Αντι-μνημονιακός δήμος? Επιτέλους ελπίδα!

Με αυτά τα κριτήρια θα ψηφίσουμε σε μια βδομάδα σύμφωνα με το Nooz.gr. Η πλειοψηφία λέει δεν θα ψηφίσει και προφανώς δέχεται το αποτέλεσμα όποιο και να ναι. Ας πάνε για μπάνιο ή στο κομμωτήριο.

Πάρα πολλοί όμως θα πανε με πολιτικά και κομματικά κρίτήρια στην κάλπη. Εγώ το λέω ξεκάθαρα. Δε δίνω δεκάρα αν ο υποψήφιος δήμαρχος ή περιφερειάρχης της περιοχής μου είναι με η κατά του μνημονίου , με το ένα ή  το άλλο κόμμα.

Μπορεί να μαζέψει τα σκουπίδια? Μπορεί να κάνει πεζοδρόμια ? Να λειτουργουν τα νοσοκομεία?
Εκτός αν γράψει στο λιμανι του νησιού "Ανδρος αντιμνημονιακή περιοχή" όπως παλιά γράφανε το ανεκδιήγητο  "Ηλιουπολη αντιπυρηνική ζώνη" . Τότε χαλάλι του. Να φάμε και τα σκουπίδια και τα σκατά και ας πεθάνουμε περιμενοντας το ασθενοφόρο.

Και για το καλό Σαββατοκύριακο το μπλογκ παρουσιάζει σε παγκόσμια αποκλειστικότητα  την πρώτη mnimonio-free παραλία  Άνω Μαγούλας. (μόνο που τα νερά αρχίζουν και κρυώνουν και λέω τέρμα τα μπάνια)

Ωρα για τσάι

Τι να πεις πια? Όλα είναι τόσο ρευστά , σαν αέρας που περνά από τα ακροδάχτυλα και που κάνει τα δεδομένα να αλλάζουν μέρα μe τη μέρα. Εκεί που βλέπεις ότι είναι μαύρα ξάφνου μια αχτίδα φωτός που θα σβήσει όμως σε λίγο για να ξαναρχίσει ο κύκλος. Φτου και από την αρχή.

Τι να πρωτοπείς? Για τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους? Για την κοινωνία και τη δυστυχία που περισσεύει? Για την πολιτική που έχει πουληθεί στο χρήμα? Για την παιδεία, το περιβάλλον και τη φτώχια? Την παγκοσμιοποίηση και την παγκόσμια δικτατορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος? Τις φυσικές καταστροφές και τις αρρώστιες? Στις ταινίες με τον Ξανθόπουλο πέφτει λιγότερο δάκρυ (και προζακ) για την..... άρρωστη μανούλα του.

Χιλιάδες βιβλία βγαίνουν κάθε μέρα. Εκατομμύρια άρθρα. Δισεκατομμύρια λέξεις. Συζητήσεις, διαμαρτυρίες, διασκέψεις, απεργίες , και εξεγέρσεις. Ε, και?
Τι αλλάζει? Η τι μπορεί να αλλάξει , πως και πότε?

Και κείνο που μένει είναι μια γεύση ανεκπλήρωτου για κείνο που θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε ή που δεν γίνεται. Σαν σε Χιτσκοκική ταινία παραμένεις θεατής που δεν μπορεί να αντιδράσει , καθηλωμένος στο σκοταδι στην πολυθρόνα του σινεμά ενώ ξέρεις ότι ο δολοφόνος καιροφυλαχτεί. Συνένοχος στο φόνο που επέρχεται εκτός αν ο Σκηνοθέτης κάνει την ανατροπή λίγο πριν το τέλος.Ουφφφφφ!

Ευτυχώς υπάρχει ακόμα η μουσική και το τραγούδι. Που σταματούν τη λογική σκέψη και αφήνουν χωρίς φρένο το συναίσθημα. Και τα δάχτυλα ανεβοκατεβαίνουν στις σκάλες του οργάνου και υμνολογούν τον άνθρωπο και την αγάπη που δεν μπορεί να σωπάσει μέσα της την ομορφιά του κόσμου.

Μουσικά φιλιά

ΥΓ. Υπάρχει ελπίς σωπάστε. Μετά από 30 χρόνια τα βρετανικά εργατικά συνδικάτα αποφάσισαν να κινητοποιηθούν. Τον Μάρτη είπαν. Ίσως στις 15 του μήνα από 11 ως 12 η ώρα. Η επανάσταση να είναι ακριβής στο ραντεβού της please. Διαφορετικά no tea today dear!

Κράτος δικαίου όπως λέμε αλβανός τουρίστας

Ματαιώθηκε , λένε, η επένδυση από το Κατάρ στον Αστακό. Αναμενόμενο, λέω εγώ και έχω γράψει σχετικά παλιότερα. Στο κράτος μπάχαλο μόνο μαφιόζικες και αρπακόλλα επενδύσεις (απεγδύσεις καλύτερα) να περιμένεις. Οι σοβαροί ξένοι επενδυτές δεν αγοράζουν ούτε καν σπίτι πια.

Αν δεν ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας ως χώρα δεν βλέπουμε φράγκο και ας τρέχουν εκατό Παμπούκηδες αντάμα. Πως να την ανακτήσουμε? Το 'χουμε πει χιλιάδες φορές. Στη φυλακή οι κλέφτες και οι φοροφυγάδες και κατάσχεση περιουσιών ως απαρχή κράτους δικαίου. Τα λοιπά λόγια είναι φτώχια και απολιτική ατζαμοσύνη.

Στο ίδιο πλαίσιο απουσίας κράτους (άσε το δικαίου είναι πολυτέλεια για την καθημερινότητα)με σοκάρει η απόγνωση και η αγανάκτηση φίλης από την αυθαιρεσία της ελληνικής διοίκησης που φυσικά δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Μόνο που στη χώρα μας ενδημεί.
Με προφανώς αδιαφανή κριτήρια την έκοψαν από μια δουλειά. Φώναξε, έγραψε αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θες βρόντα. Ζητάει τώρα πολιτική παρέμβαση και έτσι αρχίζει το γαϊτανάκι του πολιτικού (και όχι μόνο!) πάρε-δώσε. Χιλιάδες άνθρωποι κάθε μέρα ψάχνουν να βρουν το (πραγματικό ή υποκειμενικό) δίκιο τους. Για πολλούς αυτό σχετίζεται άμεσα με την επιβίωσή τους. Μια δουλειά , μια σύνταξη. Πώς να τα βγάλεις πέρα με τους μικρούς φασισμούς και τους τενεκέδες? Συλλογική δράση? Σιγά μην ιδρώσει τ 'αυτί τους! Μόνο στα κανάλια. Εκεί φτάσαμε. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Η δημοκρατία στα αζήτητα.

Και μια διαφορετική αλλά καθόλου μα καθόλου άσχετη με τα παραπάνω είδηση.
Για έβδομη μέρα συνεχίζεται η κοινωνική αναταραχή στη Γαλλία που αρχίζει να λαμβάνει διαστάσεις εξέγερσης. Αν δεν κοπάσει με την ψήφιση του ασφαλιστικού και τις αργίες στο τέλος της άλλης βδομάδας τότε θα είναι πια εκτός ελέγχου (τους!) η κατάσταση.

Λεφτά θα υπάρχουν. Απο που θα 'ρθουν τα λεφτά?

Ο πόλεμος των νομισμάτων είναι το κύριο θέμα του τελευταίου Economist. Δηλαδή η χρήση των νομισματικών ισοτιμιών και οι αγορές- πωλήσεις από κράτη , τα επιτόκια και άλλα τερτίπια για να κρατηθούν οι ισοτιμίες εκεί που θέλει ο καθένας ώστε να αποκτήσει εμπορικά πλεονεκτήματα.

Και ενώ ακόμα το πράμα μοιάζει κουβέντα σαλονιού , δεν αποκλείεται να μετατραπεί σε σκυλοκαβγά και να έχουμε ντράβαλα. Στη μπούκα είναι η Κίνα και το γουάν της το οποίο όντως παραμένει υποτιμημένο έτσι ώστε οι δυτικοί να βλέπουν τα φτηνά κινέζικα να κατακλύζουν τις αγορές τους ενώ τα δικά μας να είναι ακριβά στην Κίνα και να μην τ' αγοράζουν οι κινέζοι. Άλλο ένα εξιλαστήριο θύμα προφανώς ενός συστήματος που όλο και συχνότερα κολλάει και δεν τραβάει. Μια ο Γιάννης δε μπορεί, μια ο κώλος του πονεί.

Εξιλαστήριο ή όχι , η ιστορία είναι ικανή να ανάψει φωτιά στον πλανήτη και όχι μόνο οικονομική. Ακόμα και νέο-φιλελεύθεροι προτείνουν επιθετικά οικονομικά μέτρα κατά της Κίνας για…….. συμμόρφωση.

Φαινομενικά άσχετο μεν αλλά από το ίδιο άρθρο. Οι κεντρικές τράπεζες ετοιμάζουν να κόψουν χρήμα για να αγοράσουν τα χρέη των κυβερνήσεων που κοντεύουν να τις πνίξουν αρχής γενόμενης από την Αμερική. Στην Ευρώπη προφανώς αυτοί που δεν έχουν χρέη (Γερμανοί, Σκανδιναβοί) δε θέλουν να πληρώσουν (με πληθωρισμό φυσικά) τα χρέη τα δικά μας και των άλλων άταχτων παιδιών του νότου.

Μακάρι όμως να γίνει. Είναι ο μόνος τρόπος να πέσει χρήμα στην πραγματική οικονομία και να πληρώσει το τραπεζικό κεφάλαιο.

Άντε να δούμε άσπρη μέρα

Απο Δευτέρα έρχομαι

Τι να γράψεις πια? Τα ίδια και τα ίδια. Τα είπαμε , τα ξανάπαμε. Για τη διαφθορά του κράτους, την αναλγησία του πολιτικού συστήματος, την ανάγκη ανάκτησης της αξιοπιστίας τους, την υιοθέτηση αρχών, καινοτόμων μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου, για τα σκουπίδια , το περιβάλλον, την πράσινη ανάπτυξη?
Έλεος πια! Βαρεθήκαμε και να τα λέμε και να τα γράφουμε. Words and thoughts cannot change the world. Δράσεις και μόνο δράσεις. Εκεί που ο καθένας μπορεί και αντέχει.
Αρχίζοντας από τον εαυτό του, την οικογένειά του, τη γειτονιά του, τη πόλη του, τη χώρα του, την Ευρώπη, τον κόσμο!

Υποψήφιος δήμαρχος ο Καμίνης. Ωραία να τον στηρίξουμε. Έχει στόχους ευγενείς υπεράνω συμφερόντων, όπως λέει και τον πιστεύουμε. Λέει, ας πούμε, μια ωραία πρόταση για την "ανάπτυξη ενός δικτύου κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης, που θα διευκολύνει την πρόσβαση των πολιτών στο σύνολο των διαθέσιμων υπηρεσιών πρόνοιας. Η ανάληψη δράσεων ενίσχυσης και υποβοήθησης πολιτών με σοβαρά οικονομικά προβλήματα"

Πως όμως? Με τους υπάλληλους του Δήμου? Με τα λεφτά που ο Δήμος δεν έχει αλλά χρωστάει? Που είναι οι (μη διεφθαρμένοι) μηχανισμοί υλοποίησης? Λόγια, λόγια, λόγια και υποσχέσεις.
Το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ άγγιζε την τελειότητα πριν φτάσει στο Μνημόνιο που και αυτό με τη σειρά του παραπαίει αφού δεν μπορούμε ούτε τους φόρους να μαζέψουμε ούτε να πιάσουμε τα κλεμμένα.

Ένα μόνο πράμα πείτε μας ρε μάγκες, ναι ένα θέλω μόνο. Μία δράση. Αλλά πείτε και το πως θα το κάνετε. Να μαζέψετε τα σκουπίδια, ας πούμε, που βρωμάει ο τόπος. Θέλετε να φέρετε καθηγητές πανεπιστημίου από την Αυστραλία? Κάντε το. Αλλά πείτε το πώς. Έλεος και πάλι έλεος, δηλαδή.

Οφου. Πάλι με βλέπω να πέφτω σε αυτογνωσιολογική εμβάθυνση. Πάλι με βλέπω να μαζεύω τα σκουπίδια της παραλίας και να κάνω τις ενέσεις στον άρρωστο της διπλανής πόρτας.

Αυτό μου επιτρέπει η κουλτούρα μου και προπαντός τα κότσια μου. Ας πάρουν τα ….βουνά οι νεώτεροι. Αρχίστε σεις και έρχομαι από Δευτέρα.

Καλό Σαββατοκύριακο

Αν υποψιαστώ ότι υπάρχει διαφθορά στην Ελλάδα......

