Λύσεις ανάπηρες?

Τα νέα από το Συμβούλιο Κορυφής της Δευτέρας τα μάθατε. Ένα ακόμα κομμάτι του παζλ μπήκε στη θέση του όπως το θέλουν αυτοί που έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι.

Εδώ και δυο χρόνια το μπλογκ επαναλαμβάνει ότι όταν οι Γερμανοί δέσουν χειροπόδαρα με Μνημόνια, Συνθήκες, Επιτρόπους και ότι άλλο σαδιστικό βάζει ο νους σας τους "βρωμιάρηδες" του Νότου (mais pas uniquement, notre amis Nicolas, he, he, he ) τότε θα αφήσουν την ΕΚΤ να ρίξει νέο χρήμα στην αγορά.
Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, βεβαίως ,βεβαίως κατάφερα να πείσω ακόμα και τον Κρουγκμαν που δηλώνει στην Μοντ ότι ο πληθωρισμός είναι η λύση (κλικ εδώ)

Σύμφωνα με τους Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς της 31/1, τον Φλεβάρη η ΕΚΤ ετοιμάζεται να δώσει στις εμπορικές τράπεζες ίσως και ένα τρις!!!!! Ναι, ένα τρις . Και αυτό επιπλέον των 500 δις που πήραν τον Δεκέμβρη. Η ΕΚΤ θα "συγχωρέσει" και κρατικά χρέη (δεν θα μας το πει έτσι ωμά για να μην χάσει την υπόληψή της αλλά θα πέσει φιοριτούρα και θολούρα) και οι τράπεζες που θα πάρουν το τρις θα ξεχάσουν τα ληγμένα και βρώμικα ομόλογα των άταχτων κρατών.

Ο στόχος γίνεται όλο και πιο φανερός όσο περνάει ο καιρός. Δεν τον βλέπετε?
Νέο χρήμα κόβεται, το ευρώ πληθωρίζεται αρχίζοντας από τους επόμενους μήνες και για τα επόμενα τρία χρόνια. Στη συνέχεια το χρήμα ξαναμαζεύεται και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Λύση βούτυρο στο ψωμί των βιομηχανιών ( φτηνότερες εξαγωγές) , των πολιτικών (να ρίξουμε και καμιά προεκλογική παροχή), των τραπεζών που βρίσκουν και πάλι φτηνό έως και τσάμπα χρήμα. Ανάσα και για τους εργαζομένους με τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης και το σταμάτημα του σφιξίματος.

Κοντοπρόθεσμη λύση αλλά έστω είναι μια κάποια λύση. Με ρίσκο όμως. Αν το πράμα ξεφύγει, τότε η κατάσταση σε τρία χρόνια θα γίνει πολύ χειρότερη απ' ότι σήμερα.

Όσον αφορά την Ελλάδα τα πράγματα δεν θα αλλάξουν σύντομα. Γιατί η χώρα μας δεν κατατάσσεται πλέον μεταξύ των χωρών με οικονομικά προβλήματα και μόνο αλλά έχει περάσει στη σφαίρα της χαμένης αξιοπιστίας και αυτό είναι ένα πολιτικό πρόβλημα . Δε νομίζω ότι θα μας αφήσουν έτσι εύκολα να βάλουμε χέρι στο νέο χρήμα και να το κάνουν οι πολιτικοί μας ότι θέλουν (ξέρετε σεις τι εννοώ, ε?).

Και ενώ αυτά γράφω και τα βλέπω από μακρο-οικονομική σκοπιά έτσι ψυχρά όταν σκύβω στον μικρόκοσμο και φέρνω στο μυαλό μου την κυρούλα που έβαλε τα κλάματα στο ταμείο του σουπερμάρκετ γιατί δεν την έφταναν τα λεφτά της να πληρώσει τα λίγα που πήρε με πιάνει ίλιγγος και μου 'ρχεται να ξεράσω.

Λύση ανάπηρη πάλι μας τάζουν?

Εμεις και οι άλλοι

Το έχω γράψει από πολύ νωρίς. Η διαδικασία του Μνημονίου αν είχε συνταχτεί και εφαρμοστεί σωστά θα ήταν ευκαιρία αποτριτοκοσμικοποίησης μας. Αν ήταν λάθος θα μας οδηγούσε ακόμα πιο κάτω ή θα γινόταν συνταγή ακόμα και για εμφύλιο. Δυστυχώς τόσο οι ανίκανοι που μας κυβερνούν όσο και οι δογματικά άσχετοι της τρόϊκα μας οδήγησαν στον λάθος δρόμο.

