Χα, χα, χα, χα αχ αχ αχ (κλαυσίγελως).

Δεύτερο άρθρο σήμερα αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ. Με ξεπερνάει.
Η Διεθνής Χρηματοπιστωτική Δικτατορία απειλεί τώρα και τις ΗΠΑ!!!!

Στην άμεση υποβάθμιση του αξιόχρεου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από το επίπεδο ΑΑΑ σε εκείνο της «επιλεκτικής χρεοκοπίας» απειλεί να προχωρήσει ο οίκος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Standard & Poor's, λίγο μετά την Moody's,  εάν οι ΗΠΑ δεν ανταποκριθούν στην πληρωμή ομολόγου 30 δισεκατομμυρίων που λήγει στις 4 Αυγούστου.
Στις ΗΠΑ, το καθορισμένο από το νομοθέτη «πλαφόν» χρέους των 14,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων «αγγίχτηκε» στις 16 Μαΐου και έκτοτε ο υπουργός Οικονομικών της χώρας,Τίμοθι Γκάϊτνερ αξιοποιεί ειδικά μέτρα (τι είναι αυτά ρε μάγκες, πληθωρικό χρήμα?) για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι επιλογές του «στερεύουν» στις 2 Αυγούστου.

Ενισχύονται οι φήμες ότι το φθινόπωρο θα γίνει το ανεπανάληπτο. Λέτε το μαντείο μου που έγραφα σε προηγούμενο άρθρο να λέει σοβαρά πράγματα? Ισως να είναι και Η λύση!

Συνέχεια της χτεσινής νύχτας

Το χτεσινό υστερόγραφο ήτανε βιαστικό. Οι δύο αλήθειες του ΓΑΠ είναι μισές και αυτές. Κανονικά θα έπρεπε να έλεγε " Πρώτον , ότι αν υπάρχει «σχέδιο Β», εκείνο θα αφορά στη σωτηρία των δανειστών και όχι των Ελλήνων  πιο κυνικά από ότι το "σχέδιο Α". Και δεύτερο ότι  άλλοι διαμαρτύρονται επειδή υποφέρουν και άλλοι επειδή ξεβολεύονται αλλά, προς το παρόν, μόνον οι μικροί έχουν ξεβολευτεί.". Με υπογράμμιση η συμπλήρωση της μισής αλήθειας.

Όσο για τις χθεσινές βαρβαρότητες  προβοκατόρων (δεξιών και αριστερών) , παρακράτους και αστυνομίας τι θέλετε να πω εγώ από τόσο μακριά και τόσο μικρός? Και αναμενόμενα ήταν ( εδώ καίνε την Αθήνα όταν χάνει η ΑΕΚ και τώρα?) και πονηρά όσον αφορά τις επιδιώξεις τους. Σίγουρα υπάρχουν υπόγειες διαδρομές μεταξύ κάποιων κρανοφόρων και κουκουλοφόρων. Αναρωτιέμαι αν η Αριστερά , εντός και εκτός Βουλής, επιμένει ακόμα ότι οι κουκούλες είναι δείγμα επαναστατικότητας.

Και ότι τον αγωνιστικό τσαμπουκά , άμα τον αρχίσεις,  ή τον πας μέχρι τέλους (αν έχεις τα κότσια) ή άμα μείνεις στην μέση τότε  φοβίζεις την μικρομεσαία μάζα της κοινωνίας. Την σπρώχνεις προς την συντηρητική πλευρά ( ανατριχιάζω όταν ακούω όλο και περισσότερο από απλούς ανθρώπους το μια χούντα θα μας σώσει) και την συσπειρώνεις γύρω από την υπάρχουσα κυβέρνηση. Και αυτό το ξέρουν οι γριές πουτάνες  Πάγκαλος και  Παπουτσής όταν ο ένας λέει για τανκς και ο άλλος για αντάρτικο πόλεων.

Κάτι άλλο που μου χτύπησε με τα όσα έγιναν χτες και με όσους βγαίνουν στο γυαλί είναι ότι το κίνημα των αγανακτισμένων αρχίζει να καπελώνεται. Μου φαίνεται ότι κάποιοι επαναστατοπατέρες  παρέα με κρυφο-εξουσιάκηδες προσπαθούν από τα πάνω να το πάνε εκεί που αυτοί νομίζουν . Ο καλύτερος τρόπος, φυσικά, να το κάνουν γκρουπούσκουλο ή να το χαραμίσουν. Ίσως να είναι η ιδέα μου. Θα δούμε.

Η εξουσία και η νύχτα

Ψηφίστηκε και το Μεσοπρόθεσμο ( λες και δεν θα) .  Πάμε για άλλα. Το θέμα είναι ότι αρχίσαμε να παίρνουμε τους εαυτούς μας πιο σοβαρά απ' ότι οι ξένοι. Διότι από το ότι  ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο μέχρι του να εφαρμοστεί έχει τεράστια διαφορά. Προβλέπω πολλές αναθεωρήσεις προς τα πάνω ή προς τα κάτω προς το χειρότερο ή το καλύτερο στα επόμενα χρόνια. Δεν τελειώνει εδώ η ιστορία είτε με είτε χωρίς μνημόνιο. Τα κράτη του ανατολικού μπλοκ κατέρρευσαν το '90 και ακόμα δεν έχουν συνέλθει. Η νύχτα που έρχεται είναι και μακρά και δύσκολη. Είτε έτσι είτε αλλιώς, δυστυχώς. Αλλοίμονο σε  αυτούς που θα τους πιάσει στο ύπνο.

Μόνο τα προσχήματα κρατάμε ψηφίζοντάς το για να μην σταματήσει η μπίλια να ρολάρει και να συνεχιστεί το αλισβερίσι μέχρι να δούνε τι θα γίνει. Τίποτα δεν έχει λήξει. Οι Γερμανοί θα λένε στους πολίτες τους ότι κάνουμε προσπάθειες γι' αυτό μας δανείζουν (δανεικά και αγύριστα μου φαίνονται αυτά) και θα ησυχάσουν λίγο οι αγορές και οι τράπεζες μέχρι το επόμενο μπουμ εδώ ή παραπέρα.. Εμείς θα παίρνουμε τα δανεικά να πληρώνουμε τα προηγούμενα δανεικά και πάει λέγοντας. Μέχρι να μην ξαναπιάσουμε τους στόχους και άντε πάλι νέο αναθεωρημένο μνημόνιο και αυτό μέχρι να βγουν από το "κόκκινο" η Ισπανία και η Ιταλία ή να σκάσει τίποτα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και ύστερα το σκηνικό θα αλλάξει. Χρόνο αγοράζουμε , είπε η κυρ-Ανγκέλα.

Αυτή έχει την εξουσία.. Σε μας έμεινε η "νύχτα". Έτσι δεν είναι?

ΥΓ. Ο ΓΑΠ (που έχει γεράσει 10 χρόνια σε λίγους μήνες) είπε δυο αλήθειες στην ομιλία του πριν ψηφιστεί το Μνημόνιο στη Βουλή. Πρώτον , ότι αν υπάρχει «σχέδιο Β», εκείνο θα αφορά στη σωτηρία των δανειστών και όχι των Ελλήνων. Και δεύτερο ότι  άλλοι διαμαρτύρονται επειδή υποφέρουν και άλλοι επειδή ξεβολεύονται.

Special Olympics and General Alitics

Η αξία των special olympics δεν είναι στα βαρύγδουπα λόγια και στόχους για μη αποκλεισμούς, ένταξη, ενσωμάτωση και μπλα μπλα μπλα και μπλάντι ομπλαντά. Ο φασισμός της ελληνικής κοινωνίας απένατι στο διαφορετικό είναι α δ ι α φ ι λ ο ν ί κ η τ ο ς. Που να βγει ανάπηρος με καροτσάκι στην Αθήνα? Καλύτερα να περάσει από τη λωρίδα της Γάζας. Τα ξέρετε τώρα.


Το πιο σημαντικό για μένα είναι η δύναμη αυτών των ανθρώπων που λαμβάνουν μέρος. Μεγάλες δυνατές ψυχές που αναπτύσσονται εκεί που τα σώματα είναι μισά και αδύναμα .

Και από την άλλη πλευρά έχουμε τα special alitics με την γνωστή αλητεία, sorry ηγεσία ήθελα να πω, του ποδοσφαίρου να συλλαμβάνεται ή να καταζητείται.

Πρώτο συμπέρασμα από την ιστορία. Μπράβο στη νεαρή και όμορφη εισαγγελέα Πόπη Παπανδρέου που απλά έκανε το καθήκον της βάζονατς όμως τη ζωή της σε κίνδυνο γιατί η μαφία είναι αδίστακτη. Ήδη άρχισε στο facebook καμπάνια για Παπανδρέου πρωθυπουργό. Για σκεφτήτε το λίγο? Πέρα όμως από τις υπερβολές έχουμε ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους.

Το ότι το παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι ένα μέσο ξεπλύματος χρήματος είναι γνωστό τοις πάσι. Λϊγο να το σκαλίσεις το βλέπεις. Βαρκελώνη , κέντρο επεξεργασίας και διακίνησης κοκαίνης στην Ευρώπη. Αμπράμοβιτς στην Αγγλία ζάπλουτος Ρώσσος που ήρθε από το πουθενά. Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. Το όπιο του λαού λέγανε το ποδόσφαιρο παλιά. Εγώ αλλιώς το ερμήνευα τότε. Αλλά ίσως να κυριολεκτούσαν. Και η έκσταση και η πρέζα και η φούντα θα έλεγαν σήμερα.

Δισεκατομμύρια διακινούνται και ξεπλένονται από ομάδες και στοιχήματα με την διαφθορά απο την κορυφή της FIFA μέχρι τον εξωφυλαρούχα των Άνω Τζούτζουνων. Διαπλοκές με κανάλια, πολιτικούς, α(θ)λητικούς συντάκτες, χούλιγκαν και μασκοφόρους. Βόθρος σκέτος (συγγνώμη στα σκατά για την παρομοίωση) . Και να πεις δεν τα ξέραμε? Τα ξέραμε και τα ξέρανε (και δεν πιστεύω ότι τα έβγαλαν τώρα που περνάει το Μεσοπροθεσμο. Σιγά μην έχουνε τόοοοοοσο σοφιστικέ επικοινωνιακή στρατηγική).

Αυτό που με σιχτιρίζει είναι ότι ενώ ξέρανε τι μούτρα ήσαν οι Μπέοι, οι Ψωμιάδηδες και τα λοιπά καθήκια τρέχανε οι πολιτικάντηδες της συμφοράς , οι δημοσιογραφάρες και οι λοιποί επώνυμοι να τους χαιρετήσουν και να φωτογραφηθούν μαζί τους. Εκδρομές με κότερα στα νησιά. Και δώς του η πλακίτσα στα τηλεοπτικά πάνελ εν μέσω καυτής τάχατε συζήτησης για την ανεργία. «Θα σας σκίσουμε σήμερα, χε, χε ,χε» Ρώτησες, ρε ηλίθιε, αν γελάει μαζί σου και ο άνεργος ή αν του καίγεται καρφάκι για το αν θα σκίσει η ομάδα του τενεκέ που κράτάει την τύχη του στα χέρια του?

Θα κάνω κίνηση στο facebook για τη δημιουργία σελίδας με δηλώσεις αγάπης και φωτογραφίες επωνύμων με τους μαφιόζους που συνελλήφθησαν. Αν πετύχει να δεις πως παίρνουν φωτιά τα μπατζάκια τους.

YΓ άσχετο ως συνήθως. Φωτογραφία από το φεστιβαλ του Γκλαστονμπέρι που κάθε χρόνο μαγεύει. Ετσι να χουμε κάτι να θυμόμαστε απο το μουσικό φετινό καλοκαίρι. Χάσαμε ακόμα και το Couleur Cafe. Μας έμεινε όμως η .....ρεμπετιά τρομάρα μας

Το τέλος του νεοφιλελεύθερου κύκλου?

Αρχίζουν πια και το βλέπουν ακόμα και οι πιο δογματικοί του είδους. Το νέο-φιλελεύθερο μοντέλο απέτυχε!

Το χρήμα μαζεύτηκε στα χέρια λίγων που:

- Ελέγχουν  την κοινωνία και τον κόσμο ολόκληρο (συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ)  με  τους οίκους αξιολόγησης, τα σπρεντς,  την κερδοσκοπία.

-Δεν κάνουν παραγωγικές επενδύσεις αλλά τρώει ο ένας τα λεφτά του άλλου

-Απορροφούν τα λεφτά των μικροκαταθετών ή άλλων  τραπεζών κάνοντας φούσκες

-Δεν πληρώνουν  φόρους με τις off shore

-Δανείζουν αδιάκριτα τον κόσμο για να μπορεί να καταναλώνει την υπερπαραγωγή προϊόντων τεχνητών  επιθυμιών στα οποία και επενδύουν.

