St. Feuillien όπως λέμε Άγιος Βασίλης έρχεται

Το Βέλγιο παράγει τις καλύτερες μπύρες στον κόσμο με μια ποικιλία γύρω στις  1131 μάρκες και είδη.

Μπύρες ξανθιές, μπύρες μελαχρινές, μπύρες κόκκινες και μπύρες καφέ.

Μπύρες  μονής , διπλής ή τριπλής ζύμωσης. Μπύρες φιλτραρισμένες διαυγείς  ή αφιλτράριστες θολές.

Μπύρες από κριθάρι ή από λυκίσκο

Μπύρες βιομηχανικής παραγωγής ή μπύρες μοναστηριακές (αυτές είναι θεάρεστες δουλειές πατέρα Εφραίμ που σε ανεβάζουν  στην αναζήτηση του υπέρτατου  και όχι οι ανταλλαγές)

Από τις 1131 μπύρες έχω δοκιμασει , άντε να πούμε τις 100.  Μας μενουν άλλες 1031. Αν αρχίσω να δοκιμάζω  από μια μπύρα κάθε μέρα που θα είμαι στο Βέλγιο στον ένα χρόνο θα έχω πιεί 270 μπύρες αν υπολογίσω ότι 9 μήνες είμαι στο Βέλγιο και τους υπόλοιπους  3 εκτός.

Αυτό σημαίνει ότι σε 3 με 4 χρόνια θα τις έχω τελειώσει ακόμα και αν έχουν βγει καινούριες στο μεταξύ. Μετά  θα αρχίσω την επανάληψη.  Και όπως μου λεγε και η μανούλα μου όταν ήμουν παιδί « μια μπύρα την ημέρα , τον γιατρό τον κάνει πέρα» (νομίζω για μήλο το έλεγε αλλά μπορεί και να κάνω  λάθος).  Και μην ξεχνάτε την παλιά σοφή  συνταγή  «το αλκοόλ φεύγει με αλκοόλ» . Αν κάποια από αυτές τις κοινωνικές σας μέρες πιείτε εκτος από μπύρες  και τ’ αντερά σας και ξυπνήσετε με πονοκέφαλο και το μυαλό σας  κουνιέται σαν μελάτο αυγό  τότε μια είναι η θεραπεία. Μια μπύρα πρωί πρωί . Ούτε καφέδες,  ούτε τίποτα.

Αυτοί είναι οι στόχοι μου για την νέα χρονιά. Στόχοι απλοί, ευχάριστοι ,  ανυψωτικοί που η υλοποίησή τους εξαρτάται μόνο από  μένα και τα μοναστήρια και όχι από την οικογένεια, τους φίλους,  την κοινωνία ,  την πολιτική, τους  Μερκοζύ, τον Γιώργο,  το ευρώ , τους δικαστικούς,  τους αγαναχτισμένους  και όσα,  όσους και όσες με απογοήτευσαν τη χρονιά που φεύγει.

.

Και όπως το αλκοόλ φεύγει με αλκοόλ έτσι και το κακό μπορεί να φεύγει με το.... κακό. Η νεα χρονιά από πλευράς οικονομίας  προοιωνίζεται χειρότερη από αυτή που φεύγει.  Από κάποιο σημείο και ύστερα όμως, όταν το κακό γίνει πολυυυυύ κακό  οι άμυνές μας κάνουν  «κλίκ» και τα μέτρα και τα σταθμά μας αλλάζουν και το κακό δεν μας αγγίζει πια.

Με αυτή την αισιοαπαισιόδοξη σκέψη και με ένα  θλιμένο  τραγούδι της Πιαφ σε ρεμέϊκ απο την Ζαζ  σας εύχομαι ότι όπως και να είναι η νέα χρονιά εσείς να την βλέπετε όπως εσείς την θέλετε. Και αν δεν μπορείτε να την «δείτε ετσι»  εγώ θα είμαι παρών να σας προσκαλώ σε βράδια μαγικά , θεραπευτικά με μουσικές ταξιδιάρες και σε ατέρμονες συζητήσεις με μπύρες στην Place Jourdan .