Το θέμα ήταν να μην είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε με το χρέος και τα ελλείματα. Εκεί που μας οδήγησαν η ανικανότητα των πολιτικών, η κλεψιά των (ουκ ολίγων) λαμόγιων (μεταξύ μας κυκλοφορούν) και η αδιαφορία των πολλών. Από κει και πέρα τα πάντα ήταν και είναι ανοιχτά από την επιστροφή στη δραχμή ως και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας η ακόμα και της απώλειας μέρους της επικράτειας.

Γεγονός είναι ότι οι δανειστές μας έχουν χάσει την υπομονή τους και μεις κάθε ίχνος αξιοπιστίας μας.
Τώρα αντιλαμβάνονται τι εστί Ελλάδα και ελληνικό κράτος .......μοντέλο. Κάτι μεταξύ λανθάνοντος σοβιετισμού και κράτους μαφίας στυλ Κολομβίας.
Ακόμα και τα δυο τελευταία χρόνια που τα πράγματα βγήκαν στη φόρα και ο κόμπος έφτασε στο χτένι η άρχουσα εθνική μαφία με τα λαμόγια, τους φοροφυγάδες , τους εργατοπατέρες, τους αεριτζήδες , τους λαθρέμπορους και ότι άλλο ξεχνάω και ξέρετε (είναι πάαααρα πολλοί αυτοί) παρέα με τους εκπροσώπους τους στην πολιτική σκηνή δίνουν λυσαλέα μάχη για να μην αλλάξει τίποτα. Δείτε πόσες φορές έχει συλληφθεί και αφεθεί ελέυθερη η μεγαλαδελφή της Μυκόνου και τι γίνεται στα ΑΕΙ με τους Μυλοπελεγκρίνηδες

Η επιστροφή στη δραχμή και η ανακοίνωση της επίσημης πτώχευσης θα είναι η νίκη τους . Η κυριαρχία τους θα επαναβεβαιωθεί για πολλά χρόνια ακόμα, τα ευρώ τους που τώρα είναι σε ξένες τράπεζες θα γίνουν δραχμές για να αγοράσουν τα πάντα στο ένα τρίτο της σημερινής τους αξίας ( πάμε για ένα ευρώ προς χίλιες δραχμές ως καταληκτική ισοτιμία). Ταυτόχρονα θα διώκεται και θα περιθωριοποιείται ό,τι είναι καινοτόμο, διαφορετικό και παραγωγικό και θα συνεχίσει να επιβάλεται η υποκουλτούρα του αρπαχτοφοροδιαφυγαναρχοσκυλαδικοτζιπομυκονισμου που όλοι ξέρουμε πολύ καλά.

Θα μου πείτε και τι? Θες να μας βάλουν οι Γερμανοί Επίτροπο?
Όχι βέβαια. Ούτε οι άλλοι οι παραπάνω που λέγαμε θέλουν. Εγώ για λόγους εθνικής υπερηφάνειας, αυτοί για να μην έχουν κανένα στο κεφάλι τους. Φοβάμαι όμως ότι έτσι κερδίζουν τη μάχη και πάνε τα πράγματα εκεί που αυτοί θέλουν.

Αν σας ρώταγα τι πρέπει να γίνει για να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας ως έθνος πρώτα προς τους ίδιους μας τους εαυτούς, δηλαδή το κράτος προς τους πολίτες, και μετά προς τουε τρίτους τι θα μου απαντούσατε? Συγκεκριμένα πράματα όμως, μέσα στο γίγνεσθαι και όχι φαντασιώσεις με κοκκινοσκουφίτσες.

ΥΓ Όποιος θέλει μια καλή ανάλυση για τους υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο ας ρίξει μια ματιά σε αυτή την παρουσίαση με ένα κλικ εδώ

Κραυγή απόγνωσης αλλά και σημάδι ελπίδας

Στα πλαίσια της προσπάθειάς μου να ψάχνω την αισιοδοξία και τα σημάδια μιας νέας δυναμικής παραθέτω αυτούσια την επιστολή του αντιεισαγγελέα Ρούσσου Παπαδάκη. Επιτέλους ένας Λειτουργός στο ρόλο του έναντια στα καραγκιοζιλίκια των αποτυχημένων και πανικόβλητων πολιτικών. Θα τη βρείτε γραμνένη παντού σήμερα αλλά τη βάζω για λόγους αρχείου αλλά και σηματοδότησης των πιστεύω και αρχών του μπλογκ.

Το πλήρες κείμενο της αναφοράς του Παπαδάκη έχει ως εξής:

"Θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που επανειλημμένα έχω πει: να αφήσουν την δικαστική εξουσία να επιτελέσει το έργο της και να σταματήσει η όποια πολιτική ή επαγγελματική εκμετάλλευσή της. Τα Ραδιοτηλεοπτικά λαϊκά παραδικαστήρια δεν προάγουν τον νομικό πολιτισμό και το δίκαιο, όταν γίνεται υπέρβαση των ορίων της κριτικής, μάλιστα όταν επιδιώκεται πολιτικό όφελος ή το κέρδος της τηλεθέασης, παραπλανώντας την κοινή γνώμη και προσπαθώντας να ασκήσουν πίεση στην Δικαιοσύνη.

Όσο για τις ατυχείς δηλώσεις του κ. Υπουργού Υγείας "περί μακελειού" που (υπό την κάλυψη της βουλευτικής ασυλίας) άπτεται της πρόκλησης σε τέλεση πλημμελήματος, θα ήθελα να του πω ας ασχοληθεί με το Νοσοκομείο της Ρόδου, που έμεινε χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης και αναλώσιμα υλικά για να τα χορηγήσει τελικά η Μ.Κ.Ο., ας ασχοληθεί με το Νοσοκομείο Σύρου, όπου οι συγγενείς ασθενών μεταφέρουν ηλεκτρικές θερμάστρες για να τους ανακουφίζουν. Ακόμη ας ασχοληθεί με το μερίδιο από την συλλογική ευθύνη που αναλογεί για την "αποπροστασία" του πολίτη από την αύξηση της εγκληματικότητας (απότοκο πολιτικής τακτικής).

Όσοι διαχρονικά ασκώντας εξουσία, μας έφθασαν σ' αυτή την κατάσταση, που οδήγησαν εκατοντάδες νέων στην ανεργία στερώντας τους το όνειρο και την ελπίδα στη ζωή, δεν πρέπει να προκαλούν και δεν έχουν καμία θέση ανάμεσά μας.

Αποδόμησαν από την παιδεία τις ανθρώπινες αξίες, το ήθος, την ειλικρίνεια, την καλοσύνη, την αγάπη, καλλιεργώντας τα αντίθετα, προβάλλοντας και υπερασπίζοντας το εγώ τους αντί το εμείς (την ενότητα), αυξάνοντας την απληστία και όχι το μέτρο (κατά την Αριστότελεια διατύπωση).

Όσον αφορά δικαστές και εισαγγελείς καλό είναι όπου είναι απαιτητικοί με τους άλλους να είναι πρώτα απαιτητικότεροι και αυστηρότεροι με τους εαυτούς τους, το λάθος του άλλου να το συγχωρούν όχι όμως το δικό τους (ώστε να μην το επαναλάβουν), να κάνουν διαρκή αυτοκριτική γιατί όποιος την αφήνει, εγκαταλείπει μια από τις βασικές λειτουργίες της νόησης και στερεί από μια ιδιότυπη με τον εαυτό του διαλεκτική γόνιμη σύνθεσή της.

Να γίνονται παρατηρητές αλλά και παρατηρούμενα αντικείμενα συγχρόνως, να εξορθολογίζουν την έρευνα, την ποινική δίωξη, την προσωρινή κράτηση αφού οι υπερβολές αναιρούν το δίκαιο.

Στο δίλημμα των πολιτών "τον νόμο να φοβούμαι ή τον δικαστή" να μην καταλήγουν στο δεύτερο, γιατί αυτό σημαίνει ότι αφήσαμε το δίκαιο να διολισθήσει σε μέσο εκδικήσεως ή αδράνειας και θα μεταβληθούμε έτσι σε Νέρωνες και Ηρόστρατους της Δικαιοσύνης.

Τέλος, οι νομικοί (αλλά και οι συντεταγμένες εξουσίες) να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε την Δικαιοσύνη, σαν ένα όνειρο που διαρκώς προσπαθούμε να πραγματώσουμε"


Γεια στο στόμα σου άνθρωπέ μου

ΥΓ Και μην ξεχνάτε απόψε στις 10 στην ΕΡΤ το ρεπορταζ Κούλογλου για τα ελληνικά μυαλά που αποτελούν την μόνη μας ελπίδα αλλαγής σε αυτόν τον τόπο.

Οι αδιάβαστοι

Το Μνημόνιο άλλαξε την ρότα της χώρας και την έφερε ένα βήμα από τον εμφύλιο, άλλαξε την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων και άλλων τόσων τη ρήμαξε. Όταν είσαι μεγαλο Υπουργός της κυβέρνησης και λες ότι δεν πρόλαβες να διαβάσεις το Μνημόνιο είτε σε λένε Λούκα είτε Χρυσοχοίδη έχεις τα κότσια είτε να μην το ψηφίσεις είτε να πας σπίτι σου αν φυσικά δεν είσαι πρεζόνι της εξουσίας.
Και πως το υπέγραψες? Δεν σου χουν πει την υπογραφή σου και το πουλί σου?
Τι προτιμας να σε πούνε τώρα? Αφελή ή χοντρόπετσο?
Αφήνω τους χαρακτηρισμούς για το facebook και το tweeter που έχουν ανάψει από την πλάκα, τα νούμερα των επιθεωρήσεων και τον Λαζόπουλο.
Εσεις και όσοι άλλοι δεν το διάβασαν το Μνημόνιο πριν το υπογράψουν προτείνω να αφήσετε την πολιτική και την διεκδίκηση της αρχηγίας του αποκόμματος ΠΑΣΟΚ και να σας πάμε άμεσα...αδιάβαστους σε πολιτικόν τόπον χλοερόν ου ουκ εστι λύπην, ου πόνος ουκ ανθρώπων στεναγμός. Ταβλάκι, κανα τσιπουράκι και κουβεντούλα στο καφενείο του χωριού σας.

Θεός σχωρέσας

ΥΓ Και μια που γίνεται πλακίτσα (μαύρη!!!) θα ρωτήσω. Αυτοί όλοι οι γέροι και οι γριές που εμπλέκονται στη διαπραγμάτευση του PSI μήπως το έχουν μπερδέψει με το PSA ( Prostate Specific Antigen) που είναι ο δείκτης στο αίμα για τον καρκίνο του προστάτη? Εγώ όποτε το ακούω αυτό μου ρχεται στο μυαλό.

Συνέπεια και στάση ζωής

Την πρόθεσή του να μην παραλάβει το βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού όπως και το χρηματικό έπαθλο που το συνοδεύει γνωστοποίησε σήμερα, ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος. Η αντίδραση του ήταν άμεση μόλις έγινε γνωστή η είδηση της βράβευσής του με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του. "Δεν θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους». Κατ' αυτόν τον τρόπο σχολίασε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ τη διάκρισή του, ο 81χρονος ποιητής της Θεσσαλονίκης Ντίνος Χριστιανόπουλος, παραπέμποντας στο παραπάνω κείμενό του με τον εμβληματικό τίτλο «Εναντίον» που γραφτηκε το 1977 παρακαλώ (και μαγνητοσκοπήθηκε το 1991) και που θα το ακούσετε στο σποτ που ακολουθεί.Είναι ένα προφητικό, προχωρημένο ποίημα. Χαστούκι στους διαφορους επαίοντες δεξιούς και αριστερούς
Το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια. Μήπως φταίει και η δικιά μας σκαρταδούρα?

Κακόφημα επαγγέλματα

Κάτι αρχίζει να κινείται? Λέτε , να? Μια ρωγμούλα ίσως σε αυτό το κράτος της ρεμούλας και της μαφίας? Κάτι η αποκάλυψη των (κάποιων) μαφιόζικων κυκλωμάτων στη Θεσσαλονίκη, κάτι η δημοσιοποίηση των μεγάλων φοροφυγάδων, κάτι οι συλλήψεις για χρέη.
Ίσως είναι μια ακόμα ψευδαίσθηση μου. Ο νηστικός στον ύπνο του καρβέλια ονειρεύεται.

Γεγονός είναι ότι τα παράσιτα και τα κυκλώματα τους παραμένουν σε κρίση μεν, ανέγγιχτα δε. Όπως ανέγγιχτοι μένουν και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους στην κεντρική και περιφερειακή σκηνή. Γιατί μη μου πείτε ότι η μαφία δεν έχει τους ανθρώπους της στα πολιτικά και άλλα δημόσια οφίτσια στην Ελλάδα? Μόνο στην Ιταλία συμβαίνουν αυτά?

Υπεράνω πάσης υποψίας θα είναι και αυτοί όπως τα αφεντικά τους μέχρι να τους βάλλουν τις χειροπέδες . Ποιος?
Και να τους πιάσουν αυτούς δεν θα βγουν άλλοι αργότερα? Αφού το σύστημα τους γεννά. Η παρασιτική παρανομία υπάρχει παντού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και σε όλα τα πολιτεύματα ( μήπως δεν υπήρχε στην Σοβιετία ή στην Κίνα ή στο Ιράν νομίζετε?)

Ποσοτικό είναι το θέμα και ποιος κάνει κουμάντο τελικά: Ποιος επιβάλλει τους νόμους του (και την κακογουστιά του) και κατά πόσο σέβεται τους άγραφους κανόνες του παιχνιδιού μεταξύ κόσμου και υποκόσμου, κουλτούρας και κιτς, πλούτου και φτώχιας, άσπρων και μαύρων, όμορφων και άσχημων, ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων , ανδρών και γυναικών, …….

Ακόμα και στην πιο απόλυτη αταξική κοινωνία θα υπάρχουν οι τάξεις των επιθυμιών. Και η επιθυμία του εύκολου και γρήγορου πλούτου όπως και για τη δόξα δεν ξεριζώνεται δυστυχώς.

Όμως θα χαρούμε να σφίξουν οι κώλοι μαφιόζων, αεριτζήδων, εργολάβων, πολιτικών, παραγόντων ποδοσφαίρου, ιατρών, δικηγόρων, δημοσιογράφων και όλων αυτών των κακόφημων επαγγελμάτων:

Αμα πάνε και κάποιοι πολιτικοί φυλακή θα λέμε ότι, να, κάτι παέι να αλλάξει. Στο σποτακι που ακολουθεί θα δείτε το ξεφωνητό Σημίτη στο Βερολίνο για τον ρόλο του στο σκάνδαλο της Σήμενς

Χρόνοι και δρόμοι

«Πρόσεχε τα τέμπα σου και τους δρόμους σου. Εννέα όγδοα με παλιό χτύπημα σε χιτζαζκιάρ είμαστε. Και το Σι μπεμόλ σου ακούγεται μπουκωμένο».

Μπουκωμένο είναι το μυαλό σου με την ρεμπέτικη κατάθλιψή σου αλλά συμφωνώ ότι τα τέμπα και οι δρόμοι θέλουν προσοχή. Ο χρόνος και η κλίμακα. Ο χρόνος και η διαδρομή σου.
Δεν έχει σημασία μόνο το τι κάνεις και τι λες αλλά και το πότε το κάνεις και το λες. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι αλλά και το πως έφτασες εκεί. Ποιο δρόμο πήρες και ποιον άφησες? Ποια κλίμακα ανέβηκες και ποια κατέβηκες? Και τι κάνεις τώρα και που πας?
Κοινότυπες μπουρδοφιλοσοφίες σαν και αυτές που χιλιάδες ανθίζουν στο διαδίκτυο στα ΜΜΕ και σε κρασοκαταν ολομέλειες.

Απο όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τα καμώματα της Standard &Poor’s στην Ευρώπη ένα συμμερίζομαι. Το είπε η ασκητική αλεπού ο Σόϊμπλε.
«Μην παίρνετε στα σοβαρά τους οίκους αξιολόγησης.» Σωστά! Τι είναι δηλαδή? Κάποιες ιδιωτικές εταιρείες που κανείς δεν ξέρει τι παιχνίδια παίζουνε. Και δεν είνια μόνο τι λένε αλλά και πότε το λένε!!Τα τέμπα που λέγαμε.

Μου το επανέλαβε με άλλο τρόπο στη μεσημεριανή μας Κυριακάτικη μπύρα φίλος Σουηδός επιχειρηματίας με πάνω απο 100 ακίνητα στο Βέλγιο και εμπειρία στην πραγματική οικονομία.
«Πολλά διαβάζεις και πέφτεις θύμα της προπαγάνδας τους. Κόφτο»

Το κόβω και γω και το ρίχνω στη προπόνηση να «ξεμπουκώσει» το Σι μπεμόλ. Αν μη τι άλλο είμαστε ζωντανοί μουσικοί live και alive:

"Φέρε για καλό και για κακό τον μετρονόμο σου"

Psycho killer , Qu'est-ce que c'est?

«Δεν θα γυρίσω να το πάρω. Δεν μπορώ να το θρέψω. Καντε το ότι νομίζετε»

Αυτό το σημείωμα βρήκε η νηπιαγωγός καρφιτσωμένο πάνω σε ένα τετράχρονο.

Μέχρι τώρα αυτές ήταν ιστορίες για τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, Ρίο, Μπουένος, Λάγος....

Το BBC είχε αφιέρωμα στην δυστυχία της Αθήνας. Τους άστεγους στα χαρτοκιβώτια, τους πεινασμένους στους σκουπιδοτενεκέδες , τα πρεζόνια που χτυπάνε δίπλα στο Ρεξ , τις φτηνές πουτάνες, τους λαθρομετανάστες που πηδάνε από τα παράθυρα όταν μπουκάρει το immigration και όλα όσα ξέραμε για τις Αμερικάνικες μεγαλουπόλεις του Βορρά και του Νότου. Το σοκ που έπαθα όταν πρωτοπήγα στη Νέα Υόρκη στις αρχές του 90 και στο Ρίο το 92. Σήμερα δεν έχεις ανάγκη να ταξιδέψεις . Ο Τέταρτος Κόσμος είναι στην πόρτα σου. Και δέ έχουν όλοι ξένο διαβατήριο (αν έχουν καν). Έχουν και ελληνικό.

Ο φίλος Γιώργος , χρόνια στη μάχιμη αριστερή δημοσιογραφία περπάτησε μετά από χρόνια στην Αθήνα. Πατησίων το βραδάκι, ιατρεία των γιατρών χωρίς σύνορα, κέντρα απεξάρτησης, κέντρο Αθήνας. Η πλήρης διάλυση και κατάρρευση κάθε έννοιας κοινωνίας.

Ο καθηγητής Αντώνης Λιάκος δίνει συνέντευξη στο Lettre International No 95 (κλικ εδώ) αφιερωμένο στη μεγάλη κρίση της Ευρώπης . Δημοσιεύτηκε στα ελληνικά στο τεύχος 15 (Ιαν2012) του "the books journal" αλλά δεν έχει ανέβει ακόμα στην ιστοσελίδα του περιοδικού

Επιλέγω μια ερώτηση και μια απάντηση.
ΕΡ : Μήπως η Ελλάδα περνάει ένα βαθύ διχασμό ταυτότητας ανάμεσα σε δυο διαφορετικούς τύπους κοινωνίας, έναν περισσότερο δυτικό και έναν άλλο περισσότερο ανατολικό; Μήπως υπάρχει ένα είδος διπλής συνείδησης σην κουλτούρα, στις αξίες, στην αυτοπεποίθηση; Μια δυσκολία να αποφασίσει; Μήπως η Ελλάδα θέλει περισσότεροθεραπεία παρά επανάσταση; Και τι τύπου θεραπεία; Μήπως κάτι άλλο, διαφορετικό;

ΑΠ : Είναι στερεότυπο αυτό του διχασμού των Ελλήνων ανάμεσα σε μια ανατολική και σε μια δυτική ψυχή. Αυτά ήταν θεωρίες και αντιλήψεις της δεκαετίας του 60, τον καιρό που η Ελλάδα ήταν συρτάκι, ούζο, Zorbas the Greek και Μελίνα Μερκούρη. Έχουν περάσει μισός αιώνας από τότε και η κοινωνία έχει αλλάξει ριζικά. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται «θεραπεία»(για όνομα του Θεού, τι έκφραση!) ούτε επανάσταση. Δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω από ότι χρειάζεται όλη η Ευρώπη. Μια ισχυρή μεταρρύθμιση της οικονομίας, μια δημοκρατική πολιτική και συνειδητοποίηση ότι χρειάζεται να βρούμε ένα τρόπο ζωής που να κοστίζει λιγότερο, αλλά να είναι πιο ανθρώπινος και ποιοτικά καλύτερος, που βλάπτει λιγότερο το περιβάλλον, το οποίο άλλωστε είναι το όριο του πολιτισμού μας. Στην ελληνική κρίση, η υπόλοιπη Ευρώπη καλό είναι να σκέπτεται ότι βλέπει το δικό της μέλλον. Επειδή όμωςφοβάται να δεί το μέλλον αυτό, έχει μετατρέψει τους Έλληνες σε μαύρα πρόβατα της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Μύνημα αισιοδοξίας, Ποιος θα τα κάνει όμως αν όχι εμείς οι ίδιοι?

Και μια και μιλάμε για αισιοδοξία θα σας πω και κάτι άλλο αισιόδοξο. Θυμάστε τον ροκ σταρ Brian Ferry των Roxy music και των με το Let's stick together, love is the drug και τους φίλους του Talking Heads και τον psycho-killer του 77? Ε. Λοιπόν στα 65 παντρεύτηκε στην Καραϊβική (με βαμένο κοράκι μαύρο το μαλλί) μια 29 χρονη!Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμη.
Θα ρωτήσετε , καλά τι άσχετα είναι αυτά που μας γράφεις?
Ε, λοιπόν, καλός ο Μαρξ, ο Μάο, ο Τρότσκυ, ο Μπακούνιν, ο Κεϋνς, ο Ανταμ Σμιθ κια όποιον άλλο γουστάρετε αλλά ο Φρόυντ, όσο μεγαλώνουμε κερδίζει έδαφος.

Γηράσκουσα παρηκμασμένη μπουρζουαζία εκτός τόπου και χρόνου που είμαστε! Κια πόσο σκληρό να αφήνεις τους άλλους στη τύχη τους. Και πόσο σκληρό, επίσης, να μην έχεις χρόνο για τον ευατό σου.

ΥΓ. Το ποιήμα του Τάσου Λειβαδίτη "Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος" από το tvxs με ένα κλικ εδώ

Η μιζέρια και ο θρίαμβος

Η μιζέρια

Όταν γυρίζεις τον διακόπτη μια φορά και φως δεν ανάβει. Τον γυρίζεις και δεύτερη, τίποτα. Τρίτη? Τίποτα.
Αν έχεις την στοιχειώδη ευφυΐα καταλαβαίνεις ότι είτε δεν έχει ρεύμα , είτε ο διακόπτης είναι χαλασμένος και κοιτάς για τις ασφάλειες, το ηλεκτρικό κοντέρ και φωνάζεις ηλεκτρολόγο αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι μόνος σου.
Πόσο ηλίθιος πρέπει να είσαι για να συνεχίσεις να ανοιγοκλείνεις τον διακόπτη χωρίς τελειωμό και να νομίζεις ότι φταίει το χέρι σου, ο τρόπος που τον ανάβεις, η κακιά σου μοίρα, ο Θεός, ......?

Αφού ρε Σικάγο Μπόις της Τρόικα και σεις ωρέ παιδιά κλεφτόπουλα , παιδιά του Παπαδήμου του LSE και του MIT βλέπετε ότι οι κακοχωνεμένες αμερικανόφερτες νεοφιλελεύθερες θεωρίες σας δεν περπατάνε παρά μόνο στην Αμερική και στην Αγγλία άντε και στη Γερμανία. Γιατί επιμένετε τόοοοσα χρόνια να μας τις επιβάλετε απανταχού της γης και της Ευρώπης?. Ειδικά στην Ελλάδα με το κράτος… μοντέλο, δεν πήρατε μυρουδιά ακόμα τι γίνεται? Οι ιδιωτικοί μισθοί σας φταίνε τώρα?