Παράλληλα, με τις κρίσεις τους απορροφούν όλο και περισσότερο χρήμα από την πραγματική οικονομία με συνέπεια να κλείνουν παραγωγικές μονάδες , να χάνονται θέσεις εργασίας , να μην έχουν οι μικρομεσαίοι κεφάλαια να κινηθούν.

Για να υπερασπίσουν την αξία των χρημάτων τους απαιτούν δημοσιονομικές πειθαρχίες σε ήδη υπερχρεωμένα κράτη που με την σειρά τους συμπιέζουν τους μισθούς και ψαλιδίζουν την  κοινωνική  πρόνοια.

Για πόσο καιρό ακόμα θα πληρώνει η κοινωνία (και η δημοκρατία!!) τις κρίσεις του καπιταλισμού? Φτάνουμε στο τέλος του ή απλά σε έναν νέο κύκλο του  που θα κάνει την κρίση ευκαιρία ως συνήθως και θα αναγεννηθεί από τις στάχτες του?.

Απ' ότι φάινεται το κέρδος θα συνεχίσει να είναι το μοτέρ της κοινωνίας.  Στα καλά ερευνητικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Ευρώπης ψάχνουν τα νέα μοντέλα. Ο  στόχος τους θα είναι  να ρυθμίσουν την ασυδοσία του χρήματος, να βοηθήσουν την πραγματική οικονομία, και τη δημιουργία απασχόλησης και καινοτομίας βασισμένη στην εξοικονόμηση των φυσικών πόρων. Δεν είναι  δύσκολο αν υπάρχει η πολιτική και κοινωνική βούληση μακριά από τους δογματισμούς που αναμασάνε οι απανταχού μετριότητες επειδή έτσι τα άκουσαν από τα Σικάγο μπόϊς πριν 40 χρόνια.

ΥΓ: Η Ελλάδα είναι θύμα (και αυτή) της παγκόσμιας κρίσης  του καπιταλισμού αλλά βρίσκεται εκεί που βρίσκεται κυρίως λόγω της  κακής διαχείρισης,  της γενικευμένης αρπακόλας και κλοπής του δημοσίου και, και, και για τα όσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί. Το ότι πρέπει να αλλάξουμε παραγωγικό πρότυπο, παιδεία, κουλτούρα , διαχείριση , κλπ δεν συζητιέται είτε έτσι,  είτε αλλιώς.  Σε νεοφιλελεύθερο ή διαφορετικό περιβάλλον. Για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή.

Θα πήγαινες πλατεία?

Αν ήσουν στην Ελλάδα θα πήγαινες πλατεία? Με ρωτάνε φίλοι  που άλλοι έχουν πάει κάνα δυο φορές ή πάνε συχνά ή δεν έχουν πάει καθόλου. Ένας από αυτούς παλιός κουμουνιστής και ανένταχτος αριστερός σήμερα. Ο  άλλος δεξιότατος με γκλαμουράτο σπίτι και αυτοκίνητο στα ΒΠ. Και οι δυο αγανακτισμένοι μεν, βολεμένοι δε. Δεν πεινάνε, σίγουρα.

Τους πειράζει όμως αυτό που πειράζει όλους τους έλληνες. Το μπάχαλο που δημιούργησαν όλοι οι άλλοι , εντός και εκτός Ελλάδος, εκτός από αυτούς  τους ίδιους,  φυσικά. Και που κάτι πρέπει να κάνουν (ποιοι?) για να φτιάξει η κατάσταση. Στο ερώτημα "μα πως?"  δεν υπάρχει καμιά απάντηση ή σου λένε κάτι κοινότυπα  αφηρημένα, κάτι για εξώδικα   ή το  αφελές "να φύγει το μνημόνιο και αυτή η κυβέρνηση" λες και ότι μαζί τους θα φύγουν και τα προβλήματα.

Η απάντησή μου είναι ότι θα πήγαινα κανά δυο φορές για την προσωπική μου ολοκλήρωση  γιατί οι στιγμές είναι ιστορικές. Κάνα δυο φορές μόνον  γιατί θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου αλλά και με τους γύρω μου.

Πρώτον δεν βαστάνε για πολλές ώρες τα πόδια μου. Δεύτερο και κυριότερο γιατί είμαι οικονομικά βολεμένος. Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα πως μοιράζομαι την αγωνία των ανέργων στην Ελλάδα. Τους κατανοώ ναι αλλά αν δεν είσαι άνεργος δεν έχεις αγωνία. Θα πήγαινα για τα  παιδιά μου, σίγουρα..

Αλλά πρώτα από όλα θα 'πρεπε να πήγαιναν αυτά τα ίδια και εγώ για συμπαράσταση. Αλλαγή δι' αντιπροσώπου δεν γίνεται..

Από την άλλη μεριά όμως με τρώει το "γιατί ρε γαμώτο" Κάτι πρέπει να κάνω πέρα από το να τα γράφω, να τα λέω και να ψηφίζω κάθε τέσσερα χρόνια. Και αφού το σύστημα  εξουσίας (και δεν εννοώ τους πολιτικούς μόνον) δεν καταλαβαίνει αλλιώς (πως κουκουλώθηκαν τα σκάνδαλα?)   ρίξ' του στο κεφάλι μπας και ξεκουμπιστεί ή έστω ξυπνήσει. Διαφορετικά μόλις ξελουφάξει θα ξαναρχίσει τη μάσα δίχως  έλεος . Είτε γιατί δεν θα έχει ξεχάσει την παλιά του τέχνη , είτε λόγω ανικανότητας των κρατούντων ( πράγμα διόλου ασύνηθες) .

Ενώ όμως αυτά τα σκέφτεται το ρομαντικό μου το μυαλό η πραγματικότητα πρέπει να είναι αλλιώς.

Διαβάζοντας τα μπλογκς, τα κοντρα κανάλια και αυτά που κατά δεκάδες μου έρχονται μπορώ να πω ότι τα περισσότερα πάνε προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που θα θελα. Δηλαδή το άνοιγμα της εξουσίας ,  την διαφάνεια , την προοπτική για τους νέους και το μοίρασμα του πλούτου  σε πιο ορθολογική βάση.