Αν υποψιαστώ ότι υπάρχει διαφθορά στην Ελλάδα θα αυτοκτονήσω!

Αν ήταν ο Καραμανλής που είχε πει το ότι κυβερνά μια διαφθαρμένη χώρα θα είχε ανέβει στην εκτίμησή μου. Δυστυχώς ούτε αυτό δεν έχει πει αυτός ο ανύπαρκτος πρωθυπουργός.

Και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι τενεκέδες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας επειδή λέει ο Παπανδρέου είπε την μεγάλη αλήθεια στους ξένους που όλοι την ξέρουμε στην Ελλάδα. Ότι είναι η διαφθορά(και οι διάφορες μαφίες) που κυβερνάνε τη χώρα όπως το καρτέλ της κοκαΐνης την Κολομβία, θα έλεγα εγώ! Τι έκπληξη! Μόνο που ακόμα και η Βαλερί που πουλάει τυρόπιτες στη γωνία έξω από το ευρωκοινοβούλιο το ήξερε. Είτε γιατί της το είπαν, είτε γιατί το διάβασε στις εφημερίδες είτε γιατί έπεσε σε κάνα ταξιτζή ή χρειάστηκε γιατρό όταν ήρθε για τουρισμό στην Ελλάδα.

Όσο για την ουσία των δηλώσεων του Γιούνγκερ θέλουν ψάξιμο.

Ο Γιούνγκερ είναι γριά αλεπού με άποψη για την Ευρώπη (γι’αυτό και δεν τον έκαναν ποτέ πρόεδρο της Κομισιόν αν και προτάθηκε αρκετές φορές). Αποκλείεται οι δηλώσεις του να βγήκαν τυχαία.

Οσμίζεται ότι το μνημόνιο μπάζει, όπως έχουμε ξαναγράψει, εξ αιτίας της ελληνικής ιδιομορφίας και κατά κύριο λόγο του μπάχαλου και της διαφθοράς του ελληνικού κράτους που ούτε αυτός ούτε οι τεχνικοί του σύμβουλοι αλλά ούτε και οι διάφοροι σύμβουλοι του Παπανδρέου μπορούσαν να φανταστούν κάνει μανούβρα να φυλλάξει τα νώτα του. Μπορεί να υπάρχει και φαγωμάρα στους κόλπους της τρόικας.
Το αποκλείετε δηλαδή αυτό?

Θα τα ξαναπούμε. Το θέμα είναι στο βράσιμο του.

Τωρα ξυπνάνε οι της παιδείας κύριοι

Με αφορμή την παρέμβαση της σημερινής Ελευθεροτυπίας για την Παιδεία (ξανά) αναρωτιέμαι που ζούνε ορισμένοι. Πολύ ανθρωπιστικά ακούγονται όσα γράφει αλλά........

Σήμερα ξύπνησε ο αρθρογράφος που έφαγε την ψυχρολουσία της τρόϊκας? Δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι εδώ και μια εικοσαετία η λαίλαπα του νεο-φιλελευθερισμού σαρώνει την Ευρώπη? Ότι τα πάντα είναι στην υπηρεσία της αγοράς και του κέρδους, ακομα και ο αέρας που αναπνέει? Ότι ακόμα και αυτό το ίδιο το κλίμα της γης (η επιβίωσή μας! ) προσφέρει , και αυτό ναι, «υπηρεσίες» που μετριούνται σε χρήμα? Ξέρει κανένα κράτος που η παιδεία είναι στην υπηρεσία του μαθητή και όχι της αγοράς? Η μήπως τα φροντιστήρια είναι στην υπηρεσία του μαθητή και όχι της τσέπης? Και ο ίδιος γιατί καλείται εκπαιδευτικός και όχι ο της παιδείας λειτουργός?

Που κοιμότανε τόσα χρόνια όταν κάποιοι φώναζαν ότι αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη και τον κόσμο όλο είναι τόσο σημαντικό όσο και αυτό που συμβαίνει στην αυλή του σχολείου? Αμφιβάλλω αν ψήφισε καν στις ευρωεκλογές ή αν πήγε σε κάποια διαδήλωση την περασμενη Τετάρτη όταν όλη η Ευρώπη ήταν στο πόδι για αυτούς ακριβώς τους λόγους που προανάφερα.

Υποκρισίας και αμάθειας το ανάγνωσμα.