Ο Τσαρλς Σεβάγιος, τοπικός πολιτικός στην περιοχή του Αμαζονίου στο Περού, συχνά δεχόταν φιλιά από γυναίκες που τον υποστηρίζουν, όμως τις τελευταίες εβδομάδες η κατάσταση βρίσκεται πλέον εκτός ελέγχου, καθώς θαυμάστριές του άρχισαν να του πετούν τα ...εσώρουχά τους.
Ο Σεβάγιος, υποψήφιος δήμαρχος σε πόλη της επαρχίας Μάινας, μοίραζε ρολόγια χειρός και μπάλες ποδοσφαίρου στις συγκεντρώσεις του με αντάλλαγμα φιλιά από τις γυναίκες, αλλά τις τελευταίες ημέρες, αρκετές από τις οπαδούς του πετούν εσώρουχα στις συγκεντρώσεις του.
Ο ίδιος λέει ότι δεν προσπαθεί να μιμηθεί τον Τομ Τζόουνς, το δημοφιλή τραγουδιστή που επί χρόνια οι θαυμάστριές του του πετούσαν τα εσώρουχα στις συναυλίες του. Πάντως πολλοί σχολιαστές στα μέσα ενημέρωσης του Περού μιλούν για κατάντια στη πολιτική ζωή της χώρας.
«Ήταν αυθόρμητο, δεν τα ζήτησα, αλλά κάποια μου πέταξε κίτρινα, και μετά άλλη μια», υποστήριξε ο Σεβάγιος και πρόσθεσε ότι δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς για ό,τι κάνουν οι γυναίκες που τον υποστηρίζουν: «Δεν ξέρω αν θα σταματήσει αυτό. Ο λαός με αγαπά».
Ψηφοφορία
Για ποιον Έλληνα πολιτικό θα χαραμίζατε την κυλόττα σας?
α) Πάγκαλος
β) Καραμανλής
γ) Καρατζαφέρης
δ) Σημίτης
ε) Βενιζέλος
στ)Μητσοτακης
ξ) Αδωνις
η) Αλλος (προσδιορίστε)
θ)Κανένας
ι)Θα πετάγατε άλλο πράγμα
25/06/2010
Οι μύθοι του Glastonbury για τα παιδιά των πόλεων
Μυρωδιά βροχής ή μυρωδιά ζέστης με υπόκρουση την κουζίνα και την ρύπανση. Η μυρωδιά της Νέας Υόρκης είναι το καμένο σκόρδο από τα ιταλικά εστιατόρια (και ο ήχος της οι σειρήνες). Το Τόκυο μυρίζει αρωματικά κεράκια και ινδικά τσιγάρα. Οι μητροπόλεις του νότου έχουν την μυρωδιά της άκαυτης βενζίνας από τα κακοσυντηρημένα αυτοκίνητα.
Οι μυρωδιές αλλάζουν με την εποχή. Το Λονδίνο, ας πούμε, τον χειμώνα μυρίζει μούχλα ενώ το καλοκαίρι μπύρα και φις εν τσιπς. Έτσι και τις μέρες αυτές ένα καλοκαιρινό Λονδίνο πνίγεται στις μυρωδιές των ποτών στα μπάρ και της μαριχουάνας στα πάρκα. Ένας λαμπερός ήλιος και οι 28 βαθμοί βγάζουν τους ανθρώπους όχι μόνο από τα σπίτια τους αλλά και από το καβούκι τους. Η Αθήνα, από την άλλη, αυτές τις μέρες μυρίζει μπαρούτι.
Βραδάκι πάνω στην χαλάρωση πέφτει είδηση στο BBC η βόμβα στον Χρυσοχοίδη και οι τσαμπουκάδες στον Πειραιά. Ο Παπανδρέου σε απευθείας συνέντευξη δίνει ρέστα. Είναι αστέρι σε αυτά και εξελίσσεται σε μια διεθνή φωνή με άποψη για την παγκόσμαια διακυβέρνηση. Τον βλέπω για πολύ ψηλά Ευρωπαϊκά ή παγκόσμια οφίτσια.
Λίγο αργότερα, στη αυλή του γειτονικού παμπ με ποτά και τσιγαράκια συζήτηση για το τι και το πως στην Ελλάδα , που θα πάτε και τα ρέστα. Αναμενόμενες οι συγκρούσεις, old time classic ειδικότητα των συνταγών του ΔΝΤ και η έκρηξη της πολιτικής και ποινικής βίας. Όμως έκρηξη στο γραφείο του υπουργού δημόσιας τάξης (ή προστασίας του πολίτη όπως το λένε) μάλλον θυμηδία προκαλεί στους ξένους . Τόσο μπάχαλο πια, μα τόσο μπάχαλο? Τουλάχιστον οι βομβιστές έστειλαν το πακέτο στη σωστή διεύθυνση γιατί στο γενικό οργανωτικό μπάχαλο που επικρατεί (μη νομίζετε ότι αυτοί είναι εξαίρεση) μπορεί να κάνουν και λάθος και να τη στείλουν σε κανα άσχετο .
Το φεστιβάλ μουσικής του Glastonbury στην Αγγλία συμπληρώνει φέτος 40 χρόνια. Το θυμάστε, όσοι είχατε γεννηθεί φυσικά, όταν άρχισε τη δεκαετία του 70? Τι πρόκληση τότε αλλά και τι ονόματα πέρασαν! Στη μέση του πουθενά με αντίσκηνα και υπνόσακους. Αρχισε την Τετάρτη και τελειώνει την Κυριακή , όπως και το Couleur Cafe στη σοκολατούπολη.Ανταπόκριση με φωτογραφίες σε επόμενο άρθρο.
Καλό Σαββατοκύριακο με μουσικές και μη , σε σκηνές ή σε κρεβάτια
23/06/2010
Η κοινωνία οργανώνεται, επιτέλους!
Από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της 21/6
Ολο και περισσότερα κινήματα πολιτών -οργανωμένα ή μη- αντιδρούν και «δεν πληρώνουν»... διόδια, εισιτήρια, βενζίνη, ακριβά τσιγάρα, πολυτελή εστιατόρια, περιορίζουν τις εξόδους τους σε νυχτερινά κέντρα και συναυλίες, τα μπάνια σε ιδιωτικές πλαζ με τσουχτερές εισόδους, τις πλούσιες ανθοδέσμες, καταθέτουν τα χρήματα της ΔΕΗ στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για να αποφύγουν να πληρώσουν την ΕΡΤ, αρνούνται να πληρώσουν τα χρέη τους στις τράπεζες, γεμίζουν το καλάθι στο σουπερμάρκετ και ύστερα το παρατάνε ως ένδειξη διαμαρτυρίας στο ταμείο... και αυτή είναι μόνον η αρχή.
* Η έρευνα της «Κ.Ε.» αναδεικνύει μια γενικευμένη κοινωνική αντίδραση στη νέα πραγματικότητα, που μπορεί να μην καταγράφεται τόσο στις διαδηλώσεις εναντίον των μέτρων, όμως κυριαρχεί στην καθημερινή ζωή. Ενα «άτυπο» μποϊκοτάζ πολιτών που ξεκίνησε ως η λεγόμενη «αντίσταση της γειτονιάς» και που τους τελευταίους μήνες έχει καταφέρει να ρίξει τους δείκτες κατακόρυφα.
Η οργάνωση της κοινωνίας από τα κάτω αρχίζει. Έχουμε πιο πολύ δύναμη ως καταναλωτές παρά ως εργαζόμενοι. Δεν το ξεχνάμε.
Θα μου πείτε αν δεν πληρώσει κανείς τι θα γίνει? Στο τέλος δεν θα πληρώνει ούτε το κράτος. Συμφωνώ. Μέσα στο συγκεκριμένο σύστημα τέτοιου είδους δράσεις είναι θνησιγενείς αλλά στην συγκεκριμένη ελληνική συγκυρία είναι ότι πρέπει για να αφυπνιστεί η ελληνική κοινωνία και να λάβουν ένα άλλο μήνυμα στις κάθε είδους πολιτικές, οικονομικές, πνευματικές και άλλες εξουσίες ότι πρέπει επιτέλους να σοβαρευτούν και να ανοίξουν το παιχνίδι.
Και μια ......απαλλοτρίωση σουπερμαρκετ στη Θεσσαλονίκη με κλικ εδώ.
Ολο και περισσότερα κινήματα πολιτών -οργανωμένα ή μη- αντιδρούν και «δεν πληρώνουν»... διόδια, εισιτήρια, βενζίνη, ακριβά τσιγάρα, πολυτελή εστιατόρια, περιορίζουν τις εξόδους τους σε νυχτερινά κέντρα και συναυλίες, τα μπάνια σε ιδιωτικές πλαζ με τσουχτερές εισόδους, τις πλούσιες ανθοδέσμες, καταθέτουν τα χρήματα της ΔΕΗ στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για να αποφύγουν να πληρώσουν την ΕΡΤ, αρνούνται να πληρώσουν τα χρέη τους στις τράπεζες, γεμίζουν το καλάθι στο σουπερμάρκετ και ύστερα το παρατάνε ως ένδειξη διαμαρτυρίας στο ταμείο... και αυτή είναι μόνον η αρχή.
* Η έρευνα της «Κ.Ε.» αναδεικνύει μια γενικευμένη κοινωνική αντίδραση στη νέα πραγματικότητα, που μπορεί να μην καταγράφεται τόσο στις διαδηλώσεις εναντίον των μέτρων, όμως κυριαρχεί στην καθημερινή ζωή. Ενα «άτυπο» μποϊκοτάζ πολιτών που ξεκίνησε ως η λεγόμενη «αντίσταση της γειτονιάς» και που τους τελευταίους μήνες έχει καταφέρει να ρίξει τους δείκτες κατακόρυφα.
