23/11/2007

Κλιματικές αλλαγές και παγίδες για αφελείς


Το τι θα έλεγε η περίληψη της διακυβερνητικής ομάδας για τις κλιματικές αλλαγές το γνωστό IPCC ήταν λίγο ως πολύ αναμενόμενο για όσους είχαν διαβάσει το πλήρες κείμενο της έκθεσης. Στην ουσία τόσο η τελευταία (τέταρτη)όσο και η προτελευταία έκθεση της ομάδας επαναλαμβάνει με μεγαλύτερη έμφαση και βεβαιότητα αυτά που έχουν ειπωθεί εδώ και χρόνια από την ίδια ομάδα ή μεμονωμένους επιστήμονες σχετικά με την αλλαγή του κλίματος στον πλανήτη. Τότε ακόμα πέρναγαν στα ψιλά και θεωρούντο θέματα συζήτησης για "γραφικούς και κουλτουριάρηδες".

'Έχω επανειλημμένα γράψει σε αυτό το blog για το θέμα και την ανάγκη άμεσης εφαρμογής (και όχι θεωρίας και υποσχέσεων) μέτρων τόσο για την περικοπή των εκπομπών όσο και για την προετοιμασία της κοινωνίας και της οικονομίας στα νέα κλιματικά δεδομένα. Φυσικά το επαναλαμβάνω και τώρα όπως και θα το κάνω σε κάθε ευκαιρία στο μέλλον.

Πολλά λόγια λέγονται αλλά τα έργα δεν τα έχουμε δει ακόμα και η ρύπανση έχει φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα όχι μόνο στην Κίνα και την Ινδία αλλά και στην Ευρώπη που από χρόνια έχει την πολιτική πρωτοπορία αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι τόσο θεαματικά όσο οι δηλώσεις των διαφόρων υπουργών της στα πρωτοσέλιδα.

Υπάρχουν όμως παγίδες που κρύβονται πίσω από τον όψιμο ενθουσιασμό των πολιτικών, δημοσιογράφων, επιστημόνων, βιομηχάνων, επαγγελματιών κινδυνολόγων και λοιπών παρατρεχάμενων που θεωρούν το θέμα πολύ in και ίσως κερδοφόρο.

Παγίδα πρώτη: Για όλα τα περιβαλλοντικά προβλήματα φταίει η κλιματική αλλαγή .
Η κλιματική αλλαγή δεν ευθύνεται για τις πόλεις τέρατα, για τη ρύπανση στα νερά , τα σκουπίδια, τα τοξικά, την κακή δασική πολιτική και άλλα πολλά κακά της μοίρας μας. Αντίθετα αυτά τα προβλήματα επιδεινώνουν τις επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή. Μη τη χρησιμοποιούμε ως άλλοθι απραξίας λοιπόν. Think globally, act locally και μην ξεχνάμε ότι η κλιματική αλλάγή είναι το σύνολο πολλών…. Πτολεμαίδων και Πατησίων σε ώρες αιχμής.

Παγίδα δεύτερη: Βεβιασμένες ή λάθος τεχνολογικές επιλογές στη κούρσα των τεχνολογικών και βιομηχανικών ανταγωνισμών.
Είναι γνωστή η θέση κύκλων ότι με την παρούσα τεχνολογία η μόνη σοβαρή αντιμετώπιση του θερμοκηπίου γίνεται με τη χρήση πυρηνικής (σχάσης) ενέργειας. Όμως, εκτός του ότι μεταθέτει το πρόβλημα αλλού, η πυρηνική ενέργεια δεν μπορεί και δε φτάνει να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του πλανήτη.
Τα βιο-καύσιμα μπορεί να επιβαρύνουν την κατάσταση αντί να την βελτιώσουν, αν για να καλλιεργηθούν πρέπει να αποψιλωθούν τροπικά δάση και να γίνει χρήση νιτρικών λιπασμάτων. Ας αφήσουμε τις πιθανές επιπτώσεις στο ισοζύγιο του νερού και τον ανταγωνισμό τους όσον αφορά τις χρήσεις γης με την καλλιέργεια γεωργικών προϊόντων διατροφής.
Το υδρογόνο στα αυτοκίνητα έχει έννοια όσον αφορά το κλίμα μόνο αν παραχθεί με τη χρήση ανανεώσιμων η πυρηνικών πηγών ενέργειας ( και εκεί γίνεται το πολιτικό παιχνίδι). Αν χρησιμοποιηθεί κάρβουνο ή πετρέλαιο για την παραγωγή του το κέρδος σε μειώσεις εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα θα είναι σχεδον ανύπαρκτο.

