Διακοπές στην
πόλη πια τον Ιούλιο και Αύγουστο για όσους είναι φύσει και θέσει city animals. Οι
παραλίες από Σεπτέμβρη και ....βάλε. Έτσι πρέπει !
Μια καυτή Νέα
Υόρκη εκπληκτικά αλλαγμένη ειδικά στις περιοχές που πρίν δεκαπέντε χρόνια δεν
πέρναγες σαν (λευκός) τουρίστας ούτε τρέχοντας
σε ταξί όπως το παλιό λιμάνι και το Χάρλεμ.
Ό,τι ζητάς θα το βρεις. Από
υπερπαραγωγές μούσικαλ στο Μπροντγουέη, ατελείωτη ζωντανή μουσική, φαγητό με φαντασία, χάπενινγκς στο δρόμο, μουσεία κάθε είδους ( ακόμα και μουσείο σεξ
αν το χεις ξεχάσει το είδος ), μπαρ στον
60ό όροφο και ντίσκο μέχρι
τεκέδες, μάγισσες και χαρτορίχτρες που θα σου πουν ποιός είσαι και που
πηγαίνεις σε ομαδικές σεάνς αυτογνωσίας. Μόνο μη σε πιάσει πονόδοντος γιατί με
το καλημέρα που λες στο γιατρό σου παίρνει μια πεντακοσάρα.
Γνωρίζοντας την
πόλη από τις αρχές του 90 και έχοντας να την επισκεφτώ 9 χρόνια (πρώτη φορά σαν τουρίστας) νομίζω
ότι είναι άξιο παρατήρησης το πως μπορούν να μεταμορφωθούν οι υποβαθμισμένες βιομηχανικές περιοχές σε περιοχές νεανικής ζωντάνιας,
δημιουργηκότητας και ανάπτυξης.
Τι θα λέγατε για
ένα διαμέρισμα στη Δραπετσώνα σε παλιό ντεπό εκεί προς τα υψώματα της Χαραυγής με τα ψαράδικα και τα τσιπουράδικα τριγύρω με
θεά στο Σαρωνικό και το παλιό εργοστάσιο λιπασμάτων φτιαγμένο σε πολυχώρο? Εγώ μέσα. With a little help from my friends.
Σας τη σπάω
καλοκαιριάτικα, έτσι δεν είναι?
No comments:
Post a Comment