Σε σχέση με τα όσα είπε ο Παπανδρέου για συνταγματικό δημοψήφισμα και με τα όσα έγραφα στο προ-προηγούμενο άρθρο ( χορός του Ζαλόγγου) σχετικά με την διάσταση ΠΑΣΟΚ κοινωνίας σκεφτόμουν ότι αν ήθελε ο Παπανδρέου να «κάνει κάτι για την πλατεία» τι θα την ρώταγε. Το πιστεύετε, λοιπόν, ή όχι, έφαγα πολλές ώρες το Σαββατοκύριακο κάνοντας «ανασκαφές» στα αρχεία του real-democracy.gr το μπλογκ των αγανακτισμένων.
Όχι ότι περίμενα να δω τεκμηριωμένες προτάσεις. Στην αρχή του είναι το κίνημα και αυτό που έχει καταφέρει μεχρι τώρα να κινητοποιήσει, δηλαδή, τον κόσμο και να τον κάνει να διχτυωθεί και να μιλάει είναι ήδη πολύ σημαντικό στην γενική αφασία που κυριαρχούσε. Ψάχνοντας βρήκα ένα κάρο άδεια ψηφίσματα και αλαλούμ πρακτικά χωρίς αρχή και τέλος που όπως είπα είναι αναμενόμενο στον ένα μήνα ζωής που έχει το κίνημα και με το ετερόκλητο των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό.
Ξεχωρίζει, φυσικά ή μαλλον Βαρουφάκειας έμπνευσης εκτεταμένη ανάλυση του Μνημονίου που όμως δεν λέει όλες τις αλήθειες. Υπάρχουν επίσης συγκεκριμένες προτάσεις που έχουν βάση και άλλες που είναι παπαρολογία όπως αυτή για την εθνικοποίηση των ΜΜΕ (και του Internet δηλαδή ή να βγάλουμε την ελληνική Πράβδα?)
Όμως η πρόταση για δημιουργία κόμματος , παρά τις ιδεολογικές αντιρρήσεις ορισμένων ( να μην μπούμε στο παιχνίδι τους) έχει βάση. Όπως έχει λογική ( αν και ελάχιστα εφικτή σήμερα) η πρόταση για κρατικοποίηση των τραπεζών, αίτημα που έχει ξεκινήσει στις ΗΠΑ από τους υπερχρεωμένους πολίτες εδώ και κάποια χρόνια.
Η πιο ουσιαστική παρέμβαση, κατά την αποψή μου, χωρίς να τις έχω δει όλες (στείλτε μου όποια νομίζετε ενδιαφέρουσα) είναι αυτή που ζητά Συνταγματική αναθεώρηση για την συμμετοχή της κοινωνίας στο γίγνεσθαι.
Αυτό μου θύμισε την κίνηση που κάναμε πριν από δυο και πλέον χρόνια με κάποιους φίλους για την συμμετοχή και την διαφάνεια και που το κείμενο με τις προτάσεις της θα τα βρείτε κάνοντας κλικ εδώ.
No comments:
Post a Comment