Παγίδα Τρίτη: Climate change fatigue ή το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς .
Ανάμεσα στο σημείο να θεωρείς το πρόβλημα ως "γραφικότητες και κουλτούρα" ή να μην κάνεις τίποτα απολύτως και να τα ρίχνεις σε ασύμμετρες απειλές και το σημείο να το κάνεις μαϊντανό σε κάθε θέμα υπάρχει και η σοβαρή αντιμετώπιση. Η χρησιμοποίησή του για λόγους επικοινωνίας και μόνο ή για συγκαλυμμένο εμπορικό ή βιομηχανικό ανταγωνισμό θα γίνει αντιληπτή αργά ή γρήγορα και θα οδηγήσει στην απαξίωση του θέματος και στη μοιρολατρική αποδοχή του από την κοινή γνώμη που τρέχει να προλάβει το σήμερα άντε και το αύριο. Το να γίνει ή απραγία αποδεκτή, όπως σε τόσα και τόσα άλλα σοβαρά προβλήματα του πλανήτη και να πέσουμε σε κοινωνική απάθεια θα είναι εγκληματικό .

Παγίδα τέταρτη: Αντιφατικά μηνύματα και πολιτικές
Αν πράγματι πιστεύουμε ότι θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας τότε γιατί κάνουμε έργα απόσβεσης 50ετίας όπως λιμάνια ,γέφυρες, υπονόμους και παραθαλάσσιες υποδομές χωρίς μελέτη και προδιαγραφές κλιματικών επιπτώσεων? Γιατί θέλουμε να μικρύνει ακόμα περισσότερο ο αιγιαλός και η παραλία για να χτίσουμε?
Και όταν πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων για να κάνουμε το χρέος μας ως χώρα γιατί προτείνουμε τη δημιουργία νέων θερμοηλεκτρικών εργοστασίων για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση ενέργειας το καλοκαίρι λόγω κλιματιστικών που εγκαθίστανται λόγω……κλιματικής αλλαγής?

Παγίδα πέμπτη: Δογματικές προσεγγίσεις στα μέτρα αντιμετώπισης.
Για όλους εκείνους που είναι αλλεργικοί ακόμα και στην ιδέα κανονιστικών ρυθμίσεων και κρατικής παρέμβασης για τη χάραξη και εφαρμογή μέτρων πολιτικής θυμίζουμε ότι πριν λίγα ακόμη χρόνια ( σε τιμή πετρελαίου τα 40 δολάρια) τα οικονομετρικά μοντέλα έδειχναν ότι αν εφαρμοζόταν ένας φόρος λίγων δολαρίων ανά βαρέλι πετρελαίου οι εκπομπές θα μειωνόντουσαν !
Καλή η ευελιξία στην κοινωνία και την αγορά αλλά οι μηχανισμοί της και μόνο π.χ. οικολογικοί φόροι και ανταλλαγή ρύπων, δεν επαρκούν . Θέλουμε νέου τύπου πολιτικές προσεγγίσεις χωρίς δογματικές προκαταλήψεις και νέο-φιλελεύθερες ακρότητες.
Η "πράσινου" τύπου ανάπτυξη θέλει τομεακές και βιομηχανικές πολιτικές με κρατικές επιδοτήσεις και τα περί υγιούς ανταγωνισμού και τα τοιαύτα είναι εκ του πονηρού για να διατηρηθεί το status quo που μόνο υγειές δεν είναι.

Από την άλλη μεριά δογματισμοί του τύπου για όλα φταίνε οι βιομηχανικές χώρες και ακόμα χειρότερο ο καπιταλισμός και η οικονομία της αγορά είναι και στείροι και μη ρεαλιστικοί.
Το αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων δεν είναι ότι καλύτερο.

