Λεπτές ισορροπίες

Πήγε ο πρωθυπουργός στη Κρήτη στο "Θαλασσόκοσμο" και είδε το τεράστιο και πρωτοποριακό ενυδρείο καμάρι της περιοχής και της χώρας μας στο είδος. Φανερά εντυπωσιασμένος στην έξοδο είπε μεταξύ άλλων, αν κατάλαβα καλά από το ρεπορτάζ, ότι το ενυδρείο αυτό αποδεικνύει την ισόρροπη ανάπτυξη της Ελλάδας. Δε θα σχολιάσω την ουσία που δεν αντέχει φυσικά σε σχολιασμό. Σίγουρα το ενυδρείο είναι πόλος έλξης τουριστών και πηγή εισοδήματος για τους ντόπιους και μακάρι να είχαμε και άλλα τέτοια παραδείγματα τοπικής ανάπτυξης έξω από τα συνηθισμένα τυροκομεία, λατομεία και ρουμλετάδικα. Όχι όμως ότι είναι και δείγμα ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά ισόρροπης ανάπτυξης με το σκουπίδι βουνό, τις παραλίες υπερδομημένες, τα δάση καταπατημένα και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου να έχουν ξεπεράσει ακόμα και τα πιο ελαστικά όρια.

Όμως μου ήρθε στο μυαλό ένα μικρό βιβλιαράκι του γιατρού David Servan-Schreiber ( γιος του γνωστού Servan-Schreiber) με τίτλο "Guérir le stress, l'anxiété et la dépression sans médicaments ni psychanalyse" (Θεραπεία του άγχους και της κατάθλιψης χωρίς φάρμακα και ψυχανάλυση σε ελεύθερη μετάφραση). Δε ξέρω αν το βιβλίο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά αλλά θα με ενδιέφερε να το μάθω.
Λέει, λοιπόν, ότι όσοι έχουν ζωάκια στο σπίτι τους είναι σε καλύτερη όχι μόνο ψυχολογική αλλά και φυσική κατάσταση και ζουν περισσότερα χρόνια και το εξηγεί πολύ καλά και με βάση κλινικά πειράματα. Είναι κατά βάση η στοργή και φροντίδα που δίνουν και παίρνουν όσοι τα έχουν , τα φροντίζουν και τα αγαπάνε . Είναι η ενστικτώδης επικοινωνία που υπάρχει μεταξύ ανθρώπου και ζώου . Το ένα παίρνει από και δίνει στο άλλο. Έχετε δει πόσο μερικοί άνθρωποι μοιάζουν στους σκύλους τους? Έχετε ακούσει για κατοικίδια που υποφέρουν από τις αρρώστιες των κυρίων τους ?
Η απόκτηση κατοικίδιου δίνεται ως ιατρική πλέον συμβουλή σε ανθρώπους μονάχους χωρίς στοργή. Στη Γαλλία υπάρχουν κέντρα δελφινοθεραπείας για αυτιστικά άτομα τα οποία κολυμπάνε δίπλα-δίπλα με δελφίνια.

Καταλαβαίνω απόλυτα, λοιπόν, την αγαλλίαση του πρωθυπουργού βγαίνοντας από το ενυδρείο. Καλά θα κάνει , όπως και άλλοι πολυάσχολοι και στρεσαρισμένοι πολιτικοί, πολυτεχνίτες, πολυθεσίτες και λοιποί μπιζιμπόντηδες, να πάνε και να ξαναπάνε. Οι θέσεις αυτές έχουν πολύ δουλειά, υποχρεώσεις, ταξίδια και είναι προφανές ότι δημιουργούν άγχος και μερικές φορές κατάθλιψη (για αυτισμό δεν έχουμε ακόμα επιστημονικές ανακοινώσεις ) . Αν δεν μπορούν να πηγαίνουν στο ενυδρείο ας πηγαίνουν στον ζωολογικό κήπο. Αν και αυτό είναι δύσκολο ας πάρουν κάποιο κατοικίδιο , έστω ένα χρυσόψαρο σε μια γυάλα ή ακόμα και ένα φυτό αρκεί να το φροντίζουν οι ίδιοι και όχι οι γυναίκες ή οι γραμματείς τους. Όχι μόνο θα βρουν την ισορροπία τους αλλά θα ανεβάσουν τη φυσική τους κατάσταση και θα κάνουν γνωριμίες αν το βγάζουν βόλτα στο πάρκο(λιγότερο συχνά το ψαράκι και τη γλάστρα). Εμπλουτίζουν έτσι και την αστική πανίδα για εξισορρόπηση της άλλης που χάνεται.
H προσωπική ισορροπία των πολιτών και δη των ταγών μιας χώρας επικοινωνεί υπόγεια με την ισορροπία της ανάπτυξης ως προς το περιβάλλον. Μπορείτε να μου εξηγήσετε , λοιπόν, γιατι ο καιρός τρελάθηκε?