Τι να γράψω?

Τι να γράψω?  Οι εικόνες, οι ανταποκρίσεις και οι  αντιδράσεις διεθνώς μιλάνε μόνες τους.


Μια γενναία κίνηση της κοινωνίας των πολιτών αντιμετωπίζεται βάναυσα και πνίγεται στο αίμα .  Ας αντιδράσει ο καθένας όπως μπορεί. 

Η ξεφτίλα της διεθνούς διπλωματίας  συνεχίζεται . Τόσα χρόνια και το αίμα συνεχίζει να χύνεται. Αυτή η  υπόθεση όμως θα έχει συνέχεια έστω και μεσοπρόθεσμα. Παίζονται παιχνίδια γοήτρου με οικονομικές προεκτάσεις  με πρωταγωνίστρια την Τουρκία. Μόνο που οι άλλοι τσαμπουκάδες της περιοχής έχουν πιο γερές πλάτες.

Εύχομαι να γυρίσουν καλά οι άνθρωποι  και ας βοηθηθούν από το κράτος όσοι θέλουν να κάνουν νομικές κινήσεις κατά του Ισραήλ.

Στροφές ανάποδες

Γυμνές Αφροδίτες περπατούν ανάμεσα σε ντυμένους άνδρες σε έρημους  σταθμούς και  σε  κόκκινα  φωτάκια  τρένων που φεύγουν. Γκροτέσκα κτίρια, νεκροκεφαλές και σύμβολα. Ο ουρανός  έχει εκείνο το σκούρο μπλε που του δίνει το σούρουπο  το καλοκαίρι  στα βόρεια πλάτη .
Εικόνες ονειρικές, σαν να πρωτοξυπνάς από γλυκό όνειρο και ναρκωμένος ακόμα αναρωτιέσαι που βρίσκεσαι. Σαν την κατάσταση ύπνωσης λίγο πριν κοιμηθείς όταν το ιπτάμενο χαλί του Αλαδίνου σε πάει να βρεις την Χαλιμά σου. Καταστάσεις υπερβατικής  επικοινωνίας  με αυτούς που είναι δίπλα ή μίλια μακριά, λίγο πριν φύγεις  για το βασίλειο του Μορφέα.

Όχι δεν σάλταρα, ούτε την έχω ακούσει  Έρχομαι από (ακόμα) μια έκθεση του Paul Delvaux, του μεγάλου  ζωγράφου του βελγικού σουρρεαλισμού. Εκει που η πραγματικότητα  συναντά τον συμβολισμό του ονείρου και την ανάγκη για απόδραση. Εκει που  το παράλογο γίνεται λογικό στα  όνειρα και στα καρτούν που το στριμωγμένο  καναρίνι ζωγραφίζει ένα παράθυρο στο τοίχο και πετάει έξω ενώ ο γάτος σπάει τα μούτρα του.  Πίνακες όπου τους βλέπεις με τα μάτια της καρδιάς. Πίνακες που η σιωπή τους κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο, η θλίψη τους πιο δίκαιο και που το ανέφικτο  καλείται έρωτας.

Μα ποιό είναι το λογικό  σήμερα και ποιό το παράλογο? Ότι δεν καταλαβαίνουν οι πολλοί το λένε τρέλα και αυτό που καταλαβαίνουν το λένε κοινή λογική? Αυτό που μας συμφέρει είναι πάντα λογικό και το άλλο παράλογο? Η συνήθεια είναι λογική, το καινούργιο παράλογο?

Μετράμε με βάση το δέκα, λογικόν! Οι υπολογιστές , όμως, μετράνε με βάση το ένα, παράλογον! Εκεί μέσα  δεν υπάρχουν παρά μόνο δυο αριθμοί. Το ένα και το μηδέν. Η ύπαρξη και η ανυπαρξία. Η αλήθεια και το ψέμα. Ο ανοιχτός ή κλειστός διακόπτης η τσιπάκι όπου ο ηλεκτρισμός περνά ή δεν περνά. Εκεί δεν υπάρχει λογικό και παράλογο. Μόνο ναι ή όχι υπάρχει. Ευτυχώς δεν είμαστε υπολογιστές και έχουμε το δικαίωμα στο παράλογο της φαντασίας. Δυστυχώς δεν είμαστε υπολογιστές και έχουμε το δικάιωμα στο να λέμε ταυτόχρονα και ψέμα και αλήθεια.

Σε  καιρούς χαλαιπούς ο σουρρεαλισμός είναι φίλοι μου μια...κάποια λύσις. Όταν  τα προβλήματα σε ξεπερνούν δυο πράματα χρειάζεσαι.  Είτε ουσίες και οινοπνεύματα είτε φαντασία και πίστη.  Και τότε λες:

Τόσα άστρα και γώ να λιμοκτονώ? Χρωματίζω πουλιά, χάρτινα πουλιά και περιμένω να κελαηδήσουν,


Στο κείμενο υπάρχουν στίχοι και φράσεις από έναν μεγάλο Έλληνα ποιητή, ¨Οποιος τον βρει έχει μεγάλο δώρο έκπληξη.

Σας φιλώ

Ασχετο υστερόγραφον. Θα έχετε προφανώς ακούσει το σύνθημα του Μαη του 68  " Η φαντασία στην εξουσία"? Ε, λοιπόν τις προάλλες  που έδειχναν τα κανάλια τον Παπανδρέου να γκρεμίζει την παλίά Φαντασία στην παραλιακή έγινε το αντίθετο. "Η εξουσία στην Φαντασία" Χεχεχε. Καλο Σαββατοκύριακο.

Άλματα ανταγωνιστικότητας, άλματα στο κενό

Διαβάστε τις δυο ειδήσεις που παραθέτω.

Είδηση πρώτη: Η Αpple, χάρη κυρίως στην τεράστια εμπορική επιτυχία του iPod, του iPhone και τώρα του iPad, έκανα οικονομικό άλμα και ξεπέρασε σε χρηματιστηριακή αξία τη μεγάλη ανταγωνίστριά της Microsoft και είναι πλέον η μεγαλύτερη εταιρεία τεχνολογίας στον κόσμο.
Συγκεκριμένα η κεφαλαιοποίηση της Apple διαμορφώθηκε στα 222 δισ. δολ. έναντι 219 δισ. δολ. της Microsoft Corp. Στο τελευταίο τρίμηνο, η Microsoft είχε έσοδα 14,5 δισ. δολ. έναντι 13,5 δισ. δολ. της Apple.
Η Apple είναι σήμερα η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία σε χρηματιστηριακή αξία του αμερικανικού δείκτη Standard & Poor's 500, πίσω από τον ενεργειακό κολοσσό Exxon Mobil

Είδηση δεύτερη: Εγγράφως θα πρέπει να δεσμεύονται οι εργαζόμενοι της εταιρίας Foxconn που κατασκευάζει εξαρτήματα για το iPad και το iPhone ότι δεν θα... αυτοκτονήσουν. Αυτό ανακοίνωσε η ταϊβανέζικη εταιρία που θρηνεί το θάνατο 10 υπαλλήλων της στην Κίνα. Παράλληλα η Foxconn θέλει να δεσμεύσει τους εργαζομένους ότι θα δεχτούν ψυχιατρική θεραπεία, αν η σωματική ή η διανοητική τους υγεία «δεν είναι φυσιολογική».

Για να αποφευχθεί μάλιστα το ενδεχόμενο να πηδήξουν και άλλοι στο κενό, έχουν εγκατασταθεί δίχτυα ασφαλείας γύρω από τα κτίρια.
Tο κύμα αυτοκτονιών στη συγκεκριμένη εταιρία, αντανακλά τις δυσμενείς συνθήκες εργασίας εκατομμυρίων εργατών στην Κίνα, οι οποίοι υποχρεώνονται σε πολλές ώρες εργασίας και υποβάλλονται σε μεγάλες πιέσεις. Υπάλληλος της εταιρίας, ηλικίας 21 ετών, δήλωσε ότι εργάζεται 12 ώρες, έξι ημέρες την εβδομάδα. Ο μισθός των υπαλλήλων, ανέρχεται σε 2.000 γιουάν-περίπου 300 δολάρια.
Και μη πείτε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στη μακρινή Κίνα γιατί και στη μεγαλύτερη τηλεφωνική εταιρία της Γαλλίας σαλτάρουν κάθε τόσο. Και όπου να ναι..

Δεν κάνω σχόλια. Απλά παραθέτω λέξεις και φράσεις σκόρπιες. Ανταγωνιστικότητα, Λισαβόνα, μισθοί, ωράριο, μετανάστες, οικογένεια, γεννητικότητα, εκπαίδευση, απομόνωση, κατάθλιψη,δολοφονίες παιδιών, αυτό θέλουμε? δεν ξέρουμε? ……..συνεχίστε μόνοι σας παρακαλώ.

ΥΓ (άσχετο όπως το συνηθίζω τελευταία). Με ρωτάνε τι λένε για μας οι βορειο-ευρωπαίοι. Όι γαλλομαθείς μπορούν να διαβάσουν το άρθρο του Ολλανδου συγγραφέα Leon de Winter μεταφρασμένο στα γαλλικά στη σημερινή Le Monde. Είναι μακρύ αλλά αξίζει να δείτε την εικόνα και αντίληψη που έχουν. Κλικ εδώ

Μαντέλη, όλα στη φόρα. Δεν θα 'σαι συ το μόνο θύμα.

Ε, όχι και μίζα, βρε παιδιά, τα 200 άντε 400 ψωροχιλιάρικα της Ζήμενς στον Μαντέλη.
Αφού το 'πε στους βουλευτές και ο ίδιος " μια απλή χορηγία ήτανε, ξέρετε σεις τώρα". Η μίζα υπουργού είναι γύρω στα πέντε εκατομμύρια ευρώ. (προσωπικά εκεί την υπολόγιζα με αναγωγή μίζας διευθυντή υπουργείου).

Λοιπόν και άλλος ένας που ομολογεί ότι τα πήρε. Η μεγάλη μας ελπίδα είναι ότι θα ανοίξουν το στόμα τους και θα πάρουν μαζί τους και δυο τρεις άλλους κόρακες. Και αυτοί με τη σειρά τους άλλους και εκείνοι άλλους για να δούμε τον οχετό των κομμάτων, των (πρωθ?)-υπουργών, προέδρων, διευθυντών, βουλευτών, γιατρών, δημοσιογράφων, δικαστών, παπάδων και ποιος ξέρει πόσων άλλων που τσέπωσαν 100 εκατομμύρια από τον Χριστοφοράκο για να ζημιώσουν προφανώς το Δημόσιο στο δεκαπλάσιο προς όφελος της Ζήμενς, Γι' αυτό έχει πέσει παγωμάρα στο κύκλωμα. Δεν το παρατηρήσατε?