Παγίδα έκτη: Το κλίμα ως άλλοθι εμπορικού προστατευτισμού.
Όταν όλοι γνωρίζουν το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο της Γαλλίας με την Κίνα η όψιμη αγωνία κάποιου σαν το Σαρκοζύ για το κλίμα και την επιβολή δασμών άνθρακα στα εισαγώμενα προιόντα από χώρες που δεν λαμβάνουν μέτρα (πχ Κίνα κατά τύχη) είναι ύποπτη το λιγότερο. Παρόμοια, η επιβολή οικολογικών φόρων για να καλύψουμε τα δημοσιονομικά ελείμματα γίνεται αντιληπτό και τους απαξιώνει στη κοινή γνώμη.


Παγίδα όγδοη: Οι «βρώμικες» χώρες ως ασύμμετρη απειλή και άξονας του κακού.
Άφησα για τελευταίο ένα εφιαλτικό σενάριο που θα εξελιχθεί αν οι φυσικές καταστροφές πάρουν διαστάσεις , οι φυσικοί πόροι λιγότεροι, τα κόστη γίνουν τεράστια, οι οικολογικοί μετανάστες γίνουν καθημερινό φαινόμενο και κάποιοι συνεχίζουν τη ρύπανση σαν να μη τρέχει τίποτα. Οι εντάσεις ανάμεσα στους «καθαρούς» και τους «βρώμικους» φτάσουν να πάρουν πολιτική διάσταση πέρα από την περιβαλλοντική και οικονομική σφαίρα και αρχίσουν τα περί……. ασύμμετρων απειλών και αξόνων του κακού.

Για να μην παρεξηγηθώ τελειώνω όπως άρχισα. Απλώς κάνω copy and paste.

'Έχω επανειλημμένα γράψει σε αυτό το blog για το θέμα και την ανάγκη άμεσης εφαρμογής (και όχι θεωρίας και υποσχέσεων) μέτρων τόσο για την περικοπή των εκπομπών όσο και για την προετοιμασία της κοινωνίας και της οικονομίας στα νέα κλιματικά δεδομένα. Φυσικά το επαναλαμβάνω και τώρα όπως και θα το κάνω σε κάθε ευκαιρία στο μέλλον. Οι παραπάνω παγίδες δεν είναι πρόσχημα για να αποφύγουμε τη δράση. Εδώ και τώρα

14 comments:

Anonymous said...

Σωστά εντοπίζεις παγίδες... Η μόνη διαφωνία μου είναι στην παγίδα #5.
Η οικονομία της αγοράς παρουσιάζει (μεταξύ άλλων) δύο χαρακτηριστικά: τη διαρκή αύξηση της κατανάλωσης και τον ανταγωνισμό.
Η επιδιωκόμενη διαρκής αύξηση της κατανάλωσης, επιτεινόμενη από πρακτικές marketing και lifestyle, βασίζεται στη συνεχή δημιουργία νέων αναγκών. Η κατανάλωση είναι τρόπος ζωής και δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερη επιβάρυνση, είτε σε όγκο απορριμάτων, είτε λόγω ενεργοβόρων διαδικασιών παραγωγής του αυξανόμενου όγκου των προϊόντων.
Απ' την άλλη, ο ανταγωνισμός βασίζεται όχι σε ανταγωνισμό ποιότητας, αλλά δυστυχώς σε ανταγωνισμό κόστους. Επιπλέον, από τη φύση του, οδηγεί σε πρακτικές απόρριψης οποιουδήποτε στοιχείου δεν είναι απολύτως απαραίτητο για την παραγωγή ή τη διάθεση του τελικού προϊόντος.
Συμπεραίνω, ότι η οικονομία της αγοράς, έτσι όπως ανεξέλεγκτα λειτουργεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα, οδηγεί σε επιδείνωση των περιβαλλοντικών ισορροπιών. Ίσως η λύση να βρισκόταν σε μια εθελοντικής μορφής ολιγάρκεια από όλους μας, κόντρα στο πρότυπο ζωής που έχει διαμορφωθεί. Αυτό βέβαια είναι συζήτηση για άλλο ποστ...

Chris said...