Εν Abbaye de  St.Feuillien,

Ο Ηγούμενος

Μυαλό δεν έβαλαν. Πίσω στο γιαούρτι

Ο ακρογωνιαίος λίθος του αστικού συστήματος είναι η δικαιοσύνη.  Τυφλή και αδέκαστη  εφαρμόζει  τους νόμους (έτσι θα πρεπε) ανεξάρτητα από φυλή, θέση, χρώμα, χρήμα, τάξη. Για τους ρομαντικούς αυτά.

Για τους μπασμένους στα κόλπα, εδώ και χρόνια η ελληνική δικαιοσύνη είναι τουλάχιστον  ανίκανη.  Δεν έχουν καν μηχανοργάνωση.  Δεν ξέρουν που είναι τα ντοσιέ τους.  Μέχρι πολιτικό υποχείριο και διεφθαρμένη. Παραδικαστικά κυκλώματα , ελευθερος  ο  Ψωμιάδης , κανένας  σκανδαλιάρης πολιτικός στη φυλακή. Έξω οι φοροφυγάδες.

Δυο εισαγγελείς παραιτούνται για λόγους που μπορεί να είναι και ακριβείς μπορεί και όχι ( μάλλον το πρώτο) . Σε καθε περίπτωση και αν θέλαμε  να αρχίσουν να αλλάζουν  τα πράγματα στη χώρα ο Υπουργός δικαιοσύνης πάει  σπίτι του  απλά και  μόνο γιατί δεν εξήγησε καλά τι πάει να κάνει.

Αχλάδια καλαβρέζικα.  Ποιός έχασε την ευαισθησία του να την βρουν (αυτοί) οι πολιτικοί? Το πολιτικό σύστημα δεν έχει καταλάβει    τ ί π ο τ α ! Δυστυχώς! Λουφάζει προς το παρόν  και ασχολείται  με τα εσωκομματικά του και για το πότε θα γίνουν εκλογές.  Ποιος θα κρατήσει τη εξουσία σε μια  ανύπαρκτη κοινωνία , σε μια διαλυμένη χώρα.

Μέχρι να σταματήσει να φοβάται το λιντσάρισμα και το γιαούρτι και να ξαναρχίσει τα ίδια.  Δεν έχουμε αμφιβολία. Σε μια κοινωνία όπου ο Εφραίμ,  πατέρας και «νονός» συνάμα, γίνεται ο ήρωας λαϊκής υποδοχής.

ΑΪ σιχτίρ μέρες πούνε!

Στο βιντεο που ακολουθεί, τα γεγονότα του 2011 σε ένα λεπτό από το Reuters. Τσουνάμι, Φουκουσίμα, Αίγυπτος, Λιβύη, Αθήνα, Συρία, ευρωκρίση, Καντάφι, πρόσφυγες, αγανάκτιση και Γουόλ Στρητ. 

Νεο-φιλάνθρωποι

Μέσα στη μιζέρια, την γκρίνια κα την τρομολαγνία  η Φραγκίσκα Μεγαλούδη ψάχνει  την αλήθεια στο άρθρο της «Η φιλανθρωπία της κρίσης»  (tvxs κλικ εδώ) . Σας το συνιστώ να το διαβάσετε  όλο αλλά με δικά μου λόγια συνοψίζω ότι είμαστε ως λαός πολυυυύ στο παραμύθι.  Φήμες , φούμαρα , ενουσιασμός  και μόστρα. (η μόνη σταθερή αξία  είναι η κομπίνα) Γράφει , λοιπόν.