Η οργάνωση της κοινωνίας από τα κάτω αρχίζει. Έχουμε πιο πολύ δύναμη ως καταναλωτές παρά ως εργαζόμενοι. Δεν το ξεχνάμε.
Θα μου πείτε αν δεν πληρώσει κανείς τι θα γίνει? Στο τέλος δεν θα πληρώνει ούτε το κράτος. Συμφωνώ. Μέσα στο συγκεκριμένο σύστημα τέτοιου είδους δράσεις είναι θνησιγενείς αλλά στην συγκεκριμένη ελληνική συγκυρία είναι ότι πρέπει για να αφυπνιστεί η ελληνική κοινωνία και να λάβουν ένα άλλο μήνυμα στις κάθε είδους πολιτικές, οικονομικές, πνευματικές και άλλες εξουσίες ότι πρέπει επιτέλους να σοβαρευτούν και να ανοίξουν το παιχνίδι.
Και μια ......απαλλοτρίωση σουπερμαρκετ στη Θεσσαλονίκη με κλικ εδώ.
20/06/2010
Οδηγός επιβίωσης
Στις αρχές της δεκαετίας του 80 κυκλοφόρησε από τον Εξάντα ένα βιβλίο του Νικου Πλατή με τίτλο «Κάμα Τσούχτρα. Μείζων οδηγός του περιθωρίου». Πάντα επίκαιρο,ειδικά σήμερα,το βιβλίο είναι ένας οδηγός επιβίωσης για ανθρώπους κλασσικούς περιθωριακούς αλλά και νεοπεριθωριακούς λόγω ΔΝΤ. Καταπιάνεται με όλα τα κεφάλαια του στερότυπου αυτού που περιφέρεται συνήθως γύρω από τα Εξάρχεια αλλά όχι μόνο. Δηλαδή:
-κλέφτες και αστυνόμοι
-κάπου να μη βρέχεσαι
-τσάμπα μάσα
-τα πρόθυρα της ασιτίας
-κλεπτομανία και ινδιάνοι των ρετιρέ
-«μπίζνες». ευκαιριακές δουλειές
-το σεξουαλικό
-αφροδίσια και άλλες κολλητικές αρρώστιες
-ψυχολαλά
-κοπάνα από τον στρατό
-παραψυχολογία, μεταφυσική, αιρέσεις
-γκρουπούσκουλα
-ναρκωτικά και τρυπάκια
Ότι δηλαδή πρέπει να κάνει και να έχει κάποιος εναλλάκτικός που σέβεται το στάτους του και έχει ένα πρόσωπο στην κοινωνία.
Για αυτούς στα πρόθυρα της ασιτίας παραθέτω κάποιες προτάσεις.
Οι πάπιες και τα χρυσόψαρα του Εθνικού Κήπου, τα περιστέρια του Άγνωστου, τα υπόλοιπα των λαϊκών, σαλιγκάρια, κόλυβα στα νεκροταφεία, συσσίτια της Αρχιεπισκοπής ή ακόμα και νοσοκομεία.
Το βιβλίο δίνει πραχτικές οδηγίες σε όλα τα προβλήματα όπως, για παράδειγμα, για το πως θα φέρετε ένα σκυλί (το αληθινό όχι της παραλιακής) κοντά στην μπανιέρα και πως θα το «καθαρίσετε» και θα το καθαρίσετε όπως και τα μυστικά για το σίτεμα ( εκει είναι όλο το κόλπο διαφορετικά είναι σκληρό). Όσον αφορά τις τύψεις σας για το φτωχό ζωάκι σκεφτείτε ότι καλύτερα έτσι παρά να πήγαινε από πείνα ή να γινότανε πουρές στις ρόδες τριαξωνικού. Και έτσι ο πιστός φίλος γίνεται πιστό γιουβέτσι.
Συνταγή
Γερμανικό κόκερ γιουβέτσι
-Μισό γερμανικό κόκερ ή οιοσδήποτε άλλος σκύλος ( γύρω στα 4-5 κιλά)
-500 γραμμάρια μακαρόνια σπαγγέτο ή χοντρό κριθαράκι
-Τοματα πασάτα (ιταλική κατα προτίμηση), φυτίνη, αλάτι, πιπέρι
Πέρνετε ένα σκεύος κατά προτίμηση πήλινο Σιφναίϊκο. Βαζετε μέσα το κόκερ αφού το έχετε αλατοπιπερώσει και το αφήνετε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδοκοκκινίσει. Κατα καιρούς το ραντίζετε με λιωμένο βούτυρο και λίγο νερό. Όταν πάρει χρώμα προσθέτετε την πασάτα και λίγο νερό και το αφήνετε να ψηθεί. Μετά τον βγάζετε από το σκεύος πρόσθετετε και άλλο νερό και όταν πάρει βράση ρίχνετε τα ζυμαρικά. Μόλις γίνουν αλ ντέντε ξαναρίχνετε το κρέας και τα ξαναβάζετε στον, σβηστό πια, φούρνο για να τραβήξει.
Έπεται συνέχεια
-κλέφτες και αστυνόμοι
-κάπου να μη βρέχεσαι
-τσάμπα μάσα
-τα πρόθυρα της ασιτίας
-κλεπτομανία και ινδιάνοι των ρετιρέ
-«μπίζνες». ευκαιριακές δουλειές
-το σεξουαλικό
-αφροδίσια και άλλες κολλητικές αρρώστιες
-ψυχολαλά
-κοπάνα από τον στρατό
-παραψυχολογία, μεταφυσική, αιρέσεις
-γκρουπούσκουλα
-ναρκωτικά και τρυπάκια
Ότι δηλαδή πρέπει να κάνει και να έχει κάποιος εναλλάκτικός που σέβεται το στάτους του και έχει ένα πρόσωπο στην κοινωνία.
Για αυτούς στα πρόθυρα της ασιτίας παραθέτω κάποιες προτάσεις.
Οι πάπιες και τα χρυσόψαρα του Εθνικού Κήπου, τα περιστέρια του Άγνωστου, τα υπόλοιπα των λαϊκών, σαλιγκάρια, κόλυβα στα νεκροταφεία, συσσίτια της Αρχιεπισκοπής ή ακόμα και νοσοκομεία.
Το βιβλίο δίνει πραχτικές οδηγίες σε όλα τα προβλήματα όπως, για παράδειγμα, για το πως θα φέρετε ένα σκυλί (το αληθινό όχι της παραλιακής) κοντά στην μπανιέρα και πως θα το «καθαρίσετε» και θα το καθαρίσετε όπως και τα μυστικά για το σίτεμα ( εκει είναι όλο το κόλπο διαφορετικά είναι σκληρό). Όσον αφορά τις τύψεις σας για το φτωχό ζωάκι σκεφτείτε ότι καλύτερα έτσι παρά να πήγαινε από πείνα ή να γινότανε πουρές στις ρόδες τριαξωνικού. Και έτσι ο πιστός φίλος γίνεται πιστό γιουβέτσι.
Συνταγή
Γερμανικό κόκερ γιουβέτσι
-Μισό γερμανικό κόκερ ή οιοσδήποτε άλλος σκύλος ( γύρω στα 4-5 κιλά)
-500 γραμμάρια μακαρόνια σπαγγέτο ή χοντρό κριθαράκι
-Τοματα πασάτα (ιταλική κατα προτίμηση), φυτίνη, αλάτι, πιπέρι
Πέρνετε ένα σκεύος κατά προτίμηση πήλινο Σιφναίϊκο. Βαζετε μέσα το κόκερ αφού το έχετε αλατοπιπερώσει και το αφήνετε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδοκοκκινίσει. Κατα καιρούς το ραντίζετε με λιωμένο βούτυρο και λίγο νερό. Όταν πάρει χρώμα προσθέτετε την πασάτα και λίγο νερό και το αφήνετε να ψηθεί. Μετά τον βγάζετε από το σκεύος πρόσθετετε και άλλο νερό και όταν πάρει βράση ρίχνετε τα ζυμαρικά. Μόλις γίνουν αλ ντέντε ξαναρίχνετε το κρέας και τα ξαναβάζετε στον, σβηστό πια, φούρνο για να τραβήξει.
Έπεται συνέχεια
17/06/2010
Πρωινά ψυχότροπα και αντίδοτα
Στο ρυθμό της μονοήμερης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ που πραγματοποιείται την Πέμπτη στις Βρυξέλλες, εισήλθε η βελγική πρωτεύουσα. Οι υποβαθμίσεις της Moody's και το όργιο φημών για την Ισπανική οικονομία θα μονοπωλήσουν τις συζητήσεις σε παρασκήνιο και προσκήνιο.
Πρόκειται ίσως για την πιο κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση από καταβολής της. Δεν είναι μόνο η κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε διάφορές χώρες και οι οποία απαιτεί πειστικές απαντήσεις, αλλά και η μεγάλη κριτική που ασκείται για την αδυναμία της Ένωσης, των μηχανισμών και των ηγετών της να προβλέψουν τα μεγάλα προβλήματα, πριν αυτά εκδηλωθούν και πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας που δεν έχει δρόμο επιστροφής.
Ε, λοιπόν φίλοι μου ( όσοι μείνατε δηλαδή σπίτι και δεν πήγατε παραλία) το πιο μεγάλο προτέρημα του ποδήλατου είναι η ελευθερία κινήσεων που σου παρέχει. Σταματάς όπου θες και κάνεις ότι θες. Από το να πεις καλημέρα σε έναν φίλο,να αράξεις στο παγκάκι του πάρκου ή να πιεις ένα καφέ. Μυρίζεις τις μυρωδιές της πόλης και των ανθρώπων της. Την απλυσιά ή την ωραία κολώνια , το καυσαέριο ή την μυρωδιά των λουλουδιών του πάρκου αυτήν την εποχή. Ακόμα μπορείς να μιλάς με τους συνποδηλάτες σου. Κάτι αντίστοιχο της περιπατιτικής φιλοσοφικής σχολής στην κλασσική Ελλάδα είναι η ποδηλατική σχολή σήμερα. Βόλτα , πετάλι και κουβέντα (στην ανηφόρα κόβεται!.