Πολλά από αυτά που διαβάζω είναι φασιστικής εμπνεύσεως και ιδεολογίας με τριακόσιους,  Θερμοπύλες και τον αντιβουλευτισμό ως ιδεολογία.  Τα κλασσικά μου πολιτικά αντανακλαστικά δεν με πάνε προς τα κει, σίγουρα 

Λιγότερα είναι τα αντισυστημικά μηνύματα που καλά τα λένε για τον άδικο καπιταλισμό αλλά ήμουνα νιος και γέρασα ακούγοντάς τα. Ξεκινήστε την επανάσταση χωρίς εμένα.

Τέλος με ενοχλεί, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το γιατί, οι υποβόσκουσες προσπάθειες κάποιων μέχρι πρότινος "συστημικών" για πολιτική αναρρίχηση ή τουλάχιστον αναγνωρισιμότητα . Οι νέες ηγεσίες ετοιμάζονται , κάτι βέβαια που δεν είναι κακό αλλά κάτι δεν μου πάει όσον αφορά τον λαϊκισμό τους. 

Αυτό που θα με ενθουσίαζε θα ήταν να ξανάβλεπα μερικά παλιά φιλαράκια , να κουβεντιάζαμε, να μαλώναμε , να φωνάζαμε, να βρίζαμε και μετά να πηγαίναμε για κάνα ουζάκι στου Στρέφη όπως τότε παλιά.

Θα μου πείτε αν είναι να 'ρθεις πλατεία για να εκτονωθείς πήγαινε στον ψυχολόγο σου ή τον εξομολογητή σου η στους.......Παρακούν. Δεν είναι το ίδιο, απαντώ.  Έχει άλλη χάρη και εξωστρέφεια. Και γι'αυτό αξίζει να πας.

ΥΓ (φαινομενικά) άσχετο. Ο φίλος,  γέρος, ρεμπέτης και μπουζουξής του συγκροτήματος Φάνης μου δήλωσε ότι βαρέθηκε να έρχεται τις Κυριακές τα πρωινά στο καφενείο γιατί δεν φτάνει που λέμε βλακείες λέμε συνεχώς και τις ίδιες βλακείες. Το ερμηνεύετε όπως θέλετε ακόμα και ως διάθεση αυτοκριτικής μου.

Η κοινωνία διεκδικεί τη συμμετοχή της

Σε σχέση με τα όσα είπε ο Παπανδρέου για συνταγματικό δημοψήφισμα και με τα όσα έγραφα στο προ-προηγούμενο άρθρο ( χορός του Ζαλόγγου) σχετικά με την διάσταση ΠΑΣΟΚ κοινωνίας σκεφτόμουν ότι αν ήθελε ο Παπανδρέου να «κάνει κάτι για την πλατεία» τι θα την ρώταγε. Το πιστεύετε, λοιπόν, ή όχι, έφαγα πολλές ώρες το Σαββατοκύριακο κάνοντας «ανασκαφές» στα αρχεία του real-democracy.gr το μπλογκ των αγανακτισμένων.


Όχι ότι περίμενα να δω τεκμηριωμένες προτάσεις. Στην αρχή του είναι το κίνημα και αυτό που έχει καταφέρει μεχρι τώρα να κινητοποιήσει, δηλαδή, τον κόσμο και να τον κάνει να διχτυωθεί και να μιλάει είναι ήδη πολύ σημαντικό στην γενική αφασία που κυριαρχούσε. Ψάχνοντας βρήκα ένα κάρο άδεια ψηφίσματα και αλαλούμ πρακτικά χωρίς αρχή και τέλος που όπως είπα είναι αναμενόμενο στον ένα μήνα ζωής που έχει το κίνημα και με το ετερόκλητο των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό.

Ξεχωρίζει, φυσικά ή μαλλον Βαρουφάκειας έμπνευσης εκτεταμένη ανάλυση του Μνημονίου που όμως δεν λέει όλες τις αλήθειες. Υπάρχουν επίσης συγκεκριμένες προτάσεις που έχουν βάση και άλλες που είναι παπαρολογία όπως αυτή για την εθνικοποίηση των ΜΜΕ (και του Internet δηλαδή ή να βγάλουμε την ελληνική Πράβδα?)

Όμως η πρόταση για δημιουργία κόμματος , παρά τις ιδεολογικές αντιρρήσεις ορισμένων ( να μην μπούμε στο παιχνίδι τους) έχει βάση. Όπως έχει λογική ( αν και ελάχιστα εφικτή σήμερα) η πρόταση για κρατικοποίηση των τραπεζών, αίτημα που έχει ξεκινήσει στις ΗΠΑ από τους υπερχρεωμένους πολίτες εδώ και κάποια χρόνια.

Η πιο ουσιαστική παρέμβαση, κατά την αποψή μου, χωρίς να τις έχω δει όλες (στείλτε μου όποια νομίζετε ενδιαφέρουσα) είναι αυτή που ζητά Συνταγματική αναθεώρηση για την συμμετοχή της κοινωνίας στο γίγνεσθαι.

Αυτό μου θύμισε την κίνηση που κάναμε πριν από δυο και πλέον χρόνια με κάποιους φίλους για την συμμετοχή και την διαφάνεια και που το κείμενο με τις προτάσεις της θα τα βρείτε κάνοντας κλικ εδώ.

Μάντιδα δάφνη και παγάν λαλέουσαν

Το να κάνεις προβλέψεις για την κρίση σε καιρούς  και καταστάσεις ευμετάβλητες και πρωτοφανείς όπως  συμβαίνει σήμερα είναι στα όρια της γραφικότητας και του μαντείου.

Και αν εγώ το κάνω ανώνυμα και ως απλός σκεπτόμενος θαυμάζω αυτούς τους επώνυμους οικονομολόγους που τολμούν να κάνουν προβλέψεις είτε είναι στο ΔΝΤ είτε στη συνέλευση της πλατείας Συντάγματος για να διαψευστούν την επόμενη κιόλας μέρα.

Το έχω γράψει και παλιότερα ότι τελικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ( η Γερμανία  κατά κύριο λόγο) θα αναγκαστεί να ρίξει χρήμα στην αγορά για να βοηθήσει τα χρεομένα κράτη  αφού δέσει χειροπόδαρα με μνημόνια "όλους τους μαυριδερούς της περιφέρειας" για να μην της ξανακάνουν τα ίδια .