Στο γραφείο του Σημίτη υπάρχει έντονος προβληματισμός για το γεγονός ότι "η πολιτική ζωή αποκτά χαρακτηριστικά αρένας χωρίς να τίθενται όρια από τον πολιτικό κόσμο" Μπράβο! Μπράβο! Αυτό θέλουμε και μείς. Να πέσει πανικός. Να γίνει της…. Ζήμενς, όπως λέμε της Κορέας (πάει να ξαναγίνει εκεί κάτω το κακό). Η αρένα θα φέρει πιο πολλές αλλαγές απ' ότι εκατό διαδηλώσεις. Όχι μόνο να μπουν μέσα οι κλέφτες αλλά και να αλλάξουν οι δομές που τους κάλυπταν. Κάτι κουτοπονηρούλικα για "καινούργιες αρχές, κλπ" δεν τα μασάμε. Ναι στις καινούργιες αρχές μα αφού παν οι κλέφτες μέσα. Όχι μόνο για τη Ζήμενς φυσικά. Να πάνε κάποιοι να παραθερίσουν στις φυλακές να αδειάσει και λίγο η Αθήνα.

Άσχετο (φαινομενικά) κλείσιμο: άρχισε ο εμφύλιος μεταξύ μεταναστών. Διακόσια και πλέον άτομα συγκρούστηκαν χτες στο κέντρο της Αθήνας με δεκάδες τραυματίες. Αναμενόμενο. Όπου φτώχια και γκρίνια ειδικά στον υπόγειο κόσμο της λαθρομετανάστευσης, Από την άλλη η Κου Κλουξ Κλαν Χανίων πυρπολεί σπίτι οικογένειας μεταναστών. Και αυτό αναμενόμενο της φτώχιας, της γκρίνιας και της κρατικής ανεπάρκειας και ασυδοσίας.

Η μεγάλη άρνηση

Στο μυαλό μου γυρίζει από το πρωί το ποιήμα του Κ. Καβάφη " Che fece.....il gran rifiuto

"Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ'όχι-το σωστό- εις όλην την ζωή του."


Αποσιωπητικά από τον Καβάφη στη θέση του "per vilta" δηλαδή "από δειλία" που λέει ο Dante στην φράση του.

Ο Σεφέρης στην "Άρνηση" λυπάται γιατι "με τι καρδιά, με τι πνοή πήραμε τη ζωή μας! Λάθος! Και αλλάξαμε ζωή"

Ο Σαββόπουλος το έχει πει διαφορετικά αλλά μου αφήνει την ίδια γεύση.
"Και έρχεται η στιγμή ν' αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ'αφήσεις"

Oi Dire Straights πιο σαρκαστικοί τραγουδούσαν πριν χρόνια "Denial is not just a river in Egypt" κάνοντας λογοπαίγνιο με το The Nile και Denial όπως θα τα πρόφερε ένας νέγρος.

Για να είμαι ειλικρινής αυτό είναι ένα από τα πρώτα μου άρθρα στο μπλογκ λίγο βελτιωμένο. Μου ξανάρθε όμως με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου.

Η αναζήτηση της Αλεξάνδρειας

Το τριήμερο αυτό του Αγίου Πνεύματος η επισκεψιμότητα του μπλογκ έπεσε κατακόρυφα. Φύγατε όλοι για εκδρομές. Είναι πολύ της μόδας τελευταία να πέρνεις τα βουνά και τα λαγκάδια τα Σαββατοκύριακα και αργίες , χειμώνα καλοκαίρι (δε μιλάω για διακοπές και εκδρομουλες) και να γνωρίζεις χωριουδάκια και ακρογιαλιές, να θαυμάζεις τη μαγεία της φύσης και της αρχιτεκτονικής παράδοσης, να ακούς τη σοφία της γιαγιούλας και να τρως φυσικά προϊόντα. Να κοιμάσαι σε πρόχειρα καταλύματα , σε υπνόσακους και σκηνές. Οι πιο ψαγμένοι σε αγροτουριστικές μονάδες. Να παίρνεις την ενέργεια της φύσης και του...τσίπουρου.

Όλοι τα ίδια μου λέτε. Ειδικά όσοι είσαστε λίγο πριν ή λίγο μετά τα...ήντα που μάλλον μου μοιάζει ώς απέλπιδα προσπάθεια διατήρησης της αποχωρούσας νεότητας και λιγότερο ως όψιμη ανάγκη επιστροφής στην εξοχή και γνωριμίας νέων τόπων, συνηθειών και ανθρώπων.
Το κίνημα, επιστροφή στην εξοχή, που αναπτύχθηκε κατ’εξοχήν στις ΗΠΑ πριν μερικές δεκαετίες (έχουμε πάντα μια υστέρηση στην Ευρώπη) αλλά εγκαταλείφθηκε διότι δεν οδήγησε πουθενά ούτε τα άτομα ούτε τις κοινωνίες αφού αν ακολουθήσουν όλοι αυτόν το δρόμο τότε δεν θα υπάρχει πια εξοχή.

Κάποιοι επικαλούνται και την οικονομική συγκυρία ( πάντως όσοι το κάνετε δεν χρειάζεστε να δουλεύετε τα σαββατοκύριακα ). Μου λέγε ο ξάδερφος ότι στην ανάγκη αν πεινάσουμε στις πόλεις θα γυρίσουμε στα χωριά. Οπότε ας κάνουμε εξάσκηση στον βουκολισμό. Βέβαια αν φτάσουμε στο σημείο να πεινάσουμε όλοι στις πόλεις τότε δεν μας σώνουν ούτε τα χωριά αφού οι πεινασμένοι θα βγουν στο πλιάτσικο με τις καραμπίνες. Άλλοι το βλέπουν ως τρόπο ζωής για τη σύνταξη ( σκέτη θλίψη μου ακούγεται).

Εγώ παραμένω πιστό παιδί της πόλης. A city animal ! Έχω πια φάει τον καρπό της γνώσης. Έχω περάσει τη ζωή μου σε άσφαλτους, σχολεία, αμφιθέατρα, γήπεδα, θέατρα, διαδηλώσεις, διασκέψεις, καφενεία, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, αεροδρόμια..... Θέλω τον υπολογιστή και τις πληροφορίες. Τα δίκτυά μου και τους φίλους μου, τα στέκια μου στην πολή και τις συζητήσεις μου. Τις παραστάσεις και τις πρωτοπορίες.

Δεν θέλω να ακούω τη τετριμένη σοφία της γιαγιούλας ( που βγάζει και όλα τα απωθημένα της καταπίεσης και του σκοταδισμού συνάμα). Είμαι πια υποψιασμένος και ξέρω ότι το κολοκυθάκι από τον κήπο και το αυγουλάκι ελεύθερης βοσκής μπορεί να έχουν πιο πολλά βαρέα μέταλλα απο τα βιομηχανικά αν έχουν ....μεγαλώσει κοντά σε δρόμο η σκουπιδαριό. Η κλιματική αλλαγή , η υπεριώδης ακτινοβολία και φυσικά η ραδιενέργεια θα έρθουν να μας βρουνε και στα Ιμαλάϊα.

Τι μπορεί να σημαίνει πια η επιστροφή μου στη φύση και στην εξοχή μετά από τόσα χρόνια εκμετάλλευσης της ? Σαν τους αμαρτωλούς που γίνονται καλοί χριστιανοί λίγο πριν πεθάνουν για την περίπτωση που υπάρχει Θεός. Ας την αφήσω ήσυχη. Έτσι κι'αλλιώς την Αλεξάνδρεια την κουβαλάω μέσα μου και εκεί πρέπει πρώτα απ'όλα να βρώ την "εξοχή" μου

Φίλοι μου , από τη στιγμή που ο άνθρωπος βγήκε από τα σπήλαια και έχασε το τρίχωμά του χρειάζεται να φορά ρούχα. Το να ζεις γυμνός σε σπήλαιο σήμερα , αν δεν είναι επικίνδυνο να την αρπάξεις, είναι γραφικό.

Ζωή από το μηδέν (στο μηδέν)

Αυτό είναι κάτι που γράφεται!
Ζωή στο εργαστήριο, ένα τεχνητό βακτήριο, κατάφεραν να δημιουργήσουν αμερικανοί επιστήμονες. O τελικός στόχος τους είναι να παρασκευάσουν συνθετικά βακτήρια, τα οποία με τη σειρά τους θα παράγουν «έξυπνα» φάρμακα, καύσιμα, ακόμη και θα απορροφούν αέρια του θερμοκηπίου ή να τρώνε τα σκουπίδια.

Είναι το πρώτο είδος ζωής στον πλανήτη που μπορεί να πολλαπλασιάζεται και το οποίο έχει για γονέα έναν... υπολογιστή. Το έφτιαξαν με το να βάλλουν σε ένα "άδειο" κύτταρο ένα τεχνητά κατασκευασμένο DNA.

Σε λίγα χρόνια θα έχουμε και την δημιουργία ζωής από καθαρά ανόργανα υλικά όπως το οξυγόνο, το άζωτο και ο άνθρακας και αργότερα ίσως την ζωή όχι με βάση τον άνθρακα όπως την ξέρουμε σήμερα αλλά με κάποιο άλλο χημικό στοιχείο.
Όπως προχωρά η επιστήμη σε λίγα χρόνια η κλωνοποίηση και η γενετική τροποποίηση θα θεωρούνται παλαιολιθικές τεχνικές.

Θέμα ηθικής είπατε? Δεν βλέπω το γιατί αφού από ανόργανη ύλη φτιάχνουμε ζωή που σώζει ζωές. Τι θα γίνει όμως αν κάποιες "νέες μορφές ζωής" ξεφύγουν από τα εργαστήρια ή πέσουν στα χέρια τρελών ή τρομοκρατών. Και αν ξεφύγει κάτι μετά δεν συμμαζεύεται. Τι να γίνει λοιπόν, να απαγορευθεί η τεχνολογία? Η ιστορία δείχνει ότι αυτό δεν είναι δυνατόν. Και στο κάτω κάτω της γραφής δεν υπάρχει κακή και καλή τεχνολογία (όπως δεν υπάρχει κακή και καλή πρόσθεση ή πολλαπλασιασμός). Η χρήση της τεχνολογίας μπορεί να χαρακτηριστεί με κάποιον από τους δυο όρους. Όμως αυτό δνε έιναι θέμα της επιστήμης αλλά της κοινωνίας.