Ετσι και σήμερα προυνό προυνό με τη δροσούλα περνούσα από το παρκο για τη δουλειά. Ο φρέσκος μυρωδάτος αέρας μου γέμιζε τα πνευμόνια με οξυγόνο και τη ψυχή με αισιοδοξία (όχι δεν παίρνω prozak ρε κακόπιστε Γιώργο). Οι μυρωδιές οι ψυχότροπες και ο ήλιος ο πλανεύτρος μου θύμισαν ότι το νησί έχω να το δω από τον Φλεβάρη. Ένα όνειρο πάνω στο ποδήλατο (το φοράω το κράνος μου)
Και ξαφνικά καθώς βγαίνω και πάλι στον δρόμο πλακώνει ο θόρυβος. Όχι όμως αυτός ο συνηθησμένος θόρυβος του βουητού της πόλης. Αντίθετα αυτός δεν υπήρχε σήμερα! Ήταν όμως ο θόρυβος από ελικόπτερα, σειρήνες περιπολικών, μηχανές θωρακισμένων και μοτοσυκλετών.Και ξαφνικά με κόβει μπάτσος με μηχανή. Σχεδόν έφαγα τα μούτρα μου. Από πίσω σειρά μοτοσυκλέτες, περιπολικά και μαύρες θωρακισμένες λιμουζίνες που σταματούν μπροστά μου. Και πια νομίζεται ότι βγαίνει? Το αερικό, η νεραίδα με τα χρυσά μάτια, το όνειρο η αγαπημένη μου κυρ-Αγγέλα με το ταγιεράκι της, αααχχχχχ! Μύρισα σχεδόν το άρωμά της! Νομίζω ότι με κύτταξε φευγαλέα! Με άγγιξε η αύρα της! Και μαγεμένος άρχισα να την ακολουθώ όταν μια φωνή μου φώναξε " Που πας κύριος?". Στο ΔΝΤ, απάντησα χωρίς να το καταλάβω.
Μπορεί όμως να την άγγιξα και γω και νατην μέθυσε η φευγαλέα ματιά μου. Δεν εξηγείται αλλιώς το τι επακολούθησε. Να επιβληθεί φόρος στις τράπεζες και στις χρηματοοικονομικές αγορές ζήτησε η γερμανίδα καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες.
Αντε κυρά μου ξύπνα!
Πρόκειται ίσως για την πιο κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση από καταβολής της. Δεν είναι μόνο η κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε διάφορές χώρες και οι οποία απαιτεί πειστικές απαντήσεις, αλλά και η μεγάλη κριτική που ασκείται για την αδυναμία της Ένωσης, των μηχανισμών και των ηγετών της να προβλέψουν τα μεγάλα προβλήματα, πριν αυτά εκδηλωθούν και πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας που δεν έχει δρόμο επιστροφής.
Ε, λοιπόν φίλοι μου ( όσοι μείνατε δηλαδή σπίτι και δεν πήγατε παραλία) το πιο μεγάλο προτέρημα του ποδήλατου είναι η ελευθερία κινήσεων που σου παρέχει. Σταματάς όπου θες και κάνεις ότι θες. Από το να πεις καλημέρα σε έναν φίλο,να αράξεις στο παγκάκι του πάρκου ή να πιεις ένα καφέ. Μυρίζεις τις μυρωδιές της πόλης και των ανθρώπων της. Την απλυσιά ή την ωραία κολώνια , το καυσαέριο ή την μυρωδιά των λουλουδιών του πάρκου αυτήν την εποχή. Ακόμα μπορείς να μιλάς με τους συνποδηλάτες σου. Κάτι αντίστοιχο της περιπατιτικής φιλοσοφικής σχολής στην κλασσική Ελλάδα είναι η ποδηλατική σχολή σήμερα. Βόλτα , πετάλι και κουβέντα (στην ανηφόρα κόβεται!.
Ετσι και σήμερα προυνό προυνό με τη δροσούλα περνούσα από το παρκο για τη δουλειά. Ο φρέσκος μυρωδάτος αέρας μου γέμιζε τα πνευμόνια με οξυγόνο και τη ψυχή με αισιοδοξία (όχι δεν παίρνω prozak ρε κακόπιστε Γιώργο). Οι μυρωδιές οι ψυχότροπες και ο ήλιος ο πλανεύτρος μου θύμισαν ότι το νησί έχω να το δω από τον Φλεβάρη. Ένα όνειρο πάνω στο ποδήλατο (το φοράω το κράνος μου)
Και ξαφνικά καθώς βγαίνω και πάλι στον δρόμο πλακώνει ο θόρυβος. Όχι όμως αυτός ο συνηθησμένος θόρυβος του βουητού της πόλης. Αντίθετα αυτός δεν υπήρχε σήμερα! Ήταν όμως ο θόρυβος από ελικόπτερα, σειρήνες περιπολικών, μηχανές θωρακισμένων και μοτοσυκλετών.Και ξαφνικά με κόβει μπάτσος με μηχανή. Σχεδόν έφαγα τα μούτρα μου. Από πίσω σειρά μοτοσυκλέτες, περιπολικά και μαύρες θωρακισμένες λιμουζίνες που σταματούν μπροστά μου. Και πια νομίζεται ότι βγαίνει? Το αερικό, η νεραίδα με τα χρυσά μάτια, το όνειρο η αγαπημένη μου κυρ-Αγγέλα με το ταγιεράκι της, αααχχχχχ! Μύρισα σχεδόν το άρωμά της! Νομίζω ότι με κύτταξε φευγαλέα! Με άγγιξε η αύρα της! Και μαγεμένος άρχισα να την ακολουθώ όταν μια φωνή μου φώναξε " Που πας κύριος?". Στο ΔΝΤ, απάντησα χωρίς να το καταλάβω.
Μπορεί όμως να την άγγιξα και γω και νατην μέθυσε η φευγαλέα ματιά μου. Δεν εξηγείται αλλιώς το τι επακολούθησε. Να επιβληθεί φόρος στις τράπεζες και στις χρηματοοικονομικές αγορές ζήτησε η γερμανίδα καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες.
Αντε κυρά μου ξύπνα!
16/06/2010
Εφιάλτες ή τρομο-παραμύθια?
Ενώ αρχίζει να χοντραίνει το παιχνίδι με την οικονομία της Ισπανίας και με την Moody's να κάνει την ανεξήγητη (?) υποβάθμιση της Ελλάδας το δημοσίευμα στην χτεσινή Daily Mail(κλικ εδώ) με τις φωτογραφίες του Παπαδόπουλου , του Φράνκο και του Σαλαζάρ προκαλεί ανατριχίλες.
Η κατάσταση, λέει, θυμίζει τη δεκαετία του '30, λίγο μετά το μεγάλο κραχ και την άνοδο απολυταρχικών και μιλιταριστικών καθεστώτων. Ο Μπαρόζο, λέγεται ότι είπε σε συνδικαλιστές ότι αν οι χώρες του νότου δεν πάρουν τα μέτρα να σώσουν την οικονομία τους τότε θα πάψουν να υπάρχουν με την σημερινή τους μορφή (δηλαδή δημοκρατίες). Μπορεί δηλαδή να γίνουν κάτι άλλο. Κάποιοι μιλάνε για λαϊκές εξεγέρσεις ή και επαναστάσεις αλλά και για δικτατορίες ή τέλος πάντων για πολύ αυταρχικά καθεστώτα με τους πόλεμους να είναι επί θύραις.
Δεν είναι εύκολο να πεις που είναι η αλήθεια και που το παραμύθι. Δεν ξέρω αν είμαστε πράγματι μπροστά σε συστημικές ανατροπές είτε προς τα δω είτε προς τα κει ή αν είναι ακόμα μια προσπάθεια εκφοβισμού των λαών για να περάσουν τα οικονομικά μέτρα στα πλαίσια μιας προσχεδιασμένης στρατηγικής.
Αυτού του είδους οι πληροφορίες προκαλούν ένα μπέρδεμα που αδρανοποιεί. Σε μεγαλύτερο βαθμό προκαλούν ακόμα και τρόμο που κάνει το υποκείμενο να μην πιστεύει την πραγματικότητα ή να το σπρώχνει σε αναζήτηση, βασικά ανύπαρκτων, ατομικών λύσεων.
Το να μην είσαι εδώ αλλά "αλλού" (με οποιονδήποτε τρόπο) είναι ψευδαίσθηση βολέματος που όμως έχει γρήγορο και άγαρμπο ξενέρωμα για τον "χρήστη" και αποδιοργανωτικές επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό και συνοχή σε παρόμοιες ιστορικές συνθήκες. Ας μείνουμε, λοιπόν, όλοι εδώ. Για να μην γίνουν πραγματικότητα οι εφιάλτες αλλά να παραμείνουν παραμύθια. Με κακούς λύκους μεν να καιροφυλακτούν αλλά που στο τέλος όχι μόνο δεν τρώνε τα παιδάκια αλλά στις μεγάλες πείνες γίνονται οι ίδιοι ψητοί με πατάτες στο φούρνο (μπλιαχ)
Η κατάσταση, λέει, θυμίζει τη δεκαετία του '30, λίγο μετά το μεγάλο κραχ και την άνοδο απολυταρχικών και μιλιταριστικών καθεστώτων. Ο Μπαρόζο, λέγεται ότι είπε σε συνδικαλιστές ότι αν οι χώρες του νότου δεν πάρουν τα μέτρα να σώσουν την οικονομία τους τότε θα πάψουν να υπάρχουν με την σημερινή τους μορφή (δηλαδή δημοκρατίες). Μπορεί δηλαδή να γίνουν κάτι άλλο. Κάποιοι μιλάνε για λαϊκές εξεγέρσεις ή και επαναστάσεις αλλά και για δικτατορίες ή τέλος πάντων για πολύ αυταρχικά καθεστώτα με τους πόλεμους να είναι επί θύραις.
