It's a wild world!

It's a wild world, George! A wild world!

Οικονομία υπό κατάρρευση, κράτος ανύπαρκτο και διεθνείς κερδοσκοπίες όπως τις λένε κάποιοι ή πολιτικός κυνισμός όπως τον λέει η πραγματικότητα. Γερμανοί, Κομισιόν και ΔΝΤ ετοιμάζουν κορσέ και όποιος αντέξει.

Το μπλόγκ είχε σοβαρές ενδείξεις του τι θα συνέβαινε πολύ πριν τις εκλογές. Το άρθρο "Εκλογές και καυτές πατάτες" έγραφε:

"Αν λάβουμε υπόψη μας την κατάσταση οικονομικής κατάρρευσης που θα κληθεί να αναλάβει (το ΠΑΣΟΚ) καταλαβαίνουμε ότι (αφού βρει τα λεφτά να πληρώσει τους μισθούς πρώτα!) μόνο με υπέρβαση , κυβερνητικές καινοτομίες και άμεσα ριζοσπαστικά δείγματα γραφής θα μπορέσει να ξεφύγει από μια ραγδαία φθορά σε μια μηδενικής ανοχής και αντοχής κοινωνία."

Και επανερχόταν για πολλοστή φορά στο μοτίβο και στη μονομανία του ότι "η κοινωνία και η οικονομία χρειάζονται μια νέα ψυχολογική ώθηση με άμεσα δείγματα γραφής μιας νέας αντίληψης και μιας νέας διαφανούς και συμμετοχικής πολιτικής μπας και αφυπνιστεί και μπει ενεργά στο γίγνεσθαι το τμήμα εκείνο της κοινωνίας που ακόμα θέλει την πρόοδο και την αλλαγή."

Πορεία λοιπόν στην κοινωνία και δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών για να αντέξουμε στο κύμα. Επίγνωση της κατάστασης και συμμετοχή στο γίγνεσθαι είναι το ζητούμενο. Ανοίγματα στη βάση άλλων πολιτικών χώρων όπως οι οικολόγοι και η αριστερά που ακόμα αντιστέκονται. Ανοίγματα όμως και ως προς στο ΠΑΣΟΚ ως μοχλό κοινωνικής αφύπνισης με αναβάθμιση του κομματικού του μηχανισμού που αφέθηκε να βουλιάξει αφού θεωρήθηκε βαρίδι στα πόδια του απολιτικού νεωτερισμού.

Που θα στηριχτείτε λοιπόν? Πανάξιοι οι Υπουργοί σας και οι Γενικοί Γραμματείς σας (όσοι παραμείνουν δηλαδή όταν δουν την πραγματικότητα). Και μετά? Ποιος θα υλοποιήσει τις αποφάσεις τους?

Για να ενεργοποιηθεί όμως η κοινωνία θέλει εγγυήσεις. Ότι οι θυσίες για να βγούμε από την οικονομική κρίση θα πιάσουν τόπο. Ότι τα οφέλη θα είναι για όλους και όχι για λίγους. Ότι δε θα γίνουμε και πάλι σκαλοπάτι για να πατήσουν πολιτικές μικροφιλοδοξίες ούτε ότι τα κέρδη θα φαγωθούν και πάλι από το γνωστό μη παραγωγικό σύμπλεγμα αδιαφανών συμφερόντων.

Καλά τα δείγματα γραφής σας μέχρι τώρα αλλά όχι πλήρη. Που βρίσκονται οι ένοχοι για το Βατοπέδι, τη Ζήμενς, τους κουμπάρους καί όλα τα άλλα που μας διέσυραν διεθνώς και τώρα τα πληρώνουμε? Μήπως οι εκλογές διέγραψαν όχι μόνο τα πολιτικά αλλά και τα ποινικά και ηθικά τους κρίματα? Αν δεν πάνε κάποιοι φυλακή η αξιοπιστία των εκκλήσεων σας θα βρίσκεται υπό αναίρεση.

Η κατανόησή μας και η συμμετοχή μας θα παρασχεθούν στο βαθμό των εγγυήσεων σας και της διαφάνειάς σας στην πράξη.

Συμμετοχή και Διαφάνεια ζητάγαμε ήδη από τον περασμένο Μάρτη !!!