Δεν μπορώ να το τεκμηριώσω αλλά το οσφρίζομαι.  Τα σημάδια είναι τα εξής. (Κάντε λίγο υπομονή γιατί πάει σε μάκρος αυτό το άρθρο).

Ο Ρουμπίνι στην περίφημη έκθεσή του, που προεξοφλεί τη χρεοκοπία της χώρας μας στο κοντινό μέλλον και πιθανολογεί την διάλυση της ευρωζώνης σε πέντε χρόνια, λέει ότι μια λύση θα ήταν η κατακόρυφη υποτίμηση του ευρώ  σε σχέση, κατά κύριο λόγο, με το δολάριο αλλά αυτό είναι κάτι που δεν το θέλει η Γερμανία επειδή  ακόμα και με ισχυρό ευρώ παραμένει  πολύ ανταγωνιστική και που δεν θέλει να πληθωριστούν  τα πλεονάσματά της. (Η άλλες δυο λύσεις για μας, κατά τον Ρουμπίνι, είναι η χρεοκοπία ή η εσωτερική υποτίμηση δηλαδή η συνταγή περικοπών αλά μνημόνιο).

Αν όμως το δολάριο πέσει και άλλο τι θα γίνει με τις ευρωπαϊκές εξαγωγές στις ΗΠΑ ( ένα 30 με 40 τοις εκατό) αλλά και παγκόσμια? Πάει περίπατο η ανταγωνιστικότητα των Γερμανών εκτός αν  κόψουν δραστικά τους μισθούς τους πράγμα που θα σηκώσει επανάσταση στην ίδια τους  την χώρα.

Θα πέσει και άλλο το δολάριο, όμως? Ποιος να ξέρει!   Πάγια όμως ταχτική της  Αμερικής, που έχει τεράστιο δημόσιο έλλειμμα,  είναι να έχει τον όλον τον κόσμο να δουλεύει για κείνη και να τον πληρώνει με πληθωριστικά δολάρια κόβοντας νέο χρήμα. Πέρσι έκοψε 1, 6 τρισεκατομμύρια δολάρια ! Τόσο απλά. Σας χρωστάω? Πάρτε τα. Ούτε  την ελέγχει κανείς και όποιος τριτοκοσμικός τολμήσει να αλλάξει νόμισμα αναφοράς τον τρώει η μαρμάγκα . Αυτός δεν ήταν και ένας από τους λόγους που έοδήγησαν την  Ευρώπη στο ευρώ, θυμάστε? Να περιχαρακώσει την αμερικάνικη αυθαιρεσία. Ο Πούτιν είπε πρόσφατα ότι η Αμερική συμπεριφέρεται ως διεθνής χούλιγκαν γεμίζοντας τις διεθνείς αγορές με πληθωριστικά δολάρια.

Η Ευρώπη , γιατί να μην κάνει το ίδιο? Διότι το ευρώ θέλει να παραμείνει αξιόπιστο ώστε να πετύχει αυτό που λέγαμε πιο πάνω. Αυτό όμως έχει και τα όρια του. Αν ξανακόψει νέο χρήμα ο θείος Σαμ και πάει το ένα ευρώ δυο δολάρια?

Τι είπε ο Ομπάμα στην Μέρκελ στη Ουάσιγκτον την περασμένη βδομάδα και την έκανε να πάρει  στροφή και  να λέει πόσο μας αγαπάει και ότι θα βοηθήσει τον Τζώρτζ Παπ? Γιατί τόσο θετικοί σήμερα Μέρκελ-Σαρκοζί για την Ελλάδα? Γιατί βγαίνει άρον άρον να πει το ΔΝΤ ότι εγκρίνει την πέμπτη δόση? Γιατί αυτή η γριά αλεπού ο Γκρινσπάν αλλά και οι ….κινέζοι αρχίζουν και κραυγάζουν υπέρ της σωτηρίας μας? Λέτε να φοβήθηκαν τις διαδηλώσεις και την αγανάκτηση? (αν και παίξαν και αυτές τον ρόλο τους). Ή τα παραμύθια ότι κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία από τυχόν χρεοκοπία μας?

Βέβαια δεν θα το πουν έτσι νέτα σκέτα "κόβουμε νέο χρήμα" αλλά θα το πουν ευρω-ομόλογο, αγορά ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ στη δευτερογενή αγορά και ότι άλλο. Ούτε θα πουν στους Γερμανούς ότι πληρώνουν τα λάθη της οικονομικής τους πολιτικής στην Ευρώπη και τα αμερικάνικα ελλείμματα. Θα πουν ότι πρέπει  να σώσουμε  τους "βρωμιάρηδες του νότου" που τεμπελιάζουν, και, και, και……. Ο ρατσισμός είναι πιο εύπεπτος από τις οικονομικές αναλύσεις.

Αν θέλετε πες τε τα γραφικά όλα αυτά είτε σενάρια πολιτικο-οικονομικής  φαντασίας αλλά είναι η δικιά μου αχτίδα αισιοδοξίας. Στο κάτω κάτω της γραφής ο καθένας λέει ότι του ρθει, εγώ σας πείραξα?

Ο χορός του Ζαλόγγου

Στις αρχές της κρίσης το μπλογκ έλεγε ότι "το Μνημόνιο είναι χάρτης σύστασης σύγχρονου κράτους αν επιμεριστούν τα κόστη εφαρμογής του δίκαια. Αν όχι, τότε μπορεί να γίνει  χάρτης εμφυλίου".

Περιμέναμε την διαφάνεια και την τιμωρία των ενόχων των σκανδάλων. Τίποτα δεν έγινε. Μόνον ο Άκης ως η εξαίρεση του κανόνα.

Για σύσταση αδιάφθορου φοροεισπρακτικού μηχανισμού να πιάσει τους μεγάλους. Τι έγινε? Τα βάρη στους μισθωτούς.

Για αναμόρφωση της δικαιοσύνης για να μην την σκαπουλάρουν τα λαμόγια. Αχλάδια  καλαβρέζικα!

Για συμμετοχή της κοινωνίας στο γίγνεσθαι , στη διαφάνεια , στον έλεγχο του διεφθαρμένου κράτους. Τα είπανε γραφικότητες.

Για ποιοτικές αλλαγές που δεν ζητάνε χρήματα παρά φαντασία και οργάνωση για το περιβάλλον (μαζέψτε τα σκουπίδια), την παιδεία, τη μετανάστευση, τις εξαρτήσεις, την αυτοδιαχείριση των επιχειρήσεων ….