Δεν είναι εύκολο να πεις που είναι η αλήθεια και που το παραμύθι. Δεν ξέρω αν είμαστε πράγματι μπροστά σε συστημικές ανατροπές είτε προς τα δω είτε προς τα κει ή αν είναι ακόμα μια προσπάθεια εκφοβισμού των λαών για να περάσουν τα οικονομικά μέτρα στα πλαίσια μιας προσχεδιασμένης στρατηγικής.
Αυτού του είδους οι πληροφορίες προκαλούν ένα μπέρδεμα που αδρανοποιεί. Σε μεγαλύτερο βαθμό προκαλούν ακόμα και τρόμο που κάνει το υποκείμενο να μην πιστεύει την πραγματικότητα ή να το σπρώχνει σε αναζήτηση, βασικά ανύπαρκτων, ατομικών λύσεων.
Το να μην είσαι εδώ αλλά "αλλού" (με οποιονδήποτε τρόπο) είναι ψευδαίσθηση βολέματος που όμως έχει γρήγορο και άγαρμπο ξενέρωμα για τον "χρήστη" και αποδιοργανωτικές επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό και συνοχή σε παρόμοιες ιστορικές συνθήκες. Ας μείνουμε, λοιπόν, όλοι εδώ. Για να μην γίνουν πραγματικότητα οι εφιάλτες αλλά να παραμείνουν παραμύθια. Με κακούς λύκους μεν να καιροφυλακτούν αλλά που στο τέλος όχι μόνο δεν τρώνε τα παιδάκια αλλά στις μεγάλες πείνες γίνονται οι ίδιοι ψητοί με πατάτες στο φούρνο (μπλιαχ)
14/06/2010
Νοικοκυραίοι, ραντιέρηδες, καιροσκόποι
Τέρμα η μικρή απόδραση. Τα κεφάλια μέσα πάλι μέχρι την επόμενη φορά, σύντομα ελπίζω. Θέλει ο διαβολος ν'αγιάσει και δεν τον αφήνει το λιβάνι με τα τόσα που συμβαίνουν εκει (αλλά και δω!).
Σήμερα,λοιπόν, σας προτείνω με όλη μου την βεβαιότητα ότι θα σας αρέσει να διαβάσετε μια δημοσίευση του Αρίστου Δοξιάδη, ενός μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα, στο τεύχος Ιουνίου της Αθηναικής Επιθεώρησης του Βιβλίου. Δεν έχω δει πιο ολοκληρωμένη περιγραφή της διάρθρωσης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και των προβλημάτων που αυτή συνεπάγεται. Από την θολούρα της συζήτησης επιπέδου καφενείου να μια επιστημονική άποψη που αν μη τι άλλο μας βοηθά να βάλουμε σε τάξη τις σκέψεις μας ώστε να μην καβαλάμε το καλάμι εύκολα.
Δυο αποσπάσματα μόνο δίνω εδώ.
........................
"Αλλά η οικονομία είναι πολύπλοκη, και οι εμπειρίες μας είναι χαοτικές, ποικίλες και αντιφατικές. Είναι εύκολο να καταλήξουμε σε υπερβολές, να μείνουμε σε καταγγελίες και μονόλογους, να χάσουμε τις αιτίες και την προοπτική. Από τη δημώδη εμπειρία πρέπει να ξαναστήσουμε μια λόγια θεωρία για την ελληνική οικονομία, που να εστιάζει στα ουσιώδη, να τα εξηγεί, και να ορίζει επιλογές."
....................
"Η νεοθεσμική θεώρηση επιδιώκει να φωτίσει και να εξηγήσει τις μικρο-οικονομικές συμπεριφορές που διαμόρφωσαν τα μακρο-μεγέθη. Γιατί αφήσαμε την κοινωνική ασφάλιση να χρεοκοπήσει; Γιατί δεν πληρώνουμε φόρους; Γιατί δεν έχουμε εξαγώγιμα βιομηχανικά προϊόντα; Γιατί κάνουν φροντιστήριο οι μαθητές των λυκείων; Σε τι είμαστε διαφορετικοί σε αυτό το επίπεδο από τους Γερμανούς;"
Σας προτρέπω να το διαβάσεται όλο. Είναι λίγο μεγάλο αλλά αξίζει.Κάντε κλικ εδώ
Σήμερα,λοιπόν, σας προτείνω με όλη μου την βεβαιότητα ότι θα σας αρέσει να διαβάσετε μια δημοσίευση του Αρίστου Δοξιάδη, ενός μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα, στο τεύχος Ιουνίου της Αθηναικής Επιθεώρησης του Βιβλίου. Δεν έχω δει πιο ολοκληρωμένη περιγραφή της διάρθρωσης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και των προβλημάτων που αυτή συνεπάγεται. Από την θολούρα της συζήτησης επιπέδου καφενείου να μια επιστημονική άποψη που αν μη τι άλλο μας βοηθά να βάλουμε σε τάξη τις σκέψεις μας ώστε να μην καβαλάμε το καλάμι εύκολα.
Δυο αποσπάσματα μόνο δίνω εδώ.
........................
"Αλλά η οικονομία είναι πολύπλοκη, και οι εμπειρίες μας είναι χαοτικές, ποικίλες και αντιφατικές. Είναι εύκολο να καταλήξουμε σε υπερβολές, να μείνουμε σε καταγγελίες και μονόλογους, να χάσουμε τις αιτίες και την προοπτική. Από τη δημώδη εμπειρία πρέπει να ξαναστήσουμε μια λόγια θεωρία για την ελληνική οικονομία, που να εστιάζει στα ουσιώδη, να τα εξηγεί, και να ορίζει επιλογές."
....................
"Η νεοθεσμική θεώρηση επιδιώκει να φωτίσει και να εξηγήσει τις μικρο-οικονομικές συμπεριφορές που διαμόρφωσαν τα μακρο-μεγέθη. Γιατί αφήσαμε την κοινωνική ασφάλιση να χρεοκοπήσει; Γιατί δεν πληρώνουμε φόρους; Γιατί δεν έχουμε εξαγώγιμα βιομηχανικά προϊόντα; Γιατί κάνουν φροντιστήριο οι μαθητές των λυκείων; Σε τι είμαστε διαφορετικοί σε αυτό το επίπεδο από τους Γερμανούς;"
Σας προτρέπω να το διαβάσεται όλο. Είναι λίγο μεγάλο αλλά αξίζει.Κάντε κλικ εδώ
11/06/2010
Στη ανατολική όχθη απόψε
Ανηφορίζουμε απόψε. Ήρεμα και χαλαρά στο θέατρο των βράχων στoν Βυρωνα στο παλιό νταμάρι. Να πάρει το αεράκι μαζί με τη ζέστη και τη χωματίλα μας. Μουσικές μαγικές, μουσικές ταξιδιάρικες, μουσικές θεραπευτικές, μουσικές του κόσμου στο Kosmos Festival.
θα είμαστε όλοι εκεί παρεούλα σαν τον παλιό καλό καιρό, στα φοιτητικά μας στα Ιλίσια και του Ζωγράφου. Κια όταν πια θα έχει γεμίσει το κεφάλι και η καρδιά θα κατηφορίσουμε στα παλιά μας στέκια του Παγκρατίου πίσω από το Στάδιο.
θα είμαστε όλοι εκεί παρεούλα σαν τον παλιό καλό καιρό, στα φοιτητικά μας στα Ιλίσια και του Ζωγράφου. Κια όταν πια θα έχει γεμίσει το κεφάλι και η καρδιά θα κατηφορίσουμε στα παλιά μας στέκια του Παγκρατίου πίσω από το Στάδιο.
10/06/2010
Τι να τα κανεις τα λεφτά ?
Το παλιό ρεμπέτικο έλεγε "τι να τα κάνεις τα λεφτά όταν δεν έχεις φράγκο".
Σήμερα τραγουδιέται "τι να τα κάνεις τα λεφτά όταν δεν θα χεις γιούρο" Ανησυχούν κάποιοι τι να κάνουν με τις καταθέσεις τους , αν θα πτωχεύσει η χώρα, αν γυρίσουμε στη δραχμή και τι θα γίνει με το ευρώ.
Δεν έχω γράψει τίποτα γι' αυτό το θέμα γιατί αφ' ενός δεν θέλω να συμβάλλω σε μια αυτό-εκπληρούμενη προφητεία και αφετέρου είναι δύσκολο να γίνουν προβλέψεις απο ειδικούς και μη. Στη λογική του "ότι φοβάσαι παθαίνεις", η συζήτηση και οι φόβοι γύρω από το θέμα μας βάζουν σε τροχιά να …επιτύχουμε αυτό ακριβώς που φοβόμαστε ή που τέλος πάντων φοβούνται αυτοί που ρωτάνε τι να κάνουν τα λεφτά τους.
Η κυβέρνηση και η ΕΕ καλά κάνουν και είναι κατηγορηματικές στις διαψεύσεις τους στα σενάρια πτώχευσης/δραχμής και δεν υπάρχουν λόγοι να μην τις πιστέψουμε . Από την άλλη η λογική των αριθμών αλλά και των κερδοσκόπων καταλήγει σε αντίθετα συμπεράσματα.
Νομίζω όμως ότι υπάρχουν αρκετοί αστάθμητοι παράγοντες που δεν μπορούν να ποσοτικοποιηθούν ούτε να εκτιμηθούν καν και που θα γείρουν την πλάστιγγα από την μια ή από την άλλη.
Ο πρώτος παράγων είναι φυσικά η αποδοχή της πολιτικής λιτότητας από την κοινωνία. Μια κοινωνική έκρηξη θα φέρει τα πάνω κάτω και κάθε πρόβλεψη είναι περιττή.Η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού (έλλην Μπερλουσκόνι) είναι κομμάτι του παράγοντα αυτού.