Πεθαίνοντας στη Μα...γρίπη

Πολλοί διαβάζουν το παλιότερο άρθρο για τη γριποτρομοκρατία. Κάποιοι άφησαν σχόλιο, κάποιοι μου έστειλαν μήνυμα. Κάποια φίλη μου έστειλε και την...έρευνά της στο διαδίκτυο που επιτείνει το μπέρδεμά της

Δε ξέρω τελικά που είναι η αλήθεια και που η προπαγάνδα και από τις δυο μεριές. Το ότι δε θα κάνω το εμβόλιο είναι αποφασή μου βασιζόμενη στο ένστικτό και το χαρακτήρα μου μάλλον παρά στη λογική που δε βρίσκεις άκρη τελικά.

Αλλά και όσους ρωτώ γύρω μου αν θα το κάνουν, κανείς δε λέει ναι. Ποιοι θα το κάνουν λοιπόν? Έχω και τρεις συναδέλφους που αρρώστησαν. Η μια περιμένει και παιδάκι. Έμειναν σπίτι τους για δέκα μέρες και ξαναγύρισαν. Τι ευκαιρία για ξεκούραση!

Έχω την υποψία ότι η άρνηση στο εμβόλιο έχει πάρει πια τη μορφή παγκόσμιας αντίστασης στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Είτε ο ιός είναι παρασκεύασμα εργαστηρίου, είτε είναι μάρκετινκ των φαρμακευτικών, είτε προϊόν της κλιματικής αλλαγής ή κάτι από όλα αυτά μαζί ο κόσμος αντιδρά γιατί καταλαβαίνει από ένστικτο πιο πολλά από ότι του λένε οι σοφοί επιστήμονες γιατροί που τα λάθη τους δε φαίνονται αφού τα σκεπάζει το χώμα.

Το μόνο που με τρομάζει είναι το μέχρι που μπορεί να φτάσει η τρομοκρατία τους και η τρομολαγνία τους...... Λέτε να γίνει της Νορβηγίας?

Το ξανάπα. Αν ύστερα απ'όσα έχω περάσει, έχω ταξιδέψει και έχω κάνει στη ζωή μου είναι γραφτό μου να πάω από γρίπη ας πάω. Στα χαρακώματα και ας με βρει το βόλι...sorry ο ιός στην επίθεση λοιπόν!

Με ένα χαμόγελο

Περιμένοντας το αεροπλάνο της επιστροφής έγινα μάρτυρας συνάντησης Ρώσσων επιχειρηματιών κατά πάσα πιθανότητα, αυτών των καλοζωϊσμένων με τα πούρα και τους χοντρούς σβέρκους, ξέρετε δα, με άλλους καλοζωϊσμένους Κολομβιανούς, συναδέλφους τους προφανώς. Δεν άκουγα τι έλεγαν αλλά προσπαθώντας να διαβάσω τα χείλια τους νομίζω ότι θα μιλάγανε ή για χοληστερίνη ή για καμαρίνι (καλλιτέχνες?) ή καφείνη αλλά στο τέλος είμαι σίγουρος ότι ο ένας είπε "μιλάει η μαργαρίνη σου δικέ μου".

Και για να μη κλείσω με το μελανό για τη χώρα θέμα θα κλείσω με το φωτεινότερο της. Τους ανθρώπους της. Που ντρέπονται να μιλάνε για τα καρτέλ της κοκαίνης. Που είναι γελαστοί και που λένε απλόχερα την καλημέρα και το ευχαριστώ από τη καρδιά τους με μια έμφυτη ευγένεια και καλοσύνη. Καμιά σύγκριση με κάτι άλλους μουρτζούφληδες και αγενείς λαούς που ξέρετε.

ΥΓ. Με το "view all images" οι φωτογραφίες φαίνονται καλύτερα, αν θέλετε φυσικά

Το παλιό είναι πάντα το καλό

Το σύγχρονο μέρος της Μποκοτά, όπως και των περισσότερων πόλεων της Αμερικάνικης ηπείρου, βόρειας και νότιας, δεν έχει χρώμα. Είτε είσαι στο Ριο ή στο Καράκας ή στη Μποκοτά ένα και το αυτό. Ουρανοξύστες με αυτοκινητόδρομους που θυμίζουν Λος Αντζελες από τη μια και φτώχια με χαμόσπιτα γύρω γύρω.

Ρύπανση και ανασφάλεια άλλο κοινό χαρακτηριστικό και φυσικά εγκληματικότητα.
Το πρωί κυκλοφορείς σχετικά άνετα στα περισσότερα σημεία αλλά η πόλη είναι στρατοκρατούμενη από φαντάρους και ένοπλους αστυνομικούς με τα όπλα γεμάτα. Και δε νομίζω ότι παίζουν. Το να μπεις στο ξενοδοχείο σου περνάς από δέκα face control.

Εκείνο όμως που πραγματικά σε μαγεύει και σε ταξιδεύει είναι τα ιστορικά κέντρα των πόλεων αυτών χωρία φυσικά η Μποκοτά να είναι η εξαίρεση. Γεμάτη χρώμα και μυρωδιές με το γνωστό ισπανικό αρχιτεκτινικό ρυθμό της αποικιοκρατίας.
Φωτογραφίες αργότερα. Έπεται η συνέχεια

Δωδεκα ώρες ταξίδι

Όσες φορές και να έρθω στη Λατινική Αμερική έχω το ίδιο πολύ παράξενο και αντιφατικό συναίσθημα. Από τη μια ότι είμαι με δικούς μας ανθρώπους από την άλλη τόσο διαφορετικούς.
Έχω την αγαλίαση του είμαι σπίτι με παράλληλα την αδιόρατη απειλή ανασφάλειας. Οι συμπεριφορές τους θερμές και εξωτερικευμένες, φιλόξενες. Τσαπατσούληδες και αυτοί όπως και μεις.
Τα φαγητά τους νόστιμα. Φαγητά του ήλιου. Η ζωή τους έξω από το σπίτι με καφέδες,τσιγάρα και ποτά.
Γκομενάκια ημίγυμνα και κυκλοφοριακό χάος με την κλασσική μυρωδιά της άκαυστης βενζίνης σε θερμά κλίματα.
Περιοχές στυλ Μανχάταν με ουρανοξύστες και γκλαμουριά και πιο πέρα οι φαβέλλες που δε πλησιάζει ούτε η αστυνομία.
Συμπεριφορές μαφιόζικες σαν και αυτές που περιγράφονται στο προηγούμενο άρθρο είναι εδώ στη πατρίδα τους. Το narco deco (βιλάρες, πισίνες, γκόμενες, φουσκωτοί, ελικόπτερα, ακριβα αυτοκίνητα, πούρα και όπλα) στην αποθέωσή του

Η Μπογκοτά μαλλον θερμή και υγρή σήμερα σε υψόμετρο 2500 μέτρων είναι μια πόλη που δε ξεφεύγει από τον κανόνα των μεγάλων κοινωνικών, οικονομικών και πολεοδομικών αντιφάσεων της ηπείρου. Θα την εξερευνήσω και θα σας πω και άλλα.

Εξαιρετικό και απελπισμένο

Ο κύριος αρθρογράφος του μπλογκ φεύγει για λίγο (εκτός εάν..) για χώρα μακρινή και εξωτική, χώρα που αναφέρεται στο παρακάτω άρθρο. Ενα άρθρο του Φώτη Γεωργελέ από το Athens Voice της 4ης Νοεμβρίου που το χάρηκα πολύ. Μα πολύ λέμε!
Τον αρθρογράφο δεν τον ξέρω αλλά είναι παραστατικότατος.
Απολαύστε το όσοι δε το έχετε διαβάσει. Και τα ...λέμε. Δε θα σας αφήσω τελείως. Όλο και καμια φωτογραφία θα σας στέλνω

Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία. Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό.

Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο.
Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος.
Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας.
Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο.
Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.

Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Με λίγη ζήλια. Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς, Τζούλια. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος. Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ.

Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας.
Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι.
Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ.

Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια. Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες.
Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.

Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον.
Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί. Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν.
Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο.
Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις. Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ. Σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.

Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%. Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατʼ οίκον.
Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να ʼναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.
Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife. Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται. Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.
Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια. Ζηλεύεις; Δες το νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο; Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί; Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν. Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.

Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απʼ το μπαλκόνι. Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρει συγχύσει, δηλώνει αθώα. Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά. Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ. Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.

Η ένοχη σιωπή μας (συνέχεια)

Θυμάστε την υπόθεση Marwa El-Sherbini? Είχα δημοσιεύσει ένα άρθρο με τον τίτλο "Η ένοχη σιωπή μας" (κάνε κλικ στο λινκ ).

