέες Συνθήκες, τεχνοκρατικές κυβερνήσεις,κλπ.  Η δημοσιονομική πειθαρχία θα συνεχιστεί αλλά το νέο χρήμα θα πηγαίνει στην ανταγωνιστικότητα της πραγματικής οικονομίας  και στην δημιουργία απασχόλησης. Αυτά λένε τα νέα οικονομικά μοντέλα.

Ένας νέος κύκλος του καπιταλισμού εν τη γενέσει του.

Ουδεν μονιμότερον του προσωρινού

Οι Financial Times το βρήκανε! Οι οικονομικο-πολιτικές ολιγαρχίες και οικογένειες κατέστρεψαν όχι μόνο την οικονομία αλλά και την κοινωνία στην Ελλάδα. Και γω που νόμιζα ότι ήταν οι εξωγήινοι, τι να κάνω τώρα?


Η κυβέρνηση Παπαδήμου σηματοδοτεί την κατάρρευση του μεταπολιτευτικού σκηνικού . Σηματοδοτεί και μια νέα δυναμική στην κοινωνία . Της συναίνεσης από τη μια (των εχόντων) και της ταξικοποίησης των μη εχόντων.

Μια εποχή πολιτικά πιο ειλικρινή , ελπίζω. Όχι από πλευράς κοινωνικής δικαιοσύνης. Κάθε άλλο ! Οι οιωνοί μόνο καλοί δεν είναι . Εννοώ πιο τίμιες πολιτικές συμπεριφορές από τα κόμματα και τους πολίτες. Πρώτο και κύριον η άρχουσα οικονομική τάξη αποφάσισε να απαλλαγεί από τα τριτοκοσμικά καραγκιοζιλίκια των μαθητεύομενων πολιτικών και λαμογίων και επιλέγει για πολιτικό μάνατζερ κάποιον που ξέρει τον καπιταλισμό από τα μέσα.

Στη συνέχεια και όπως θα σφίγγουν οι κ...θα δούμε πολλούς βερεσέ επαναστάτες του κρατικού κορβανά να δηλώνουν δεξιοί ( έ, όχι να χάσουμε και τις καταθέσεις μας) και πολλούς μέχρι τώρα φουκαροδεξιούς να γίνονται επαναστάτες. Το ξεβόλεμα και η κατάργηση της προσδοκίας του βολέματος στον κρατικό κορβανά θα οδηγήσει πολλά στρώματα στη ταξικοποίηση. Αν αυτή θα οδηγηθεί προς την αδιαφορία ως προς το γίγνεσθαι και περιστασιακά  λούμπεν συμπεριφορές ή μετατραπεί σε τεκμηριωμένη συγκρουσιακή δυναμική θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες αλλά κύρια από τις στρατηγικές των πολιτικών εκφραστών των κοινωνικών συμφερόντων και τάξεων.

Τολμώ (ακόμα) μια πρόβλεψη. Αν η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν πέσει από κοινωνική έκρηξη ή από κανα οικονομικό ευρωμπάχαλο τότε θα είναι μακροβιότερη απ’ότι προοιωνίζεται. Αν κάνει μια στοιχειωδώς έξυπνη πολιτική με στροφή προς την κοινωνία ( ναι, είναι δυνατόν αυτό  και μέσα στο Μνημόνιο) τότε ακόμα και μετά τις εκλογές δεν θα υπάρχουν πλειοψηφίες να την ρίξουνε και να την αντικαταστήσουνε. Οχτώ κόμματα θα έχει η νέα Βουλή . Κανένα από αυτά κοντά στην αυτοδυναμία , ούτε με συμμαχίες. Για φανταστείτε λίγο τι θα συμβεί την επομένη των εκλογών και γιατί νομίζετε ότι δεν την ήθελαν τα δυο μεγάλα κόμματα? Και γιατί ο Σαμαράς δεν ήθελε κοινοβουλευτικούς του στη κυβέρνηση? Αυτοί που καθοδηγούν τα πράγματα ξέρουν.

Κράτος α λα Βέλγα. Όπου έχουν υπηρεσιακή και μεταβατική κυβέρνηση κοντά δυό χρόνια γιατί απλούστατα βολεύει τους πάντες να μην υπάρχει κανονική κυβέρνηση.





ΥΓ Για τις προοπτικές κοινωνικών εκρήξεων και οικονμικού ευρωμπαχάλου στο επόμενο

The messenger

Δεν θα γράψω σήμερα για το πως η Ελλάδα έφτασε στην κρίση. Για την ασυδοσία, την αδιαφάνεια, το ρουσφέτι, τη διαφθορά , τα ψέματα , τη φοροδιαφυγή, την κουτοπονηριά που μας έφεραν εως εδώ τα τελευταία 40 χρόνια . Ούτε για την ανικανότητα πολιτικής διαχείρισης της κρίσης από το ελληνικό πολιτικο οικονομικό σύστημα . Έγραφα γι’ αυτά πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση και θεωρώ δεδομένο ότι πρέπει να αλλάξουν όλες οι παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, οικονομίας και πολιτικής είτε με είτε χωρίς Τρόϊκα .