Ο δεύτερος είναι η ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να εφαρμόσει τα μέτρα και ειδικά να εισπράξει τους φόρους και να περιορίσει τη ρεμούλα και τα ελλείμματα..
Ο τρίτος είναι αν θα αλλάξει το κλίμα και αρχίσουν οι επενδύσεις.
Ο τέταρτος παράγων είναι η παραοικονομία . Στα χαρτιά η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα. Όμως οι έλληνες είναι πλούσιοι. Θα κινηθεί το χρήμα? Θα πιαστούν οι φόροι? Είναι ένας παράγων που δεν το λαμβάνουν υπόψη τους τα κλασσικά οικονομικά μοντέλα (είμαστε μοναδικοί) και ίσως είναι εκεί που οι κερδοσκόποι και οι Κασσάνδρες φάνε τα μούτρα τους.
Για το τέλος άφησα την ευρωπαϊκή διάσταση του ερωτήματος. Αν οι ευρωπαίοι ξυπνήσουν και προχωρήσουν προς την στήριξη του κοινού νομίσματος και ακόμα καλύτερα την οικονομική ένωση τότε δεν θα μας αφήσουν (και με την καλή αλλά και την αρνητική έννοια) να πτωχεύσουμε, τουλάχιστον να πτωχεύσουμε άγαρμπα..
Σήμερα τραγουδιέται "τι να τα κάνεις τα λεφτά όταν δεν θα χεις γιούρο" Ανησυχούν κάποιοι τι να κάνουν με τις καταθέσεις τους , αν θα πτωχεύσει η χώρα, αν γυρίσουμε στη δραχμή και τι θα γίνει με το ευρώ.
Δεν έχω γράψει τίποτα γι' αυτό το θέμα γιατί αφ' ενός δεν θέλω να συμβάλλω σε μια αυτό-εκπληρούμενη προφητεία και αφετέρου είναι δύσκολο να γίνουν προβλέψεις απο ειδικούς και μη. Στη λογική του "ότι φοβάσαι παθαίνεις", η συζήτηση και οι φόβοι γύρω από το θέμα μας βάζουν σε τροχιά να …επιτύχουμε αυτό ακριβώς που φοβόμαστε ή που τέλος πάντων φοβούνται αυτοί που ρωτάνε τι να κάνουν τα λεφτά τους.
Η κυβέρνηση και η ΕΕ καλά κάνουν και είναι κατηγορηματικές στις διαψεύσεις τους στα σενάρια πτώχευσης/δραχμής και δεν υπάρχουν λόγοι να μην τις πιστέψουμε . Από την άλλη η λογική των αριθμών αλλά και των κερδοσκόπων καταλήγει σε αντίθετα συμπεράσματα.
Νομίζω όμως ότι υπάρχουν αρκετοί αστάθμητοι παράγοντες που δεν μπορούν να ποσοτικοποιηθούν ούτε να εκτιμηθούν καν και που θα γείρουν την πλάστιγγα από την μια ή από την άλλη.
Ο πρώτος παράγων είναι φυσικά η αποδοχή της πολιτικής λιτότητας από την κοινωνία. Μια κοινωνική έκρηξη θα φέρει τα πάνω κάτω και κάθε πρόβλεψη είναι περιττή.Η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού (έλλην Μπερλουσκόνι) είναι κομμάτι του παράγοντα αυτού.
Ο δεύτερος είναι η ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να εφαρμόσει τα μέτρα και ειδικά να εισπράξει τους φόρους και να περιορίσει τη ρεμούλα και τα ελλείμματα..
Ο τρίτος είναι αν θα αλλάξει το κλίμα και αρχίσουν οι επενδύσεις.
Ο τέταρτος παράγων είναι η παραοικονομία . Στα χαρτιά η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα. Όμως οι έλληνες είναι πλούσιοι. Θα κινηθεί το χρήμα? Θα πιαστούν οι φόροι? Είναι ένας παράγων που δεν το λαμβάνουν υπόψη τους τα κλασσικά οικονομικά μοντέλα (είμαστε μοναδικοί) και ίσως είναι εκεί που οι κερδοσκόποι και οι Κασσάνδρες φάνε τα μούτρα τους.
Για το τέλος άφησα την ευρωπαϊκή διάσταση του ερωτήματος. Αν οι ευρωπαίοι ξυπνήσουν και προχωρήσουν προς την στήριξη του κοινού νομίσματος και ακόμα καλύτερα την οικονομική ένωση τότε δεν θα μας αφήσουν (και με την καλή αλλά και την αρνητική έννοια) να πτωχεύσουμε, τουλάχιστον να πτωχεύσουμε άγαρμπα..
08/06/2010
Η ώρα της αλήθειας
Την 1η Ιουνίου ρώταγε το μπλογκ στο άρθρο "Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε":
"Και μια απορία μου. Γιατί δεν δίνουν προσωρινή αμνηστεία στον Χριστοφοράκο για να καταθέσει στη Βουλή ή γιατί δεν πάει κλιμάκιο βουλευτών και δικαστικών να τον βρει στη Γερμανία?"
Σήμερα διαβάζω ότι:
"H Εξεταστική Επιτροπή αποφάσισε να ζητήσει τη δικαστική συνδρομή για κατάθεση στην Ελλάδα του Μιχάλη Χριστοφοράκου."
Καλή κίνηση όπως και αυτή να ζητήσουν την συνδρομή της Γερμανίας.
Επιτέλους, ή ξυπνήσαν ή κατάλαβαν ότι δε μασάμε. Όσο περνάει ο καιρός αρχίζω να προβληματίζομαι αν οι κύριοι της εξεταστικής μας δουλεύουν ή είναι κρετίνοι. Αν μας δουλέυουν να ξέρουν ότι ο κόσμος δεν μασάει πιά. Αν είναι κρετίνοι ας ζητήσουν την συνδρομή ειδικών, του ΣΔΟΕ και της δικαιοσύνης για να ανοίξουν λογαριασμοί και off shores τόσο ατόμων όσο ΚΑΙ κομμάτων. Να βγουν στη φόρα τα βαποράκια και οι αχυράνθρωποι.
Δεν καθαρίζουν με τα ψιλά του Μαντέλη μόνο ή και κάποιων παροπλισμένων (ακόμα και αν τους λένε Άκηδες). Ούτε με καραγκιοζιλίκια τύπου εμπλοκής Ξυνίδη και ντουλαπάδων.
Τα ίδια φυσικά ζητάμε για το Βατοπέδι. Για να μην τους πάρουμε με τα γιαούρτια, τα αυγά ή τις πέτρες που είπε και ο Παπανδρέου. Αυτός παραμένει σταθερή αξία στο θέμα αυτό αλλά ήρθε η ώρα της αλήθειας. Η ώρα να αποφασίσει αν θα γράψει ιστορία και θα τα βγάλει όλα στη φόρα ή θα φοβηθεί και θα περάσει στα ψιλά όπως ο προκατοχός του. Ο παππούς του ήταν η "Δημοκρατία", ο πατέρας του η "Αλλαγή". Αυτός ας γίνει η "Ανατροπή"
Το έχω γράψει πολλές φορές. Το σκάνδαλο Σήμενς είναι συστεμικό σκάνδαλο που εμπλέκει πολλούς. Αν ανοίξουν στόματα θα πάρουν πολλουυυυύς μαζί τους και θα είναι η αρχή ξεκαθαρίσματος του σκηνικού εξουσίας που τόσα χρόνια κρατά τον τόπο στην υπανάπτυξη προς ίδιον καθαρά όφελος.
Γι'αυτό επανέρχομαι τόσο συχνά.
"Και μια απορία μου. Γιατί δεν δίνουν προσωρινή αμνηστεία στον Χριστοφοράκο για να καταθέσει στη Βουλή ή γιατί δεν πάει κλιμάκιο βουλευτών και δικαστικών να τον βρει στη Γερμανία?"
Σήμερα διαβάζω ότι:
"H Εξεταστική Επιτροπή αποφάσισε να ζητήσει τη δικαστική συνδρομή για κατάθεση στην Ελλάδα του Μιχάλη Χριστοφοράκου."
Καλή κίνηση όπως και αυτή να ζητήσουν την συνδρομή της Γερμανίας.
Επιτέλους, ή ξυπνήσαν ή κατάλαβαν ότι δε μασάμε. Όσο περνάει ο καιρός αρχίζω να προβληματίζομαι αν οι κύριοι της εξεταστικής μας δουλεύουν ή είναι κρετίνοι. Αν μας δουλέυουν να ξέρουν ότι ο κόσμος δεν μασάει πιά. Αν είναι κρετίνοι ας ζητήσουν την συνδρομή ειδικών, του ΣΔΟΕ και της δικαιοσύνης για να ανοίξουν λογαριασμοί και off shores τόσο ατόμων όσο ΚΑΙ κομμάτων. Να βγουν στη φόρα τα βαποράκια και οι αχυράνθρωποι.
Δεν καθαρίζουν με τα ψιλά του Μαντέλη μόνο ή και κάποιων παροπλισμένων (ακόμα και αν τους λένε Άκηδες). Ούτε με καραγκιοζιλίκια τύπου εμπλοκής Ξυνίδη και ντουλαπάδων.