Αυτή η απίθανα τρομακτική ιστορία και τόσο ενδεικτική κάποιων νοοτροπιών θάφτηκε από τα διεθνή ΜΜΕ αλλά έγινε πολιτική εκμετάλλευση της από τους φονταμελιστές στον Αραβικό κόσμο.
Συνέβη στη Δρέσδη και ήταν ένας Ρώσσος που είχε κατηγορηθεί από μια Αιγύπτια για ρατσισμό και μέσα στο δικαστήριο τη δολοφόνησε και τραυμάτισε το παιδί της ενώ οι αστυνομικοί που πήγαν γαι να τη σώσουν αντί για το Ρώσσο πυροβόλησαν τον άνδρα της!

Είχα υποσχεθεί να παρακολουθήσω την εξέλιξη της δίκης και το έκανα. Πριν λίγες μέρες δικαστήριο στη Δρέσδη έριξε στο δράστη ισόβια χωρις αναστολή για τα επόμενα εικοσιπέντε χρόνια.

Σε κάποιες χώρες οι θεσμοί και η δικαιοσύνη λειτουργούν έστω και κάτω από το φόβο του θορύβου.

Πράσινη Ανάπτυξη? Ο Τρεμόπουλος Επίτροπος

Ποιός θα είναι ο νέος Επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαική Επιτροπή?

Πολλά ονόματα ακούγονται από πολιτικούς έως τεχνοκράτες με δεδηλωμένη προτίμηση από πλευράς Ευρωπαίων για σοσιαλίστρια γυναίκα διότι και τα δύο φαίνεται να είναι είδη εν ανεπαρκεία στην νέα Επιτροπή.

Αν όμως θεωρείται ανεπαρκής η εκπροσώπηση των σοσιαλιστών και των γυναικών τί πρέπει να θεωρείται η απουσία των Οικολόγων? Και πως συμβαδίζει αυτό με τις διακηρύξεις του Προέδρου Μπαρόζο για να γίνει η κλιματική αλλαγή από πρόβλημα που είναι σήμερα κύρια πολιτική για μια νέου είδους ανάπτυξη? Πως συμβαδίζει με τη βούληση των Ευρωπαίων που τους ψήφισαν?

Η Ελλαδα και το ΠΑΣΟΚ έχουν μια μοναδική ευκαιρία να προτείνουν τον πρώτο πράσινο Ευρωπαίο Επίτροπο. Τον Ευροβουλευτή των Οικολόγων κ.Μιχάλη Τρεμόπουλο!

Πρώτον, συμβαδίζει με τις διακηρύξεις Μπαρόζο για τον ξαφνικό του έρωτα με το περιβάλλον.

Δευτερον, συμβαδίζει με το όραμα της πράσινης ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ.

Τρίτον, Θα παρει το χαρτοφυλάκιο του περιβαλλοντος που θεωρείται από τα καλά. Αυτό γιατί δεν θα είναι εύκολη η ζωή της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τους Πράσινους αν ο μοναδικός τους πολιτκός φίλος πάρει ένα άσχετο χαρτοφυλάκιο.

Τέταρτον, οι Ευρωπαίοι οικολόγοι θα γίνουν οι καλύτεροι φίλοι της Ελλάδας που τους χρειάζεται για πολλούς λόγους.

Πέμπτον,θα ακολουθήσουν και άλλα Κράτη Μέλη το παράδειγμα.

Εκτον, το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρός του, και Πρόεδρος της Διεθνούς Σοσιαλιστικής, θα ....σπάσει τα ευρωπαϊκά και ελληνικά ταμεία!!

Ας καταλάβουν οι Ευρωπαίοι ότι η Ελλάδα αλλάζει πρόσωπο και το εννοεί ότι μπαίνει στο δρόμο της πράσινης ανάπτυξης

Γριποτρομοκρατία

Με απασχόλησε πολύ πριν πάρω την απόφαση. Δε θα κάνω το εμβόλιο της νέας γρίπης.

Όχι γιατί δεν ξέρουμε τις μακροχρόνιες πιθανές επιπτώσεις του.

Όχι γιατί μας έχουν πολιορκήσει με τρομοπληροφόρηση για το πόσοι πέθαναν από τη νέα γρίπη (και όσο δε το κάνουμε τόσο η τρομοκρατία αγριεύει) αλλά τίποτα για τα πολλάπλάσια θύματα από την ....παλιά γρίπη.