ΥΓ άσχετο και αισιόδοξο: Το Σαββατοκύριακο αυτό συνεδριάζει στις Βρυξέλλες η ευρωζώνη για τα οικονομικά. Ευχόμαστε να έχουν τα....κότσια να ρίξουν μια σφαλιάρα στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αρχή τιθάσευσης του θηρίου πριν μας καταπιεί όλους.

Η Αμάθεια και η Ημιμάθεια

Πήρα σήμερα δυο απανωτά ηλ. μηνύματα. Το ένα από κάποιον "θρύλο" και το δεύτερο από έναν ελεύθερο έλληνα πολίτη, μάλλον Πειραιώτες.

Και τα δυο αναφέρονται στη νέα παγκόσμια νομισματική μονάδα που ονομάζεται globo και που είναι ήδη στα σκαριά με επίβλεψη μάλιστα του ίδιου του Μπαρόζο κρυφίως φυσικά!!.
Η νέα μονάδα θα αντικαταστήσει το ευρώ και το δολάριο μετά την διάλυση του πρώτου στα πλαίσια μιας Βορειοατλαντικής ένωσης,

Αμέσως γκουγκλάρισα τη λέξη και φυσικά δεν βρήκα παρά ελάχιστα και αυτά σε επίπεδο φοιτητικών εργασιών. Τι λέτε, ρε παιδιά? Έστω, να την πάρουμε στα σοβαρά την είδηση ως υπόθεση εργασίας, .Εδώ δεν μπορεί να κουμανταριστεί το ευρώ σε 16 χώρες λίγο πολύ κοντινής ανάπτυξης και πολιτικής κουλτούρας και θα γίνει με Αμερικανούς, Καναδούς και Μεξικάνους που λέτε? Ας αφήσουμε στην άκρη τα τεράστια τεχνικά θέματα, το κοινό νόμισμα για να επιβιώσει θέλει και οικονομική και πολιτική σύγκλιση. Αυτό που δεν κατάφερε η Ευρώπη θα γίνει παγκόσμια?

Η αναφορές του Παπανδρέου στην παγκόσμια διακυβέρνηση ( και όχι κυβέρνηση, από το gouvernance στα Γαλλικά και όχι gouvernement) εκφράζουν ένα παγκόσμιο πάγιο αίτημα της κοινωνίας των πολιτών για να μετριαστεί η παγκοσμιοποίηση και η επικυριαρχία των ΗΠΑ και των αγορών με την συμμετοχή εκλεγμένων κυβερνήσεων και πολιτών. Γιατί σήμερα τα κεφάλαια διαπραγματεύονται και κινούνται αστραπιαία σε παγκόσμιο επίπεδο ενώ οι κοινωνίες σε τοπικό. Ο ΟΗΕ είναι μέρος της παγκόσμιας διακυβέρνησης έστω και κουτσό. Ξέρετε ποιοι τον πολεμάνε και τον υποσκάπτουν τόσα χρόνια, έτσι δεν είναι ? Δεν θα θέλατε να υπάρχει ένας Παγκόσμιος Οργανισμός Περιβάλλοντος όπως τώρα για το εμπόριο?

Στο μήνυμα του "θρύλου" είδα και κάτι αναφορές στον Αντίχριστο, χαράγματα , ένα συνωμοσιολογικό μπλογκ Λιακόπουλου φασιστοειδούς απόχρωσης και κάτι άλλα σκοταδιστικά που δεν μου άφησαν αμφιβολίες.

Με την ευκαιρία. Η συνωμοσιολογία είναι χαρακτηριστικό της υπανάπτυξης. Διότι υπονοεί, ότι, φυσικά δεν φταίμε μείς για το χάλι μας αλλά κάποιες ανώτερες δυνάμεις όπως ο παγκόσμιος σιωνισμός, το γκλόμπο, ο αντίχριστος και ότι άλλο μαύρο και άραχλο. Έτσι ουδεμία ευθύνη φέρουμε και απαλλασσόμαστε από πάσα νόσο και πάσα μαλακία μας.

Σας φιλώ

ΥΓ. Δεν είμαι σίγουρος που βρήκαν την διεύθυνσή μου ταυτόχρονα αλλά υποψιάζομαι από τα άλλα ονόματα που είδα στη λίστα.. Και γω που νόμιζα ότι με είχαν διαγράψει.

Ένα μήνυμα για τους εντός των τειχών

Πήρα το μήνυμα που ακολουθεί από πιστή φίλη του μπλογκ. Εχει μπει στα mails και ίσως κάποιοι να το έχετε διαβάσει. Το γράφω όμως γιατί λέει κάποιες αλήθειες.

"Το 1982 δούλευα σε μεγάλη βιομηχανική Αμερικανική εταιρεία στην Νέα Υόρκη. Η ύφεση άρχιζε και στο διοικητικό συμβούλιο γινόταν η συζήτηση για πόσο κόσμο θα απολύσουμε. Ήμουν υπεύθυνος για το σχέδιο κερδοφορίας και είχα μαζέψει όλες τις προτάσεις από 42 χώρες. Όλοι είχαν προτείνει περικοπές προσωπικού - 15 000 παγκοσμίως. Ο κάθε Αντιπρόεδρος έκανε τις προτάσεις του. Ο πρόεδρος μας δεν μιλούσε. Κοιτάζαμε όλοι ο ένας τον άλλον και δεν είχαμε ιδέα γιατί ήταν αμίλητος.

Όταν τελειώσαμε ξαφνικά ο πρόεδρος ζήτησε την άδεια να μιλήσει. Ο λόγος του έχει μείνει αποτυπωμένος στο μυαλό όλων που ήμασταν εκεί και αν και έχουν περάσει 28 χρόνια τον θυμάμαι λες και ήταν χθες. Θα τον αναπαράγω όσο πιο σωστά μπορώ διότι οι αξίες που περιέχει είναι αθάνατες και μπορούν να φανούν χρήσιμες σε αυτό που θα ζήσουμε σύντομα.

«Ο καθαριστής όταν περνά την πόρτα του εργοστάσιου είναι σύζυγος, πατέρας παιδιών που πάει στο σπίτι που χρεωστάει και κοιτάζει με υπερηφάνεια αυτά που δημιούργησε και αν και λίγα του είναι αρκετά. Αποφασίζουμε σήμερα να τον διώξουμε, να χάσει την δουλειά του και να πάει σπίτι άνεργος με μια επιταγή δυο μηνών. Τι θα πει στα παιδιά του.. τι θα πει στην γυναίκα του πώς να τους εξηγήσει ότι από αύριο χάνει την αξιοπρέπεια του. Και εάν σε τρεις μήνες δεν έχει βρει δουλεία θα χάσει το σπίτι του και ίσως την γυναίκα του. Δεν μπορώ να βάλω την υπογραφή μου σε ένα σχέδιο που καταδικάζει την ζωή και την ύπαρξη τόσων ανθρώπων.

ΑΛΛΑ την ίδια στιγμή έχω και υποχρέωση στους μετόχους μου που μου εμπιστεύτηκαν τις οικονομίες του και εάν δεν κάνω κάτι τα συνταξιοδοτικά ταμεία δεν θα έχουν λεφτά για τις συντάξεις. Οι απολύσεις που όλοι μου προτείνετε μειώνουν τα ετήσια έξοδα κατά $135.000.000. Έκανα ένα απλό υπολογισμό και προτείνω το εξής σχέδιο:

Ελάττωση του μισθού μου - 75%

Ελάττωση μισθού όλων των αντιπρόεδρων - 50%

Ελάττωση γενικών διευθυντών - 40%

ΚΤΛ

Καμία απόλυση.

Θέλω τους αριθμούς σε μια ώρα.»

Σηκώθηκε και έφυγε, και όπως έφευγε είπε με ένα ειρωνικό χαμόγελο « κρίμα που θα παίξετε Γκολφ μόνο τρεις φόρες αντί για έξι, παιδιά.»

Περάσαμε την θύελλα χωρίς να διώξουμε άτομο και σε τρία χρόνια η αξία της μετοχής ήταν $147 από $7.5 το 1980 πριν αρχίσει η κρίση. Α ναι, είχαμε και 27 διπλώματα ευρεσιτεχνίας από απλούς εργάτες σ' αυτό το διάστημα. Δεν χρειάζεται να πω ότι ο κόσμος έπινε νερό στο όνομα του. Το 1992 στο τραπέζι που του κάναμε για την συνταξιοδότηση του - και είχαμε έρθει από όλο τον κόσμο αν και δουλεύαμε σε άλλες εταιρείες - τον ρωτήσαμε να απαντήσει στον αποχαιρετιστήριο λόγο του γιατί διάλεξε να κάνει αυτό που έκανε. Όπως το θυμάμαι η απάντηση ήταν:

« Ακούστε μπορεί να είχε και συναισθηματικές ρίζες η απόφαση αυτή. Αλλά δεν χωρούν συναισθήματα σε τέτοιες αποφάσεις. Απλώς βρήκα μια λύση που απαντούσε και στη λογική και στο συναίσθημα. Ήμαστε σε 42 χώρες από τις οποίες οι 38 είναι φτωχές. Θα κατέστρεφα ολόκληρες μικρές κοινωνίες διότι όπως ξέρετε τα εργοστάσια μας είναι σε κωμοπόλεις. Εάν το έκανα όπως μου είχατε προτείνει είναι αυτονόητο ότι θα έφερνα ανθρώπους στην απελπισία. Και κανείς μα κανείς ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ένας απελπισμένος άνθρωπος. Η πιθανότητα να ΕΚΑΙΓΑΝ το εργοστάσιο ήταν μεγάλη. Ενώ εσείς που ήσασταν διπλά μου και όλο το μισθό να σας έπαιρνα δεν θα καίγατε τίποτα γιατί πιστεύετε ότι είστε μέσα στο ΣΥΣΤΗΜΑ και άνθρωποι που αισθάνονται κομμάτι του συστήματος δεν κάνουν επαναστάσεις. Να θυμάστε ότι η πραγματική καταστροφή έρχεται όταν ο κόσμος αισθάνεται αποκλεισμένος από το σύστημα, νιώθει αδικία και δεν έχει καμία ελπίδα. Τότε είναι έτοιμος για όλα και εργοστάσια καίει.»

