Στις αρχές της δεκαετίας του 80 κυκλοφόρησε από τον Εξάντα ένα βιβλίο του Νικου Πλατή με τίτλο «Κάμα Τσούχτρα. Μείζων οδηγός του περιθωρίου». Πάντα επίκαιρο,ειδικά σήμερα,το βιβλίο είναι ένας οδηγός επιβίωσης για ανθρώπους κλασσικούς περιθωριακούς αλλά και νεοπεριθωριακούς λόγω ΔΝΤ. Καταπιάνεται με όλα τα κεφάλαια του στερότυπου αυτού που περιφέρεται συνήθως γύρω από τα Εξάρχεια αλλά όχι μόνο. Δηλαδή:
-κλέφτες και αστυνόμοι
-κάπου να μη βρέχεσαι
-τσάμπα μάσα
-τα πρόθυρα της ασιτίας
-κλεπτομανία και ινδιάνοι των ρετιρέ
-«μπίζνες». ευκαιριακές δουλειές
-το σεξουαλικό
-αφροδίσια και άλλες κολλητικές αρρώστιες
-ψυχολαλά
-κοπάνα από τον στρατό
-παραψυχολογία, μεταφυσική, αιρέσεις
-γκρουπούσκουλα
-ναρκωτικά και τρυπάκια
Ότι δηλαδή πρέπει να κάνει και να έχει κάποιος εναλλάκτικός που σέβεται το στάτους του και έχει ένα πρόσωπο στην κοινωνία.
Για αυτούς στα πρόθυρα της ασιτίας παραθέτω κάποιες προτάσεις.
Οι πάπιες και τα χρυσόψαρα του Εθνικού Κήπου, τα περιστέρια του Άγνωστου, τα υπόλοιπα των λαϊκών, σαλιγκάρια, κόλυβα στα νεκροταφεία, συσσίτια της Αρχιεπισκοπής ή ακόμα και νοσοκομεία.
Το βιβλίο δίνει πραχτικές οδηγίες σε όλα τα προβλήματα όπως, για παράδειγμα, για το πως θα φέρετε ένα σκυλί (το αληθινό όχι της παραλιακής) κοντά στην μπανιέρα και πως θα το «καθαρίσετε» και θα το καθαρίσετε όπως και τα μυστικά για το σίτεμα ( εκει είναι όλο το κόλπο διαφορετικά είναι σκληρό). Όσον αφορά τις τύψεις σας για το φτωχό ζωάκι σκεφτείτε ότι καλύτερα έτσι παρά να πήγαινε από πείνα ή να γινότανε πουρές στις ρόδες τριαξωνικού. Και έτσι ο πιστός φίλος γίνεται πιστό γιουβέτσι.
Συνταγή
Γερμανικό κόκερ γιουβέτσι
-Μισό γερμανικό κόκερ ή οιοσδήποτε άλλος σκύλος ( γύρω στα 4-5 κιλά)
-500 γραμμάρια μακαρόνια σπαγγέτο ή χοντρό κριθαράκι
-Τοματα πασάτα (ιταλική κατα προτίμηση), φυτίνη, αλάτι, πιπέρι
Πέρνετε ένα σκεύος κατά προτίμηση πήλινο Σιφναίϊκο. Βαζετε μέσα το κόκερ αφού το έχετε αλατοπιπερώσει και το αφήνετε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδοκοκκινίσει. Κατα καιρούς το ραντίζετε με λιωμένο βούτυρο και λίγο νερό. Όταν πάρει χρώμα προσθέτετε την πασάτα και λίγο νερό και το αφήνετε να ψηθεί. Μετά τον βγάζετε από το σκεύος πρόσθετετε και άλλο νερό και όταν πάρει βράση ρίχνετε τα ζυμαρικά. Μόλις γίνουν αλ ντέντε ξαναρίχνετε το κρέας και τα ξαναβάζετε στον, σβηστό πια, φούρνο για να τραβήξει.
Έπεται συνέχεια
4 comments:
Νίκο, ελπίζω να αστειεύεσαι, γιατί αυτά με τα χρυσόψαρα, τις πάπιες και βέβαια τον σκύλο δεν μου άρεσαν καθόλου. Κάτι σαν "επίθεση" από Γερμανούς μου έκανε!
Εσύ, και όσοι με ξέρουν, τι λες? Τα λέω σοβαρά?
Το άρθρο είναι αστείο αλλά και σκληρό συναμα. Ad extremis περιγραφή μιας κατάστασης που οδηγεί πολλούς ανθρώπους στην απόγνωση και την τρέλα. Γιατί να μας πειράζει το κοκερ στον φουρνο και όχι τα σκουπίδια που ψάχνουν οι άνθρωποι. Για ρίξε μια ματιά στο πίσω μέρος του σουπερ μαρκετ στη γειτονιά σου τα Σάββατα το βράδυ.
Για μενα το χιούμορ είναι τόσο διαβρωτικό όσο και το πιο ριζοσπαστικό συνθημα.
Ναι Νίκο μου. Προφανώς δεν τα έλεγες σοβαρά, αλλά εμένα σαφώς με πειράζει περισσότερο το κόκερ στο φούρνο, γιατί δεν ξέρω τι πραγματικά συνέβη σ'αυτούς τους ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια. Άλλωστε πιστεύω ότι πάντα υπάρχουν κι άλλες λύσεις.
Post a Comment