Σημάδια αλλαγής θέλαμε. Ότι κάτι πάει να αλλάξει.

Ο Γιώργος Παπανδρέου έδωσε όλο το βάρος του στον διεθνή στίβο ( πολύ ουσιώδες επίσης) αλλά απορροφήθηκε από αυτόν. Βρήκε τα δανεικά που χρειαζόμαστε για την συνέχειά μας. Μπράβο του!  Ξέχασε, όμως,  να δει την κοινωνία. Την υποτίμησε και κάποιοι γύρω του την περιφρόνησαν. Κρίμα!

Τώρα πια το παιχνίδι έχει  χαθεί. Οι πρωτοβουλίες  βρίσκονται στα χέρια της Μέρκελ και στις πλατείες . Και η κυβέρνηση ζαλισμένη  σάντουιτς στη μέση αρχίζει τον χορό του Ζαλόγγου.

Λιάνης, Αθανασιάδης.....απο τους πιο πρόσφατους και έπεται συνέχεια.

Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες.....

With a little real help from my real friends, please

Να δυο παραδείγματα που εξηγούν το γιατί επιμένω στην αλήθεια


Ο καθηγητής Βαρουφάκης είναι δυνατό μυαλό και κάνει τεκμηριωμένες αναλύσεις της οικονομικής κατάστασης. Είτε επειδή του έδωσε το «Σύνταγμα» εντολή είτε γιατί αυτοχρήστηκε ηγέτης έστειλε επιστολή στον Παπανδρέου να του πει  "μην πληρώνεις τα χρέη".  Δηλαδή πτώχευση. Το σκεπτικό του είναι ότι επειδή δεν  συμφέρει τους Γερμανούς να πτωχεύσουμε λόγω γενικότερων επιπτώσεων θα κάνουν πίσω και θα μας δώσουν τσάμπα χρήμα.

Και ρωτάω εγώ. Και αν δεν κάνουν? Αν τους πιάσει και αυτούς το πατριωτικό τους? Και για  το ευρώ που λέγαμε να εξισορροπήσει την μονοκρατορία του δολαρίου? Εκβιαστικά παιχνιδάκια πολύ πέρα του πολιτικού βάρους της χώρας μας

Τυχοδιωκτικές και τριτοκοσμικές προτάσεις που κανένας μα κανένας πρωθυπουργός δεν θα τις εφάρμοζε. Θα προτιμούσε να παραιτηθεί παρά να οδηγήσει έναν λαό σε άλμα στο κενό.

Δεν θέλουμε αυτή την ώρα προτάσεις από αυτόβουλους φωστηροσωτήρες που συναγωνίζονται ποιος θα βρεί το μαγικό φίλτρο να μας σώσει. Δεν υπάρχουν μαγικά φίλτρα. Την αλήθεια θέλουμε για τις επιπτώσεις κάθε εναλλακτικής. Όλην την αλήθεια , όχι τη μισή που τους συμφέρει. Είτε είστε αντί ή υπέρ μνημονιακοί πείτε μας την αλήθεια.  Και αφήστε μας να να εκφραστούμε με εκλογές ή δημοψήφισμα ή πλατείες ή όπως άλλιώς θέλουμε αλλά εν πλήρη γνώση και όχι στο σκοτάδι και την θολούρα.

Το δεύτερο παράδειγμα από friend στο facebook που μου γράφει σε σχέση με το προηγούμενο άρθρο

« Καλημέρα


Είσαι σε λάθος προβληματισμό και δρόμο σκέψης
Το Σύνταγμα έχει καταπατηθεί
Ζούμε ένα νέο είδος κατοχής και τα ερωτήματα που θέτεις είναι σε άλλο μήκος. Η Ευρωπαϊκή ένωση δεν είναι ομοσπονδία.Δεν χρωστάμε τίποτα σε κανέναν . Όλα αυτά γίνονται ακριβώς επειδή το υπέδαφος της χώρας είναι πάμπλουτο Δύο είναι τα θέματα που καθορίζουν κατά τη γνώμη μου τον πατριωτισμό η όχι : η δανειακή σύμβαση και η ΑΟΖ . Τα γνωρίζεις;


Μπορώ να συνομιλώ με αυτούς που ψήφισαν την δανειακή σύμβαση;-για όποιο λόγο Πόσο μάλλον που ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ - ήταν και είναι εφευρέσεις !!!!


Τι θα πει αν μπορούμε να φύγουμε; Μας κρατάνε; »

Πέφτω από τα σύννεφα. Και γω που νόμιζα ότι τα κλεφτρόνια εργολάβοι, τραπεζίτες, πολιτικοί, αεριτζήδες με ανίκανες ηγεσίες και βολεμένους μεσοαστούς μας έφεραν εδώ, έκανα λάθος τόσο καιρό? Τους κατηγορούσα τσάμπα? Όλα είναι μαι συνωμοσία (στην οποία συμμετέχουν καμιά δεκαριά χιλιάδες άτομα) μυστική και απόκρυφη? Γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω μου!

With a little real help from my real friends ????? Please!!!!

Απεγνωσμένη αναζήτηση της αλήθειας

Με τρομάζουν πολλά απ' όσα διαβάζω και ακούω αυτές τις μέρες για την οικονομία, την κρίση και τις διεξόδους.

Συνωμοσίες παντός είδους  και  κρυφά χαρτιά : Ο Παπανδρέου μας έβαλε σκοπίμως στο ΔΝΤ, θα μας διώξουν από το ευρώ, μας έφεραν εδώ για να  αγοράσουν τα νησιά και τα ορυκτά μας, θεωρίες  Κίσινγκερ περί αφανισμού μας, κινέζοι που θα εξαγοράσουν τα χρέη μας, πετρέλαια στο Αιγαίο που θα μας ξελασπώσουν και ότι άλλο ακόμα πιο…….. προχωρημένο.

Σε εποχές κρίσης η φαντασία οργιάζει. Το πρωταρχικό σοκ το διαδέχεται η απόρριψη της πραγματικότητας. Ο καθένας λέει ότι του κατέβει και το διαδίχτυο το πολλαπλασιάζει. Μην τους ακούτε. Τα περισσότερα από όσα λέγονται  δεν αντέχουν στην παραμικρή λογική επεξεργασία. Έχουν εσωτερικές αντιφάσεις, λένε μισές αλήθειες,  δεν αναφέρουν ούτε καν τις πηγές τους. Μην τα καταπίνετε αμάσητα!!!

