Πενήντα πέντε είναι μια ή δυο λέξεις? Δυο πεντάρια τέλος πάντων. Πεντάρες στο τάβλι κάνουν κάτι πόρτες, μα κάτι πόρτες! Την κάλή μου διάθεση σήμερα την έκαναν καλύτερη οι φίλοι που τηλεφώνησαν ή έγραψαν ή έστειλαν ενα smsάκι. Απορώ πάντα πως μπορούν κάποιοι τόσοι πολλοί και θυμούνται τα γενέθλια τόσων πολλών ακόμα και όταν τα γράφουν στην ατζέντα τους. Οι αθεόφοβοι θυμούνται μέχρι και τις επέτειους των γάμων των άλλων. Και τα θυμούνται κάτι αναπάντεχοι και τα ξεχνουν κάποιοι δικοί σου (δικαιολογούνται μόνο όσοι ετοιμάζονται να παντρευτούν διότι έχουν άλλα στο κεφάλι τους) . Κάποιοι άλλοι βέβαια τα θυμούνται αλλά δεν σου εύχονται περιμένοντας ίσως να μεγαλώσεις κι άλλο λίγο και να μεγαλώσουν κι εκείνοι. Είμαστε "μικροί" ακόμα σου λένε. Έχουμε καιρό. Τα λέμε του χρόνου.
Ε, άντε λοιπόν και του χρόνου! Για τα γενέθλια προφανώς γιατί για τους γάμους λέμε η ώρα η καλή.
1 comment:
χρόνια πολλά βρε :-p
Post a Comment