16/02/2012

Τρεις θλίψεις και μια αισιοδοξία

Θλίψη 1) Όπως έγραφα πριν λίγες μέρες οι Γερμανοί ζητάνε τις δεσμεύσεις και των άλλων κομμάτων που στοχεύουν την εξουσία. Είναι τόσο αλαζόνες και εκτός πραγματικότητας για να σκέπτονται σοβαρά ότι θα υποκύψουν ο Τσίπρας ή ο Κουβέλης,? Δεν νομίζω. Κατά τη γνώμη μου ετοιμάζουν "κλίμα" και δίλημμα για τις εκλογές που θα είναι ευρώ ή δραχμή. Ο Τσίπρας έπεσε ήδη σήμερα στην παγίδα λέγοντας "μήπως πρέπει να βγούμε από το ευρώ?"

Θλίψη 2) Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το χρέος, αλλά τα πρωτογενή ελλείμματα. Και όλο το χρέος να μας χαρίσουν, πάλι έλλειμμα θα έχουμε την επόμενη χρονιά. Ποιος θα σου δανείσει αν έχεις πτωχεύσει? Ένας ισολογισμένος προϋπολογισμός (ότι βγάζεις τρως) γίνεται με τρεις τρόπους. Είτε τσεκουρώνεις μισθούς του Δημοσίου , κοινωνικές δαπάνες και συντάξεις είτε γίνονται επενδύσεις και ανάπτυξη είτε πιάνεις την παραοικονομία και την φοροδιαφυγή των μεγαλοκαρχαριών. Είτε κάτι απ' όλα μαζί. Ποιος θα τα κάνει αυτά? Στην αστική δημοκρατία η αναδιάρθρωση του κράτους είναι θέμα άκρως πολιτικό και κοινωνικό και όχι απλά μια τεχνική διαδικασία.

Θλίψη 3) Αν ήσουν Γερμανός υπουργός και είχες μάθει πια για το ανύπαρκτο κράτος , τη διαφθορά, τις κωλοτούμπες του Καρατζαφέρη, τα εκλογικά γκάλοπ, τις φωτιές , τη θολούρα μιας ραγδαίας ανερχόμενης εκλογικά αριστεράς και την κοινωνική έκρηξη (για την οποία έχεις βάλει το χεράκι σου) θα έδινες λεφτά με λευκή επιταγή στους Έλληνες? Και για να αποστασιοποιηθούμε λίγο , σκεφτείτε το δίδυμο πιστωτής-δανειζόμενος να μην ήταν Γερμανία-Ελλάδα αλλά Ελλάδα-Αλβανία
Ο Σόϊμπλε κάνει αυτό που πρέπει. Υποστηρίζει τα συμφέροντα της χώρας του. Μακάρι να έκαναν τόσο χρόνια και οι δικοί μας το ίδιο. Δεν θα 'μασταν εδώ.

Και κλείνω με λίγο αισιοδοξία. Το πολιτικό κλίμα αρχίζει ν' αλλάζει υπέρ μας στην Ευρώπη και στην Αμερική. Το βλέπεις σε άρθρα στα εθνικά η ευρωπαϊκά μέσα, Το ακούς στο Ευρωκοινοβούλιο. Έγινε προεκλογικό θέμα στη Γαλλία από τον Ολάντ..
Ο Ομπάμα αρχίζει και βάζει όρους στο ΔΝΤ για την πολιτική του. Το ακούς καθημερινά στο λαϊκό ραδιόφωνο. Οι έλληνες του εξωτερικού και οι φιλέλληνες έχουν βάλει το χεράκι τους για να γίνει αυτό

Και οι ξένοι το προβάλουν όχι τόσο γιατί μας λυπούνται. Ξέρουν πολύ καλά το δικό μας ενδογενές χάλι .
Φοβούνται όμως μήπως έρθει και η σειρά τους να πέσουν στα δόντια της χρηματοπιστωτικής δικτατορίας. Φοβούνται και τον γερμανικό ηγεμονισμό. Έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τι σημαίνει παραλογισμός του καπιταλισμού.

Σε Ευρωπαϊκή λύση συνεχίζουμε να ελπίζουμε αλλά όχι σε αυτή των Μερκοζήδων, φυσικά. Που θα πάει θα ρθει. Γρήγορα όμως.

No comments: