Οι πολίτες και το ΠΑΣΟΚ: Δυο προτάσεις

Είπε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι θέλει "την επιστροφή στον πολίτη και στα προβλήματα της καθημερινότητας. Αυτό απαιτεί νέες μορφές οργάνωσης, που θα εξασφαλίζουν την ουσιαστική διαβούλευση, την επιμόρφωση, την πολιτική καινοτομία και δημιουργία σε επίπεδο ιδεών και δράσεων."

Ας αλλάξει λοιπόν η οργανωτική δομή του ΠΑΣΟΚ από τομείς κυβερνητικής ευθύνης (και προθάλαμος επίδοξων υπουργών) σε ανοιχτή οργάνωση ανά κοινωνικό πρόβλημα είτε αυτό είναι διαχρονικό όπως η ανεργία, η φτώχια,η εγκληματικότητα,ο καταναλωτής,οι συνταξιούχοι είτε νέο και περιστασιακό όπως η αναδάσωση των καμένων, η βοήθεια σε σεισμοπαθείς ή όποιο νέο θέμα προκείπτει έτσι ώστε να ανταποκρίνεται με ευελιξία και οξυδέρκεια σε κάθε νεο πρόβλημα και κίνημα πολιτών. Από κει θα βγουν και τα στελέχη που θα γνωρίζουν το κάθε θέμα στην ουσία του και που θα έχουν εμπλακεί στους κοινωνικούς αγώνες και όχι απλά στην τεχνική της μιντιο- και μικρο-πολιτικής γιατί τους πήραμε χαμπάρι πια και δεν μας πείθουν.

Είπε επίσης ότι θέλει να ξαναφέρει τους πολίτες ενεργά μέσα στη πολιτική "Με την σύμπτυξη νέων κοινωνικών συμμαχιών, μέσα από κοινές δράσεις και την συνάντησή μας με τα κινήματα πολιτών. Με την συμπόρευσή μας με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις...."

Για να έρθουν οι πολίτες στην ενεργή πολιτική πρέπει να ξέρουν ότι ο χρόνος και οι κόποι τους θς πιάσουν τόπο και όχι απλώς να γίνουν....προτάσεις προς εξέταση από την τοπική, που θα τις στείλει στη νομαρχιακή, που θα τις στείλει στον τομέα, που.... Ο ουσιαστικός κοινωνικός έλεγχος σε ορισμένους τομείς κρατικής (τοπικής ή κεντρικής)λειτουργίας όπως το περιβάλλον, η πολεοδομία, η δράση της αστυνομίας , η κατανομή των κονδυλίων και άλλα πολλά είναι ο μόνος τρόπος να κινητοποιηθούν οι ενεργοί πολίτες (όσοι υπάρχουν ακόμα) για να ξεφύγουμε από το δε βαριέσαι,τις κάθε είδους τοπικές και εθνικές μαφίες και την τριτοκοσμική μας υπανάπτυξη. Η διοικητική αναδιοργάνωση της χώρας και η αναδιοργάνωση και κάθαρση της δικαιοσύνης είναι εκ των ουκ ανευ για μια τέτοια πρωτοβουλία. Η πρόταση θεσμοθέτησης του κοινωνικού ελέγχου και η συνεργασία με την βάση της άλλης αριστεράς σε αυτό το επίπεδο ανοίγει πεδίο δόξης λαμπρόν αν θέλουμε τα λόγια να γίνουν πράξη.
Ακούγονται ντεμοντέ και φοβίζουν τέτοια ανοίγματα (ποιους άραγε?) αλλά πρωτοβουλίες άνωθεν χωρίς κοινωνική συμμετοχή όπως η δημιουργία Ειδικής Γραμματείας για τη διαφθορά μόνο για να δίνουν ιδέες στο Λαζόπουλο για το Αλ Τσαντίρι κάνουν