Αυτοί που τα προωθούν αν δεν είναι ανόητοι έχουν σκοπούς είτε ιδιοτελείς (αυτοπροβολής) είτε να συσκοτίσουν τον κοσμάκη και να περάσουν τις ανοησίες τους. Μας χαϊδεύουν τα αφτιά και μας αρέσει αφού αποκηρύσσουν τις ευθύνες μας, απομεινάρια κουσουριών ραγιαδισμού και ορθοδοξίας κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας.

Από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που προτείνουν λύσεις και δράσεις. Είτε περισπούδαστοι επώνυμοι στα κανάλια είτε ανώνυμοι στο πλήθος του Συντάγματος.  Λύσεις και δράσεις αριστερές,  δεξιές, κεντρώες,  αναρχικές, φασιστικές πού όμως εμπίπτουν στη σφαίρα της κοινωνιολογίας, της ψυχολογίας , της φιλοσοφίας αλλά σίγουρα όχι της πολιτικής. Μακριά νυχτωμένες από την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας και μακριά από την πολιτική ως τέχνης του εφικτού συσκοτίζουν και αυτές και αποπροσανατολίζουν.

Οι λύσεις του προβλήματος δεν είναι πολλές και σίγουρα δεν είναι εύκολες. Η κατανόηση της πραγματικότητας και η αναζήτηση της αλήθειας (ή των αληθειών, αν θέλετε) είναι το πρώτο βήμα για σωστές αποφάσεις και δράσεις προς την όποια κατεύθυνση. Είτε είσαι στη Βουλή είτε στο Σύνταγμα.

Μερικές μόνο ερωτήσεις.

-Πόσο εφικτή είναι μια ολική ή μερική στάση πληρωμών μέσα στη ζώνη του Ευρώ χωρίς την συγκατάθεση των εταίρων?

-Αν φύγει το Μνημόνιο θα σταματήσει και η υποχρέωσή μας για δημοσιονομική πειθαρχία όντας μέλη της Συνθήκης του Μάαστριχτ?

-Ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις  για τη χώρα αλλά και τον απλό πολίτη αν επιστρέφαμε στη δραχμή?

-Έχει πετρέλαια στο Αιγαίο?

-Τι γίνεται, σε άλλα πιο προχωρημένα κράτη,  με τον  κοινωνικό έλεγχο  του κράτους και τη συμμετοχή της κοινωνίας στο γίγνεσθαι?

Σε μια  συνεχή (και απεγνωσμένη πολλές φορές δυστυχώς)  προσπάθεια .αναζήτησης των αληθειών θέλω  να ζητήσω από τους φίλους που  έχουν γνώσεις και εμπειρία να ξεκινήσουμε αυτή την αναζήτηση παρέα. Να βάλουμε πρώτα απ' όλα τις σκέψεις μας σε τάξη,  να ξεσκαρτάρουμε την ομίχλη και να πούμε δυο κουβέντες νηφάλιες. 

Όποιος φίλος ενδιαφέρεται πραγματικά και ενεργητικά ας μου στείλει μέιλ ή ας μου γράψει στα σχόλια  

Λογική-συναισθηματισμός: σημειώσατε δύο…

Ο φίλος Κάρολος που σας έλεγα στο προηγούμενο μου έστειλε  ένα γράμμα ως απάντηση σε συζήτηση που είχαμε παρά θιν 'αλός. Το αναρτώ όχι μόνον γιατί είναι από φίλο αλλά και γιατί συμφωνώ με τα όσα γράφει.

"Η Ελλάδα βράζει• ο κόσμος βράζει. Δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις. Από την εξαθλίωση της μεσαίας τάξης, τη διάλυση του κράτους πρόνοιας ή την απαξίωση της πολιτικής και την ταυτόχρονη κυριαρχία της οικονομίας χωρίς κοινωνική υπευθυνότητα; Ή να μιλήσεις για τα παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα, την πληθυσμιακή έκρηξη και την ανεξέλεγκτη διάδοση των πυρηνικών όπλων σε έναν κόσμο γεμάτο αντιπαλότητες και φανατισμό;


Ό,τι και να πεις, θα είναι μόνο λόγια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας είναι η τεράστια απόσταση μεταξύ θεωρίας και πράξης. Ενώ, δηλαδή, στη θεωρία όλα αναλύονται και, ενδεχομένως, διορθώνονται, στην πράξη αποδεικνύεται ότι όλα εξελίσσονται σύμφωνα με τα πιο δυσοίωνα σενάρια. Μήπως οι πολιτικοί επιστήμονες δεν είχαν προβλέψει την κατάρρευση του κράτους πρόνοιας υπό το βάρος της ευκαιριακής διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών; Ή μήπως οι οικονομολόγοι δεν είχαν μιλήσει για την επερχόμενη κρίση και ενδεχόμενη κατάρρευση του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, λόγω της υπερπροσφοράς αγαθών και υπηρεσιών χωρίς την ανάλογη ζήτηση; Και τέλος, μήπως οι απανταχού περιβαλλοντολόγοι δεν έχουν μιλήσει για τις κλιματικές αλλαγές και τις επιπτώσεις τους στον πλανήτη και κατ’ επέκταση στη ζωή μας;


Στη θεωρία τα γνωρίζουμε όλα – τι έφταιξε και βρεθήκαμε στη θέση που είμαστε και τι πρέπει να γίνει για να βγούμε από τη στενωπό μας – αλλά στην πράξη συνεχίζουμε να τα παραγνωρίζουμε και να θέλουμε να ζούμε όπως πριν. Η διαφορά είναι ότι τώρα αρχίσαμε και να «αγανακτούμε», προφανώς θέλοντας με τον τρόπο αυτό να εκφράσουμε με συμβολικό τρόπο ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο. Επειδή, όμως, οι καταστάσεις δεν αλλάζουν με συμβολικές εκδηλώσεις αγανάκτησης αλλά με έμπρακτη διόρθωση των πράξεων ή/και παραλείψεων που μάς οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο, αν δεν πάρουμε αποφάσεις για το μέλλον και δεν τις εφαρμόσουμε με συνέπεια στο παρόν, προβλέπεται να αγανακτούμε για πολύ καιρό ακόμα.