Τα ίδια φυσικά ζητάμε για το Βατοπέδι. Για να μην τους πάρουμε με τα γιαούρτια, τα αυγά ή τις πέτρες που είπε και ο Παπανδρέου. Αυτός παραμένει σταθερή αξία στο θέμα αυτό αλλά ήρθε η ώρα της αλήθειας. Η ώρα να αποφασίσει αν θα γράψει ιστορία και θα τα βγάλει όλα στη φόρα ή θα φοβηθεί και θα περάσει στα ψιλά όπως ο προκατοχός του. Ο παππούς του ήταν η "Δημοκρατία", ο πατέρας του η "Αλλαγή". Αυτός ας γίνει η "Ανατροπή"
Το έχω γράψει πολλές φορές. Το σκάνδαλο Σήμενς είναι συστεμικό σκάνδαλο που εμπλέκει πολλούς. Αν ανοίξουν στόματα θα πάρουν πολλουυυυύς μαζί τους και θα είναι η αρχή ξεκαθαρίσματος του σκηνικού εξουσίας που τόσα χρόνια κρατά τον τόπο στην υπανάπτυξη προς ίδιον καθαρά όφελος.
Γι'αυτό επανέρχομαι τόσο συχνά.
07/06/2010
Πετροτζάνκυ
Μέχρι που θα φτάσει η εξάρτησή μας από το πετρέλαιο? Μετά τον ηλεκτρισμό δεύτερη εξάρτηση για την οποία δεν υπάρχει ούτε καν 18 άνω. Πετροτζάνκις όλοι μας.
Ο πελεκάνος είναι πουλί φετίχ για τη Λουϊζιάνα. Όταν τυλιχτεί στο μαζούτ πeθαίνει από κρυοπληξία . Και αν σωθεί παθαίνει ανεπανόρθωτες βλάβες στους πνεύμονες και το συκώτι αφού καταπίνει το μαζούτ στην προσπάθειά του να καθαρίσει τα φτερά του.
Η καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού είναι ανυπολόγιστη. Το πετρέλαιο συνεχίζει να βγαίνει από την γεώτρηση, και θα συνεχίσει να βγαίνει μέχρι τον Αύγουστο τουλάχιστον, με ανυπολόγιστες συνέπειες στο άμεσο αλλά και απώτερο μέλλον. Πενήντα μέρες ήδη και η απογραφή της καταστροφής δεν είναι σαφής. Μιλάνε για 100 έως 250 εκατομμύρια λίτρα στη θάλασσα όταν το ατύχημα της Exxon στην Αλάσκα είχε 48 εκατομμύρια λίτρα. Τότε 700000 πουλιά και 5000 θαλάσσια θηλαστικά πέθαναν. Είκοσι χρόνια μετά το ατύχημα της Αλάσκας και τα θηλαστικά δεν έχουν βρει την ισορροπία τους ενώ κάποια είδη ψαριών εξαφανίστηκαν. Τώρα τι? Μια άλλη πληγή είναι τα χημικά που πέσανε για να διαλύσουν τις πετρελαιοκηλίδες και που θα έχουν συνέπειες στα οικοσυστήματα του πυθμένα αφού εκεί θα κατακαθίσουν μαζί με το μαζούτ.
Η BP ανακοίνωσε ότι μέχρι στιγμής η απορρύπανση και η προσπάθειες σταματήματος της διαρροής της κόστισαν πάνω από 1,3 δις δολάρια χωρίς να συνυπολογίζει τα 350 εκατομμύρια που θα χρειαστούν για την κατασκευή τεχνητών νησιών στα ανοιχτά της Λουϊζιάνα για να εμποδίσουν το πετρέλαιο να φτάσει τις ακτές. Η μετοχή της έχει κάνει βουτιά ενώ το τελικό κόστος θα είναι πολλαπλάσιο ( στα BιP-BιP μας φυσικά)
Ο πελεκάνος είναι πουλί φετίχ για τη Λουϊζιάνα. Όταν τυλιχτεί στο μαζούτ πeθαίνει από κρυοπληξία . Και αν σωθεί παθαίνει ανεπανόρθωτες βλάβες στους πνεύμονες και το συκώτι αφού καταπίνει το μαζούτ στην προσπάθειά του να καθαρίσει τα φτερά του.
Η καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού είναι ανυπολόγιστη. Το πετρέλαιο συνεχίζει να βγαίνει από την γεώτρηση, και θα συνεχίσει να βγαίνει μέχρι τον Αύγουστο τουλάχιστον, με ανυπολόγιστες συνέπειες στο άμεσο αλλά και απώτερο μέλλον. Πενήντα μέρες ήδη και η απογραφή της καταστροφής δεν είναι σαφής. Μιλάνε για 100 έως 250 εκατομμύρια λίτρα στη θάλασσα όταν το ατύχημα της Exxon στην Αλάσκα είχε 48 εκατομμύρια λίτρα. Τότε 700000 πουλιά και 5000 θαλάσσια θηλαστικά πέθαναν. Είκοσι χρόνια μετά το ατύχημα της Αλάσκας και τα θηλαστικά δεν έχουν βρει την ισορροπία τους ενώ κάποια είδη ψαριών εξαφανίστηκαν. Τώρα τι? Μια άλλη πληγή είναι τα χημικά που πέσανε για να διαλύσουν τις πετρελαιοκηλίδες και που θα έχουν συνέπειες στα οικοσυστήματα του πυθμένα αφού εκεί θα κατακαθίσουν μαζί με το μαζούτ.
Η BP ανακοίνωσε ότι μέχρι στιγμής η απορρύπανση και η προσπάθειες σταματήματος της διαρροής της κόστισαν πάνω από 1,3 δις δολάρια χωρίς να συνυπολογίζει τα 350 εκατομμύρια που θα χρειαστούν για την κατασκευή τεχνητών νησιών στα ανοιχτά της Λουϊζιάνα για να εμποδίσουν το πετρέλαιο να φτάσει τις ακτές. Η μετοχή της έχει κάνει βουτιά ενώ το τελικό κόστος θα είναι πολλαπλάσιο ( στα BιP-BιP μας φυσικά)
04/06/2010
Συμβαίνουν και εις τας Εσπερίας
Τρεις ειδήσεις από το Βέλγιο
1) Μεγάλο θέμα στο Βέλγιο είναι σήμερα η εν ψυχρώ δολοφονία μιας δικαστού και ενός δικαστικού γραμματέα μέσα στο ειρηνοδικείο την ώρα που δίκαζαν. Ο δράστης, που έφυγε περπατώντας λένε ότι είναι αλλοδαπός ( Ιρανός ίσως) και ότι ίσως είχε προηγούμενα με την δικαστή που τον είχε, κατά τη γνώμη του, αδικήσει σε μια οικογενειακή υπόθεση.
Άρχισαν λοιπόν οι συζητήσεις σε ραδιόφωνα , τηλεοράσεις και εφημερίδες για το πόσο άχρηστη είναι η αστυνομία, ότι δεν υπάρχουν κονδύλια, ότι αντί να είναι στους δρόμους φυλάνε VIPs και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά. Επίσης, να φύγουν οι ξένοι, να κλείσουν τα σύνορα, γίναμε ξέφραγο αμπέλι, η Ευρώπη φταίει και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά.
Ξέρετε σεις τώρα πια.
2)Το υπουργείο δημόσιας υγείας ανακοίνωσε ότι τα ποντίκια που βρίσκουμε καμιά φορά σε συσκευασμένα κατεψυγμένα λαχανικά δεν είναι επικίνδυνα για την υγεία. Τα ποντίκια μπερδεύτηκαν μέσα στα λαχανικά την ώρα της συγκομιδής αλλά επειδή καταψύχτηκαν μέσα σε τρεις ώρες μόνο δεν πρόλαβαν να πάθουν αλλοιώσεις και έτσι και να φας λίγο δεν πειράζει. Τι θα γίνει όμως αν δεν έχουν ψοφήσει αλλά απλά έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη και με τη ζέστη αρχίσουν να κολυμπάνε στην κατσαρόλα?
3)Βελγικό δικαστήριο απαγόρευσε την άσκηση του επαγγέλματός του σε γιατρό, ο οποίος μηνύθηκε από πελάτη του επειδή αδιαφόρησε να τον θεραπεύσει από επώδυνη στύση τριάντα ωρών!
Οι γιατροί του νοσοκομείου όπου κατέφυγε το θύμα κατάφεραν ύστερα από πολλές προσπάθειες να σταματήσουν τη στύση αλλά το πέος του ασθενούς είχε ήδη υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες.
Ο ασθενής αυτός που νοσηλευόταν από τον γιατρό για «διπολική ψύχωση» του παραπονέθηκε μια μέρα ότι το κοκτέιλ των καινούριων φαρμάκων που του είχε συνταγογραφήσει, τού είχε προκαλέσει επώδυνη στύση η οποία ήδη διαρκούσε δέκα ώρες. Ο γιατρός όμως αδιαφόρησε.
Πολλοί τρέχουν να δουν τον γιατρό στην φυλακή για να....του πάνε γλυκά και τσιγάρα.
Για γέλια και για κλάματα φίλοι μου. Το Σαββατοκύριακο αυτό θα γελάσουμε και θα κλάψουμε παρεούλα. Στη λιακάδα!
1) Μεγάλο θέμα στο Βέλγιο είναι σήμερα η εν ψυχρώ δολοφονία μιας δικαστού και ενός δικαστικού γραμματέα μέσα στο ειρηνοδικείο την ώρα που δίκαζαν. Ο δράστης, που έφυγε περπατώντας λένε ότι είναι αλλοδαπός ( Ιρανός ίσως) και ότι ίσως είχε προηγούμενα με την δικαστή που τον είχε, κατά τη γνώμη του, αδικήσει σε μια οικογενειακή υπόθεση.
Άρχισαν λοιπόν οι συζητήσεις σε ραδιόφωνα , τηλεοράσεις και εφημερίδες για το πόσο άχρηστη είναι η αστυνομία, ότι δεν υπάρχουν κονδύλια, ότι αντί να είναι στους δρόμους φυλάνε VIPs και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά. Επίσης, να φύγουν οι ξένοι, να κλείσουν τα σύνορα, γίναμε ξέφραγο αμπέλι, η Ευρώπη φταίει και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά.
Ξέρετε σεις τώρα πια.