Δεδομένο είναι επίσης ότι επιστροφή στη δραχμή θα ρημάξει τη χώρα και ιδιαίτερα τα φτωχότερα στρώματα.

Θα γράψω σήμερα για τα λάθη της Ευρώπης τόσο στη δημιουργία όσο και στη διαχείρηση της κρίσης. Τα λάθη δηλαδή των Μερκοζήδων και των προκατόχων τους όπως και των θεσμών της ΕΕ.

Έχουν ανάψει σήμερα τα ευρωπαϊκά έντυπα και ασύρματα ΜΜΕ  γύρω από το, προϋπάρχον της ανακοίνωσης δημοψηφίσματος, θέμα.

Δεν πληρώνουμε τους Έλληνες. Να φύγουν από την ευρωζώνη για να σωθεί το ευρώ. Μια βδομαδα να πάτε διακοπές στη χώρα αυτή, λένε, θα καταλάβετε ότι δεν είναι ευρωπαϊκή.

Ο ευρωπαϊκός λαϊκισμός και εθνικισμός φουντώνει. Και οι πολιτικοί τους υποδαυλίζουν. Είναι πιο εύκολο να κατηγορείς πρόσωπα και λαούς παρά να αναλαμβάνεις τις ευθύνες των λαθών σου.

Όμως! Από ευρωπαική σκοπιά η Ελλάδα δεν είναι το πρόβλημα. Είναι ο πρώτος αγγελειοφόρος που φέρνει το μήνυμα του προβλήματος.

Γιατί ενώ η Συνθήκη του Μααστριχτ μιλάει για Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) αυτοί έφτιαξαν μόνο το ΝΕ ξεχνώντας το Ο. Αλλά και αυτό ακόμα το ΝΕ ήταν κουτσό. Που ήταν οι μηχανισμοί επιτήρησης και παρακολούθησης των νομισματικών πολιτικών? Που ήταν οι μηχανισμοί αντιμετώπισης κρίσεων σαν και την σημερινή?

Γιατί αποδυναμώθηκαν, πολιτκά και θεσμικά ,τα όργανα της ΕΕ και πέρασε η εξουσία σε δυο πρωτεύουσες. Η Eurostat δεν είχε  την νομική δυνατότητα, ελέγχου των δημοσιονομικών στατιστικών μιας χώρας. Βασίζεται στα στοιχεία  που της δίνουν τα κράτη μέλη .

Όταν η Επιτροπή πρότεινε την ενίσχυση του ελέγχου των εθνικών δημοσιονομικών στατιστικών από τη Eurostat, οι πρώτες που αντέδρασαν ήταν οι Γερμανία και η Γαλλία.

Ήξερe ή όχι η Επιτροπή για το ύψος του χρέους της Ελλαδας πριν τις εκλογές του 2009? Λέγεται ότι υπάρχει επιστολή της Επιτροπής προς τον τότε πρωθυπουργό Καραμανλή που λέει ότι το έλλειμμα δεν είναι 6% όπως αυτός παρουσίαζε  αλλά πάνω από 10,5%, Αν το ήξερε αυτό η Επιτροπή γιατί το κατάπιε? Αν δεν το ήξερε, γιατί ......δεν το ήξερε? Και γιατί δεν φρόντισε να μάθει?

Και έφθασε το πρώτο μήνυμα ότι ο νότος ζορίζεται στα αυτιά των διοικούντων την ΕΕ. Αντί να κάνουν αυτό που έπρεπε σε σύντομο χρονικό διάστημα, παγιδευμένοι στον δογματικό νεοφιλευθερισμό και τον επαρχιώτικο λουθηρανισμό τους προτείνουν κουτσές λύσεις δημοσιονομικής λιτότητας αντί για λύσεις ανάπτυξης. Too little , too late and too slow .

Παραγνωρίζουν το γεγονός ότι τα μνημόνια δεν απευθύνονται μόνο στις αγορές αλλά και σε λαούς. Αντί να αφήσουν την ΕΚΤ να κάνει αυτό που πρέπει και που κάνει χρόνια η Αμερική επιδίδονται σε ένα κυνήγι καθησυχασμού των αγορών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Όλα για το κεφάλαιο και την ανταγωνιστικότητα.