Εκτός, λοιπόν, από την υπομονή του κόσμου, στερεύουν και τα περιθώρια για αναβλητικότητα και στρουθοκαμηλισμό. Ο δρόμος που βαδίζουμε οδηγεί στο σταυροδρόμι της μετάνοιας υπό την έννοια της αλλαγής νοοτροπίας ή της αυτοκαταστροφής υπό το βάρος των προβλημάτων που οι ίδιοι δημιουργήσαμε και αφήσαμε να γιγαντωθούν. Ή λοιπόν θα αξιοποιήσουμε τη γνώση που διαθέτουμε για να αναδείξουμε τι πήγε στραβά – σίγουρα όχι όλα – και να αλλάξουμε τη ζωή μας ή θα προχωρήσουμε με άναρθρες κραυγές απόγνωσης και κατάρες στην αυτοκαταστροφή. Με άλλα λόγια, ή θα επικρατήσει η λογική ή, όπως μέχρι στιγμής συμβαίνει, το συναίσθημα με τα αντίστοιχα σε κάθε περίπτωση αποτελέσματα. "

Τι θέλει η πλατεία?

Δεν ξέρω τι θέλει όλη η πλατεία αλλά ξέρω με ποιους είμαι εγώ.


Ο φίλος Γιάννης είναι 60 και βάλε χρόνων. Γέννημα θρέμα νησιού περιουσία αγανακτεί γιατί πρέπει να πληρώνει φόρους και γιατί σταμάτησε η οικοδομή. Δεν πολυμιλάει παρά μόνο με όσους διαισθάνεται ότι μπορεί να διαθέτουν εξουσία.

Ο Κάρολος είναι 30 και μόνιμος έποικος εδώ και λίγα χρόνια του νησιού μετά από συνειδητή επιλογή . Μάχεται για το περιβαλλον, τα σκουπίδια και για ένα άλλο μοντέλο (πράσινης) ανάπτυξης. Οργανώνεται και συζητάει με τους φίλους του στην πλατεία.

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβεις ποιος αγανακτεί γιατί τα πράματα αλλάζουν και ποιος γιατί δεν... αλλάζουν. Ποιο είναι το παλιό που φεύγει και ποιο το νέο που έρχεται.

Το έχω γράψει πολλές φορές και σε ανύποπτο χρόνο. Η στροφή στην κοινωνία είναι όχι μόνον πολιτική ανάγκη αλλά και αναπτυξιακή διέξοδος μακριά από νεοφιλελεύθερες λογικές.

Συμμετοχή της κοινωνίας για διαφάνεια και για πράσινη, πιο ανθρώπινη, ανάπτυξη είναι αυτό που μας πάει. Αν θέλει το υπο κατάρρευση πολιτικό σύστημα (που δημιούργησε και συγκάλυψε τα σκάνδαλα) να κάνει κάτι έστω και την τελευταία στιγμή για την υστεροφημία του ας κάνει τις αναγκαίες κινήσεις για να ανοίξει τον δρόμο. Ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν και αν δεν ξέρουν  ας ακούσουν τους «άλλους». Κάποιους από αυτούς που τους αποκαλούν αγανακτησμένους.

Πότε θα αγανακτήσουμε με τα σκουπίδια, επιτέλους?

Ειδυλιακό το τοπίο της ελληνικής φύσης αυτή την εποχή

 Αλλά το σκουπίδι, παραμένει σκουπίδι. Την ξακουστή πια ανικανότητα των αρχών να μαζέψουν τα σκουπίδια λέγεται ότι θα την λύσει η ........Μενεγάκη που λόγω συντρόφου διαμένει στο νησί. Την επόμενη φορά θα φέρει και το κανάλι της. Η εικόνα της δημοκρατίας μας και η δημοκρατία  της εικόνας. Πότε θα Αγανακτήσουν  αυτοί που τα τρώνε στη μούρη τους κάθε μέρα? Τι περιμένουμε και δεν κατεβαίνουμε στην πλατεία?

Και το νερό καθαρό αλλά κρρρρρύο.  Φρίκη ! Φεύγω κολυμπώντας για τη Γυάρο! Για πάντα αυτοεξόριστος!

Ένδον και έξω-οργισμένοι

Δίκιο θα είχε ο Πάγκαλος να ήταν εξοργισμένος με την πολιορκία της Βουλής από τους αγαναχτησμένους. Έτσι είναι ! Δεν μπορεί να ισοπεδώνονται θεσμοί χωρίς να υπάρχει προοπτική για κάποια εναλλακτική λειτουργία.
Όμως , λέω, θα είχε δίκιο και όχι ότι έχει δίκιο. Γιατί απλούστατα δεν έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Αν κάποιος σαν και αυτόν είχε τσίπα πάνω του ή θα είχε δώσει αγώνα να ξεσκεπαστούν τα σκάνδαλα και να πάνε έστω κάποιοι φυλακή ή θα είχε παέι προ πολλού σπίτι του ρίχνοντας κατάρες γύρω του.
Τότε θα του λεγα «δίκιο έχεις». Όταν όμως είσαι πρεζόνι της εξουσίας, τότε τα θέλει η κούτρα σου.
Τη Δημοκρατία και τη Βουλή  την έχουν κατακρεουργήσει τόσα χρόνια εκ των ένδον και δεν είδα να έφυγε κανείς από οργή.   Ακόμα και αυτοί που λέτε ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, Χρήστο, το λέτε καθισμένοι σε "καρέκλα".
Ο χαρισματικός  πολιτικός ξέρει πότε πρέπει να του δίνει ή έστω να το βουλώνει.

Όσο για τα  όσα είπαν Μίκης , Πελεγρίνης, Κασιμάτης, Μπέης και λοιποί γέροι έχω γράψει πριν λίγο καιρό μια προτροπή. Αυτοί που τους αγαπούν ας τους πούνε να σταματήσουν να  λένε παλιομοδίτικες ανοησίες.

Άντε γεια και από βδομάδα πιστεύω να έχω και εγώ ιδίαν και εκ του σύνεγγυς άποψη για το τι τρέχει εκεί κάτω.

ΥΓ: Το χω ξαναπροτείνει αλλά δεν εισακούστηκα. Κάτι οι καρπαζιές, κάτι τα γιαούρτια, οι πολιορκίες, τα γιουχαίσματα , κλπ, θα πρέπει το επάγγελμα του πολιτικού ( επάγγελμα λέω και όχι λειτούργημα) να ενταχθεί στα βαρέα και ανθυγιεινά. Θα έχει και περισσότερα ένσημα για τη σύνταξη.
Για γέλια και για κλάματα, δυστυχώς.