2)Το υπουργείο δημόσιας υγείας ανακοίνωσε ότι τα ποντίκια που βρίσκουμε καμιά φορά σε συσκευασμένα κατεψυγμένα λαχανικά δεν είναι επικίνδυνα για την υγεία. Τα ποντίκια μπερδεύτηκαν μέσα στα λαχανικά την ώρα της συγκομιδής αλλά επειδή καταψύχτηκαν μέσα σε τρεις ώρες μόνο δεν πρόλαβαν να πάθουν αλλοιώσεις και έτσι και να φας λίγο δεν πειράζει. Τι θα γίνει όμως αν δεν έχουν ψοφήσει αλλά απλά έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη και με τη ζέστη αρχίσουν να κολυμπάνε στην κατσαρόλα?
3)Βελγικό δικαστήριο απαγόρευσε την άσκηση του επαγγέλματός του σε γιατρό, ο οποίος μηνύθηκε από πελάτη του επειδή αδιαφόρησε να τον θεραπεύσει από επώδυνη στύση τριάντα ωρών!
Οι γιατροί του νοσοκομείου όπου κατέφυγε το θύμα κατάφεραν ύστερα από πολλές προσπάθειες να σταματήσουν τη στύση αλλά το πέος του ασθενούς είχε ήδη υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες.
Ο ασθενής αυτός που νοσηλευόταν από τον γιατρό για «διπολική ψύχωση» του παραπονέθηκε μια μέρα ότι το κοκτέιλ των καινούριων φαρμάκων που του είχε συνταγογραφήσει, τού είχε προκαλέσει επώδυνη στύση η οποία ήδη διαρκούσε δέκα ώρες. Ο γιατρός όμως αδιαφόρησε.
Πολλοί τρέχουν να δουν τον γιατρό στην φυλακή για να....του πάνε γλυκά και τσιγάρα.
Για γέλια και για κλάματα φίλοι μου. Το Σαββατοκύριακο αυτό θα γελάσουμε και θα κλάψουμε παρεούλα. Στη λιακάδα!
Το εμβόλιο της βλακείας
Διαβάστε τουτο δω στην Ελευθεροτυπία (κλικ εδώ) και ξεχάστε για λίγο το ΔΝΤ και θυμηθείτε τον πανικό και τον φόβο και το ταρατατζουμ πριν από ένα χρόνο περίπου για τη γρίπη των χοίρων.
Ξαναδείτε τα πρωτοσέλιδα της εποχής, τα άρθρα του "Άλλη Όψη" και τους διάφορους ειδικούς (τρομάρα τους) που μας φόβιζαν ότι θα πεθάνουμε να δεν κάνουμε το εμβόλιο. Αυτούς ποιός θα τους εμβολιάσει κατά της βλακείας? (που ευτυχώς η δυστυχώς δεν είναι θανατηφόρα)
Ξαναδείτε τα πρωτοσέλιδα της εποχής, τα άρθρα του "Άλλη Όψη" και τους διάφορους ειδικούς (τρομάρα τους) που μας φόβιζαν ότι θα πεθάνουμε να δεν κάνουμε το εμβόλιο. Αυτούς ποιός θα τους εμβολιάσει κατά της βλακείας? (που ευτυχώς η δυστυχώς δεν είναι θανατηφόρα)
03/06/2010
Παιχνίδια στη Μεσόγειο
Μετά τις νέες γεωπολιτικές ισορροπίες ο ισλαμικός κόσμος αναζητά νέον ηγέτη. Ο ηγέτης αυτός εκτός από την ευνόητη πολιτική ισχύ θα έχει και οικονομικά πλεονεκτήματα όχι μόνο στο εμπόριο όπλων αλλά και σε συμβάσεις έργων, ναυτιλία , εξαγωγές και εμπορικές συμφωνίες. Σε αυτή τη στρατηγική εντάσσεται η διαμεσολάβηση της Τουρκίας για να βρεθεί συμφωνία με το Ιράν και η δραστηριότητα που αναπτύσει στον Αραβικό κόσμο.
Η διαμάχη λοιπόν,παλιότερα στο Αιγαίο και τώρα στην ανατολική Μεσόγειο έχει ξεκινήσει από πολλού και θα τραβήξει. Είναι το γόητρο στη μέση. Ο πόνος του ισλαμιστή Ερντογάν για τους κατοίκους της Γάζας και τους ακτιβιστές δεν είναι και τόσο αγνός. Να μην πω ότι τον βολεύει αυτό που έγινε, αν δεν το ευχότανε.
Ας ελπίσουμε, ας προσευχηθούμε και ας φωνάξουμε να μην έχουμε χειρότερα. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε?
Η διαμάχη λοιπόν,παλιότερα στο Αιγαίο και τώρα στην ανατολική Μεσόγειο έχει ξεκινήσει από πολλού και θα τραβήξει. Είναι το γόητρο στη μέση. Ο πόνος του ισλαμιστή Ερντογάν για τους κατοίκους της Γάζας και τους ακτιβιστές δεν είναι και τόσο αγνός. Να μην πω ότι τον βολεύει αυτό που έγινε, αν δεν το ευχότανε.
Ας ελπίσουμε, ας προσευχηθούμε και ας φωνάξουμε να μην έχουμε χειρότερα. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε?
02/06/2010
Κόντρα στο ποτάμι
Η εισαγωγή της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στα σχολεία εδώ και κάποια χρόνια είναι ένα πολύ θετικό γεγονός που βοηθάει στην ευαισθητοποίηση των νέων γενεών. Σίγουρα τα νέα παιδιά είναι πολύ πιο ευαίσθητα από τους γονείς τους.
Πόσα όμως θα παραμείνουν όταν θα μπουν στην "παραγωγική" φάση της ζωής τους? Μήπως θα επαναλάβουμε το πάγιο ερώτημα της Αριστεράς που λέει ότι αφού όλοι στα νιάτα μας ήμασταν αριστεροί γιατί σήμερα η Αριστερά έχει τόσο μικρά ποσοστά?
Το να γίνεις συνειδητοποιημένος οικολόγος με μια ώρα μάθημα τη βδομάδα είναι σαν να θες να γίνεις καλός χριστιανός με τα θρησκευτικά. Ότι και να λέει ο δυστυχής δάσκαλος στο παιδάκι, έχει απέναντι του όοοολο τον τρόπο ζωής που κάθε άλλο ωθεί προς την πνευματικότητα ή την οικολογία ( ή και τα δύο. Είναι σαν να κολυμπάει ανάποδα στο ποτάμι. Τηλεόραση, διαφημίσεις, σινεμά, φίλοι, γονείς και όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φωνάζουν "πάρε, πάρε, πάρε και αυτό και κείνο, όλα χρειάζονται αλλά και να μην χρειάζονται πάρε, πάρε, πάρε……Και πέτα, πέτα, πέτα". Καταξίωση και αναγνώριση μέσω της κατανάλωσης.
Ο δάσκαλος έχει όμως απέναντι του και την ίδια την πεμπτουσία του συστήματος εκπαίδευσης το οποίο δεν ετοιμάζει ανθρώπους για την ζωή αλλά μονάδες για την παραγωγή πράγμα όχι αποδεκτό αλλά κατανοητό, στις συγκεκριμένες παραγωγικές, και ολοένα πιο ανταγωνιστικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Ετοιμάζεται, λοιπόν, η νέα "παραγωγική μονάδα" για την εξειδίκευση, της εξειδίκευσης, ώ εξιδείκευση και δώσε του μαθηματικά, φυσική, λατινικά ,….. και γίνεται η "παραγωγική μονάδα" ένας πολύ καλός χειρούργος ειδικός στο αριστερό μέσα άκρο του 16ου σπονδύλου που όχι μόνο δεν ξέρει που πέφτει ο 17ος αλλά δεν ξέρει και πολλά, πολλά άλλα .
Δεν ξέρει τον εαυτό του, δεν ξέρει να εκφραστεί ούτε με λέξεις ούτε με συναισθήματα, δεν ξέρει να ακούει ούτε να καταλαβαίνει, δεν ξέρει από αισθητική και τέχνες, δεν ξέρει να μεγαλώσει τα παιδιά του, πώς να κουμαντάρει την οικογένειά του, ούτε την βρύση που χάλασε να αλλάξει δεν ξέρει για να μην πω ότι δεν ξέρει να κάνει καλά ούτε καν την βασική λειτουργία της αναπαραγωγής του είδους (χεχε)!!
Και χρειάζεται άλλους εξειδικευμένους να τον συμβουλέψουν, να τον καθοδηγήσουν, να του μεγαλώσουν τα παιδιά, να παράξουν τροφή, να του φτιάξουν τη βρύση και να του….πάνε βόλτα την σύζυγο (τα παραλέω έτσι?).
Δυο δάσκαλοι μπήκαν να πάνε βαρκάδα. Ρωτάει ο πρώτος τον βαρκάρη. Ξέρεις μαθηματικά? όχι λεει αυτός. Ε, τότε χάνεις τη μισή σου ζωή λέει ο δάσκαλος. Ρωτάει ο δεύτερος. Ξέρεις λατινικά? όχι ξαναπαντάει ο βαρκάρης. Ε, τότε χάνεις τη μισή σου ζωή. Σηκώνεται ξαφνικά τρικυμία και η βάρκα βουλιάζει. Και ρωτάει ο βαρκάρης. Ξέρετε κολύμπι? Οχι, λεν οι δάσκαλοι. Ε , τότε χάνετε ολόκληρη τη ζωή σας.
Ο κατακερματισμός της εργασίας στην καπιταλιστική κοινωνία είναι βασικό της στοιχείο. Δεν εννοείται όλοι να κάνουν τα πάντα. Ο υπερμετρος όμως κατακερματισμός είναι υπέρμετρη σπατάλη χρόνου, πόρων, ενέργειας και παραγωγή ρύπανσης. Διότι καθένας από τους ειδικούς έχει ανάγκη άλλους ειδικούς και μια εξειδικευμένη υποδομή στήριξης.