«Ας μην παρεξηγηθώ, νομίζω πως είναι υπέροχα όλα αυτά τα κινήματα πολιτών και η ευαισθητοποίηση. Όμως δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι βιώσιμα. Πριν λίγους μήνες όλοι ήταν αγανακτισμένοι και οι διαδικτυακές δράσεις για ανατροπή του συστήματος, τα "επαναστατικά" δημοσιεύματα και οι θεωρίες συνωμοσίας επικρατούσαν. Έπειτα περάσαμε μια περίοδο που όλοι έβαζαν την ελληνική σημαία στο διαδικτυακό τους προφίλ για να δηλώσουν την εθνική τους υπερηφάνεια. Και τώρα ήρθε η εποχή της αλληλεγγύης. Ναι, είναι υπέροχο όλο αυτό, αλλά πώς ανακαλύψαμε έτσι ξαφνικά τη φτώχεια; Μήπως δεν υπήρχε και πριν, μήπως δεν θα είναι εκεί όταν δεν θα την δείχνουν τα κανάλια και όταν δεν θα την διαβάζουμε στον ηλεκτρονικό τύπο; Και τι γίνεται όταν η φιλανθρωπία, όσο αξιέπαινη και αν είναι, δεν προσφέρει καμία λύση επι της ουσίας;»

Και προσθέτω. Μήπως τρέχαμε για τα σκουπίδια? Τους άρρωστους?  Μήπως για τους φτωχούς που υπήρχαν πριν την κρίση? Για τα παιδιά που δεν μπορούσαν  να μάθουν γράμματα και μουσική πριν την κρίση? Για τους μεταναστες,  τους άστεγους, τους ανεργους......?

Τώρα όποια σελίδα και ν’ ανοίξεις όλοι κάνουν κάτι. Δίχτυο ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών με δικιά του νομισματική μονάδα, κοινωνικό φροντιστήριο και  ωδείο, δημιουργία εναλλαχτικού ξενώνα αστέγων και ότι άλλο ακούγεται  προχωρημένο .  Αφου υπάρχουν τόσοι και τόσοι οργανισμοί κοινωνικής στήριξης  όπως του Δήμου , της Εκκλησίας, οι γιατροί του κόσμου, τα διάφορα χωρίς σύνορα...Γιατί όχι εκεί? Γιατί θα πρέπει ο καθένας τον δικό του? Ακόμα και η λέξη φιλανθρωπία αποβάλεται και μετονομάζεται κοινωνική προσφορά όπως η πωλήτρια έγινε βοηθός πωλήσεων. Αμερικανιές.

Πόσο θα κρατήσουν? Αν περάσει ο ενθουσιασμός τι θα γίνει ? Θα μείνουν πάλι οι ίδιοι και οι ίδιοι να τρέχουν  να κλείσουν και τις τρύπιες υποσχέσεις που άφησαν αδέσποτες οι όψιμοι φιλάνθρωποι  και κοινωνικοποιημένοι όπως οι φιλόζωοι παρατούν τα σκυλάκια στα νησιά τον Αύγουστο.

Η ανάγκη οργάνωσης  της κοινωνίας  τόσο για δράση όσο και για υποστήριξη των αδυνάτων είναι πάγια θέση  και στάση μου. Πολύ πριν από την κρίση.  Και ενώ συμμερίζομαι την άποψη ότι η φιλανθρωπία.  σε μια προηγμένη κοινωνία.  θα έπρεπε να θεωρείται ντροπή σε μια εγωϊστική κοινωνία όπως η ελληνική με το κράτος ανύπαρκτο  τότε και ουσία έχει και απαραίτητη είναι.

Όμως χρειάζεται σοβαρότητα και όχι ταρατζούμ. Πραγματικά διαχρονική  αφοσίωση και όχι  ιντερνικός ενθουσιασμός.  Κια αυτό είναι το δύσκολο . Διαφορετικά δημιουργούνται και άλλες απογοητεύσεις.

Αντιθέσεις και συνθέσεις. Καλές Γιορτές

Το  ότι η ΕΚΤ άρχισε να κόβει χρήμα έστω και για τις τράπεζες σε πρώτη φάση ( 480 δις παρακαλώ,. άντε να τα χιλιάσει και για μας) δεν σημαίνει ότι δεν περνάμε έναν από τους πιο σκληρούς και δύσκολους χειμώνες και τα πιο δύσκολα Χριστούγεννα πολλών δεκαετιών. Παντού στην Ευρώπη.

Είπα να γράψω για τους άστεγους, τους άνεργους , τους συνταξιούχους αλλά τι θα βγει να μαυρίζουμε και άλλο τις καρδιές τις δικές μας και των φίλων μας? Τα προζάκ πάνε καλά σε πωλήσεις. Ας το να πάει για δυο τρεις μέρες πιο κάτω λίγο.

Γι’αυτό σας δείχνω  φωτογραφίες που πήρα από την καρδιά της  Σοκοκολατούπολης . Αυθάδεις  και προκλητικές.  Αλλά τόσο γλυκούλες!  Σα μικρά ροκ χασισομένα γκομενάκια έξω από το Delirium τις πρώτες πρωϊνές ώρες .

Οι βιτρίνες του Μαρκολίνι με το ντιζάιν σύνθεση σοκολάτας και του Patrick Rogier με το πρόσφατο εκκεντρικό μαγαζί του.  Όλα απο σοκολάτα ακόμα και ο πάγκος πώλησης!! Και οι πωλήτριες  σοκολατί είναι.

Να είστε καλά και να μην χανόμαστε γιατί...χανόμαστε.

Φοβού τις ενδοκαπιταλιστικές έριδες

Τα βρετανικά ΜΜΕ είναι βυθισμένα στα σκατά. Ακολουθώντας την γραμμή του Φόρεϊν Όφις και του Σίτυ (τελείως ξεδιάντροπα οι Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς) έχουν μπεί στο αδιέξοδο και ίσως να παοδειχθεί πολυέξοδο παιχνίδι της διάλυσης της Ευρωζώνης ή τουλάχιστον στην απώλεια αξιοπιστίας του Ευρώ ή άντε ακόμα και σε μια προσωρινή υποτίμηση του.


Τα πρωτοσέλιδα τους, που διαβάζονται σε όλον το κόσμο, δημιουργούν « κλίμα» πριν ακόμα ανοίξουν τα ανατολικά χρηματιστήρια και ειδικά του Τόκυο. Και τι δε γράφουν επί δυο χρόνια τώρα! Διαλύεται το ευρώ, καταρρέει η ευρωζώνη, έφτασε το τέλος της ΕΕ, συζητήσεις ταβέρνας στις Βρυξέλλες, πανικός παντού.

Αντίθετα, τα κεντροευρωπαϊκά ΜΜΕ έχουν μια πιο συγκρατημένη στάση. Εξαίρεση τα ελληνικά που είτε αναπαράγουν τον πανικό για να δείξουν ότι, νά έφτασε το τέλος του καπιταλισμού (τα αριστερά) είτε για να πούνε μην φωνάζετε γιατί έρχονται και χειρότερα (τα δεξιά) όπως αυτοί που παρηγορούν στις κηδείες λέγοντας ακόμα πιο τραγικά πράγματα που συνέβησαν σε άλλους.

Από κοντά στο παιχνίδι και οι οίκοι εξιολόγησης που δεν αφήνουν την ΕΕ να πάρει ανάσα. Με το που βγάζει μια απόφαση (έστω κουτσή) αρχίζουν το χτύπημα. Δεν έχουν άδικο οι Γάλλοι που τους τα «έχωσαν». Ενώ, δηλαδή η Αγγλία και οι ΗΠΑ έχουν χειρότερο χάλι από τη Γαλλία και το Βέλγιο για τους ...οίκους όλα είναι μέλι γάλα. Αντίθετα οι απειλές έρχονται κατά ριπές  κατά συρροήν και εκ του συστάδιν προς τη μεριά του ευρώ. Τσιμουδιά όμως για το αίτημα του Γερμανικού και άλλων χρηματηστηρίων να ενωθούν και να δημιουργήσουν το ΕυρωπαΪκό χρηματιστήριο. Μια κίνηση που λέει παααρα πολλά για το μέλλον της ευρωζώνης. Η Κομισιόν αναμένεται να γνωμοδοτήσει επί του θέματος. (μονοπωλιακή αγορά?)

Ο Κάμερον μέχρι και λαμπάδα έταξε στην Ανγκέλα να μην πειράξει το Σίτυ στις νέες συνθήκες. Μέχρι και στο ευρώ δέχτηκε να μπεί ( γιατί όντως η στερλίνα είναι για να την κλαίνε οι ρέγγες) αρκεί να μην πειραχθεί το καζίνο που λέγεται Σίτυ. Από το προς τα που θα γύρει η παλάντζα, Σίτυ ή Φρανκφούρτη, θα πάνε και τρισεκατομμύρια ευρώ, λίρες και δολάρια.

Έχω γράψει και άλλες φορές. Είμαστε σε νομισματικό πόλεμο. Τα συμφέροντα μεγάλα. Η μονοκρατορία του δολαρίου (και από κοντά της μαϊμούς του της στερλίνας) έχει μπει σε αμφισβήτηση . Τι σημαίνει αυτό? Ό,τι τα αποθεματικά κεντρικών τραπεζών μετατρέπονται σε ευρώ, οι συναλλαγές γίνονται σε ευρώ, το πετρέλαιο θα αποτιμάται σε ευρώ. Ή ύπαρξη ενός δεύτερου παγκόσμιου νομίσματος αναφοράς δεν σου επιτρέπει επ’αόριστον να αγοράζεις τα πάντα κόβοντας απλά χαρτιά που τα λές δολάρια και στερλίνες.

Επικίνδυνα πολύ μα πάρα πολύ τα παιχνίδια αυτά. Ισορροπίες σε τεντωμένο σκοινί. Εκτός του ότι την πληρώνουν οι πιο φουκαράδες λαοί και άνθρωποι μπορεί να οδηγήσουν και σε πόλεμο. Ναι, δεν υπερβάλλω, όποιος παρακολουθεί την διένεξη μεταξύ Γάλλων και Άγγλων τις μέρες αυτές θα συμφωνήσει μαζί μου.

Ρώτησα μια φίλη , εναλλακτικής πολιτικής προσέγγισης. Σε αγγίζουν ή όχι αυτού του είδους οι ενδοκαπιταλιστικές έριδες? Τις αφήνεις και όπου οδηγήσουν ? Παίρνεις θέση υπέρ του ευρώ έναντι του δολαρίου ή αφήνεσαι στην μονοπολική παντοκτατορία? Τι σε νοιάζει ποιος είναι ο δυνάστης σου? Καλύτερα Ομπάμα παρά Μέρκελ. Όπως έλεγαν και πριν την άλωση της Πόλης οι παπάδες. Καλύτερα φέσι Τούρκου παρά του Πάπα την τιάρα. Τετρακόσσια χρόνια υποδούλωση μετά.

Ο αντικαπιταλισμός είναι η λύση σου λένε  και το στρίβουν δια του αρραβώνος . Μόλις γίνεται βαβούρα και πρέπει να πάρεις θέση σε πιο περίπλοκα ερωτήματα πέραν του που παν τα βόδια και που τα πρόβατα κλείνεσαι στην..... τουαλέτα, που είπε και ο Ψαριανός?

Κάποιος φίλος να με φωτίσει, μήπως?

40%-40%-20%

Αλληλένδετα  αποσπάσματα από την σημερινή ελληνική  ειδησεογραφία που πρέπει να τα αντιγράψω για έστω αυτούς τους λίγους φίλους που διαβάζουν το μπλογκ .

Ο πρώην ΓΓ του Υπουργείου Οικονομικών Δ. Σπινέλλης έκανε λόγο για τον κανόνα του "40%-40%-20%" που "αποτελεί κοινό μυστικό στον χώρο".

Τι σημαίνει το "40-40-20"; 40% αφορά την "έκπτωση" επί του προστίμου που κάνει στον φορολογούμενο ο ελεγκτής, 40% είναι το ποσό που ο ελεγκτής βάζει στην... τσέπη του και μόλις 20% είναι το τελικό έσοδο που καταλήγει στα κρατικά ταμεία.

Ο κ. Σπινέλλης ανέφερε ότι το κράτος χάνει κάθε χρόνο έσοδα ύψους 13 δισ. ευρώ ή 5%-6% του ΑΕΠ, εξαιτίας της φοροδιαφυγής.

Όπως αναφέρουν "Τα Νέα", το υπουργείο Οικονομικών διαπίστωσε ότι από τους 17 φοροφυγάδες που συνελήφθησαν από το ΣΔΟΕ για συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές από ΦΠΑ ύψους 5,6 εκατ. ευρώ, στο ταμείο απέδωσαν μόνο 50.000 ευρώ (!).

Το πρόβλημα επιτείνεται περαιτέρω, όταν προστεθούν και άλλες 32 συλλήψεις από την Οικονομική Αστυνομία για συνολικά χρέη 40 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, όσοι συλλαμβάνονται περνούν μία νύχτα στα κρατητήρια και την επομένη αφήνονται ελεύθεροι  με περιοριστικούς όρους .

Ενώ αν σε πιάσουν να κλέβεις το σουπερμάρκετ ή με κάνα τσιγαριλίκι θα φας δυο τρία χρόνια, λέω εγώ.

Η διαφθορά στην πολιτική ( που φτιάχνει τους νόμους αλλά και πουλάει και άμεση προστασία) και τη δημόσια διοίκηση συμπεριλαμβανομένης και της Δικαιοσύνης έχουν τεράστια πολιτική διάσταση και το μπλογκ δεν θα κουραστεί να το λέει.

Το κόστος της διαφθοράς  και της ανικανότητας το πληρώνει ο κοσμάκης με περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις. Δικαίως  εξαγριώνεται και κάνει ότι κάνει που ενοχλεί τους καθώς πρέπει κυρίους και κυρίες του πολιτικό-οικονομικού κατεστημένου.

Αυτό το τόσο απλό δεν το έχει πιάσει ούτε η κυβέρνηση ούτε οι φωστήρες της Τρόικας .

Εκτός και αν  είναι στο κόλπο, θα ήταν το απλό και εύλογο συμπέρασμα.

Η Ελλάδα στους δρόμους

Το CNN είχε ρεπορτάζ  για τους νεόπτωχους άστεγους της Αθήνας που οι περισσότεροι είναι όχι οι τύπου κλοσάρ που επέλεξαν μποέμικη ζωή αλλά οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που έχασαν τη δουλειά τους και τα υπάρχοντά τους. Σαν και σένα και μένα.

Η φίλη Ελένη, μια ζωή στην αφιλοκερδή προσφορά τρέχει στα συσσίτια. Ψωνίζει, μαγειρεύει και κάνει την διανομή  στο στέκι, στο δρόμο και για τους ανήμπορους στα σπίτια. Χωρίς κρυφή  και υστερόβουλη ατζέντα για να ψαρέψει θύματα για τη  σέχτα ή  το κόμμα ή τη στοά ή την κοινότητα της. Ούτε καν για τον κρυφό και ανομολόγητο φόβο  του να σώσουμε τις ψυχές μας στον άλλο κόσμο. Και δεν δίνει αυτό που της περισσεύει αλλά απ’αυτό που ....δεν έχει.

Τι να κάνει  πια  κανείς  εκεί  που φτάσαμε?  Σκοπός ήταν να μην φτάναμε. Μόνο με αυτοοργάνωση της κοινωνίας σε φιλανθρωπική βάση, όσο ντροπή της και αν είναι αυτό, μπορεί να σωθούν κάποιοι.  Και  ας αφήσουμε  τις φιλοσοφικές υπεκφυγές και  ανατρεπτικές μπουρδολογίες.

Κάποιοι αυτόν τον χειμώνα θα πεθάνουν από την πείνα και το κρύο. Με το κράτος μπάχαλο και υπό πτώχευση δεν περιμένει κανείς να γίνει τίποτα. Με τις  διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες πάλι δεν βγαίνει τίποτα, τουλάχιστον άμεσα.  Δεν υπάρχει κανείς, μα κανείς λέω,  εκεί έξω να σε ακούσει.

Ας κινηθούν οι ΜΚΟ , ο Δήμος , η εκκλησία και όσοι ακόμα έχουν μια τσίπα φιλότιμο για να βοηθήσουν με ένα πιάτο φαί , με ένα ρούχο. Πόσοι είναι αυτοί στην άκρως εγωϊστική  και  ανώριμη κοινωνία που δεν μπορεί όχι να δώσει αλλά ούτε καν να οργανώσει αυτά που πετάει? Λίγοι, σταγόνα στον ωκεανό.  Δεν πειράζει όμως,  ας το κάνουμε.  Έστω και για την εξαγορά της συνείδησή μας που θα μας έλεγε  ένας νεοφώτιστος τριτοκοσμικός επαναστάτης. Ε, τι να κάνουμε  ας μην αλλάξει ο κόσμος απόψε.  Ας περιμένει αύριο.

Εκτός από μας και κάποιος άλλος ας κοιμηθεί χορτάτος. Και  το  αύριο είναι μια άλλη μέρα.

ΥΓ Αν το κράτος  δεν ήταν  τόσο ......μοντέλο,   θα μπορούσε να ζητήσει πιο πολλά λεφτά και μια εξαίρεση από την ΕΕ για να επεκτείνει το πρόγραμμα δωρεάν διανομής τροφίμων ( ναι αυτών που θα πήγαιναν στις  χωματερές και που τα έχουμε πληρώσει)  στα σχολεία και στον γενικότερο πληθυσμό.  Στα τέτοια μας αν το Καρφούρ έχανε τζίρο . Έτσι και αλλιώς  αυτοί που θα τα παιρναν δεν θα ήταν πελάτες του.

Ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο

Ποιος λέτε να κερδίσει στο μπρα ντε φερ μεταξύ ευρωζώνης και της δικτατορίας των αγορών?

Ο Ομπάμα πέρσι τα μάζεψε άρον- άρον  όταν κάτι πήγε να ψελλίσει για έλεγχο της Γουόλ Στριτ με το Κογκρέσο  να το κολλάει στο τοίχο με το έλλειμμα  και τελικά να ζητάει από το FED να κόψει άλλα 800 δισεκατομμύρια δολάρια σε συνέχεια των 800 που είχε κόψει πρόπερσι και άλλων τόσων παραπρόπερσι, κλπ, κλπ γνωστή η ιστορία του πως αγοράζει η Αμερική την ανάπτυξή της εδώ και χρόνια.

Προσωπική άποψη που εκφράζω πάνω από χρόνο είναι ότι αν δεν κόψει η ΕΚΤ νέο χρήμα τότε θα χυθεί……αίμα στην διεθνή αρένα. Και ο λόγος είναι απλός. Αν δεν κοπεί νέο χρήμα τότε τα κανόνια στις διεθνείς αγορές είναι αναπόφευκτα  και αυτό θα ήταν ότι χειρότερο θα θελαν οι αγορές.  Για φορολογία, φορολογικούς παραδείσους, μπόνους και οίκους αξιολόγησης δεν μιλάει κανείς στα σοβαρά. Που να τολμήσει? Να τον βγάλουν σε μια νύχτα ΩΩΩ ? Ίσως μόνο ο Παπανδρέου θα μπορούσε αφού η Ελλάδα δεν έχει πια να χάσει τίποτα αφού  έπιασε πάτο.

Θα μου πείτε είναι καλό να κοπεί νέο χρήμα ? Θα σας απαντήσω και ναι και όχι. Εξαρτάται για το ποιον και για το πότε.

Για όσους στριμώχνονται όπως οι  Έλληνες  και οι λοιποί  λαοί το νέο χρήμα θα φέρει ανακούφιση μέσω ανάπτυξης και όχι μέσω  δημοσιονομικής χαλάρωσηςμ προφανώς

Και ο πληθωρισμός που θα επέλθει θα ρωτήσουμε ? Ε, όσοι έχουν λεφτά στην άκρη θα τους κοστίσει αλλά λιγότερο από το να αρχίσουν τα κανόνια. Για όσους  είναι άνεργοι και φτωχοί δεν νομίζω ότι είναι το πρωταρχικό τους μέλημα.

Ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο? Το ξέρουμε αλλά θα το επιβεβαιώσουμε κιόλας σύντομα. Αύριο,μεθαύριο.

ΥΓ Για όσους ψάχνονται πολιτικά (ακόμα?) το μπλογκ σας προσφέρει ενα τεστ για να δείτε κατά που πέφτετε.  Έχει πλάκα. Κλικ εδώ για το political compass