Να, λοιπόν, που φθάσαμε στο τέλος μιας εποχής και στην αρχή μιας άλλης. Η Ελλάδα υπό κηδεμονία και παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αναμενόμενο για πολλούς εδώ και δεκαετίες όταν έβλεπαν τα πήλινα πόδια που στηρίζαν την επίδειξη πλούτου και τεχνητής ευημερίας, Πόσο μπορείς να κρυφτείς άλλωστε? Τόσο όσο δεν σου δίνουν σημασία. Μόλις σε παρατηρήσουν όμως από κοντά έρχεται η στιγμή να πέσουν οι μάσκες.
Οι λύσεις πια είναι η μια χειρότερη από την άλλη. Υποταγή στο ΔΝΤ και στους κανόνες αυστηρής πειθαρχίας ή χρεοκοπία και με συνέπειες που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει αυτήν την ώρα? Ούτε και η προσφυγή στο ΔΝΤ παρέχει καμιά απολύτως εγγύηση για το οικονομικό μας μέλλον. Γενικώς τα πράγματα είναι πολύ θολά. Και όχι μόνο για την Ελλάδα. Η δοκιμασία για το ευρώ και την ευρωπαϊκή συνοχή μόλις τώρα αρχίζει. Ας μην το ξεχνάμε αυτό μέσα στον εθνικοαυτισμό μας.
Το μάρμαρο το πληρώνουν , ως συνήθως, οι χαμένοι. Και αυτοί είναι που είναι έτοιμοι να εκραγούν. Γιατί οι κοινωνικές εκρήξεις είναι αναμενόμενες. Θα υπάρξει κοσμάκης που θα τη βγάλει άσχημα. Πολύ άσχημα. Αν την βγάλει δηλαδή!
Και με ποια προοπτική? Που είναι το όραμα και οι εγγυήσεις ότι οι θυσίες θα πιάσουν τόπο? Ποιος θα τραβήξει μπροστά αυτήν την κοινωνία για να αντέξει? Αλλά δυστυχώς, δεν πιστεύουν στην κοινωνία, στην άλλη, την παράλληλη κοινωνία που ακόμα αντιστέκεται και που δεν είναι στη μίζα, τη ρεμούλα και το lifestyle.
Ποιός? Η Αριστερά που ζητάει δημοψήφισμα για να φύγουμε από το ΔΝΤ? Να πάμε που? Θα είναι καλύτερη η πτώχευση? Ας μας το πούνε σοβαρά και τεκμηριωμένα και ας πάρουν θέση. Δεν απευθύνονται μόνο σε αφελείς και συναισθηματικά ευάλωτα γκρουπούσκουλα.
Η Δεξιά ? Που την κοπάνησε ακριβώς όταν είδε τα σκούρα από το μπάχαλο που δημιούργησε? Και που μιλάει σωστά μεν για έναν νέο πατριωτισμό αλλά που εννοεί το «πολεμάτε για να νικήσουμε»?
Το ΠΑΣΟΚ? Στη παραζάλη του χρεόυς ξέχασε την αλλαγή που επαγγέλθηκε? Και δε μιλάω φυσικά για τα οικονομικά. Εκεί δεν γίνονται θαύματα. Μιλάω για αλλαγές που δεν θέλουν λεφτά ή θέλουν λίγα λεφτά.
Ξεκινήσε καλά με το opengov , τα βιογραφικά , τον συνήγορο του πολίτη και τον Καλλικράτη.
Που είναι όμως η ριζική αναδιάρθρωση και κάθαρση της δικαιοσύνης ώστε να ξανάβρει την χαμένη της αξιοπιστία? Που είναι οι ένοχοι των σκανδάλων και οι φοροκλέφτες για να πάνε μέσα ώστε να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι μας? Που είναι η δύναμη ελέγχου στους πολίτες στις τοπικές κοινωνίες για θέματα πολεοδομίας και εφορίας? Που είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας μεσα στην φούρια να πιάσουν τρομοκράτες ή «τρομοκράτες»? Καλό να μπει τάξη στο εκπαιδευτικό μπάχαλο αλλά που είναι η τάξη στην δημόσια διοίκηση? Κια γιατί συνεχίζεται και αυξάνεται η υποχθόνια εξουσία των ΜΜΕ ? Δεν θέλει δα ούτε χρήμα ούτε χρόνο να μπουν κώδικας δεοντολογίας και κανόνες στα κανάλια και τις εφημερίδες.
Δεν είναι μόνον οι περικοπές μισθών και δαπανών που δείχνουν στους δανειστές μας ότι προσπαθούμε να γίνουμε καλά παιδιά. Είναι και όλα τα άλλα που πρέπει να γίνουν για να μας βγάλουν από την τριτοκοσμικότητά μας. Να καταλάβουμε ότι πράγματι μπαίνουμε σε τροχιά όχι μόνο οικονομικής αλλά και κοινωνικής, πολιτισμικής και θεσμικής ανάπτυξης.
Όχι δεν ήρθε ακόμα το τέλος της ανοχής που λεέι ο Κούλογλου στο tvxs σήμερα. Θα έρθει σύντομα όμως αν δεν δουμε φως. Και το τέλος της ανοχής και της αντοχής και της συνενοχής.
No comments:
Post a Comment