Συμφωνώ απόλυτα. Ο ανταγωνισμός που προωθεί το lifestyle και το marketing της κατανάλωσης δίχως έλεος είναι αδιέξοδος με τις διαμορφούμενες σήμερα περιβαλλοντικές συνθήκες.
Επειδή όμως θα συμβιώσουμε πολλά χρόνια ακόμα με αυτόν, αυτό που προτείνω είναι να τον ελέγξουμε με κανονιστικές ρυθμίσεις και όχι με τα λεγόμενα εργαλεία της αγοράς μόνον που είναι ανίσχυρα μπροστά στις τεχνητά δημιουργούμενες ανάγκες κατανάλωσης.

ritsmas said...

Εξαιρετική προσέγγιση Κρισνι..θα επανέλθω γιατί μπορεί και να προστρέξω σε κάποιες λεπτομέρειες.. Με ενδιαφέρει πολύ '
ριτς

Heliotypon said...

Νομίζω ότι ο καταναλωτισμός είναι ο μεγαλύτερος ένοχος. Ο καταναλωτισμός που θέλει να έχουμε οι πάντες από ένα αυτοκίνητο, που θέλει να πηγαίνουμε διακοπές στα πιο εξωτικά μέρη, να αλλάζουμε ρούχα κάθε σαιζόν, να παστονώμαστε με χιλιάδες κρέμες και ζουμιά, να χρησιμοποιούνται συσκευασίες εντυπωσιακές (για να τραβήξουν τον καταναλωτή), να τρώμε βιομηχανικές και υποβαθμισμένες τροφές, να ταξειδεύουμε για ψύλου πήδημα με τα αεροπλάνα, να θέλουμε να έχουμε τόσο πολλά τρόφιμα ώστα να πετάμε τα μισά και άλλα πολλά που δεν φαίνεται τελικά να κά΄νουν τη ζωή μας ούτε πιο άνετη ούτε καλλίτερη ποιοτικά. Αλλά πώς να βγουν κανονιστικές διατάξεις που να καταργούν το ένα ή το άλλο προϊόν ως άχρηστο και επιβαρυντικό για το περιβάλλον, όταν αυτό θα σημαίνει εκατομμύρια ανέργους ανθρώπους, τεράστες οικονομικές ζημιές σε ανθρώπους και χώρες και πολλές αλυσιδωτές επιπτώσεις! Φτιάξαμε την ίδια μας την φάκα και δεν μπορούμε να βγούμε απ' αυτήν χωρίς να τραυματιστούμε σοβαρότατα! Σε ατομικό επίπεδο ελάχιστα, νομίζω, μπορούν να γίνουν και οι (πανάκριβες) οικονομικές λάμπες και το κουμπί stand-by της τηλεόρασης σχεδόν σε τίποτα δεν θα αλλάξουν την πορεία, ακόμη κι αν εφαρμοστούν από το σύνολο. Δυστυχώς η ανθρωπότητα πέρασε στάδια άκρου ευδαιμονισμού και τεχνολογικής ευφορίας, χωρίς να σκέφτεται τις επιπτώσεις και τώρα αρχίσαμε να πληρώνουμε...

Αν και δηλωμένος άθεος, συχνά μου έρχεται στον νου ο βιβλικός μύθος του "δέντρου της γνώσης" που έβγαλε τον άνθρωπο από τον παράδεισο! Μήπως η (επιστημονική) γνώση δεν μας έφτασε ως εδώ; Μήπως κάποιοι σοφοί (άγνωστο ποιοί) προσπάθησαν με αλληγορίες να μας προειδοποιήσουν;

Heliotypon said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Chris said...

Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Η κατανάλωση δημουργείται από τις τεχνητές ανάγκες που μας επιβάλουν το lifestyle και το marketing για λόγους οικονομικούς και εμπορικούς ως εαν οι φυσικοί πόροι και η ικανότητα των φυσικών αποδεκτών να είναι απεριόριστοι. Δες επίσης το τρόπο ζωής που όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα και που ο ηλεκτρισμός και το αυτοκίνητο είναι δικτατορίες της καθημερινότητας. Το ίδιο και η εξειδίκευση της οικονομίας και των ατόμαων όταν μπορεί να είσαι ο πιο εξειδικευμένος χειρούργος πολύ λεπτών επεμβασεων αλλά χρειάζεσαι τον υδραυλικό να φτιάξει μια βρύση ή ακόμα και ψυχολόγο για να κουμαντάρεις τη ζωή και οικογένειά σου.
Πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησε το κίνημα για την αλλαγή των προτύπων παραγωγής και κατανάλωσης με συζητήσεις από ΜΚΟ μέχρι τον ΟΗΕ. Σήμερα είναι στο ίδιο σημείο από κει που ξεκίνησε όσο αφορά την πράξη. Δυστυχώς οι δυνάμεις αδράνειας είναι τόσο μεγάλες που παρα πολύ δύσκολα αλλάζουν τα πράματα. Ισως μετά από κάποια μεγάλη κρίση(?) Ιδες όμως τιέγινε και με την κρίση του περασμένου καλοκαιριού. Ένα τριχίλιαρο ήταν αρκετό!

MenieK said...

Η πραγματική διαφορά ανάμεσα στους "καθαρούς" και τους "βρώμικους", είναι ότι οι "καθαροί" έχουν την οικονομική δυνατότητα να μεταφέρουν τις ρυπογόνες δραστηριότητες τους στους "βρώμικους", οι οποίοι με χαρά μεγάλη τις αναλαμβάνουν. Καθαρότατη η κεντρική ευρώπη και με οικολογική συνείδηση οι κάτοικοί της, καθώς οι βιομηχανικές δραστηριότητές τους έχουν μεταφερθεί σε μεγάλο ποσοστό στις (λεγόμενες) αναπτυσσόμενες χώρες. Κι όταν αυτό δεν είναι αρκετό, για να δικαιολογούν την (ουσιαστική) απραξία τους, αποκτούν μια επίπλαστη και αγορασμένη καθαρότητα, αγοράζοντας τα δικαιώματά των (ξανα)αναπτυσσομενων χωρών στην εκπομπή CO2 (!)

Chris said...

Αυτό είναι γεγονός. Το 'είναι νηστικόι , δώς τους να φάνε ρύπανση" ακούγεται κυνικό αλλά ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα. Οι ίδιες οι αναπτυσσόμενες χώρες το εύχονται,δυστυχώς! Τι προτείνεις όμως? Πως μπορεί να επιβάλλει κάποιος
κανόνες περιβαλλοντικής συμπεριφοράς?
Δε γίνεται παρά μόνο με διάλογο και οικονομο-τεχνική βοήθεια μέχρι να γίνει πια πράξη ότι τα βρώμικα προιόντα δεν θα είναι πια ανταγωνιστικά

MenieK said...

Συμφωνώ απόλυτα, απλά το έγραψα για να τονίσω ότι αυτή η ιστορία με τις καθαρές και με οικολογική συνείδηση χώρες έχει πολλές παραμέτρους, τις οποίες λίγοι είναι πρόθυμοι να συζητήσουν. Δλδ, φυσικά η Αφρική είναι από τους πρώτους παραγωγούς CO2 αφού ακόμα η χρήση πετρελαίου είναι περιορισμένη και πρώτη κάυσιμη ύλη (τόσο οικιακά όσο και σε μικρές οικοτεχνείες) είναι, σύμφωνα με στοιχεία της Greenpeace του 1998 ο ξυλάνθρακας (ουτε κάν ο γαιάνθρακας. Το λάθος είναι των αφρικανικών χωρών, ή των αποικιοκρατικών ευρωπαϊκών (κι ας λέει ο Μπρύκνερ, αρκετά με την αυτομαστίγωση της Ευρώπης) που έχουν αφήσει αιώνες πίσω τις χώρες αυτές που εκμεταλεύονταν ή μάλλον απομυζούσαν :(

ange-ta said...