Σσσστ , καιγόμαστε αλλά η αριστερά και το ΠΑΣΟΚ κοιμούνται

45°C υπό σκιάν για μια βδομάδα τον Ιούνιο και ο κόσμος καίγεται. Όλοι ξέρουμε τι μας περιμένει από δω και πέρα. Δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός αλλά ένα ακόμα σήμα ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά με το κλίμα.
Δεν φαίνεται ,όμως, ότι όλοι καταλαβαίνουν τι γίνεται. Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να «παίζει» τα ομόλογα και τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου με τα ανδραγαθήματά του λες και τώρα περιμέναμε να μάθουμε ότι υπάρχουν φαγανά παιδάκια στη (κάθε) κυβέρνηση, ειδικά σε αυτήν που είχε στερηθεί τη μάσα εδώ και είκοσι χρόνια. Από την άλλη η παραδοσιακή αριστερά τα ρίχνει όλα στον καπιταλισμό λες και το διοξείδιου του άνθρακα μαζεύτηκε στην ατμόσφαιρα μετά το 1989 ή την καπιταλιστική στροφή της Κίνας (από το 1880 και μετά άρχισε το πρόβλημα, σύντροφοι). ‘Η μήπως μια κρατική ΔΕΗ ρυπαίνει λιγότερο από μια ιδιωτική?
Οι κατά τα άλλα λαλίστατοι φιλελεύθεροι , με λύσεις για όλα , έχουν λουφάξει και φοβούνται τη συζήτηση για το περιβάλλον όπως ο διάολος το λιβάνι. Αναμασάνε κάτι για εμπόριο εκπομπών και για οικολογικούς φόρους αλλά κρύβουν το ότι η αγορά από μόνη της αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και χρειάζεται ισχυρή κοινωνική παρέμβαση και κινητοποίηση με κρατικό σχέδιο και με δημόσιες επιδοτήσεις. Μακρο-οικονομικές συνταγές του στυλ 3% πληθωρισμός και επιτόκια και περιορισμός δαπανών , και άσε τους να κόψουν το κεφάλι τους δεν περνάνε στη περίπτωση. Η καταστροφή του περιβάλλοντος χτυπάει κυριολοκτικά το μεδούλι της φιλοσοφίας τους. Αν το Αμερικάνικο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης επεκταθεί σε όλο το κόσμο ο πλανήτης θα είναι νεκρός σε λιγότερο από δέκα χρόνια.
Η αριστερά όμως τι λέει? Δεν ξέρει ότι οι πρώτοι που θα πληρώσουν τις κλιματικές αλλαγές είναι οι ασθενέστερες τάξεις στα αστικά κέντρα που θα πεθαίνουμε σαν τα ποντίκια και οι αγρότες που θα δουν το εισόδημά τους στάχτη? Και άντε να πούμε ότι φταίει περισσότερο η καπιταλιστική Αμερική από την πρώην Σοβιετική ρύπανση. ‘Αντε να πούμε ότι γίνεται αύριο ανακατανομή του εισοδήματος σε εθνικό, Ευρωπαικό και διεθνές επίπεδο. Λύθηκε το πρόβλημα? Δεν θα συνεχιστεί η ρύπανση? Και είναι το περιβάλλον λιγότερο σημαντικό από την παιδεία για την οποία είμασταν στους δρόμους για δυο μήνες?
Το ΠΑΣΟΚ έχει μπλέξει στη παγίδα της διαχείρισης και προσπαθεί να μας πείσει ότι θα έχει, μαζί με τα καλύτερα ομόλογα, και σχέδιο δασοπυρόσβεσης γιατί θα αλλάξει το άρθρο 23456/564/98 του νόμου 675849/987654/8976 με τα στελέχη του να μιλάνε ως τμηματάρχες υπουργείου στη καλύτερη περίπτωση. Πρέπει, έλεγε ένας, να αυξήσουμε την παραγωγή της ΔΕΗ! Και οι εκπομπές μας διοξειδίου του άνθρακα που ήδη ξεπέρασαν ακόμη και τα χαλαρά όρια που δεχθήκαμε στην Ευρωπαική Ένωση ήδη πέντε χρόνια πριν τη λήξη της προθεσμίας ? Δεν μας ενδιαφέρουν αυτές? Είναι οι ελληνικές εκπομπές λιγότερο βλαβερές από αυτές άλλων κρατών?
Που είναι το πρόγραμμα ? Που είναι το όραμα? Που είναι οι ριζοσπαστικές προτάσεις και δράσεις που χρειάζονται για την περίπτωση? Χάθηκαν στη στάχτη και τη σκόνη των κατεστραμένων δασών? Δεν ήταν πάντα η αριστερά, και όσοι θέλουν να βρίσκονται εκεί, προγραμματική και οραματική? Δεν είχε πάντα μεγαλύτερο ρόλο στην κοινωνία παρά στην πολιτική? Δεν επέφερε μεγάλες ανατροπές ακόμα και στην αντιπολίτευση? Τι κινητοποίηση θα κάνει τωρα για να αρχίσει επιτέλους η μάχη ενάντια στην παγκόσμια απειλή?
Θέλει το ΠΑΣΟΚ την εξουσία και τη συνεργασία με την αριστερά? Με τι προτάσεις θα μας πείσει? Γιατί ξέχασε έτσι γρήγορα τον ενθουσιασμό για το προγραμμά του? Θα μπορέσει να μετατρέψει αυτό που ζήσαμε αυτές τις μέρες και που μας περιμένει στην επόμενη γωνία από εφιάλτη σε ευκαιρία αφύπνισης και νέας νοοτροπίας μακριά από τη χωματίλα που μάθαμε πια να ζούμε και τη συνηθίσαμε? Με αυτή την έννοια και προοπτική ο καύσωνας και οι φωτιές είναι πράγματι πολιτικές και όποιος δε το καταλαβαίνει να πάει σπίτι του.
Αν αριστερός είναι αυτός που δεν του αρέσει η σημερινή πραγματικότητα και αυτό που προ-οιωνίζεται και θέλει να τα αλλάξει τότε με αυτά που περάσαμε αυτές τις μέρες είμαστε όλοι αριστεροί .