Και το κλασσικό φιλοσοφικό ερώτημα παραμένει. Μπορούμε να έχουμε ένα σύστημα εκπαίδευσης διαφορετικών αρχών από το σύστημα παραγωγής? Μπορούμε δηλαδή να φτιάχνουμε ολοκληρωμένους ανθρώπους όταν η παραγωγή απαιτεί ειδικούς? Όσοι γνωρίζουν την θεώρηση μου για την κοινωνία ξέρουν και την απαντησή μου. Πριν η φαντασία να έρθει στην εξουσία καλό είναι να μάθουμε να μην πετάμε τα σκουπίδια μας στην πόρτα του άλλου.
Πόσα όμως θα παραμείνουν όταν θα μπουν στην "παραγωγική" φάση της ζωής τους? Μήπως θα επαναλάβουμε το πάγιο ερώτημα της Αριστεράς που λέει ότι αφού όλοι στα νιάτα μας ήμασταν αριστεροί γιατί σήμερα η Αριστερά έχει τόσο μικρά ποσοστά?
Το να γίνεις συνειδητοποιημένος οικολόγος με μια ώρα μάθημα τη βδομάδα είναι σαν να θες να γίνεις καλός χριστιανός με τα θρησκευτικά. Ότι και να λέει ο δυστυχής δάσκαλος στο παιδάκι, έχει απέναντι του όοοολο τον τρόπο ζωής που κάθε άλλο ωθεί προς την πνευματικότητα ή την οικολογία ( ή και τα δύο. Είναι σαν να κολυμπάει ανάποδα στο ποτάμι. Τηλεόραση, διαφημίσεις, σινεμά, φίλοι, γονείς και όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φωνάζουν "πάρε, πάρε, πάρε και αυτό και κείνο, όλα χρειάζονται αλλά και να μην χρειάζονται πάρε, πάρε, πάρε……Και πέτα, πέτα, πέτα". Καταξίωση και αναγνώριση μέσω της κατανάλωσης.
Ο δάσκαλος έχει όμως απέναντι του και την ίδια την πεμπτουσία του συστήματος εκπαίδευσης το οποίο δεν ετοιμάζει ανθρώπους για την ζωή αλλά μονάδες για την παραγωγή πράγμα όχι αποδεκτό αλλά κατανοητό, στις συγκεκριμένες παραγωγικές, και ολοένα πιο ανταγωνιστικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Ετοιμάζεται, λοιπόν, η νέα "παραγωγική μονάδα" για την εξειδίκευση, της εξειδίκευσης, ώ εξιδείκευση και δώσε του μαθηματικά, φυσική, λατινικά ,….. και γίνεται η "παραγωγική μονάδα" ένας πολύ καλός χειρούργος ειδικός στο αριστερό μέσα άκρο του 16ου σπονδύλου που όχι μόνο δεν ξέρει που πέφτει ο 17ος αλλά δεν ξέρει και πολλά, πολλά άλλα .
Δεν ξέρει τον εαυτό του, δεν ξέρει να εκφραστεί ούτε με λέξεις ούτε με συναισθήματα, δεν ξέρει να ακούει ούτε να καταλαβαίνει, δεν ξέρει από αισθητική και τέχνες, δεν ξέρει να μεγαλώσει τα παιδιά του, πώς να κουμαντάρει την οικογένειά του, ούτε την βρύση που χάλασε να αλλάξει δεν ξέρει για να μην πω ότι δεν ξέρει να κάνει καλά ούτε καν την βασική λειτουργία της αναπαραγωγής του είδους (χεχε)!!
Και χρειάζεται άλλους εξειδικευμένους να τον συμβουλέψουν, να τον καθοδηγήσουν, να του μεγαλώσουν τα παιδιά, να παράξουν τροφή, να του φτιάξουν τη βρύση και να του….πάνε βόλτα την σύζυγο (τα παραλέω έτσι?).
Δυο δάσκαλοι μπήκαν να πάνε βαρκάδα. Ρωτάει ο πρώτος τον βαρκάρη. Ξέρεις μαθηματικά? όχι λεει αυτός. Ε, τότε χάνεις τη μισή σου ζωή λέει ο δάσκαλος. Ρωτάει ο δεύτερος. Ξέρεις λατινικά? όχι ξαναπαντάει ο βαρκάρης. Ε, τότε χάνεις τη μισή σου ζωή. Σηκώνεται ξαφνικά τρικυμία και η βάρκα βουλιάζει. Και ρωτάει ο βαρκάρης. Ξέρετε κολύμπι? Οχι, λεν οι δάσκαλοι. Ε , τότε χάνετε ολόκληρη τη ζωή σας.
Ο κατακερματισμός της εργασίας στην καπιταλιστική κοινωνία είναι βασικό της στοιχείο. Δεν εννοείται όλοι να κάνουν τα πάντα. Ο υπερμετρος όμως κατακερματισμός είναι υπέρμετρη σπατάλη χρόνου, πόρων, ενέργειας και παραγωγή ρύπανσης. Διότι καθένας από τους ειδικούς έχει ανάγκη άλλους ειδικούς και μια εξειδικευμένη υποδομή στήριξης.
Και το κλασσικό φιλοσοφικό ερώτημα παραμένει. Μπορούμε να έχουμε ένα σύστημα εκπαίδευσης διαφορετικών αρχών από το σύστημα παραγωγής? Μπορούμε δηλαδή να φτιάχνουμε ολοκληρωμένους ανθρώπους όταν η παραγωγή απαιτεί ειδικούς? Όσοι γνωρίζουν την θεώρηση μου για την κοινωνία ξέρουν και την απαντησή μου. Πριν η φαντασία να έρθει στην εξουσία καλό είναι να μάθουμε να μην πετάμε τα σκουπίδια μας στην πόρτα του άλλου.
01/06/2010
Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε
Έχουμε πήξει στα σκατά. Τα σκάνδαλα σκάνε σαν γκαζάκια. Μέχρι και μηχανή που είχε στηθεί από υπαλλήλους της ΕΥΠ βγήκε στη φόρα, Άνοιξε το κουτί της Πανδώρας με το σκάνδαλο Ζήμενς είπε ο Πάγκαλος ενώ αρχίσαν τα αλληλοκαρφώματα. Η Ελευθεροτυπία μιλάει για ένα εκατομμύριο ευρώ προς το ΠΑΣΟΚ μάλλον ως απάντηση στην ανακοίνωση του ΣΔΟΕ για μια λίστα 3000 "δώρων" σε πολιτικούς, κρατικούς λειτουργούς ΚΑΙ δημοσιογράφους . Οι ελβετοί έχουν συγκεντρώσει τα στοιχεία που τους ζητήθηκαν για τραπεζικές καταθέσεις. Ο Τσοχατζόπουλος κλήθηκε από τον εισαγγελέα για το θέμα της πολυτελούς κατοικίας που διαβίβασε στη γυνάικα του από την off shore του!!
Προσπάθειες συμψηφισμών γίνανε και από τα δυο μεγάλα κόμματα αλλά απέτυχαν. Θέλαν να βγάλουν ένοχους τέσσερεις παροπλισμένους από το ένα και άλλους τόσους από το άλλο και καθαρίσανε!!! Όμως ο κόσμος πια δεν τα τρώει. Απαιτεί να βγουν όλα στο φως συμπεριλαμβανομένων των τραπεζικών λογαριασμών των κομμάτων στο εξωτερικό και των off shore. Η κατάσταση πια είναι εκτός ελέγχου (τους) αφού το σκατό έπεσε πάνω στον ανεμιστήρα. Μπράβο! Επιτέλους να μπει λίγος αέρας να φύγει η μυρωδιά της σαπίλας έστω και λίγο.
Και μια απορία μου. Γιατί δεν δίνουν προσωρινή αμνηστεία στον Χριστοφοράκο για να καταθέσει στη Βουλή ή γιατί δεν παέι κλιμάκιο βουλευτών και δικαστικών να τον βρει στη Γερμανία?
Αλυσιδωτές θα είναι πια οι αντιδράσεις και η ταφόπλακα Σήμενς είναι έτοιμη να σκεπάσει το υπάρχον διαπλεκόμενο σύστημα εξουσίας όπως το γνωρίσαμε μετά την μεταπολίτευση. Πλησιάζει η ώρα να πάρει η κοινωνία την κατάσταση στα χέρια της.
Προσπάθειες συμψηφισμών γίνανε και από τα δυο μεγάλα κόμματα αλλά απέτυχαν. Θέλαν να βγάλουν ένοχους τέσσερεις παροπλισμένους από το ένα και άλλους τόσους από το άλλο και καθαρίσανε!!! Όμως ο κόσμος πια δεν τα τρώει. Απαιτεί να βγουν όλα στο φως συμπεριλαμβανομένων των τραπεζικών λογαριασμών των κομμάτων στο εξωτερικό και των off shore. Η κατάσταση πια είναι εκτός ελέγχου (τους) αφού το σκατό έπεσε πάνω στον ανεμιστήρα. Μπράβο! Επιτέλους να μπει λίγος αέρας να φύγει η μυρωδιά της σαπίλας έστω και λίγο.
Και μια απορία μου. Γιατί δεν δίνουν προσωρινή αμνηστεία στον Χριστοφοράκο για να καταθέσει στη Βουλή ή γιατί δεν παέι κλιμάκιο βουλευτών και δικαστικών να τον βρει στη Γερμανία?
Αλυσιδωτές θα είναι πια οι αντιδράσεις και η ταφόπλακα Σήμενς είναι έτοιμη να σκεπάσει το υπάρχον διαπλεκόμενο σύστημα εξουσίας όπως το γνωρίσαμε μετά την μεταπολίτευση. Πλησιάζει η ώρα να πάρει η κοινωνία την κατάσταση στα χέρια της.
Subscribe to:
Posts (Atom)