ΣΩΣΤΆ ξεκινάς, αλλά στη μέση χάνεις την ουσία.
Απο την τέταρτη παγίδα. Δεν είναι παγίδα, αλλά η ροή των πραγμάτων. Μπορείς να φανταστείς, να πει μια κυβέρνηση, ότι δεν θα χτίσουμε λιμάνια, γιατι σε 50 χρόνια θα είναι άχρηστα; Σωστά θα έκανε να το έλεγε, αν είχε και κάποια πολιτική για το περιβάλλον.
στη 5η σου απαντάει ο "υπο κατασκευή"
Με το υπάρχον σύστημα της ελεύθερης αγοράς, που κυβερνάει το λόμπι των πετρελαίων και το πυρηνικό λόμπι και το λόμπι των μεταλλαγμένων και των βιοκαυσίμων, και η παντός τύπου χημεία, μην ελπίζεις σε καμία ΜΑ ΑΠΟΛΥΤΩΝ ΚΑΜΙΑ πολιτική για τη γη μας.
Να περιμένεις τα χειρότερα. Και αν είσαι νέος, τόσο το χειρότερο για σένα.
Δες τι γίνεται στο Μπαλι. Το πρωτόκολλο του ΚΙΟΤΟ, μια μπούρδα και μισή είναι και παρα ταυτα ο άξονας του κακού δεν το υπογράφει!

Αν θέλεις, ρίξε μια ματιά στο μπλόγκ μου έχω ασχοληθεί εκτενώς με τα θέματα του περιβάλλοντος.
Καπιταλισμός και οικολογία: Δεν πάνε μαζί. Το ένα μάχεται το άλλο.
Εμεις απλώς πρέπει να επιλέξουμε, ελεύθερη αγορά και πάπαλα ή παντού αυστηρή παρέμβαση και να δούμε αν θα προλάβουμε να αλλάξουμε τη ρότα προς τους καταρράχτες.
Τα λέει και ο "τυπος του ήλιου", με άλλα λόγια, αλλά τα ίδια λέμε.
Και ο Σαρκοζύ, παρότι δεν είμαι της ιδεολογίας του, δίκιο΄έχει κάπως . Τέρμα οι αγορές απο την άλλη άκρη του πλανήτη για ψίλου πήδημα. Οι μεταφορες τρώνε πετρέλαιο και οι παραγωγοί στις πτωχές χώρες ΔΕΝ έγινα πιο πλούσιοι. Αντίθετα έγιναν πιο φτωχοι......

Chris said...

Ange-ta είδα τα ενδιαφέροντα ποστ στο blog σου. Έχουμε προφανώς διαφορετικές φιλοσοφικές περισσότερο παρά πολιτικές, αντιλήψεις.
Αν περιμένουμε να αλλάξει το κοινωνικό σύστημα και ο καπιταλισμός για να κινηθούμε ως προς το περιβάλλον τότε θα 'ναι για όλους μας αργά πολύ αργά. Αντίθετα, για σκέψου πως το λιγο λιγο λιγο γίνεται πολύ ή αλλιώς πως τα μικρά ποσοτικά βήματα κάνουν ποιοτικά άλματα. Δες και ένα παλιότερο ποστ
http://chrisni1.blogspot.com/2007/06/blog-post_30.html

ange-ta said...

"Αν περιμένουμε να αλλάξει το κοινωνικό σύστημα και ο καπιταλισμός για να κινηθούμε ως προς το περιβάλλον τότε θα 'ναι για όλους μας αργά πολύ αργά".

Αυτό ούτε το είπα ΟΥΤΕ το εννοώ.
Το αντίθετο ναι. Κάνουμε ότι μπορούμε. Δεν έχουμε αυτοκίνητο, δεν αγοράζουμε προϊόντα απο την άλλη άκρη του κόσμου, δεν καταναλώνουμε αφειδώς, κάνουμε ΠΑΝΤΑ οικονομία στο νερό και στο ρεύμα κλπ. κλπ. κλπ.
Απλώς ψάχνω τη ρίζα του κακού.
Και αυτή είναι ο αλόγιστος πλούτος.
Ποιός τον παράγει και γιατί.....
ο καθένας ας δώσει ότι απάντηση που θέλει.
Τέλος πάντων, έχεις ενδιαφέρον μπλογκ, θα σε επισκέφτομαι

Chris said...

Αυτό ξαναπές το ο πολύς ο σκανδαλώδης πλούτος και η τεχνητά διογκωμένη ανάγκη κατανάλωσης ως υποκατάστατο της ανθρωπιάς οδηγούν στη κτασπατάληση του φυσικού περιβάλλοντος. Και οι λόγοι γνωστοι φυσικά.

Anonymous said...

Αποκωδικοποίηση....: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,....
Σχηματοποίηση λόγου, θεογονία, κοσμογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια...