31/10/2007

Νέου είδους πολιτικές για την προσαρμογή της κοινωνίας στα νέα κλιματικά δεδομένα

Θέλω να αναφερθώ ξανά σε ενα θέμα που είχα αναρτήσει τον Ιούνιο αλλά δεν το συνέχισα και μου φαίνεται άκρως επείγον, άκρως πολιτικό και ενδιαφέρον. Είναι το θέμα της προσαρμογής στις κλιματικές αλλάγές. Και φυσικά δεν εννοώ την παθητική προσαρμογή του οικοσυστήματος και της κοινωνίας στα νεά κλιματικά δεδομένα αλλά την ανάγκη χάραξης και εφαρμογής νέων πολιτικών που θα οδηγήσουν την κοινωνία και την οικονομία προς την αντιμετώπιση των κλιματικών επιπτώσεων με το λιγότερο δυνατό κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Με κανένα τρόπο η ανάγκη προσαρμογής στις κλιματικές αλλαγές δε σημαίνει την εγκατάλειψη των προσπαθειών καταπολέμησης δηλαδή περιορισμού των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Απλά οι δύο προσπάθειες συμβαδίζουν με την προσαρμογή να είναι ίσως πιο επιτακτική αφού ακόμα και αν σταματήσουν αύριο όλες οι εκπομπές το κλίμα, λόγω αδράνειας, θα συνεχίσει να αλλάζει για πολλά πολλά χρόνια ακόμα με επιπτώσεις που ξεπερνούν τα πιο τολμηρά σενάρια
Ας σημειωθεί ότι η παθητική προσαρμογή (δηλαδή το... άσε και βλέπουμε) εκτός από επικίνδυνη κοινωνικά μπορεί να είναι και επικίνδυνη κλιματικά αφού μπορεί να εξουδετερώνει προσπάθειες καταπολέμησης του φαινομένου. Δηλαδή η προσαρμογή στα κύματα καύσωνα με περισσότερα κλιματικά και αύξηση της θερμοηλεκρτικής παραγωγής ηλεκτρισμού για να ανταποκριθούν στη ζήτηση είναι ένας φαύλος κύκλος περισσότερων εκπομπών, περισσότερων κυμάτων καύσωνα, πιο πολλών κλιματιστικών και πάλι από την αρχή .Όπως επίσης η παραγωγή βιοκαυσίμων με νιτρικά λιπάσματα που απελευθερώνουν νιτρικά οξείδια πολύ πιο επικίνδυνα από το διοξείδιο του άνθρακα όσον αφορά το θερμοκήπιο.

Φοβάμαι (και ελπίζω, ταυτόχρονα), ότι πολλά πρέπει αλλάξουν στη ζωή μας και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο το καλύτερο. Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε σε θερμοκρασίες Αφρικής και σε διαρκή ξηρασία. Να αλλάξουμε τις γεωργικές καλλιέργειες από ποτιστικές σε ξερικές γιατί το νεράκι μπορεί να μη φτάνει ούτε για ξύρισμα στους αγρότες του Θεσσαλικού. Θα υπάρχουν επιπτώσεις στον τουρισμό αφού θα αλλάξει η τουριστική περίοδος γιατί ποιος θα έρχεται για διακοπές το καλοκαίρι με 43 υπό σκιάν? Ποιος θα φτιάχνει σπίτια χωρίς θερμομόνωση? Τι θα γίνουν οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί αν δεν έχουν νερό? Αναρωτιέμαι γιατί φτιάχνουμε υποδομές με χρόνο απόσβεσης τα 50 χρόνια όπως λιμάνια, παραθαλάσσιους δρόμους , αεροδρόμια, κλπ., χώρισ μελέτη επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών ενώ γνωρίζουμε ότι θα αχρηστευτούν με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας πριν να αποσβέσουν το κόστος κατασκευής. Δε θα έπρεπε όλα αυτά να γίνουν συνείδηση πρώτα απ' όλα και μετά πολιτική και νομοθεσία? Αυτό που λένε ενεργητική προσαρμογή στη κλιματική αλλαγή
Εκτός, φυσικά, αν τα θεωρούμε όλα τα παραπάνω της πλάκας. Φανταστείτε ότι κάποιοι ζητάνε και οι άλλοι το συζητάνε να κάνουν την αιγιαλίτιδα ζώνη από 50 μέτρα ακόμη λιγότερα για να χτίσουνε παραθαλάσσια σήμερα, υποθαλάσσια αύριο εξοχικά. Ασε το τριτοκοσμικό θέμα με τις πισίνες στα νησιά.
Ο πρόεδρος Παπούλιας είχε πει κάτι σοφό. Η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών έιναι θέμα δημοκρατίας γιατί αν αφήσουμε την κοινωνία απροετοίμαστη το μάρμαρο θα το πληρώσουν οι ασθενέστερες τάξεις. Η "πράσινη ανάπτυξη" δεν μπορεί να αγνοήσει αυτή την διάσταση

3 comments:

ritsmas said...

Καλημέρα και από μένα. Διαβασα με προσοχή το ποστ και συμφωνώ απολύτως. Το θέμα δεν είναι για αύριο, ήταν για χθες. Και φυσικά οι δημοσιογράφοι οφείλουν να επανέρχονται με την ελπίδα ποι κυβερνήσεις να λάβουν τα κατάλληλα μετρα. Ωστόσο όλοι γνωρίζουμε ότι ο σχεδιασμός της εκάστοτε κυβέρνησης δεν ξεπερνά τα όρια της κυβερνητικής θητείας. Λειπει ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός πολιτικής και η ανάπτυξη σχετίζεται με την υποτιθέμενη ευημερία- ευμάρεια του πολιτη( βελτιωση δεικτών δηλαδή) και όχι με την σταδιακή αλλαγή τροπου σκεψης και ζωής μπροστά σ αυτό που πραγματικά ερχεται.
Το αιωνιο ερώτημα , βεβαιως, είναι τί γίνεται ; Εκεί δυσκολεύομαι πολύ .
Καλημερα και πάλι
ριτς

Chris said...

@ritsmas δυστυχώς έτσι είναι όπως τα λες όσον αφορά το άσε και βλέπουμε της πολιτικού σχεδιασμού και φυσικά είναι θέμα ωριμότητας που έρχεται ή με τον χρόνο και την παιδεία ή μετά από μια κρίση. Γι'αυτό το πέρασμα αβρόχοις ποσί(πολιτικά) του περασμένου καλοκαιριού ήταν πιο καταστροφικό από τις φωτιές.
Όσο για το τι γίνεται από πλευράς τεχνικής οι λύσεις και τα μέτρα είναι άπειρα αρκεί να ψάξουμε
Καλημέρα και καλό μήνα

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.