Όχι γιατί αν ο ιός μεταλλαχθεί οι εμβολιασμένοι θα είναι πιο ευάλωτοι.

Οχι γιατί υπάρχουν παιχνίδια με συμφέροντα πολιτκο-οικονομικο-φαρμακευτικά που νομίζω ότι μας δουλεύουν βάζοντας στην φαρμακαγορά όχι μόνο τους άρρωστους αλλά και την μεγάλη πλειοψηφία που είναι υγιείς.

Όχι για τους 9 λόγους που αναφέρονται σε αυτό εδώ το άρθρο που θα το δείτε αν κάνετε κλικ

Αλλά γιατί ο γιατρός μου στη χώρα που ζω μου είπε ότι δεν αναλαμβάνει να μου το κάνει και ας ......ψάξω αλλού. Ο κλάδος τους δεν έλαβε τις επιστημονικές εξηγήσεις που ζήτησε παρά τις επίμονες αιτήσεις του.

Γιατί τα εργαστήρια αρνούνται να κάνουν αναλύσεις γαι να δουν αν έχεις τον ιό παρά μόνο για όσους είναι σε κατάσταση κλινικής κατάρρευσης.

Αναρωτιέμαι βέβαια ότι με το να λέω ότι δε θα εμβολιαστώ μήπως θεωρηθώ ως αντιδραστικό στοιχείο ή ως κρυπτο-αναρχικός που υπονομεύει το σύστημα. Δε το νομίζω όμως. Δεν γίνονται αυτά σήμερα.

Το μόνο που με απασχολεί είναι τι θα κάνουν τα εκατομμύρια εμβόλια που παρέλαβαν και πλήρωσαν τα κράτη. Τι θα τα κάνουν αν δεν εμβολιαστούμε? Μια αξιοπρεπής απάντηση θα ήταν να προτείνω να τα επιστρέψουν στις φαρμακευτικές και να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Μια άλλη λύση θα ήταν να γίνει το εμβόλιο υποχρεωτικό. Καμιά άλλη πρόταση?

Τα δεσμά του περιβάλλοντος

Τα δεσμά του περιβάλλοντος. Αυτός είναι ο τίτλος άρθρου του φίλου Ηλία Ευθυμιόπουλου από τα ΝΕΑ σήμερα. Η γνώμη του βαραίνει γιατί εκτός από Υφυπουργός Περιβάλλοντος ήταν και γραμματέας της Greenpeace στην Ελλάδα.

Το άρθρο του ακουμπά το τρόπο οργάνωσης της Διοίκησης και των Υπουργείων και θέτει ερωτήματα που θέλουν συζήτηση είτε συμφωνούμε είτε όχι.

Θα σταθώ στη πρόταση του να καταργηθούν οι Πολεοδομίες και να μεταβιβαστεί η ευθύνη τους στους μηχανικούς. "Είναι αυτοί που υπογράφουν, είναι αυτοί που γνωρίζουν και πρέπει να εφαρμόζουν τον νόμο, είναι αυτοί που θα πρέπει να υφίστανται τις επιπτώσεις της μη εφαρμογής. Η παραμονή της ευθύνης σ΄ έναν κεντρικό μηχανισμό, και ακατάλληλη αποδείχθηκε πως είναι- εκ του αποτελέσματος -, και επικίνδυνη ως τροφοδοτούσα ένα εκτεταμένο σύστημα διαπλοκής, διαφθοράς και χρηματισμού."

Το μπλόγκ έχει κατ'επανάληψη υποστηρίξει την συμμετοχή της κοινωνίας στις αποφάσεις αλλά και τις ευθύνες μιας ανοιχτής διακυβένησης και την ανάγκη κοινωνικού ελέγχου αναφέροντας ειδικά ως παράδειγμα τις πολεοδομίες και τις εφορίες.
Και ενώ η πρόταση πάει στη σωστή κατεύθυνση, η εφαρμογή της θα πρέπει να λάβει υπόψη της τα ...διαπλεκόμενα των μηχανικών ειδικά στη επαρχία. Ποιος θα τους ελέγχει?