Δηλαδή αν σας λέγανε ότι θα δουλεύουν οι Έλληνες τσάμπα θα επενδύατε τα λεφτά σας όταν ξέρατε ότι αν δεν έχετε τα κονέ θα σας τα φανέ στο "λάδωμα" πολιτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι? Ότι θα κάνατε δυο χρόνια να βγάλετε άδεια? Ότι οι φόροι που θα πληρώνετε θα αλλάζουν κάθε εξάμηνο? Ότι το κτίριο της επένδυσής σας μπορεί να βγει αυθαίρετο? Ότι δεν θα υπάρχει χώρος να βάλετε τα σκουπίδια σας? Ότι οι εργατοπατέρες θα σας έκαναν κατάληψη?

Το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας δεν οφείλεται στο ύψος του κόστους εργασίας αλλά στις ανεπαρκείς παραγωγικές δομές οι οποίες έχουν συρρικνωθεί στη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου. Και γι' αυτά δεν κάνατε τ ι π ο τ α δυο χρόνια τώρα. Και αν ακόμα δεν καταλάβατε , διαβάστε τη συνέντευξη του καθηγητή Γιώργου Αργείτη στο tvxs κάνοντας κλικ εδώ.

ο θρίαμβος

Και επειδή έχω βάλει στόχο να ψάχνω εκτός από την αλήθεια και την αισιοδοξία τελειώνω αυτό το άρθρο με τα Πομακάκια που παρά τις αντιξοότητες βγήκαν πρώτα σε πανελλήνιο διαγωνισμό Φυσικής κια πάνε τώρα για το Λονδίνο. Κοιτάξτε τις φατσούλες τους!!Και τι ικανοποίηση για τον δάσκαλο!
Όπως έγραφα και στο προηγούμενο, τα ελληνικά μυαλά δεν είναι μόνο για τα κάγκελα αλλά και για τα νόμπελ, ω της παιδείας κύριοι και κυρίες υπεύθυνοι και ανεύθυνοι. Υπάρχει και η άλλη Ελλάδα.
Διαβάστε όλο το άρθρο από το protagon.gr γιατί λέει και κάποιες άλλες αλήθειες για τους Πομάκους που χρόνια τώρα η εθνικιστική μας τύφλωση απαγόρευε να τις δούμε.

Η Ελλάδα που επιμένει, η Ελλάδα που αντιστέκεται

Έχω πει πολλές φορές ότι στην Ελλάδα ζούνε δυο κόσμοι. Αυτός της ρεμούλας, της λούφας, της αρπαχτής, της γκρίνιας, της γραφικότητας και της τριτοκοσμικότητας απο τη μια μεριά και ο κόσμος της δημιουργίας, της πρότασης, του θάρρους και της συλλογικής προσφοράς και της δράσης.
Το μεγαλύτερο προσόν του Έλληνα είναι το μυαλό του όταν φυσικά το βάζει να δουλέψει για το καλό.

Έχοντας γνωρίσει πολλούς Έλληνες τόσο στην ακαδημαϊκή και καινοτομική Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αυτό μπορώ να το επιβεβαιώσω. Είμαστε υπερήφανοι για τα μυαλά που έχουμε!!!

Το Tvxs του Στέλιου Κούλογλου ξεκινά μια εκστρατεία ρεπορταζ ανάδειξης των καλών μας στοιχείων και των τρόπων για να βγούμε από την κρίση με δουλειά φυσικά , νέες ιδέες και προτάσεις και όχι καφενειοσυζήτηση.

"Υπάρχει μια χώρα που οι άνθρωποι της είναι άνθρωποι με φαντασία και γνώσεις. Με όπλο τους την επιμονή και το μεράκι καταφέρνουν να ξεπερνούν τις τρικλοποδιές που η ίδια τους βάζει και να μεταμορφώνουν τα όνειρα και την τρέλα τους, σε επιστημονικά επιτεύγματα και καινοτόμες επιχειρηματικές δράσεις. Όπως όλοι πλήττονται από την οικονομική κρίση, αλλα δεν φοβούνται… και αυτό γιατί έχουν να προτάξουν το παράδειγμα τους ως τρόπο αντιμετώπισης της."

Σας προτρέπω να το παρακολουθήσετε και να το στείλετε σε φίλους σας. Ας αλλάξουμε το τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.
Το δεύτερο μέρος του ρεπορτάζ θα μεταδωθεί από την ΕΡΤ στις 11 Ιανουαρίου στις 10 το βράδυ

Κλικ εδώ.