Και έρχεται το τεχνικό κλιμάκιο της Τρόϊκα στην Ελλάδα. Ενα τσούρμο μαθητευόμενων μάγων του μονεταρισμού με κακοχωνεμένες θεωρίες αμερικανικής προέλευσης. Δεν πιάνει καν τι τρέχει στη χώρα (παραοικονομία, ανύπαρκτο κράτος, διαβρωμένοι θεσμοί , ανίκανοι πολιτικοί, .....). Στο πόδι φτιάχνει σχέδια και επιβάλει μακροοικονομικούς στόχους λες και απευθύνονταν στο Λουξεμβούργο. Χωρίς να δώσουν την πρέπουσα σημασία στις διαρθρωτικές αλλαγές (τους πήρε ένα χρόνο να το καταλάβουν) και στις τομεακές παρεμβάσεις τεχνικής βοήθειας ( να φτιαχτεί φοροεισπραχτικός μηχανισμός, δικαιοσύνη, .......)

Για τη κρίση δεν φταίνε μόνο οι Έλληνες. Απλά είμαστε οι πιο εύκολοι θύτες και θύματά της συνάμα

Don't shoot the messenger . Shoot the problem , please

Πολιτικα ορθος

Σαββα, σε ευχαριστώ για τη μεταφραση και τους υπότιτλους

Ποιος φοβάται το δημοψήφισμα?

Ο Παπανδρέου κατάφερε το ακατόρθωτο. Έβαλε στο ίδιο στρατόπεδο τους Μερκοζύ και την Παπαρήγα και όλους τους ενδιάμεσους. Κόντρα στο δημοψήφισμα.


Με μια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου και στα όρια του τυχοδιωκτικού πειραματισμού, που λεει και ο Σαμαράς κατάφερε να πάρει το πανω χέρι των κινήσεων.

Τόσο καιρό τον βρίζανε ότι δεν αποφασίζει ο λαός. Τώρα τρέμουν το δημοψήφισμα.

Τόσο καιρό λέγανε ότι υπαγορεύει η Ευρώπη τις πολιτικές του. Τώρα τρέμουν τις αγορές , την χαμένη αξιοπιστία της χώρας και την αναστολή της έκτης δόσης .

Φοβούμενοι να πάρουν θέση στο ερώτημα, που θα είναι βασικά ευρώ ή δραχμή, μιλάνε για εκβιασμούς, ζητάνε εκλογές , βλέπουν τον Πρόεδρο, κατεβάζουν το κόμμα τους στο Σύνταγμα, συζητάνε ακόμα και για Συνταγματικές εκτροπές αρκεί να μην πάρουν θέση. Αρκεί να μην βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να πούνε μονοσήμαντα ένα ναι ή ένα όχι μέσα στην όντως σκληρή πραγματικότητα των (αλλαζονικών όντως) Μερκοζήδων που λένε αυτό είναι και αν σας αρέσει.

Χωρίς υπεκφυγές, λαϊκισμούς και ψαρέματα στα θολά νερά των προεκλογικών περιόδων. Χωρίς αναπάντητα ερωτήματα στο «μετά, τι?». Από τη μια να θέλουμε να εξασφαλίσουμε τις καταθεσούλες μας αλλά να βρίζουμε και τον Παπανδρέου και όταν δεν κάνει πτώχευση αλλά και όταν κάνει πτώχευση. Βερεσέ επαναστάτες και τσαμπα μάγκες του facebook .

Πάγια θέση του μπλογκ είναι η αναζήτηση της αλήθειας και η δημοκρατική πληροφόρηση του λαού στο φως και όχι στο σκοτάδι από όλα τα μέσα. Η αλήθεια και η πληροφόρηση και μετά η ανάληψη ευθύνης και έκφραση θέσης .

Ο θυμός και η απόγνωση όμως είναι μεγάλα και μπορεί η ψήφος να είναι συναισθηματική και όχι λογική. Σωστα. Αυτό είναι το ρίσκο που παίρνει ο Παπανδρέου και στο οποίο βάζει τη χώρα. Όμως τι να κάνουμε? Τέτοιον λαό έχουμε, συναισθηματικό, και ίσως να μην του ταιριάζει η ωμή πραγματικότητα. Μπορεί όμως να είμαστε και πιο λογικοί απ’ότι δείχνουμε. Ποιος ξέρει? Αν το ξέραμε δεν θα χρειαζόμαστε δημοψήφισμα.

Πραγματικά δεν ξέρω αν ένα δημοψήφισμα είναι ότι χρειάζεται αυτή τη στιγμή. Για να πάρει κανείς σοβαρά θέση πρέπει να έχει πολλά χαρτιά στα χέρια του. Ίσως κυβέρνηση σωτηρίας και εκλογές να είναι μια πιο φρόνιμη και συντηρητική προσέγγιση. Δεν ξέρω αν καν τον αφήσουν οι μέσα και οι έξω να κάνει δημοψησμα στο τέλος.

Γράφω απλά τις σκέψεις μου γιατί η κίνηση και μόνο αφύπνισε πολλούς κοιμισμένους μέχρι τώρα και ανάγκασε πολλούς να πετάξουν τις μάσκες .

Πιστεύω ότι έκανε την αρχή νεων συσχετισμών και δυναμικών στην κοινωνία.

Λέτε να ξύπνησε και ο ίδιος ο Παπανδρέου?