Η πρότασή μου είναι μπουν οι πολεοδομίες σε θεσμοθετημένο έλεγχο από μηχανικούς και από εκλεγόμενους πολίτες. Τα βασικά χαρακτηριστικά των οικοδομικών αδειών, πριν αυτές εκδοθούν, να τοιχοκολούνται για ένα μήνα σε κόκκινα πλαίσια σε εμφανή σημεία και να δημοσιεύονται στο διαδίκτυο για ενημέρωση και διαβούλευση. Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να δει τον φάκελο πριν αλλά και μετά την έκδοση της άδειας. Έτσι γίνεται σε όλες τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης.

Με το άνοιγμα της διαδικασίας αδειοδότησης η ασυδοσία και η διαφθορά μπορούν να περιοριστούν είτε γιατί θα υπάρχει κάποιος "τρελός" που θα τη "ψάχνει" είτε θα γίνουν τόσο ακριβές που δε θα συμφέρουν.

Κράτος...... μοντέλο και ενεργοί πολίτες

«Διαπιστώνουμε κάθε μέρα, ως κυβέρνηση, ότι παραλάβαμε ένα κράτος βασισμένο σε ένα παρωχημένο αναπτυξιακό μοντέλο και μάλιστα, με μια πολύ κακή διαχείριση», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ορθή η διαπίστωση αν και δε χρειαζόταν να το παραλάβουν για να διαπιστώσουν σε τι ....παρωχημένο αναπτυξιακό μοντέλο είναι το κράτος. Ωραία κατ'ευφημισμόν φράση για το όπως το λέμε μεταξύ μας και που κάνει ρίμα με το...μοντέλο.

Ο Γ. Πεταλωτής, προσθέσε πως για τον λόγο αυτό, η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα σύγχρονο οργανόγραμμα του κράτους, το οποίο ξεκινά από την ίδια τη δομή της κυβέρνησης και γι’ αυτό «προβλέφθηκε και υλοποιείται η κατάργηση παλιών υπουργείων και η σύσταση νέων, καθώς επίσης και η ανακατανομή αρμοδιοτήτων».

Μπράβο! Ας αρχίσει έστω και με 50 χρόνια καθυστέρηση η προσπάθεια για την αναβάθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Θα τη στηρίξουμε.

Ξέρετε όμως σύντροφοι πόσα χρόνια θα περάσουν για να αρχίσει να λειτουργεί το σύστημα αποτελεσματικά? Τουλάχιστον τριετία στη καλύτερη περίπτωση. Τι θα γίνει μέχρι τότε? Πως οι πράγματι καλές ιδέες που έχετε θα περάσουν προς τα κάτω και θα εφαρμοστούν? Από τις υπάρχουσες πολεοδομίες και τις εφορίες?

Επανέρχομαι λοιπόν στις μονομανίες μου που τις έχω ξαναγράψει αρκετες φορές στο παρελθόν.

Μόνο με ουσιστική συμμετοχή του κομματιού της κοινωνίας που ακόμα αντιστέκεται θα αλλάξουν τα πράγματα. Ο ουσιαστικός κοινωνικός έλεγχος σε ορισμένους τομείς κρατικής (τοπικής ή κεντρικής)λειτουργίας όπως το περιβάλλον, η πολεοδομία, η δράση της αστυνομίας , η κατανομή των κονδυλίων και άλλα πολλά είναι ο μόνος τρόπος να κινητοποιηθούν οι ενεργοί πολίτες (όσοι υπάρχουν ακόμα) για να ξεφύγουμε από το δε βαριέσαι,τις κάθε είδους τοπικές και εθνικές μαφίες και την τριτοκοσμική μας υπανάπτυξη.

Η διοικητική αναδιοργάνωση της χώρας (μπράβο για τον Καποδίστρια ΙΙ) και η αναδιοργάνωση και κάθαρση της δικαιοσύνης είναι εκ των ων ουκ ανευ για μια τέτοια πρωτοβουλία.

Η πρόταση θεσμοθέτησης του κοινωνικού ελέγχου και η συνεργασία με την βάση της άλλης αριστεράς και τους οικολόγους σε αυτό το επίπεδο ανοίγει πεδίο δόξης λαμπρόν αν θέλουμε τα λόγια να γίνουν πράξη.
Ακούγονται ντεμοντέ και φοβίζουν τέτοια ανοίγματα (ποιους άραγε?) αλλά σημαντικές διαρθρωτικές πρωτοβουλίες άνωθεν χωρίς κοινωνική συμμετοχή φοβάμαι ότι θα μείνουν στα λόγια έτσι όπως έχει δημιουργηθεί η ελληνική πραγματικότητα.