Βλέπω όλους τους να βγαίνουν στη τηλεόραση / ράδιο και να μιλούν για διαρθρωτικές αλλαγές (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ), ανάγκη για αλλαγή (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ) αλλαγή νοοτροπίας (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ) .. Όλα αυτά χωρίς ίχνος συμπόνιας και λογικής σκέψης το ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα. Φυσικά είναι για τις αλλαγές - ζουν με την φαντασίωση ότι ΑΥΤΟΙ δεν χρειάζεται να αλλάξουν. Δεν έχουν τίποτα να χάσουν διότι είναι με το ΣΥΣΤΗΜΑ. Έτσι θα είναι όχι μόνο προστατευμένοι αλλά η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ( σας θυμίζει κάτι αυτό?) να γεμίσουν περισσότερο τις τσέπες τους. Λοιπόν, νάνοι της νοημοσύνης, έγραψα το άρθρο αυτό για να ξέρετε πως συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, που είναι πραγματικά σκεφτόμενοι. Έτσι δεν θα έχετε καμία δικαιολογία ότι δεν ξέρατε όταν όμορφα «εργοστάσια» αρχίζουν να καίγονται όμορφα. ΠΑΝΤΟΥ."

Kίνα: δολοφονίες σε σχολεία και κοινωνική απόγνωση

Διαβάζω σήμερα ότι στην Κίνα, καταδικάστηκε σε θάνατο ο άνδρας που είχε επιτεθεί με μαχαίρι και είχε τραυματίσει 29 παιδιά και τρεις ενήλικες σε παιδικό σταθμό της επαρχίας Τζιανγκζού. Από τις 23 Μαρτίου πέντε παρόμοιες επιθέσεις έχουν διαπραχθεί σε κινεζικά σχολεία, συγκλονίζοντας την Κίνα. Το δικαστήριο του Ταϊσίνγκ «έκρινε τον Σου Γιουγιουάν ένοχο για πρόθεση ανθρωποκτονίας» έπειτα από ολιγόωρη δίκη.

Ο άνδρας αυτός δεν χρείαζεται απόσπασμα. Γιατρό χρειάζεται! Είτε είναι είτε δεν είναι μέλος κάποιας αίρεσης σίγουρα είναι προϊόν της τρέλας που επικρατεί στην κινεζική κοινωνία των 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων εξ αιτίας της κοινωνικής απόγνωσης. Για όσους ξέρουν λίγα πράγματα για το τι συμβαίνει στην Κίνα τα τελευταία χρόνια ίσως να είναι και αναμενόμενες τέτοιες εκρήξεις ατομικής βίας. Και δεν είναι τα σχολεία τα μόνα θύματα. Είναι τα πιο αποκρουστικά.

Μια κοινωνία που μετασχηματίζεται ραγδαία. Βίαιες μετατοπίσεις πληθυσμών, εγκατάλειψη της υπαίθρου , αστικοποίηση και έντονη κοινωνική πόλωση που οι έχοντες και κατέχοντες κλείνονται σε πράσινα «γκέτο» με ψηλούς μαντρότοιχους, πλέγματα, κωδικούς στις πόρτες, και ιδιωτικούς αστυνομικούς. Για τους πολλούς οι τιμές κατοικίας, που βρίσκονται στα ύψη, κάνουν απαγορευτική την απόκτηση τους από τον μέσο εργαζόμενο. Για να πας και να έρθεις από την δουλειά σου χρειάζεσαι ώρες από την πολυκοσμία και την κυκλοφοριακή συμφόρηση, Ένα μυρμήγκι ανάμεσα στα άλλα εκατομμύρια της μεγαλούπολης σου. Ένα νούμερο.
Αποθέωση της κατανάλωσης, αστυνομικός έλεγχος των γεννήσεων και κοινωνική απομόνωση μερικά ακόμη χαρακτηριστικά.

Ο δράστης ήταν χειρούργος γιατρός επί 18 χρόνια πριν παραιτηθεί από το νοσοκομείο. Κέρδιζε περίπου 220 ευρώ τον μήνα που όχι μόνον δεν του έφταναν να αγοράσει σπίτι αλλά ούτε να νοικιάσει. Στην ηλικία των 40 ετών κοιμότανε στο σαλόνι του διαμερίσματος των γέρων γονιών του.

Γιατί τα γράφω αυτά σήμερα? Έτσι, για να αλλάξω θεματολογία και να σας προβληματίσω για το τι συμβαίνει στην τοοοοσο μακρινή Κίνα ειδικά εκείνους που ξέρω ότι τους ενδιαφέρει το θέμα (αν με διαβάζουν αφού έχουν πάρει τις εξοχές!) αλλά με έχουν ....διαγράψει από τις λίστες τους.

Ο κόσμος σήμερα

Ρεκόρ επισκέψεων χτες στο μπλογκ που ξεπέρασαν τις 300, μια μέρα πριν τις πανελλήνιες στην έκθεση. Το πιο επισκέψιμο άρθρο, η «πράσινη ανάπτυξη» γραμμένο πριν από τρία χρόνια, από τα πρώτα σχετικά δημοσιεύματα στην Έλλάδα . Το θέμα που έπεσε τελικά ήταν η αυτομάθηση για το οποίο, δυστυχώς, δεν έχω γράψει κάτι.

Ο Ερντογαν στην Αθήνα σε μαι επίθεση φιλίας και συνεργασίας που πάντα είναι καλοδεχούμενες μεταξύ των δυο λαών αρκεί να έχουν και πραχτική σημασία και να μειωθούν οι εξοπλισμοί. Κατά τα άλλα όμως, μπόμπες σκάνε δεξιά και αριστερά και σπάνε τα παράθυρα των περιοίκων στον Κορυδαλλό και των γραφείων του δικαστικού μεγάρου στη Θεσσαλονίκη. Είμαι περίεργος να διαβάσω την ανακοίνωση ευθύνης όχι τόσο για τους (γνωστούς) λόγους (ΔΝΤ, μέτρα, κλπ) όσο για την επικοινωνιακή πλευρά του θέματος. Αν πάλι δεν υπάρξει ανακοίνωση τότε αναρωτιέται κανείς που αποσκοπούν τέτοιες κινήσεις πέρα από την διάχυση της ανησυχίας.

Καλές οι κινήσεις της κυβέρνησης, και μπράβο, για φοροφυγάδες και πολιτικά σκάνδαλα αλλά αν δεν δούμε χειροπιαστά (με.... χειροπέδες εννοώ) πράματα δεν ικανοποιούμαστε. Το καζάνι όμως βράζει και η δυναμική της κοινωνικής αναταραχής πάει πια πέρα από τις διαχειριστικές διορθώσεις και ζητά συστημικές αλλαγές και στο οικονομικό και στο κοινωνικό επίπεδο.

Συζήτηση πολλή γίνεται και στον εγχώριο και στον διεθνή τύπο για το αν θα ζητήσουμε αναδιάρθωση του χρέους (πληρώνουμε αργότερα και περισσότερα) ή στάση πληρωμών (δεν πληρώνουμε όλο το ποσό) και τι είναι το καλύτερο. Τα επιχειρήματα λογικά και από τις δυο μεριές μόνο που ξεχνάνε να βάλουν στη ζυγαριά, και οι δυο, τις πολιτικές (εξωτερικές) επιπτώσεις όπως και την διεθνή δυναμική που πάει να αναπτυχθεί!!

Η ανταραχή συνεχίζεται στις διεθνείς αγορές. Τα χρηματιστήρια κατρακυλάνε λόγω των δημόσιων οικονομικών της ευροζώνης. Οι πιέσεις προς το ευρώ συνεχίζονται και το κοινό νόμισμα πέφτει (προς τέρψη των γερμανών βιομηχάνων που βλέπουν τις εξαγωγές τους να φουντώνουν). Έπιθεση των hedge funds στην οικονομία της Αγγλίας και φόβοι υποπληθωρισμού στην Ισπανία. Αγκομαχητά ακούγονται από Ισπανία και Πορτογαλία. Οι τριγμοί στην συνοχή της ευροζώνης συνεχίζονται. Και θα συνεχίζονται αν δεν βάλουν στην άκρη δογματισμούς, εθνικισμούς, πολιτικά (διαπλεκόμενα) συμφέροντα και αμερικανόφερτες συνταγές. Πυκnώνουν διεθνώς οι φωνές ενάντια στον παραλογισμό της δικτατορίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Στην Ταϋλάνδη αγριεύουν οι σκοτωμοί μεταξύ φατριών και θρησκειών για την εξουσία. Το πολιτικό παζλ της χώρας αυτής ξεπερνάει και το δικό μας.

Για το τέλος αφήνω πάλι τον εφιάλτη της ρύπανσης στον κόλπο του Μεξικού που συνεχίζεται αφού δεν μπορούν να κλείσουν την στρόφιγγα. Το θέμα μένει στα ψιλά στην Ευρώπη(!?)) αλλά χιλιάδες βαρέλια τη μέρα συνεχίζουν να χύνονται στη θάλασσα και παρά την τεράστια επιχείρηση αντιμετώπισης από τους Αμερικανούς η βιβλική καταστροφή συνεχίζεται και ούτε ξέρουν πότε θα σταματήσει. Επιστημονικές πηγές αμφισβητούν το μέγεθος της καταστροφής και ισχυρίζονται ότι είναι πολλαπλάσιο από αυτό που υποστηρίζουν η κυβέρνηση και η BP όπως γράφουν οι New York Times

Γονίδια, διατροφή και άγχος

Δεν έχει πολιτικό άρθρο σήμερα. Ούτε χρέη, ούτε απεργίες, ούτε ασφαλιστικό. Έχω ψυχοπλακωθεί και δεν κάνω πλάκα. Διαβάστε λοιπόν αυτό που είναι διαφορετικό.

Στον υγιή τρόπο ζωής, και όχι στα γονίδια, αποδίδουν ισπανοί ερευνητές το μυστικό της μακροβιότητας.
Όι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό αφού μελέτησαν την οστική πυκνότητα και ανέλυσαν τα γονίδια ενός άνδρα ηλικίας 113 ετών από τη νήσο Μινόρκα στις Βαλεαρίδες όπως και άλλα μέλη της οικογένειάς του.

Παρατήρησαν λοιπόν, ότι η ισορροπημένη μεσογειακή διατροφή – με βάση τις ντομάτες, το ελαιόλαδο και το ψάρι - σε συνδυασμό με την τακτική φυσική άσκηση αποτελούσαν τους βασικούς παράγοντες για την άριστη κατάσταση της υγείας των υπερηλίκων της οικογένειας. (Η καθόλου διατροφή , βέβαια, σαν τον Ινδό γιόγκι που λέει ότι έχει να φάει κάτι χρόνια μπορεί να είναι πιο ρεαλιστική σήμερα, να μην ξεχνιόμαστε)

Όπως έμαθαν μάλιστα, ο προηγούμενος μακροβιότερος άνδρας της Γης μέχρι την ηλικία των 102 ετών, έκανε καθημερινά ποδήλατο και ασχολούνταν με τη φροντίδα του οικογενειακού περιβολιού.

Πολύ λογικά μου φαίνονται όλα αυτά. Η ιστορίες με τα γονίδια έχουν παρατραβήξει και ψάχνουν να βρούν γονίδια ακόμα και για τον......βήχα. Θυμήθηκα και ένα ανέκδοτο σχετικό με την αιτιότητα των φαινομένων , κλασσική παγίδα της επιστημονικής σκέψης .

Φανταστείτε έναν εξωγήινο που έρχεται στη γη και καταγράφει τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Δεν έχει ιδέα ούτε πως γίνονται τα ατυχήματα, ούτε τι είναι αστυνομία, ασθενοφόρο και δημοσιότητα.
Στο πρώτο ατύχημα που πάει βλέπει, εκτός από τα τρακαρισμένα οχήματα, περιπολικά, ασθενοφόρα και τηλεοπτικά συνεργεία.
Στο δεύτερο που καταφθάνει αντικρίζει την ίδια εικόνα. Το ίδιο στο επόμενο, το μεθεπόμενο,…….
Γράφει, λοιπόν, στην έκθεσή του. «Μετά από συστηματική παρακολούθηση κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι αιτίες αυτοκινητικών ατυχημάτων στη γη είναι τα περιπολικά, τα ασθενοφόρα και τα τηλεοπτικά συνεργεία διότι παρατηρούνται σε όλα τα ατυχήματα».

Παρατηρούμε, λοιπόν κάποια γονίδια παρόντα σε ασθενείς και αποφαινόμαστε ότι αυτά φταίνε. Χωρίς να ξέρουμε το γιατί και το πως.. Γιατί μεταλλάχθηκαν τα γονίδια στο συγκεκριμένο άτομο ή, τέλος πάντων αν τα κληρονόμησε, στον πατέρα του ή στον παππού του? Γιατί όχι στα υπόλοιπα μέλη του σογιού? Ποιες είναι οι αιτίες μετάλλαξης ? Μήπως δεν είναι τα αίτια αλλά τα αιτιατά?

Τίποτα δεν ξέρουμε απ’όλα αυτά. Ξέρουμε, όμως, ότι οι γονιδιακές θεραπείες είναι ο επόμενος στόχος των ακριβών φαρμάκων.

Όσο για την άσκηση και την διατροφή σίγουρα παίζουν ρόλο, κανείς δεν αντιλέγει. Το άγχος ,όμως, που το βάζεις? Ήξερα μια γιαγιά που έτρωγε κάθε μέρα αυγά με λουκάνικα τηγανισμένα στο ίδιο λάδι!! Μηδέν χοληστερίνη και τριγλικερίδια. Πέθανε 100 χρόνων. Δεν την είχα δει ποτέ αγχωμένη. Πάντα ήρεμη..

Γιατί δεν μας τα λένε όλα, αλλά τα μισά?

Η ταφόπλακα Ζήμενς

Η διερεύνηση του σκανδάλου Ζήμενς πλησιάζει προς την ολοκλήρωσή της και φαίνεται ότι κάτω από την λαϊκή οργή που τόσο έμπρακτα εκφράστηκε προς τον Κοινοβούλιο και κάποιους εκπροσώπους του δεν θα τολμήσουν να το κουκουλώσουν. Τους φαγανούς τους ξέρουν ήδη (και μείς τους υποψιαζόμαστε). Και αν δεν είναι μπλεγμένοι στο σκάνδαλο αυτό θα είναι σε κάποιο άλλο. Ας ακολουθήσουν την ταχτική της αστυνομίας με τα κλεφτρόνια που όταν πιάσουν κανένα του φορτώνουν και μερικά ακόμα έτσι για να κλείσει ο φάκελος.

Το σκάνδαλο Ζημενς είναι ένα συστεμικό σκάνδαλο που αν ανοίξει πλήρως θα πάρει η μπάλα όχι μόνο πολιτικούς και κόμματα αλλά και τεχνοκράτες, επιχειρηματίες και άλλους φανερώνοντας έτσι αυτό που όλοι ξέρουμε αλλά δεν έχουμε τα στοιχεία. Την διαπλοκή. Ο Χριστοφοράκος είχε εξουσίες πρωθυπουργού αν όχι μεγαλύτερες. Το σκάνδαλο ας γίνει η ταφόπλακα του σάπιου συστήματος εξουσίας που καταρρέει.

Και μια πρόταση. Οι δηλώσεις πόθεν έσχες του νόμου που ετοιμαζει ο Κατσανίδης να δημοσιεύονται στο διαδίκτυο κάθε χρόνο και για δέκα χρόνια μετά την παύση των καθηκόντων τους ειδικά όσων διαχειρίζονται χρήματα από δημόσιες θέσεις

Λειτουργία ή μπερδέματα?

Η Θεία λειτουργία στην Αγία Σοφία μπορεί να τελεστεί και πάλι, 557 χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, με πρωτοβουλία του οργανισμού «Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας», που αριθμεί δεκάδες χιλιάδες μέλη σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

H λειτουργία σχεδιάζεται να γίνει την Παρασκευή, 17 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της γιορτής Σοφίας, Πίστεως, Αγάπης και Ελπίδας. H Παγκόσμια Ενορία έχει ήδη ενημερώσει, με συστημένη επιστολή της, τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, για την απόφασή της να παρευρεθεί στην Πόλη τη μέρα αυτή και να λειτουργήσει την Αγία Σοφία. Δεν ξέρω φυσικά αν ο Ερντογάν θα δεχτεί ούτε αν το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών είναι ενήμερο για την πρωτοβουλία. Ευκαιρία να το θέσουν το ζήτημα τώρα που μας έρχεται ο Ερντογάν μήπως? (σιγά μη μασήσει)

Αν γίνει κάτι τέτοιο πολύ θα ήθελα να είμαι παρών αν οργανωνόταν σωστά αλλά με φρενάρουν δυο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι όπως έχει εξευτελιστεί ο χώρος (η φωτογραφία είναι εύγλωτη) μια χριστιανική λειτουργία μάλλον σαν τουριστική ατραξιόν θα εκληφθεί παρά ως θρησκευτική εκδήλωση. Το δεύτερο είναι ότι στην κίνηση είναι μπλεγμένος και ο Πανμπερδεψουρότατος Θεσσαλονίκης Άνθιμος οπότε δεν θα γούσταρα να μπλεχτώ σε καμιά ιστορία αλυτρωτισμού.

Συμμαχία κατά της ακρίβειας

Διαβάζω στο διαδίκτυο για την πρωτοβουλία "Συμμαχία κατά της Ακρίβειας" από το ΒΗΜΑ 99,5 και την Ένωση Εργαζόμενων Καταναλωτών για εθελοντικές μειώσεις τιμών και προσφορές σε άνεργους και άτομα με ειδικές ανάγκες.
Μπήκα επίσης στο ηλεκτρονικό κατάστημα ProGreece που πουλάει ελληνικά προϊόντα με ταχυδρομείο σε Ελλάδα και εξωτερικό. Δεν μπορώ να συγκρίνω τις τιμές του αλλά για τους Έλληνες που ζούνε εκτός Ελλάδας έχει ενδιαφέρον να παραγγείλουν όσα δεν βρίσκουν στη χώρα διαμονής τους.

Αυτά δεν τα γράφω για να κάνω διαφήμιση αλλά (ξανα) αναρωτιέμαι που βρίσκεται το καταναλωτικό κίνημα στη Ελλάδα? Προφανώς διασπασμένο και ανίσχυρο. Και όμως! Σε καιρούς δύσκολους η οργάνωση των πολιτών σε δίκτυα άμυνας και αλληλεγγύης γίνεται θέμα επιβίωσης. Μποϊκοτάρισμα τιμών, προϊόντων, αλυσίδων και υπηρεσιών και προώθηση άλλων καλύτερων και ελληνικών. Θα μου πουν ότι ο Έλληνας δεν έχει συλλογική συνείδηση. Ε, ευκαιρία να αποκτήσει. Κάποτε να ωριμάσουμε ως κοινωνία.

Αυτοί που θέλουν να λέγονται προοδευτικοί και προοδευτικές δυνάμεις αν δεν μπορούν να αλλάξουν την οικονομική σκληρή πραγματικότητα ας βοηθήσουν τουλάχιστον την κοινωνία να οργανωθεί. Δεν κοστίζει τίποτα. Το μόνο κακό είναι ότι δεν καπελώνεται εύκολα μετά. Άσε που μπορεί να σου ξεπηδήσει και κανα ανεπιθύμητο καινούργιο.

ΥΓ. Για να μην ξεχνάμε τη βιβλική καταστροφή που συντελείται στις ακτές της Λουιζιάνα το μπλογκ βρήκε ενα λινκ με εντυπωσιακές και τρομακτικές συνάμα φωτογραφίες (κλικ εδώ)

Γκαστρωμένοι καιροί

Πολλή δουλειά στο σοκολατοχωριό μας αυτό το Σαβββατοκύριακο. Κόσμος πάει και έρχεται και τα δις ή σχεδόν τρισεκατομμύρια πέφτουν στο τραπέζι. Πολύ κρίσιμα τα πράγματα και μας αφορούν πάααααρα πολύ αλλά, δυστυχώς, δεν ελέγχονται από τους απλούς πολίτες, ούτε την Ελλάδα, ούτε κάποιο κράτος μόνο του και αμφιβάλλω αν μπορεί να τα ελέγξει και η Ευρώπη ολόκληρη πια . Μόνο μια παγκόσμια "κυβέρνηση" μπορεί να ανακόψει ισως την παρούσα παγκόσμια διακυβέρνηση του κεφαλαίου. Ποιος όμως έχει τη θέληση, τα κότσια και καθαρή τη φωλιά του να την κάνει?

Και πολλά και χοντρά και πολύπλοκα τα συμφέροντα. Το κατάλαβε επιτέλους η κυρ Αγγέλα και άφησε (για πόσο άραγε?) την κοντόφθαλμη ευρωεθνιστική πολιτική της κατα μέρος. Την πήραν τηλέφωνο και ο Ομπάμα και ο Σαρκοζί . Οι φόβοι για το πέταγμα της πεταλούδας στη θεωρία του οικονομικού χάους.

Και περιμένουμε τη Δευτέρα το πρωί για να δούμε πως θα αντιδράσουν οι αγορές. Εκεί καταντήσαμε. Να καθορίζουν το μέλλον μιας ηπείρου οι τράπεζες, οι κερδοσκόποι και τα χρηματιστήρια. Το κουτσό και εύθραυστο νεοφιλελεύθερο μοντέλο στην εντατική και άντε να δούμε αν θα την βγάλει. Με τι κόστος άραγε ένας Θεός ξέρει.

Στο Βήμα της Κυριακής διαβάστε το άρθρο του Ψυχάρη για το Σύνταγμα και την νομιμότητα του ΚΚΕ καθώς και το κυρίως θέμα (Κόμματα και θρύψαλα) για την «αναρχία και το χάος που απειλούν την χώρα» και τους «αδίστακτους ταραχοποιούς που φαντασιώνονται ανατροπή του κοινοβουλευτισμού» για «ανατριχίλες» και τα παρόμοια. Δεν εξετάζω το σωστό η λάθος των εκτιμήσεων αλλά εμένα μου προκαλεί άλλου είδους ανακλαστικά και αναμνήσεις ιστορίας το όλο σκηνικό. Ευτυχώς που πέρασε και η 21 Απριλίου. Ο αυταρχισμός θα ρίξει λάδι στη φωτιά και δεν είναι η σωστή απάντηση έστω και αν οι εκτιμήσεις αληθεύουν.

Δυο κόσμοι, μία χώρα

-Να σου δανείσω ένα ευρώ να πάρεις καφέ? Τον ρώτησε με ειρωνικό ύφος ο γερμανός συνάδελφος του καθώς περίμεναν στην ουρά της καντίνας για καφέ.
-Με τι επιτόκιο? του απάντησε

Για τους έλληνες που ζούμε εκτός Ελλάδος η περίοδος αυτή είναι ιδιόμορφα σκληρή. Όχι μόνο ζούμε την αγωνία του τι μέλλει γενέσθαι στην Ελλάδα και το αν και πόσο θα ακουμπήσει την χώρα που ζούμε αλλά έχουμε και την αντιμετώπιση των ξένων. Ειρωνίες, ανέβασμα φρυδιών, πλακίτσα, κόψιμο της συζήτησης όταν ακούσουν την εθνικότητά σου, τάχατε δεν σε βλέπουν οι γνωστοί και ακόμα και φραστική επιθετικότητα για τους «τεμπέληδες και ψεύτες Έλληνες».

Η Ελλάδα για βδομάδες τώρα είναι πρώτη (αρνητική) είδηση στα διεθνή πρωτοσέλιδα (όπως στην εικόνα από τον τελευταίον Econimist) και δελτία ειδήσεων. Προκλητικά εξώφυλλα, φωτογραφίες καθόλου κολακευτικές και γελοιογραφίες. Η σχεδόν χρεοκοπία μας και η διεθνής οικονομική βοήθεια, οι φόβοι για εξάπλωση της κρίσης σε άλλες χώρες, οι συνέπειες για το ευρώ, οι ταραχές και η δολοφονία των τριών νέων ανθρώπων. Και περνάει στην κοινή γνώμη το μήνυμα «για όλα φταίνε οι Έλληνες» που αφυπνίζει συντηρητικά ανακλαστικά και συμπεριφορές.
«Διώχτε τους από την ευρωζώνη και άσε τους να φαγωθούν, θα μας κοστίσει λιγότερο», λένε οι πιο κυνικοί. Άντε να εξηγήσεις στον ηλίθιο το πως και το γιατί και το ποιος φταίει. Άντε να του πεις ότι στην Ελλάδα υπάρχουν δυο κόσμοι μέσα σε έναν κόσμο.

Ο κόσμος της ρεμούλας , της αρπαχτής και του βολέματος. Αυτός που επιδεικνύει τα κλεμμένα αγοράζοντας πανάκριβα αυτοκίνητα από την Γερμανία και που τα παρκάρει στην παραλιακή με τουρκομπαρόκ στο ραδιόφωνο. Αυτός που δεν δίνει δεκάρα τσακιστή ούτε για την χώρα του, ούτε για τον δίπλα του ούτε για την κοινωνία ολόκληρη. Μετά τη λέξη «μαλάκας» ή πιο κοινή φράση στα ελληνικά είναι το «στ’αρχίδια μου». Το παράσιτο των κρατικών κονδυλίων,της αντιπαροχής και του στρεβλού συστήματος που με τον τσαμπουκά του κάνει ότι γουστάρει. Που διαπλέκεται με εργολάβους, πολιτικούς και καναλάρχες για τη χοντρή κονόμα. Που κατάντησε το Αττικό τοπίο σαν τη μούρη του.

Στον ίδιον κόσμο αυτόν ανήκει και ο επαγγελματίας αριστερός που τον νοιάζουν μόνο τα κουκιά, ο εργατοπατέρας, ο συμβιβασμένος συνδικαλιστής, ο ανίκανος πολιτικός, ο επίορκος δικαστής, ο λαδωμένος πατόκορφα δημόσιος υπάλληλος, ο μαφιόζος της παραλιακής, ο κρετίνος που καίει και σκοτώνει αθώους νομίζοντας ότι αρχίζει έτσι την επανάσταση. Τα εξαπτέρυγα της γκλαμουριάς που ζουν λάθρα στην ψευτοκοσμικότητα της Κηφισίας και ζουν μόνο με ονειρώξεις πλούτου.

Και από την άλλη υπάρχει ο κόσμος που προσπαθεί να επιβιώσει. Ο κόσμος που πονάει τον τόπο του. Ο κόσμος της αλληλεγγύης και της παραδοσιακης φιλοξενίας, του ελληνικού χαμόγελου και του φιλότιμου (ποια λέξη αλήθεια αποδίδει τον όρο αυτόν στις άλλες γλώσσες?) . Ο κόσμος που παράγει και ακούει ακόμα δικιά του, εθνική, λαϊκή μουσική σπάνιο φαινόμενο στην σημερινή παγκόσμια ισοπέδωση του μπιτ-μπιτ–μπιτ και των DJ.
Με δυο νομπελίστες ποιητές, τον Καβάφη, τον Καζαντζάκη και άλλους πολλούς μεταφρασμένους σε δεκάδες άλλες γλώσσες. Με επιστημονικά ονόματα πασίγνωστα. Με τραγουδιστές, καλλιτέχνες και γιατρούς θαυματουργούς. Με την διατροφή και την κουζίνα του που έχει γίνει σήμα ευζωίας. Τους χορούς και τα κρασιά του.

Τους δυο κόσμους αυτούς δεν τους χωρίζουν τάξεις. Δεν τους χωρίζουν πολιτικά πιστεύω. Ούτε προοδευτικές και οπισθοδρομικές αντιλήψεις. Ούτε επίπεδο εκπαίδευσης. Ούτε το φτώχια-πλούτος είναι η διαχωριστική τους γραμμή.

Το χάσμα τους είναι βαθύτερο. Είναι πολιτισμικό. Είναι δυο διαφορετικοί πολιτισμοί. Είναι από τη μια ο αντικοινωνικός κάφρος των «κοινωνικών» κύκλων και από την άλλη αυτός που δεν του αρέσει αυτό που βιώνει και που θέλει να τ’ αλλάξει. Ποια κοινωνική συνοχή να τους ενώσει? Πως να δεχθείς στην παρέα σου τον κλέφτη που κυκλοφορεί (ακόμα!!) ατιμώρητος?

Δυστυχώς είναι ο πρώτος κόσμος που κυβερνά. Αυτός που τα προτερήματά μας τα βλέπει ως ευκαιρία παράνομου πλουτισμού του. Αυτός που σε κλέβει στο εστιατόριο, στο ξενοδοχείο και στο ταξί όταν μας επισκέπτεσαι. Που καπνίζει και φτύνει μπροστά στη μούρη σου (και τις δικές μας φυσικά). Που ακόμα και σήμερα ζητάει φακελάκι για να μην σε αφήσει να πεθάνεις αν τυχόν και αρρωστήσεις. Που κάνει καμάκι αδιάκριτα και χυδαία στην σύντροφό σου.

Η Ελλάδα σήμερα ψάχνει να ελευθερωθεί από αυτήν την εσωτερική κατοχή και να δώσει ανάσα στις δημιουργικές της δυνάμεις. Για τον λόγο αυτόν ξεσηκώνεται. Γι’ αυτόν τον λόγο ζητάει αλλαγή. Γι’αυτόν τον λόγο ψάχνει ηγεσίες να σταθούν στο ύψος τους και να βοηθήσουν την «άλλη» κοινωνία να πάρει το πάνω χέρι. Να μετατρέψουν την οργή μας σε δύναμη αναγέννησης μέσα από μια πολιτισμική επανάσταση. Πέρα από την οικονομία υπάρχουν και οι αξίες. Αυτές οι κλασσικές αξίες που γενήθηκαν εδώ όπως η δημοκρατία , η ισονομία και η απόδωση δικαιοσύνης.

Αν αυτό γίνει, τότε, γερμανέ ανόητε, δεν θα μιλάς πια για Greek tragedy αλλά θα ζηλεύεις την Άνοιξη της Αθήνας

Ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο

Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι παγκόσμιο κουμάντο σήμερα κάνουν οι τράπεζες και τα συναφή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα , οίκοι αξιολόγησης και εφημερίδες. Η διαπλοκή τους με το πολιτικό σύστημα είναι δεδομένη. Ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να τις ελέγξει αφού το νομοσχέδιό του κόλλησε στο Κογκρέσο . Η κυρά Μέρκελ κατάλαβε επιτέλους, και το είπε σε συνέντευξη της, ότι οι τράπεζες μας δανείζουν ακριβά τώρα τα λεφτά που τους χαρίσαμε πριν δυο χρόνια για να σωθούν. Οι δωρεές αυτές διόγκωσαν τα κρατικά ελλείμματα που θέλουμε να κλείσουμε.

Δυστυχώς φτιάξαμε ένα τέρας που ελέγχει τον κατασκευαστή του. Ούτε να τολμήσει να πει (όχι να κάνει, να πει μόνο) κάποιος ηγέτης κάτι έξω από την μονεταριστική ορθοδοξία τους και "η αόρατος χειρ της αγοράς" μπορεί να του ρημάξει τη χώρα. Η σπέκουλα δεν λογαριάσει ιερό και όσιο . Λέγεται ότι έχει ειπωθεί από νεαρό γιάπη κάποτε ότι "μπορώ να ξεκινήσω από ένα δολάριο και να καταστρέψω την Ρωσική οικονομία". Ποιος λοιπόν θα ελέγξει την Wall Street τις offshores και λοιπούς φορολογικούς παραδείσους?

Ακόμη χειρότερα ένα τρίτο των χρημάτων που κυκλοφορεί στο σύστημα είναι μαύρο και ψάχνει το ξέπλυμα μέσα από τη σπέκουλα. Ακόμη… χειροτερότερα το όλο σύστημα ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί . Τα ανόητα ελλείμματα μιας άκρως περιθωριακής οικονομίας όπως η ελληνική ταρακουνάνε το ευρώ και τα διεθνή χρηματιστήρια και δημιουργούν φόβους ντόμινο. Ακόμα ….χειροτεροτεροτερα το σύστημα είναι ευάλωτο σε ανθρώπινο λάθος. Χτες ένας υπάλληλος χτύπησε ένα μηδενικό παραπάνω στον ηλεκτρονικό πίνακα στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και αυτό κατρακύλησε εννέα μονάδες. Κάποια δισεκατομμύρια άλλαξαν χέρια μέχρι να το πάρουν χαμπάρι.

Λύσεις υπάρχουν για να μπει η κοινωνία και η πολιτική πάνω από τις αγορές. Όσες θέλετε..Όχι βέβαια με το να καίνε ανθρώπους ούτε να σπάνε βιτρίνες.
Ηγέτες δεν υπάρχουν. Γιατί όπως έγραψα δεν τολμάνε ούτε να τις σκεφτούν ούτε καν στην τουαλέτα τους.

Κατά τα άλλα, συνεχίζεται και σήμερα η πτώση του ευρώ και των χρηματιστηρίων που αποδίδεται, από όλα τα ΜΜΕ, στην Ελλάδα. Είπαμε, ο ρατσισμός και η δαιμονοποίηση πουλάει πιο πολύ απο την παραδοχή λαθών πολιτικής. Ο ανθελληνισμός παέι να γίνει η οικονομική θεωρία των ηλιθίων.

Ο Cohn-Bendit επανέρχεται σήμερα: Ο Σαρκοζί συνέδεσε την οικονομική στήριξη στην Ελλάδα με την προϋπόθεση να μην ακυρώσει τις πολεμικές της παραγγελίες. Λες και δεν το ξέραμε.

Το ηφαίστειο ξαναξύπνησε και νέο κύμα στάχτης απειλέι να τυλίξει τις ζωές μας

Cohn-Bendit: Βγάζουμε λεφτά στην πλάτη της Ελλάδας

Για όσους δεν την είδαν,η παρέμβαση Cohn-Bendit. Μην την χάσετε

Τρεις νεκροί και μια κηδεία

Για τρεις νεκρούς και μια κηδεία γράφειο ο Σ. Κούλογλου στο tvxs (κλικ εδώ)

Εγω προσθέτω, το να σκοτώνεις παιδιά μεταναστών και να καις ζωντανούς τρεις νέους ανθρώπους είσαι το ίδιο εγκληματίας όπως αυτός που σκότωσε τον Γρηγορόπουλο. Και αν δεν έχεις ενοχές τότε πρέπει να κάνεις δυο πράγματα. Πρώτον, να επανεξετάσεις τον.... επαναστατικό σου σχεδιασμό μπας και πετύχεις κανα στόχο λαϊκής αποδοχής (όπως ας πουμε κανένα μεγαλέμπορο κοκαίνης) και δεύτερο να δεις τον ψυχολόγο σου. Σήμερα η επιστήμη έχει κάνει προόδους.

Η Αθήνα και ο κόσμος σήμερα

Όλα τα διεθνή ΜΜΕ αναφέρονται με πρωτοσέλιδα στην απεργία και στις διαδηλώσεις ( Le Monde, Le Soir, Financial Times,…).
Μιλάνε για 25, 50.000 ή 100000 κόσμο που διαδήλωσε στην Αθήνα και για συγκρούσεις μεταξύ νεαρών διαδηλωτών και αστυνομίας εξ ου και η φωτογραφία δημοσιευμένη στο site των FT. Οι τρεις νεκροί σοκάρουν. Η απειλή μετάδοσης της οικονομικής κρίσης πολύ έντονη. Τα συνθήματα μεταφρασμένα στα γαλλικά ή αγγλικά δεν έχουν την ίδια δύναμη αλλά η έννοια βγαίνει. Ιστορικές στιγμές γεμάτες όνειρα για αλλάγες αλλά.......

Έχω την εντύπωση ότι προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα ότι τα μέτρα δεν θα περάσουν και ότι είναι ζήτημα χρόνου η χρεοκοπία της χώρας. Οι διεθνείς αγορές παραμένουν ασταθείς ενω η Μέρκελ κατάλαβε επιτέλους ότι αρχίζει να χάνει. Στο λόγο της στη γερμανική Βουλή είπε ότι αν δεν βοηθήσουμε την Ελλάδα κινδυνεύει το ευρώ και ο ρόλος της Γερμανίας στην Ευρώπη.

Πολλά παιχνίδια παίζονται πάνω στο πτώμα τηε ελληνικής οικονομίας που το τραβολογάνε μια από δω και μια απο κει. Πάρα πολλά παιχνίδια για τα οποία θα τα πουμε στο επόμενο.

Κατά τα άλλα στον κόσμο, η ρύπανση παίρνει βιβλική διάσταση στον κόλπο του Μεξικού και το ηφαίστειο στην Ισλανδία ξαναξύπνησε και καθήλωσε τα αεροπλάνα σε Σκωτία και Ιρλανδία.

Προτάσεις για νοικοκύρεμα

Όποιο το αποτέλεσμα των εξελίξεων και κινητοποιήσεων είναι γεγονός ότι διάγουμε ιστορικές στιγμές που αν μη τι άλλο πρέπει να αναγενήσουν θεσμούς και κοινωνία. Αν τα φάμε και όλα αυτά που έγιναν όχι μόνο αδιαμαρτήρητα αλλά, το πιο σημαντικο, χωρίς να επιβάλουμε αλλαγές τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Το παρακάτω κείμενο το δημοσιεύω έτσι όπως μου ήρθε και ας έχω κάποιες αμφιβολίες για κάποια από τα σημεία. Ούτε πιστεύω ότι αυτό θα λύσει το πρόβλημα.

Ας αρχίσουμε όμως απο αυτούς που δημιούργησαν ή ανέχτηκαν το πρόβλημα. Όσο δεν πάνε μέσα τα λαμόγια η μπάλα παίρνει δικαίους και αδίκους. Κανένας πολιτικός δεν μπορεί να ισχυριστεί πια "δεν ήξερα". Τέρμα η εποχή της ντεμεκ αθωότητας και της κοροιδίας. Το σκάνδαλο Σήμενς πάει για οριστικό κουκούλωμα. Αν γίνει αυτό και δεν βγούνε στη φόρα όλα, μα όλα, τα ονόματα όσο ψηλά και να βρίσκονται τότε είναι όλοι, μα όλοι, συνένοχοι.

1. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
2. ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ π.χ. σε 150 ή 200 με βάση -και- το σχέδιο "Καλλικράτης"

3. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΙοδοτικό ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΕΤΑ από 16 ΚΑΙ ΟΧΙ 8 ΧΡΟΝΙΑ
4. ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΧΕΙ ΕΝΣΗΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 10ΕΤΙΑΣ -
5. ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΕΞΤΡΑ για ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ή/και σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών τους καθηκόντων

6. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΟΛΥΤΕΛΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ, μείωση ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ, ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ

7. ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ πραγματικού ΠΟΘΕΝ -και όχι απλώς- ΕΣΧΕΣ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Ή/ΚΑΙ σε ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ

8. ΔΗΜΕΥΣΗ και αξιοποίηση (π.χ. από τα ασφαλιστικά ταμεία) της ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ βουλευτών, υπουργών ή/και δημοσίων υπαλλήλων (κα8ώς και του 50% της περιουσίας των πρώτου βαθμού συγγενικών τους προσώπων) που καταδικάζονται τελεσίδικα για κατάχρηση / διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

8. ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ των πολιτικών , ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ χρονικά ΟΡΙΑ. Ο ΚΛΕΦΤΗΣ (άρα αφού καταδικαστεί οριστικά...) ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΑΣΥΛΙΑ!!!

9. ΑΜΕΣΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ (ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΚΩΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΔΙΑΦΘΟΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!!!

10. ΜΕΙΩΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ κατ΄απόλυτη αναλογία με τις υπόλοιπες μειώσεις στον Δημόσιο Τομέα και "πάγωμά" τους για 5 χρόνια.

Πολλά συμπίπτουν με αυτά που λέγαμε πριν έναν χρόνο στην κίνηση για την αξιοπιστία και την διαφάνεια

Συστήματα αναφοράς

«…..και έσται ως αν σαλπίσητε τη σάλπιγγι, ανακραγέτω πας ο λαός άμα και ανακραγόντων αυτών πεσείται αυτόματα τα τείχη της πόλεως»

Κι όταν ηχήσουν οι σάλπιγγες της Ιεριχούς και τα τείχη πέσουν?

Όχι δεν είναι πολιτικό αυτό το άρθρο. Ειδική μέρα για τον γράφοντα σήμερα το άρθρο δεν είναι απλά πολιτικό. Είναι βαθιά πολιτικό.

Τα συστήματα αναφοράς των περισσοτέρων ανθρώπων αλλάζουν συνήθως με το χρόνο. Η σοφία ζωής που συσσωρεύεται μετά την Άνοιξη και το Καλοκαίρι, εκεί κοντά στα μέσα του Φθινοπώρου και τον Χειμώνα αλλάζει χαρακτήρες, αξίες και συμπεριφορές. Τα συστήματα αναφοράς μας όμως μπορούν ν’αλλάξουν και μετά από κάποιο ψυχολογικό ταρακούνημα. Μια οικονομική καταστροφή, μια σοβαρή αρρώστια ή ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου.

Ο Αϊνστάιν έλεγε ότι είναι ευκολότερο να διασπάσεις το άτομο παρά να αλλάξεις τις πεποιθήσεις των ανθρώπων.
Πριν χίλια χρόνια κάποιος που δεν θυμάμαι το όνομά του ήθελε στα είκοσι του να αλλάξει τον κόσμο και έδωσε κομμάτι από τον εαυτό του. Ο κόσμος όμως δεν άλλαξε.
Στα σαράντα του ήθελε να αλλάξει τα παιδιά του και την οικογένειά του. Αυτά όμως δεν τον άκουσαν και πήραν το δρόμο τους,
Στα πενήντα του αυτό που ήθελε ήταν ν’αλλάξει τον εαυτό του και ήταν πλέον σίγουρος ότι έτσι θα αλλάξουν και ο κόσμος και οι άλλοι γύρω του.

Σήμερα η προσωπική αλλαγή και ατομική δράση είναι όχι μόνο ανάγκη επιβίωσης αλλά γίνονται και κοινωνικοί παράγοντες σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και που ο ρόλος της κοινωνίας των πολιτών παίρνει νέα σημασία και χρησιμότητα στη προάσπιση των κοινωνικών συμφερόντων.

Το cancer support group είναι μια πρωτοβουλία ανθρώπων προς συναδέλφους τους σε κατάσταση απόγνωσης. Δημιουργημένο από τα κάτω συνδέθηκε με τους διοικητικούς μηχανισμούς για να προσφέρει όχι μόνο ψυχολογική στήριξη αλλά και την τόσο απαραίτητη λογιστική ( χαρτιά, αποζημιώσεις, ανθρώπους να βοηθήσουν στην κλινική και το σπίτι, τι θα γίνουν τα παιδιά ακόμα και το σκυλάκι ενός ανθρώπου μόνου)
Κανείς δεν επέλεξε να αρρωστήσει και ούτε είναι ευχάριστη εμπειρία. Μπορεί όμως να γίνει λιγότερο δυσάρεστη ή ακόμα και δημιουργική.

Αντιμέτωποι, λοιπόν , για πολλοστή φορά, με την πραγματικότητα του καρκίνου από τη μια και το χρέος βοήθειας και προσφοράς από την άλλη. Στη δράση, λοιπόν, και όχι απλά "φούμαρα" (πόσο κάποιες λέξεις καθαγιάζουν και πόσο κάποιες άλλες σκοτώνουν!).

Οι συνάδελφοι που θέλουν να ενταχθούν, να βοηθήσουν ή να βοηθηθούν ιδού τo λινκ εδώ: cancer support group

Μηχανισμοί, Χοτζας, τσίπουρα , γιαούρτια και άλλες ιστορίες μοναδικής τρέλας

Τα μέτρα τα διαβάσατε, τι να σας τα θυμίζω και να σας τη σπάω εκεί στις ηλιόλουστες παραλίες με το τσίπουρο παρα πόδας? Καταραμένοι Έλληνες που τολμάτε να πηγαίνετε ακόμα παραλίες χωρίς να πτοείστε από τα μέτρα και τους περιορισμούς. Τέτοια βλέπει η κυρ-Αγγέλα και τα παίρνει. Σε λίγο θα ζητήσει και φόρο παραλίας, η γκαντέμα. Που θα μου πάτε όμως? Έρχομαι ωσονούπω και θα σας τιμωρήσω δεόντως. Θα σας πιω όλο το τσίπουρο. Σας το χρωστάω και μου το χρωστάω μετά από την πίκρα και τα απρόοπτα της προηγούμενης φοράς στα Βαλκάνια. Έρχομαι , λοιπόν, στο χύμα, να δω και αυτούς που έχω να τους δω καιρό και παραπονιούνται.

Όπως θα κατεβαίνω θα φέρω μαζί μου και τον μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Αυτόν που είδατε στην προηγούμενη φωτογραφία κατ'αποκλειστικότητα. Κοστίζει 110 δις για τρία χρόνια και με καβάτζα. Μετά θα πρέπει να τον επιστρέψουμε γιατί θα τον χρειαστούν και άλλοι. Αρχίζει και βρωμάει το πράμα. Στο τελευταίο του εξώφυλλο ο Economist με σκηνικό που παραπέμπει στο "Αποκάλυψη τώρα" έχει τίτλο "Ακρόπολις τώρα". Και δεν χτυπάει την κουδούνα μόνο για την Ελλάδα. Αυτήν την χτύπαγε πριν έναν χρόνο περίπου αλλά ποιος να πιστέψει αυτό τό φερέφωνο του διεθνούς καπιταλισμού, βεβαίως βεβαίως.

Πάντως, αν μη τι άλλο, η κυβέρνηση έκανε καλή επικοινωνιακή πολιτική. Ακολούθησε την μέθοδο του Χότζα. Έβαλε κάποιον που παραπονιότανε ότι έχει μικρό σπίτι να βάλει μέσα και όλα του τα ζώα και στη συνέχεια του είπε να τα βγάλει και αυτός ο κάποιος ήταν πολύ ευτυχισμένος. Παραλίγο να πανηγυρίσουμε που η φημολογούμενη για μέρες κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο έγινε απλά.....δραστική περικοπή. Όμως πίσω έχει αχλάδα την ουρά. Να δούμε τι άλλο μας επιφυλάσσει η ζωή όπως και τι θα προκύψει στην εφαρμογή όσων εξαγγέλθησαν. Για προσπαθείστε λίγο να διαβάσετε ανάμεσα στις γραμμές. Κάθε, μα κάθε λέξη σε τέτοια κείμενα μετράει και να είστε σίγουροι ότι δεν μπήκε καθόλου μα καθόλου τυχαία.

Τέλος αφήνω αυτό που έγραψα στο προηγούμενο άρθρο για το κηνυγητό που έφαγε ο Α.Κακλαμάνης, τη γιούχα και τις απειλές προς Αλογοσκούφη στο Λονδίνο και τις φήμες ότι ένας πρώην υπουργός οικονομίας τις έφαγε εκεί που έτρωγε το σομόν του στη Κηφισιά.

Έγινε συζήτηση στο καφενείο και ένας φίλος του πολιτικού κυκλώματος από Αθήνα μου έγραψε σχετικά ότι δεν πρέπει να γελάμε με κάτι τέτοια. Και συμφωνώ απόλυτα. Ούτε αυτό που είμαι ούτε η ηλικία μου μου επιτρέπουν να διαφωνήσω μαζί του.

Όμως τα πράγματα έχουν αγριέψει. Υπάρχει οργή για την κατάντια και το στρίμωγμα. Όχι τόσο από αυτούς που κατ'εππάγγελμα φωνάζουν όσο απ'αυτούς που δεν φωνάζουν. Και όσο δεν τιμωρείται κανένας ανίκανος και κλέφτης πολιτικός, δημόσιος υπάλληλος, φοροφυγάς, κλπ για Ζήμενς, Βατοπέδι και τα συναφή φοβάμαι ότι το επάγγελμα πολιτικός θα έπρεπε να ενταχθεί στα βαρέα και ανθυγιεινά τα οποία όμως καταργήθηκαν. Αν δεν γίνει το απαραίτητο ξεκαθάρισμα και γρήγορα τότε η μπάλα παίρνει δικαίους και αδίκους και ο γιαουρτο-ακτιβισμός (με φωτογραφία του γιαουρτωμένου στο διαδίκτυο) μπορεί να είναι το ελάχιστο κακό που μπορεί να συμβεί σε αμέριμνους πολιτικούς. Και από πάνω θα έχει και ευρύ λαϊκό έρεισμα. Η αμφισβήτηση των πολιτικών παίρνει μορφές πρωτόγνωρες. Η αμφισβήτηση της Πολιτικής, όμως, είναι απαρχή φασισμού. Εναλλακτικά , παίρνει μορφή μπερλουσκονισμού αλά ελληνικά ή άλλως Βγενοπουλισμού .

Ας γελάσουμε (κλαυσίγελως) για να μην κλάψουμε. Όχι τόσο γαι τα μέτρα που είναι πια μονόδρομος αλλά για την κατάντια μας.

Πρωτομαγία 2010: Δυο κόσμοι σ'έναν κόσμο

Το μπλογκ παρουσιάζει σε πρώτη αποκλειστική μετάδοση τον μηχανισμό στήριξης μπροστά από το κτίριο των αποφάσεων και κέντρο της αυριανής (τηλε)διάσκεψης. Η άνοιξη απέξω δεν χαμπαριάζει από τα μέτρα λιτότητας που συζητιούνται μέσα.
Στην ακριβώς αποκάτω φωτογραφία ένα παιδάκι ζητιανεύει παίζοντας μουσική σε δρόμο της Πόλης.
Δυο κόσμοι διαφορετικοί, φαινομενικά ασύνδετοι. Και όμως ζει ο ένας μέσα στον άλλον. Όχι μόνο στον συμβολλισμό της αυριανής διάσκεψης. Στην πράξη. Όπου και οι δυο είναι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αλληλοεξαρτόμενοι, στη σημερινή παγκόσμια οικονομία δεν υπάρχει ο ένας χωρίς το άλλο.
Κατά τα άλλα , σήμερα στον κόσμο, στην Αμερική η πετρελαιοκηλίδα απειλεί με βιβλική καταστροφή το Δέλτα του Μισισιπι, στο Βέλγιο η μπούργκα πάει για απαγόρευση. Εκτεταμένα βίαια επεισόδια στη Γερμανία ( είναι καθιερωμένα τέτοια μέρα) και οι καρικατούρες τους στην Αθήνα που είναι πια υπόθεση ρουτίνας. Τη νύφη την πλήρωσε ο Απ. Κακλαμάνης όπως και, σύμφωνα με πληροφορίες, ένας άλλος πολιτικός πρώην υπουργός οικονομίας ο οποίος έφαγε ξύλο εκεί που έτρωγε σε σικάτο εστιατόριο της Κηφισιάς. Αν αληθεύει.